Sytuacja na rynkach finansowych w styczniu 2013 roku

luty 2013
Sytuacja na rynkach finansowych
w styczniu 2013 roku
Leszek Milczarek
Zarządzający Allianz Aktywnej Alokacji,
Allianz Platinium FIZ i Allianz Absolute Return FIZ
Rynek akcji i rynek surowców
Po wzrostowym grudniu styczeń przyniósł zmianę nastrojów
panujących na warszawskim parkiecie. Spadki dotyczyły głównie
spółek o dużej kapitalizacji, w wyniku czego zaledwie cztery
spółki z indeksu WIG20 osiągnęły dodatnie stopy zwrotu, a cały
indeks stracił 3,5%. Średnie i małe firmy oparły się przecenie,
a indeksy mWIG40 i sWIG80 osiągnęły odpowiednio 1,8% i 7,7%,
dzięki czemu szeroki indeks WIG stracił zaledwie 1,3%.
Pierwszy miesiąc roku był bardzo udany dla posiadaczy akcji
w większości krajów, zwłaszcza w bankrutującej Argentynie,
gdzie główny indeks giełdowy zyskał 21%. Bardzo wysokie stopy
zwrotu, dochodzące do 10%, zanotowały również giełdy w krajach Europy Południowej, Japonii i Turcji. Miesiąc na minusie
zanotował parkiet w Brazylii.
Rynek amerykański, pomimo obaw o tzw. klif fiskalny, zakończył
styczeń bardzo udanie, S&P wzrósł o 5%, Dow Jones o 5,8%,
a indeks spółek technologicznych o ok. 4%. Rentowność amerykańskich obligacji skarbowych zanotowała dawno niewidziane
wzrosty. Kontrakty na 30-letnie obligacje straciły 2,7%, kontynuując grudniową przecenę.
Na rynkach surowcowych stopy zwrotu były w większości
dodatnie i dotyczyło to zarówno ropy, metali przemysłowych, jak
i tzw. soft commodities (np. ropa wzrosła o ok. 5%, platyna o 10%,
miedź, kukurydza o 6%). Jednym z nielicznych aktywów, które
zanotowało stratę, było złoto – niecały procent na minusie.
Istotnym wydarzeniem na rynkach finansowych w styczniu była
bez wątpienia perspektywa agresywnej polityki skupowania
obligacji przez bank Japonii. Efektem tego jest wyjątkowo silna
deprecjacja jena. W stosunku do euro stracił 8,8%, a do dolara –
5,7%.
Mimo bardzo udanego miesiąca dla posiadaczy długich pozycji
w akcjach na większości rynków trudno oczekiwać dalszej
dynamiki takich wzrostów w nadchodzących tygodniach.
Z uwagi na ryzyko walutowe i interwencje banków centralnych
USA, Japonii, strefy euro niełatwo wyrokować, która waluta
będzie miała największy wpływ na zachowanie instrumentów
finansowych. Wszystko wskazuje na to, że lepiej zachowają
się te regiony świata, których waluty będą słabsze. Wszystkie
wspomniane gospodarki w dużym stopniu bazują na eksporcie
i dlatego w tym kontekście ich tempo wzrostu gospodarczego
będzie determinowane właśnie kursami walutowymi.
luty 2013
Marek Kuczalski
Zarządzający Allianz Obligacji Plus, Allianz Polskich Obligacji Skarbowych,
Allianz Pieniężny i Allianz Obligacji Korporacyjnych FIZ TFI Allianz Polska S.A.
Rynek obligacji i rynek walutowy
Pierwszy miesiąc nowego roku na rynkach obligacji skarbowych,
był okresem podwyższonej zmienności. Inwestorów zaskakiwały
zwłaszcza banki centralne, które choć nie dokonywały radykalnych zmian w swojej polityce, to sugerowały, że takie zmiany
w najbliższym czasie nie są wykluczone.
Od początku roku nastroje na globalnym rynku finansowym
dyktowały informacje płynące z USA. W pierwszym dniu
styczniowych notowań pojawiła się wiadomość o kompromisowym porozumieniu amerykańskich polityków, które pozwala
uniknąć tzw. klifu fiskalnego. W ramach porozumienia odroczone zostały automatyczne cięcia wydatków i ograniczona
większość podwyżek podatków, które zgodnie z obowiązującym
do 31 grudnia prawem weszłyby w życie z początkiem 2013 roku.
Dokonane ustalenia chronią głównie klasę średnią, zgodnie
z nimi ulgi podatkowe utrzymają osoby zarabiające rocznie
mniej niż 400 tysięcy USD i gospodarstwa domowe poniżej
450 tysięcy USD. Na te doniesienia rynki bezpiecznych aktywów
zareagowały wyprzedażą papierów oraz wzrostem rentowności
obligacji na rynkach bazowych, przeceny dotknęły szczególnie
US Treasuries i Bundy. Spadek cen obligacji został dodatkowo
wsparty zaskakującą publikacją grudniowego protokołu z posiedzenia FOMC. Zgodnie z raportem na tym samym posiedzeniu,
na którym zwiększono program skupu aktywów, część członków
komitetu oceniła, że program luzowania ilościowego może
zostać zakończony jeszcze przed końcem 2013 roku. Kolejną
niespodzianką na rynku globalnym był komunikat po posiedzeniu ECB, którego wydźwięk był zdecydowanie mniej gołębi
od oczekiwań rynkowych. Dodatkowo na konferencji prezes ECB
Mario Draghi powiedział, że podczas ostatniego posiedzenia nie
rozważano redukcji stóp procentowych oraz że należy zwrócić
uwagę na znaczącą poprawę sytuacji na europejskim rynku
finansowym – co wskazuje na znaczne oddalenie wizji cięć stóp
procentowych w strefie euro w najbliższej przyszłości. W rezultacie pierwszy miesiąc 2013 roku 10-letnie obligacje niemieckie
i amerykańskie zakończyły na dawno niewidzianych poziomach
rentowności, odpowiednio 1,68% oraz 1,98%.
Początek roku nie był udany dla posiadaczy polskich obligacji
skarbowych. Już od pierwszej sesji, pod wpływem zarówno
czynników zewnętrznych, jak i krajowych, krzywa rentowności przesuwała się w górę. Sentyment dodatkowo popsuły
wyniki pierwszej w nowym roku aukcji MF, która zakończyła
się sprzedażą jedynie części oferty, przy rentowności wyższej
niż na rynku wtórnym. Podobnie jak na rynkach globalnych,
inwestorów zaskoczył komunikat po posiedzeniu RPP, która choć
zgodnie z oczekiwaniami obniżyła stopy procentowe o 25 pb
(do 4,00%), to zasugerowała, że dalsze luzowanie pieniężne
nie jest już tak oczywiste. Rynek polskich obligacji skarbowych
zareagował na te wydarzenia wzrostem rentowności, a zmienność była na tyle duża, że po tym jak na ostatniej sesji w 2012 r.
rentowność 10-letnich obligacji osiągnęła historyczne minimum na poziomie 3,683%, to w połowie stycznia rentowność
dziesięciolatek przekroczyła nawet 4%. Druga połowa miesiąca
przyniosła lekkie odreagowanie i powrót w okolice 3,90%, szczególnie za sprawą napływających danych makroekonomicznych
za grudzień. Wiarę inwestorów w dalsze luzowanie polityki
pieniężnej przywrócił szczególnie gwałtowny spadek produkcji przemysłowej (spadek o 10,6% r/r wobec spadku o 0,8%
w listopadzie i mediany prognoz zakładającej spadek o 6,8%),
sprzedaży detalicznej (spadek 2,5% wobec wzrostu 2,4% miesiąc
wcześniej i konsensusu na poziomie 1,4%) oraz stopy bezrobocia, która przekroczyła 13%. Jednak całego ruchu spadkowego
nie udało się odrobić i w rezultacie indeks całego rynku obligacji
CPGI spadł o 0,43%, a indeks obligacji średnioterminowych CPGI
3-5 o 0,23%. Rentowność obligacji 2-letnich wyniosła w styczniu
3,25%, obligacji 5-letnich – 3,41%, a obligacji 10-letnich – 3,93%.
Za nami dopiero pierwszy miesiąc nowego roku, a rynek obligacji dostarczył inwestorom już sporo wrażeń. Po okresie rekordowych zysków przyszedł czas, aby zmierzyć się z nową sytuacją
na rynku. Mimo że rozpoczętą korektę częściowo uzasadnia
skala zeszłorocznego spadku rentowności, to należy się spodziewać kontynuowania silnej zmienności także w najbliższych
tygodniach.
Niniejszy dokument ma charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowi wystarczającej podstawy do podjęcia jakiejkolwiek decyzji inwestycyjnej. Opracowanie niniejsze nie ma charakteru rekomendacji dotyczącej instrumentów finansowych
w rozumieniu zapisów Rozporządzenia Ministra Finansów z 19 października 2005 roku w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, ich emitentów lub wystawców. Wszystkie prezentowane
opinie są opiniami własnymi TFI Allianz. Pomimo dołożenia należytej staranności przy sporządzaniu niniejszego dokumentu TFI Allianz nie może zapewnić, że prezentowane opinie okażą się trafne, a sytuacja na rynku nie ulegnie zmianie,
w szczególności w stosunku do określonych instrumentów finansowych. Opinie TFI Allianz mogą się zmieniać bez obowiązku każdorazowego informowania o tym fakcie. TFI Allianz, jego pracownicy, członkowie władz ani podmioty
dominujące i stowarzyszone z TFI Allianz nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności za działania lub zaniechania podjęte na podstawie niniejszego dokumentu, w szczególności za decyzje inwestycyjne podjęte na podstawie niniejszego
komentarza ani za szkody poniesione w wyniku tych decyzji inwestycyjnych.
Fundusze nie gwarantują realizacji założonego celu inwestycyjnego subfunduszy ani uzyskania określonego wyniku inwestycyjnego. Wartość aktywów netto portfeli inwestycyjnych subfunduszy może charakteryzować się dużą zmiennością
wynikającą ze składu tych portfeli lub z przyjętej techniki zarządzania portfelami, w sytuacji dużej zmienności cenna rynku akcji. Uczestnik musi liczyć się z możliwością utraty przynajmniej części wpłaconych środków. Prezentowana zmiana
wartości jednostki uczestnictwa jest oparta na historycznej wycenie subfunduszu i nie stanowi gwarancji osiągnięcia podobnych wyników w przyszłości. Indywidualna stopa zwrotu zależy od dnia zbycia i dnia odkupienia jednostek uczestnictwa oraz od pobranych opłat manipulacyjnych. Wymagane prawem informacje, w tym opis czynników ryzyka i tabela opłat, znajdują się w prospektach informacyjnych i w skrótach prospektów informacyjnych tych funduszy dostępnych
na stronie www.allianz.pl/tfi, w siedzibie Towarzystwa oraz u dystrybutorów. Fundusz Allianz FIO może lokować więcej niż 35% wartości aktywów subfunduszu w papiery wartościowe emitowane, poręczane lub gwarantowane przez Skarb
Państwa, Narodowy Bank Polski, rządy państw członkowskich Unii Europejskiej, takich jak: Niemcy, Francja, Anglia, Włochy, Hiszpania, Luksemburg, Węgry oraz rząd jednego z następujących państw należących do OECD: Stany Zjednoczone
Ameryki Północnej, Australia, Japonia, Kanada, Turcja oraz jedną z następujących międzynarodowych instytucji finansowych: Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOR), Europejski Bank Inwestycyjny (EBI), Europejski Bank Centralny (EBC).