robotyka - Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sandomierzu

KARTA PRZEDMIOTU
Kod przedmiotu
Nazwa przedmiotu
w języku
PWSZSnd/M/O/1/05
polskim
ROBOTYKA
angielskim ROBOTICS
1. USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW
1.1. Kierunek studiów
MECHATRONIKA
1.2. Forma studiów
STUDIA STACJONARNE / STUDIA NIESTACJONARNE
1.3. Poziom studiów
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA INŻYNIERSKIE
1.4. Profil studiów
OGÓLNOAKADEMICKI
1.5. Specjalność
-
1.6. Jednostka prowadząca przedmiot
1.7. Osoba prowadząca przedmiot
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sandomierzu
dr hab. inż. Mariusz Olszewski
1.8. Osoba odpowiedzialna za przedmiot
(koordynator)
dr hab. inż. Mariusz Olszewski
1.9. Kontakt
2. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU
2.1. Przynależność do modułu
I. PRZEDMIOTY PODSTAWOWE
2.2. Status przedmiotu
2.3. Język wykładowy
obowiązkowy
2.4. Semestry, na których realizowany jest przedmiot
semestr 3
2.5. Wymagania wstępne
zaliczenie przedmiotu automatyka
polski
3. FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ
3.1. Formy zajęć
wykład, ćwiczenia, laboratorium
3.2. Sposób realizacji zajęć
zajęcia w pomieszczeniu dydaktycznym PWSZ
3.3. Sposób zaliczenia zajęć
egzamin, zaliczenie z oceną,
wykład informacyjny z użyciem komputera, metoda przypadków, opis, ćwiczenia
przedmiotowe, ćwiczenia laboratoryjne
1. Olszewski i in.: Manipulatory i roboty przemysłowe. Automatyczne
maszyny manipulacyjne. WNT, Warszawa 1992 (II wydanie).
2. Craig J. J.: Wprowadzenie do robotyki. Mechanika i sterowanie. WNT,
Warszawa 1993.
3. Spong M.W., Vidyasagar M.: Dynamika i sterowanie robotów. WNT,
podstawowa
Warszawa 1997.
4. Morecki A. i in.: Podstawy Robotyki. WNT, Warszawa 2002
(II wydanie).
5. Honczarenko J. i in.: Roboty przemysłowe. Budowa i zastosowanie.
WNT, Warszawa 2004.
1. Tomaszewski K.: Roboty przemysłowe. Projektowanie układów
mechanicznych. WNT, Warszawa 1993.
2. Kaczmarek T.: Napęd elektryczny robotów. Wydawnictwa
Politechniki Poznańskiej, Poznań 1996.
3.
Olszewski M. i in.: Mechatronika. REA, Warszawa 2002.
uzupełniająca
4. Honczarenko J. i in.: Roboty przemysłowe. Budowa i zastosowanie.
WNT, Warszawa 2004.
5. Olszewski i in.: Urządzenia i systemy mechatroniczne. Część 2. REA,
Warszawa 2009.
3.4. Metody dydaktyczne
3.5.
Wykaz
literatury
4. CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA
4.1. Cele przedmiotu
C.1. Nabycie umiejętności i kompetencje rozumienia budowy, działania i programowania maszyny
manipulacyjnej jako systemu mechatronicznego.
C.2. Nabycie umiejętności automatyzacji i robotyzacji urządzeń, maszyn i stanowisk
produkcyjnych.
4.2. Treści programowe
1. Wprowadzenie do tematyki robotyki, robotyzacji oraz maszyn manipulacyjnych stosowanych
w robotyzacji procesów przemysłowych.
2. Budowa mechanizmów i efektorów przemysłowych maszyn manipulacyjnych.
3. Podstawowe pojęcia i zadania z zakresu opisu kinematycznego i kinetycznego realizacji zadań
ruchowych mechanizmów maszyn manipulacyjnych.
4. Podstawy programowania i sterowania maszyn manipulacyjnych.
5. Wybrane zagadnienia projektowania i prowadzenia przedsięwzięć robotyzacji procesów
przemysłowych.
4.3. Efekty kształcenia
Kod
W01
W02
W03
U01
U02
U03
U04
U05
U06
Student, który zaliczył przedmiot
w zakresie WIEDZY:
Ma podstawową wiedzę o istocie budowy i aplikacjach maszyn
manipulacyjnych, w tym przede wszystkim manipulatorów
i robotów przemysłowych.
Ma szczegółową podbudowaną definicyjnie i pojęciowo, wiedzę
o środkach technicznych niezbędnych do budowy maszyn
manipulacyjnych, w tym przede wszystkim manipulatorów
i robotów przemysłowych.
Ma uporządkowaną podbudowaną teoretycznie wiedzę dotyczącą
programowania z użyciem komputera ruchu i zadań maszyn
manipulacyjnych, w tym przede wszystkim manipulatorów
i robotów przemysłowych.
w zakresie UMIEJĘTNOŚCI:
Ma umiejętność samokształcenia się w zakresie robotyki.
Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty z zakresu
robotyki, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować
uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań
inżynierskich z zakresu robotyki metody analityczne, symulacyjne
oraz eksperymentalne .
Potrafi posługiwać się komputerowymi metodami inżynierskimi
przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich z zakresie
projektowania, wytwarzania i eksploatacji robotów.
Potrafi posługiwać się aparatura pomiarową i metodami szacowania
błędów w zakresie robotyki.
Potrafi wykorzystać wiedzę o zachowaniach statycznych
i dynamicznych elementów i układów regulacji w zakresie
robotyki.
Odniesienie do efektów kształcenia
dla kierunku
dla obszaru
M_W08
T1A_W02
T1A_W07
M_W10
T1A_W02
T1A_W04
T1A_W07
M_W11
T1A_W01
T1A_W03
T1A_W04
M_U05
T1A_U05
M_U08
T1A_U08
M_U09
T1A_U09
M_U13
T1A_U07
T1A_U09
M_U14
T1A_U14
T1A_U15
M_U16
T1A_U09
T1A_U11
U07
U08
U09
K01
K02
K03
K04
4.4.
Potrafi zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie, obiekt,
system lub proces na podstawie zadanej specyfikacji - typowe dla
procesu projektowania, wytwarzania i eksploatacji robotów
używając właściwych technik, narzędzi i metod.
M_U20
T1A_U16
Potrafi zaprojektować układ regulacji stałowartościowej
i nadążnej, ze szczególnym uwzględnieniem wymagań stawianych
przez aktuatory robotów.
M_U23
T1A_U13
T1A_U14
T1A_U16
Potrafi badać i oceniać jakość regulacji maszyn manipulacyjnych
przez kryteria i wskaźniki.
M_U24
T1A_U01
T1A_U16
M_K01
T1A_K01
T1A_K03
M_K02
T1A_K02
M_K03
T1A_K02
M_K10
T1A_K02
T1A_K06
T1A_K07
w zakresie KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH:
Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy z zakresu robotyki
przez całe życie i potrafi dobrać właściwe metody uczenia dla
siebie i innych osób.
Rozumie pozatechniczne aspekty działalności inżynieramechatronika w zakresie robotyki, między innymi jej konsekwencje
społeczne oraz wpływ na stan środowiska.
Ma świadomość odpowiedzialności związanej z decyzjami,
podejmowanymi w ramach działalności inżynierskiej, szczególnie
w zakresie zabezpieczenia operatorów układów manipulacyjnych
oraz załogi w zrobotyzowanych stanowiskach i liniach
produkcyjnych przed zagrożeniami zdrowia i życia powodowanymi
przez roboty przemysłowe.
Rozumie znaczenie procesu projektowania układu regulacji jako
czynnika decydującego o właściwościach użytkowych
konstruowanego robota.
Metody weryfikacji efektów kształcenia
Forma oceny
Efekt
kształcenia Egzamin Egzamin Projekt Kolokwium Zadania do
ustny
pisemny
wykonania
W01 - W03
U01 - U09
K01 - K04
5.
xx
xxx
x
x
Referat
Sprawozdanie
Dyskusje
Inne
x
xxx
xx
xxx
xx
BILANS PUNKTÓW ECTS - NAKŁAD PRACY STUDENTA
Kategoria
Udział w zajęciach dydaktycznych określonych w planie studiów
Obciążenie studenta
Studia
Studia stacjonarne
niestacjonarne
20+10+15
15+5+10
Samodzielne przygotowanie do zajęć
20
35
Wykonanie powierzonych zadań
20
20
3+2+2
3+2+2
Przygotowanie do egzaminu/zdawanie egzaminu
15
15
Obciążenie związane z zajęciami praktycznymi
25
20
Obciążenie związane z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału
nauczycieli akademickich
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
52
37
107
107
5
5
Udział w konsultacjach
PUNKTY ECTS za przedmiot