Estetyka 2015 st. niestacjonarne

Transkrypt

Estetyka 2015 st. niestacjonarne
SYLABUS
Nazwa przedmiotu:
Estetyka
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot:
Wyższa Szkoła Artystyczna w Warszawie
Katedra:
Malarstwa
Kierunek:
Malarstwo
Poziom kształcenia:
Studia pierwszego stopnia
Profil kształcenia:
Praktyczny
Liczba punktów ECTS za zaliczenie przedmiotu:
VI semestr – 3 ECTS
Studia
Kierunek studiów
Specjalność
Forma studiów
Malarstwo
kostium i rekwizyt
sceniczny, malarstwo w
scenografii, obraz
multimedialny, malarstwo
sztalugowe
niestacjonarne
Tytuł i/lub stopień naukowy/tytuł zawodowy,
imię i nazwisko prowadzącego przedmiot:
mgr Patrycja Guevara-Woźniak
Założenia i cele przedmiotu
Celem przedmiotu jest ułatwienie zrozumienia praw rządzących tworzeniem sztuki. Celem jest zapoznanie studenta z pojęciem
estetyki, wskazaniem różnorodnych koncepcji estetycznych, określenie cech charakterystycznych, najbardziej ogólnych dla
estetyki jako dziedziny nauki, próba określenia tego co znaczy, że coś jest „estetyczne”. Motywowanie do samodzielnego
poszukiwania, możliwości podjęcia rozważań kwestii problemowych oraz samego podejmowania ocen estetycznych sztuki w
oparciu o uzyskaną wiedzę.
Celem przedmiotu jest ukształtowanie człowieka współtworzącego kulturę w sposób świadomy, który w oparciu o uzyskaną
wiedzę potrafi czerpać w sposób twórczy z dziedzictwa historycznego. Jest to człowiek, który nie tylko potrafi docenić fakt
„estetyczności” dzieła sztuki. Jest to człowiek, który przede wszystkim potrafi „rozmawiać” z artystą tworzącym, potrafi
rozszyfrować język jakim dany artysta się posługuje i w oparciu o ten dialog tworzyć nowoczesną kulturę.
Wymagania wstępne
Kwalifikacja na trzeci rok studiów.
Zamierzony efekt kształcenia
Symbol efektu
kształcenia na
poziomie kierunku
K_W05
Opis efektu kształcenia na poziomie przedmiotu
Weryfikacja efektu kształcenia
W sposób swobodny i świadomy potrafi omówić
podstawowe zagadnienia związane z estetyką. Potrafi
jasno przedstawiać swoje zdanie w kwestiach
estetycznych wraz z uzasadnieniem argumentacji.
- egzamin
K_W11
Rozumie podstawowe problemy estetyczne, potrafi je
umiejętnie zaprezentować oraz opisać genezę ich
powstania.
K_U17
Potrafi świadomie wykorzystać swoją wiedzę
dotyczącą estetyki do celów projektowych.
K_U21
Umie dotrzeć do źródeł informacji na temat estetyki
dzieła sztuki
K_K02
Jest zdolny do gromadzenia i przetwarzania informacji
z dziedziny estetyki, które umie twórczo wykorzystać
do realizowanych projektów.
K_K03
Jest zdolny do rozumienia potrzeby uczenia się przez
całe życie i świadomego wykorzystywania tej wiedzy
w praktyce.
K_K07
Jest zdolny do definiowania własnych sądów na tematy
dotyczące filozofii.
- obecność na zajęciach
Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć i punkty ECTS:
:
Liczba godzin dydaktycznych (w
tym):
Przedmioty
Forma zajęć: (W - wykład,
Ć - ćwiczenia, K konwersatorium)
Razem
W
Ć
W+Ć
36
24
12
Estetyka
Rok I
Semestr I
W
Ć K
ECTS
Rok II
Semestr II
R
W
K
Ć K
ECTS
Rok III
Semestr III
R
W
Ć
K
ECTS
Semestr IV
R
W
Ć
R – rygor (egzamin – E, zaliczenie z oceną – Zo, zaliczenie – Z)
2
K
ECTS
R
Semestr V
EC
TS
W Ć K
R W
Ć
24
12
Rok IV
Semestr VI
ECT
K
S
3
Semestr VII
R
E
W
Ć K
ECTS
R
Treści programowe nauczania [ treść zajęć]
SEMESTR VI
Wykład 1-2. Wprowadzenie do tego czym jest estetyka jako nauka – przedmiot, badania, cele. Estetyka presokratyków i
Sokratesa. Dwa wielkie systemy filozoficzne i dwie koncepcje estetyczne – Arystoteles i Platon. Teorie sztuki okresu
hellenistycznego. Estetyka Wschodu i Pisma Św. (Wpływ kultury judajskiej na kulturę basenu morza śródziemnego).
Wykład 3-4 Estetyka greckich ojców kościoła i Bizancjum. Teoria sztuki od św. Augustyna aż do okresu karolińskiego.
Teoria sztuk plastycznych dojrzałego średniowiecza..
Wykład 5-6 Wiek XV i XVI. Estetyka wieku XVII. Estetyka romantyzmu..
Wykład 7-8 Wiek XIX i XX do II Wojny Światowej. Najważniejsze zagadnienia estetyczne po 1945 roku po dzień dzisiejszy.
Wykład 9-10 Estetyka kultury masowej i awangard artystycznych (Benjamin, Morawski).
Wykład 11-12 Estetyka dekonstrukcji, postmodernistyczna i najnowsza (Derrida, Welsch, Stróżewski).
Wykład 13-14 Aksjologia jako nauka o wartościach. Przykłady zjawisk o wymiarze aksjologicznym: estetyka, etyka.
Kalokagathia – obiektywność prawdy, piękna, dobra.
Wykład 15-16 Główne aspekty estetyki.Dzieło sztuki. Proces twórczy. Doświadczenie estetyczne. Wartości. Pojęcie świata
sztuki
Wykład 17-18 Procesy: twórczy i odbioru. Sprawność warsztatowa artysty – wartości estetyczne i artystyczne. Fazy procesu
poznania dzieła sztuki w koncepcji Ingardena
Wykład 19-20 Proces odbioru sztuki jako spotkanie z dziełem. Poznanie racjonalne i irracjonalne dzieła sztuki. Odbiór dzieła
interaktywnego i tradycyjnego (proscenicznego).
Wykład 21-22 Pojęcie formy. Znaczenie pojęcia „forma” (taxis, kanon, harmonia, istota, hilemorfizm, konstrukcja). Forma i
struktura .Forma i treść.
Wykład 23-24 Od fizycznego przedmiotu do koncepcji. Materia, materiał, surowiec. Dzieło sztuki jako zmaterializowana
forma świadomości.
Ćwiczenie1-3 Dwa wielkie systemy filozoficzne i dwie koncepcje estetyczne – Arystoteles i Platon – dyskusja.
Ćwiczenie 4-6 Scholastyczna teoria sztuki (św. Tomasz z Akwinu – jako uwieńczenie refleksji wieków średnich nad sztuką i
przełom renesansowy u jeszcze scholastycznego twórcy jakim był Dante Aligieri – dyskusja.
Ćwiczenia 7-8 Estetyka baroku, Rubensa w zestawieniu z estetyką filozoficzną siedemnastego wieku – dyskusja.
Ćwiczenie 9-10 Kwestia smaku: rozróżnienie wartości artystycznych i estetycznych; źródło dzieła sztuki mimesis i natury… a
także najważniejsze zagadnienia estetyczne po 1945 roku: estetyka w epoce elektroniki – dyskusja.
Ćwiczenie 11-12 Świadomość formy w sztuce – dyskusja.
Zagadnienia programowe nauczania:
Narzędzie/ metody
dydaktyczne:
Wykład/ ćwiczenia - aktywny prowadzony przy użyciu technik audiowizualnych, uzupełniany
dyskusją ze studentami, pracą grupową
Forma i sposób zaliczenia
oraz wymagania
egzaminacyjne:
Przedmiot zaliczany na podstawie wyniku egzaminu pisemnego.
3
Metody i kryteria oceny:
aktywność na ćwiczeniach, zapoznanie się z literaturą;
Wymagania końcowe:
elementy składowe oceny: ocena za egzamin, ocena za aktywność na zajęciach punkty za
frekwencję
Całkowity nakład pracy
studenta potrzebny do
osiągnięcia założonych
efektów w godzinach oraz
punktach ECTS
Liczba
godzin
(kontaktow
ei
samodzielna
praca
studenta)
Estetyka
Liczba
punktó
w ECTS
Łączna liczba
punktów
ECTS z
wyrównanie
m
36
1,20
1
54
1,80
2
20
0,67
1
14
0,47
0
20
0,67
1
3,00
3
1 punkt
ECTS=
25h
1 punkt
ECTS=
30h
Średnia
arytmetyczn
a 25h-30h
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim
1. Uczestnictwo w zajęciach dydaktycznych
Samodzielna praca studenta
1. Przygotowanie do zaliczeń i egzaminów
2. Przygotowanie się do zajęć
3. Zapoznanie się ze wskazana literaturą
90
3,60
3,00
3,30
Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do
osiągnięcia efektów kształcenia w godzinach oraz
punktach ECTS
Formy weryfikacji
osiągnięcia efektów
kształcenia [ elementy
składowe oceny w %]
Aktywność na ćwiczeniach – 80%
Język wykładowy
polski
Literatura
Umberto Eco, Historia piękna; Rebis Poznań 2009
Frekwencja – 20%
Umberto Eco, Historia brzydoty; Rebis Poznań 2009
Kobiety w centrum wszechświata, Ann Landi tłum. z Forum 06.06. 2010
Anioł kontra geniusz, Jonathan Jones tłum. z Forum 30.03. 2010
Michał Ostrowicki, Wirtualne realia. Estetyka w epoce elektroniki; Universitas Kraków 2006
Mirosław Żelazny, Estetyka filozoficzna; Toruń 2009
Podpis prowadzącego
przedmiot:
Podpis prorektora do spraw
dydaktycznych:
Oświadczenie i podpis prowadzącego zajęcia
Oświadczam, że treści programowe zawarte w niniejszym sylabusie są rezultatem mojej indywidualnej pracy twórczej
wykonywanej w ramach stosunku pracy/współpracy wynikającej z umowy cywilnoprawnej oraz że osobom trzecim nie
przysługują z tego tytułu autorskie prawa majątkowe.
Dnia: …………………………………………..
……………………………………..
4