Funkcje wielu zmiennych o wartościach rzeczywistych (pochodne
Transkrypt
Funkcje wielu zmiennych o wartościach rzeczywistych (pochodne
Funkcje wielu zmiennych o wartościach rzeczywistych (pochodne cząstkowe pierwszego rzędu, gradient funkcji) 1 Przydatne definicje i pojęcia Definicja 1.1. Niech funkcja f będzie określona przynajmniej w otoczeniu punktu O(x0 ), x0 ∈ Rn . Pochodną cząstkową pierwszego rzędu funkcji f w punkcie x0 względem i-tej zmiennej nazywamy pochodną kierunkową w kierunku wersora osi Oxi , czyli w kierunku wektora v = [0, 0, . . . , 0, 1, 0, . . . 0], gdzie 1 występuje na i-tym miejscu i oznaczamy symbolem fi (x0 ) (albo fx i (x0 ), Di f (x0 ), Dxi f (x0 ), ∂f (x0 )). ∂xi Pochodna cząstkowa względem xi w punkcie x0 określa lokalną szybkość wzrostu wartości funkcji f względem zmiennej xi przy ustalonych wartościach pozostałych zmiennych. Definicja 1.2. Jeśli funkcja f ma pochodne cząstkowe pierwszego rzędu w każdym punkcie zbioru otwartego D ⊂ Rn , to funkcje ∂f (x), ∂xi gdzie x ∈ D dla i = 1, 2 . . . , n nazywamy pochodnymi cząstkowymi pierwszego rzędu funkcji f na zbiorze D i oznaczamy ∂f ∂xi (albo np. fi , itp.) Interpretacja geometryczna (w R3 ): Jeśli wykres funkcji f posiadajęcej pochodną cząstkową względem zmiennej x w punkcie (x0 , y0 ) przekroimy płaszczyzną przechodzącą przez punkt (x0 , y0 ) równoległą do wektora [1, 0] (czyli po prostu płaszczyzną y = y0 przechodzącą przez punkt (x0 , y0 , f (x0 , y0 ))), to na powierzchni wykresu orzymamy pewną krzywą. Styczna do tej krzywej jest nachylona do płaszczyzny Oxy pod pewnym kątem γ. Wtedy ∂f (x0 , y0). ∂x Analogicznie dla funkcji f posiadającej pochodną cząstkową względem zmiennej y w punkcie tg γ = (x0 , y0 ) Definicja 1.3. Gradientem funkcji f w punkcie x0 ∈ Rn nazywamy wektor wszystkich pochodnych cząstkowych pierwszego rzędu tej funkcji w punkcie x0 i oznaczamy symbolem gradf (x0 ) albo ∇f (x0 ). Interpretacja geometryczna gradientu: Gradient funkcji w punkcie wskazuje kierunek najszybszego wzrostu funkcji w tym punkcie. Gradient funkcji w punkcie jest prostopadły do ppoziomicy funkcji przechodzącej przez ten punkt. Strona 17 Twierdzenie 1.1. Jeśli funkcja f posiada pochodne cząstkowe ciągłe w punkcie x0 ∈ Rn oraz v ∈ Rn jest dowolnym wektorem, to fv (x0 ) = ∇f (x0 ) ◦ v . 2 (1) Zadania 1. Korzystając z definicji obliczyć (o ile istnieją) wszystkie pochodne cząstkowe pierwszego rzędu podanych funkcji we wskazanych punktach: (i) f (x, y) = xy , (x0 , y0 ) = (−1, 1), (ii) f (x, y) = ysinx, (x0 , y0 ) = (0, π), √ (iii) f (x, y) = x4 + y 4, (x0 , y0 ) = (0, 0), √ (iv) f (x, y) = 3 x3 + y 3, (x0 , y0 ) = (0, 0), (v) f (x, y, z) = 5 (vi) f (x, y, z) = (vii) f (x, y) = (viii) f (x, y) = xy(z − 1), (x0 , y0 , z0 ) = (0, 0, 1), x3 +y x2 +y 2 +z 2 0, x2 + y 2 , 1, x, y 2, , dla (x, y, z) = (0, 0, 0), dla (x, y, z) = (0, 0, 0), dla xy = 0, dla xy = 0, (x0 , y0, z0 ) = (0, 0, 0), (x0 , y0 ) = (0, 0), dla y = 0, (x0 , y0 ) = (0, 0). dla x = 0, 1, dla pozostałych punktach, 2. Policzyć pochodne cząstkowe podanych funkcji dwóch zmiennych w punkcie (0, 0) i zbadać ciągłość tych funkcji. 1, dla xy = 0, (i) f (x, y) = 0, dla xy = 0, (ii) f (x, y) = xy , x2 +y 2 dla (x, y) = (0, 0), 0, dla (x, y) = (0, 0) 3. Czy istnieje funkcja f : R2 → R taka, że w punkcie x0 , (i) f nie jest ciagła (ii) ∂f ∂x i ∂f ∂y istnieja w tym punkcie? f (x, y) = [fx (x, y), fy (x, y)] (analogicznie dla funk4. Obliczyć wektor pochodnych czastkowych acych funkcji: cji trzech zmiennych) nastepuj (i) f : R2 → R, f (x, y) = sin(xcos(y)), (ii) f : R2 ⊃ Uf → R, f (x, y) = xyln(x + y), (iii) f : R2 ⊃ Uf → R, f (x, y) = ln(sin(x) + sin(y)), (iv) f : R3 ⊃ Uf → R, f (x, y, z) = xy y z z xy , (v) f : R3 → R, f (x, y, z) = sin(x2 + y 2 + z 2 ), z (vi) f : R3 ⊃ Uf → R, f (x, y, z) = xy . Strona 18 5. Obliczyć pochodne czastkowe funkcji f : Rk → R określonej 2 2 f (x) = ex1 +...+xk · x1 + x32 + . . . + xk2k−1 . 6. Obliczyć gradienty i pochodne kierunkowe podanych funkcji we wskazanych punktach i kierunkach (sprawdzić, czy można wykorzystać twierdzenie 1.1): (i) f (x, y) = x2 + y 2, (x0 , y0 ) = (−3, 4), v = (ii) f (x, y, z) = exyz , (x0 , y0 , z0 ) = (−1, 1, −1), (iii) f (x, y, z) = xy 2 , z3 12 5 , , 13 13 √ 1 v = 2 , − 34 , 43 , (x0 , y0, z0 ) = (16, −3, 2), v = (1, 1, 1) . √ 7. Wyjaśnić, dlaczego pochodna kierunkowa funkcji f (x, y) = 3 x3 + 8y 3 w punkcie (0, 0) i kie√ √ runku [ 2/2, 2/2] wyznaczona z definicji jest inna niż wyznaczona ze wzoru (1). 8. Sprawdzić, że gradient funkcji f (x, y) = x2 + y 2 jest prostopadły do jej poziomic. 9. Temperatura w zbiorze V = {(x, y, z) : 0 x, y, z π} jest określona wzorem T (x, y, z) = 10cos(x − y) + 20sin(x + z) Znaleźć kierunek jej najszybszego wzrostu w punkcie (π/2, π/2, π/2). Strona 19