BE modele ewaluacyjne
Transkrypt
BE modele ewaluacyjne
PODEJŚCIA BADAWCZE W BADANIACH EWALUACYJNYCH PSEUDOEWALUACJA • • Badania PR-owe („ideologiczny marketing”, infomercial) Badania kontrolowane politycznie EWALUACJA • • • • • • • • • • • • • • • • • • • Badania oparte o cele/ analiza realizacji celów Badania nad publiczną odpowiedzialnością programu Testowanie wyników programu Badania wartości dodanej programu Testy performatywne Badania eksperymentalne Studium przypadku Systemy zarządzania informacją Analiza korzyści-kosztów Badania eksperckie i analiza krytyczna Ewaluacja oparta na teorii Badania w oparciu o łączone metody ilościowe i jakościowe (method mix) Ewaluacja zogniskowana na konsumentach Badania certyfikatów/uprawnień – ewaluacja akredytacyjna Badania odbiorców programów ewaluacyjnych Ewaluacja skoncentrowana na klientach Ewaluacja konstruktywistyczna Ewaluacja zogniskowana na funkcjach utylitarystycznych Ewaluacja oparta na założeniach demokracji deliberatywnej AGENDA SPOŁECZNA (SOCIAL AGENDA-DIRECTED/ADVOCACY APPROCHES) • Badania skoncentrowane na kliencie (responsive evaluation) • Ewaluacja utylitarystyczna (utylization-focused evaluation) • Ewaluacja konstruktywistyczna (constructivist evaluation) • Ewaluacja oparta na założeniach demokracji deliberatywnej (deliberative democratic evaluation) • Kierowane chęcią tworzenia zmian społecznych za pomocą programów ewaluacyjnych • Podejście konstruktywistyczne – społeczne tworzenie rzeczywistości, stosowane głównie metody jakościowe • Odzwierciedlają postmodernistyczną filozofię w odniesieniu do kulturowego pluralizmu, moralnej relatywności, wielości rzeczywistości społecznych • Założenie, że wszystkie segmenty społeczne mają równy dostęp do społecznych i edukacyjnych możliwości i usług, rozpowszechnianie praw społecznych; silnie podkreślona demokratyczna idea sprawiedliwości i uczciwości • Silnie skoncentrowane na służeniu misji społecznej • Angażowanie perspektyw zainteresowanych stron i ekspertów w celu badania, opisu i oceny programów społecznych oraz poszukiwania właściwych i najlepszych odpowiedzi, tworzenie narzędzi angażowania wszystkich zainteresowanych stron • Oddanie zainteresowanym stronom autorytetu w podejmowaniu kluczowych decyzji ewaluacyjnych, zwłaszcza w zakresie interpretacji i ustalania wyników • W ekstremalnych przypadkach może prowadzić do pseudowealucji – brak ingerencji badacza (delegacja autorytetu, ucieczka przed oceną i obiektywizmem) EWALUACJA SKONCENTROWANA NA KLIENTACH • • • • • • • Robert E. STAKE badacz musi pracować z i by pomóc grupom klientów programu (np. nauczycielom, administratorom, legistratorom, sponsorom) pomoc w rozumieniu, ocenie i rozwoju programów społ. Klient = osoby, które wspomagają, rozwijają, administrują i bezpośrednio wdrażają programy społeczne Ewaluator w służbie i udzielający pomocy tym z małą władzą i siłą przebicia; Badacz wystrzega się naukowego obiektywizmu: poszukiwanie odmiennych rozwiązań, konfrontowanie ich ze sobą ale pozostawianie konkluzji i interpretacji zaangażowanym stronom, pomoc w spojrzeniu na sprawy z alternatywnych punktów widzenia Zasada triangulacji, metody jakościowe, odpowiednie do analizowanego programu, bogactwo podejść i technik (studium przypadku, narracje, wywiady pogłębione, analiza dyskursu, obserwacje, sociodrama itd.) Zalety: pozwala stronom wydarzenia społecznego tworzyć własne kryteria jego oceny oraz wykorzystywać wyniki do podejmowania decyzji i działań; bierze pod uwagę interesy zainteresowanych stron; z różnych punktów widzenia bada racjonalność, przebieg, otoczenie i rezultaty programu; możliwość bycia aktywnym uczestnikiem i krytykiem zdarzenia dla każdej zainteresowanej jednostki i grupy; pozwala aktywizować i usprawniać komunikację społeczną Ograniczenia: badacz pracując blisko i nieprzerwanie z uczestnikami programu może stracić niezależność ocen; problem wiarygodności zewnętrznej ewaluacji ; generowanie odmiennych interpretacji może paraliżować zdolność ostatecznej oceny programu EWALUACJA UTYLITARYSTYCZNA • • • • • • • Michael Quinn PATTON • Wyraźnie ukierunkowana na zapewnienia, że interwencja ma wpływ na rzeczywistość Wskazywanie poszczególnym grupom odbiorców programu zastosowań opracowanych na podstawie zgromadzonych wyników, rozwiązania opracowywane z udziałem przedstawicieli poszczególnych grup uczestników sytuacji społecznej Poprzez uważną analizę zaangażowanych stron, badacz identyfikuje siatkę perspektyw i interesów poszczególnych podmiotów programu, następnie wybiera grupę, która reprezentuje zainteresowane strony i angażuje ją w ustalenie dlaczego potrzebuje ona ewaluacji, w jaki sposób planuje zastosować wyniki ewaluacji, jakich rodzajów raportu oczekuje, w jaki sposób zamierza prowadzić program itp..; celem nie jest dostarczanie odmiennych interpretacji i możliwych rozwiązań ale pomoc grupie w uporządkowaniu i ukształtowaniu problemu, asysta w zmierzeniu wartości programu oraz wytwarzanie wiedzy Podkreślanie wagi samej ewaluacji jako procesu udoskonalania rzeczywistości społecznej, promocji partycypacji społecznej w niej, rozwijaniu i wzmacnianiu zdolności organizacyjnych Kryterium oceny ewaluacji – w jakim stopniu pozwoliła rozwinąć i polepszyć określoną sytuację społeczną Podejście metodologiczne rozwijane nieustanie podczas współpracy ewaluatora z uczestnikami programu Zalety: maksymalizacja wpływów ewaluacji, ma zastosowanie w sytuacjach w których kluczową kwestią jest zmiana, angażowanie zainteresowanych stron pozwala lepiej zrozumieć i aplikować zmiany; Ograniczenia: wybór jednostek uczestniczących w badaniu jest kluczowy – zastąpienie uczestników może wymagać renegocjacji programu ewaluacji, co spowalnia cały proces; podatność na rozłożenie przedsięwzięcia przez grupę, zwłaszcza gdy dochodzi do konfliktów interesów w jej obrębie; konieczność posiadania rozwiniętych zdolności negocjacyjnych oraz wiedza doświadczenie w stosowaniu różnych metod ilościowych i jakościowych ze strony badacza EWALUACJA KONSTRUKTYWISTYCZNA • • • • Egon GUBA • • • Yvonne LINCOLN Podejście z silną podstawą filozoficzną, ukierunkowane paradygmatem, zorientowane na służbę publiczną Badacz wnosi świadomość i wiedzę do nieuświadomionych grup społecznych, respektuje ich wolę oraz pomaga ukształtować i kontrolować działania ewaluacyjne w preferowany przez nich sposób Celem badacza jest definiowanie i ukazywanie sensu różnorodnych konstruktów, które egzystują i pojawiają się wśród zainteresowanych stron, koncentracja na trwającej komunikacji, zbieranie, analiza i synteza pojawiających się konstruktów; te są zależne zawsze od kontekstu – badacz zatem ustala granice tego, co jest przedmiotem badania Badacz odgrywa decydującą rolę w formułowaniu pytań i zmiennych ewaluacyjnych, nieustannie i regularnie informuje zainteresowane strony o postępach ewaluacji, możliwych do zastosowania technikach, uzyskiwanych wynikach badania; ewaluator porusza się w dialektycznym procesie komunikacji, starając się osiągnąć jak największy konsensus między uczestnikami i odmiennymi konstrukcjami Ewaluacja konstryktywistyczna jest nigdy nie zakończona Zalety: możliwa do przeprowadzenia tam, gdzie zainteresowane strony wykazują chęć kooperacji; możliwość szerokiej partycypacji społecznej w ewaluacji, edukowanie uczestników, obniżanie oczekiwań na temat ostatecznych rozwiązań i efektów, umożliwia dokonanie społecznej oceny instrumentów zbierania informacji zanim zostaną one użyte Ograniczenia: trudności w stworzeniu raportu z ostatecznymi rozwiązaniami i rekomendacjami , utopijne założenie na temat chęci uczestnictwa poszczególnych jednostek w procesie ewaluacji, zależność od kontekstu EWALUACJA DELIBERATYWNA Ernest R. HOUSE Kenneth R. HOWE • Jedno z najnowszych podejść w badaniach ewaluatywnych • Wymaga zastosowania zasad demokratycznych w osiąganiu rezultatów badania • 3 wymiary: 1. demokratyczne uczestnictwo wszystkich zainteresowanych stron, 2. dialog mający na celu zbadanie i uautentycznienie wkładu poszczególnych zainteresowanych stron, 3. obrady w celu obrony oceny miary i wagi programu • Metody: rozmowy z uczestnikami, sondaże, debaty; dialog, udział badanych i obrady wymagane na każdym etapie procesu badawczego • Zalety: pozwala każdej ze stron na pełne uczestnictwo w badaniu, zawiera punkty widzenia wszystkich uczestników, koncentruje się na zagadnieniach faktycznie interesujących ludzi i skłania ich do uwzględniania wyników badania, specyficzne dla metody: badacz uwzględnia punkty widzenia uczestników ale poddaje je ocenie i może wykluczać te, które uzna za błędne lub nieautentyczne • Ograniczenia: bardzo trudno wcielić taki program w życie, nierealistyczny w wielu sytuacjach społecznych • Podejścia podkreślają potrzebę pełnej oceny zalet i wartości programu/interwencji • Z założenia badania bardzo obszerne i kompleksowe, biorące pod uwagę szeroki wachlarz pytań i kryteriów oceny wartości programu, zwłaszcza kryteriów technicznych i ekonomicznych oceniających plany i operacje programu • Poszukiwanie odpowiednich i trafnych wyników, a nie tylko kluczowych dla danego programu • Zazwyczaj reprezentują podejście obiektywistyczne, stosują wielorakie metody ilościowe i jakościowe kontrolujące uzyskane wyniki Filozoficzna podstawa: orientacja obiektywistyczna, poszukiwanie najlepszych odpowiedzi na pytania zawężone do badanego kontekstu oraz realizacja podstaw dobrze funkcjonującego społeczeństwa demokratycznego (zwłaszcza praw człowieka, sprawiedliwości, doskonałości, ochrony i odpowiedzialności) Podejście wymaga angażowania zainteresowanych stron na wszystkich poziomach organizacyjnych, zaspokajania ich najistotniejszych pytań, dostarczania aktualnych i istotnych informacji pozwalających podjąć ostateczne decyzje oraz tworzenie wiarygodnych dokumentacji Zainteresowane strony: beneficjenci, rodzice/opiekunowie, dostarczyciele usług, administratorzy, konsultanci programu, personel pomocniczy, autorytety, płatnicy podatków itp.); sytuacje decyzyjne: zdefiniowanie celów i priorytetów, wybór spośród konkurencyjnych usług, planów budżetowych, serwisów, prowadzenie partycypacji, procesu oceny; rodzaje poszukiwaneych informacji: oszacowanie potrzeb, problemów i szans, identyfikacja i oszacowanie konkurencyjnych programów lub podejść badawczych, oszacowanie planów programów, oszacowanie kwalifikacji i działań personelu, oszacowanie zasobów, udogodnień i materiałów, monitorowanie i ocena programu, ocena zamierzonych i niezamierzonych skutków oraz efektów o krótkim i długim zasięgu, oszacowanie efektywności ekonomicznej (analiza kosztów) Najważniejszym zadaniem ewaluacji jest udoskonalanie/poprawa, a nie dostarczanie dowodów (not to prove but to improve) Wielość metod, m. in.: sondaże, studia przypadków, wywiady, obserwacje, ocena potrzeb, badania eksperymentalne i quasi-eksperymentalne; stała współpraca z przedstawicielami zainteresowanych stron Zalety: podejmowanie decyzji na każdym poziomie , koncentracja na poprawie rzeczywistości, angażowanie uczestników programu, dostarcza racjonalnych informacji jako narzędzi podejmowania decyzji, ufundowana na demokratycznych podstawach wolnego społeczeństwa Ograniczenia: możliwość utraty obiektywizmu ze strony badacza, możliwość zbytniego zbliżenia się badacza i zainteresowanych stron prowadząca do stronniczości wyników BADANIA SKONCENTROWANE NA DECYZJI/ ODPOWIEDZIALNOŚCI Lee Joseph CRONBACH Marvin ALKIN William WEBSTER EWALUACJA SKONCENTROWANA NA KONSUMENTACH • • • • • Michael SCRIVEN • • • • Podejście obiektywistyczne; oparte na przekonaniu, że jest możliwym, odnalezienie najlepszego rozwiązania/odpowiedzi Dobro konsumenta racją bytu programu ewaluacyjnego Ewaluator występuje w roli „oświeconego przedstawiciela konsumenta”: odnosząc się do etyki i pojęcia dobra wspólnego, wykorzystuje on swoje umiejętności, by pomóc autorom programu stworzyć i dostarczyć produktu i usługi najlepszej jakości i użyteczne dla szerokiej rzeszy konsumentów; pomaga także konsumentom zidentyfikować i wycenić zalety i wartość konkurencyjnych programów, usług i produktów, Program zakłada zbadanie wielu różnorodnych kwestii: analiza opisu programu, tło, historię i kontekst programu, analiza klientów, konsumentów, funkcji, systemu dostaw, statystycznej doniosłości, ocena potrzeb, ocena praktycznej użyteczności, rekomendacje, raporty; następnie metaewaluacja ; zasadnicze pytanie ewaluacji: Który z alternatywnych programów jest najlepszym wyborem, biorąc pod uwagę koszty, potrzeby różnych grup konsumentów, wartości społeczne, ocenę zarówno pozytywnych jak i negatywnych jego efektów Metody: analiza potrzeb, analiza pytań z list kontrolnych (Key Evaluation Checklist) eksperymentalne i quasi-eksperymentalne ewaluacje, analiza kosztów itp. Ewaluacja tego typu wymaga wysoce wiarygodnego i kompetentnego eksperta oraz wystarczających źródeł by mógł dokonać analizy różnorodnych informacji, badacz musi mieć dostęp do wielu danych, bez tego ma on duże trudności z dokonaniem właściwej ewaluacji Zalety: solidne i niezależne studium , którego celem jest ochrona konsumentów przed tandetnymi projektami, usługami, produktami oraz wskazywanie rozwiązań realizujących potrzeby konsumentów w sposób najbardziej efektywny ekonomicznie Ograniczenia: czasem ewaluacja całkowicie pomija udział twórców projektu, wówczas , ewaluator nie pomaga im w opracowaniu programu najlepiej służącego konsumentom BADANIA AKREDYTACYJNE • • • • • College Entrance Examination Board 1901 Wiele instytucji edukacyjnych, szpitali i innych organizacji użyteczności publicznej są okresowo poddawane badaniom akredytacyjnym, wielu profesjonalistów również podlega cyklicznym badaniom swych umiejętności i kwalifikacji na odpowiednia pozycję Organizacje, programy instytucjonalne i personel są badane po to, by potwierdzić posiadane kwalifikacje i uprawnienia by spełniać określone funkcje społeczne (Czy instytucje/programy/personel spełniają standardy w stopniu przynajmniej minimalnym i jakie obszary/kwestie wymagają udoskonalenia) Metody: autoanaliza, autoreferaty itp. Sporządzone przez instytucję i jej personel; panel ekspertów wizytuje instytucję, weryfikuje autoraporty, przegląda dodatkową dokumentację Zalety: pozwala laikom dokonać oceny jakości organizacji i jej programów oraz kwalifikacji personelu Ograniczenia: najczęściej tego typu badania akcentują nakłady i proces, natomiast w mniejszym stopniu koncentrują się na wynikach/rezultatach; przyjęta procedura badania nie jest wolna od ryzyka korupcji i niewłaściwych działań http://www.pka.edu.pl/index.php?page=misja • MODEL CIPP: CONTEXT, INPUT, • • PROCESS, PRODUCT Daniel STUFFLEBEAM Zadaniem ewaluatora jest dostarczenie informacji osobom zarządzającym programem, by pomóc im w procesie podejmowania decyzji; służenie menagerom Model rozwinięty w latach 70.; popularny w edukacji Ewaluacja polega na zadawaniu serii pytań dotyczących 4 komponentów: KONTEKST: opis i analiza kontekstu programu, ocena potrzeb i celów oraz tego, czy proponowane rozwiązania są odpowiednio dobrane do potrzeb; pomaga w podjęciu decyzji dotyczących planowania WKŁAD: opis nakładów, zasobów i źródeł programu, porównanie jak program może działać w porównaniu z innymi programami, analiza spodziewanych korzyści i kosztów, analiza planowanego kształtu programu, analiza alternatywnych strategii i procedur; pomaga w podjęciu decyzji związanych ze strukturą programu PROCES: analiza jak program jest wdrażany (zgodnie z planem, zgodnie z prawem i etyką itp.) analiza zaburzeń i defektów oraz możliwych sposobów ich naprawy; pomaga podjąć decyzje dotyczące realizacji projektu PRODUKT: analiza ogólnych i specyficznych efektów/skutków programu, mierzenie spodziewanych i niespodziewanych wyników, wycena zasług programu, wycena efektywności kosztowej; efektywna przy tworzeniu ewaluacji podsumowującej (jakie są wyniki i waga programu, czy program powinien być kontynuowany?)