Violetta Kuś Dualizmy Można być maszyna. a zarazem czuć, myśleć
Transkrypt
Violetta Kuś Dualizmy Można być maszyna. a zarazem czuć, myśleć
Violetta Kuś Dualizmy Można być maszyna. a zarazem czuć, myśleć, odróżniać dobro od zła równie jak barwę niebieską od żółtej - innymi słowy. posiadać wrodzoną inteligencje wraz z nieomylnym poczuciem moralnym, pozostając jednocześnie tylko zwierzęciem: tkwi w tym niewiększa sprzeczność niż w fakcie, że można być małpa albo papugą i móc doznawać rozkoszy. (La Mettrie) Człowiek współczesny żyje w świadomości estetycznych pop-dogmatów odbioru piękna, którego poznanie zakreślone zostało w obrębie ulicy, w sztuce i poprzez jej brak. Umiejętność postrzegania rzeczywistości według własnego świata staje się płaszczem ochronnym przed byciem małpa albo papugą. Estetyczność w obrazie, mająca swoją przestrzeń zanurzoną głęboko dalej niż pozwala odebrać nam zmysł percepcji, niewątpliwie wartościuje dodatnio. Pojęcie estetyki przechodzi swoistą ewolucję postrzegania i wartościowania piękna. Obecnie jest pojęciem względnym i niesie za soba wątpliwości w czysto pojętych cechach etycznych. Jest pozbawiona praw o określonym wzorcu postępowania, a zarazem sztuka i jej prowokacja bywa ostrzeżeniem i daje możliwości zastanowienia się nad „ja” jako wrażliwą jednostką ludzką. Działanie, kreacja twórcza niesie w sobie poczucie wolności, promuje jednostkę o pierwiastku inności spostrzeżeń rynku bytu i zbytu Art - produkty często bulwersują otoczenie, wychowane na stereotypach. Współczesność wyobraźni leży w strukturze estetyzmu, ale nie w powierzchownej dekoracji, polega nie na ograniczaniu horyzontów, lecz przeciwnie – na ich rozszerzeniu. To daje możliwość wspólnej zabawy twórców i i ich odbiorców. Popularny pastisz jako portret w krzywym zwierciadle często odbierany jest jako obraźliwy albo obrazoburczy, podważający pewne dogmaty religijne czy normy społeczne. Z drugiej strony daje świadectwo świata rzeczywistego. Jest prawdziwą wizytówką upodobań estetycznych, kształtowanych w postawie sarkastycznej. Doba fin de siecle to miszmasz postaw życiowych i zjawisk kulturowych, uwikłanych w przeszłość historyczną. Na dziejowy układ ulic i rynku nakłada się nowy układ komunikacyjny, spajając nowe ze starym w jedną całość. To przewartościowany znaczeniowo świat multimediów. Ważnym czynnikiem komunikacyjnym w dobie promocji współczesnej ulicy stała się powierzchnia reklamowa, gdzie rozmiar jest wprost proporcjonalny do siły wyrazu. Miasto tworzy rozpięta w czasie przestrzeń symboliczna, którą mieszkańcy wypełniają swoimi wartościami lub ich brakiem. Mentalność społeczna w kulturze powinna stanowić równowagę pomiędzy światem współczesnej estetyki, a wartościami istotnymi dla ludzkiej tożsamości. Forma fotomontażu, którą się posługuję za pomocą wielokrotnej ekspozycji lub przy użyciu programów komputerowych, mówi o świecie rzeczywistym i jego złudzie, w której coraz częściej bywa nam żyć. Powstałe obrazy fotograficzne przy użyciu techniki mieszanej potrafią zatoczyć krąg, znajdując wspólny punkt dla przeszłości i teraźniejszości. Przedmiot zasługuje na istnienie dla jego wartości czasu minionego, a człowiek ze względu na chwilę, w której bywa. To powoduje spojrzenie wstecz i pozwala przeżywać to, co dane nam doznawać.