Nowoczesne metody farmakoterapii pęcherza

Nowoczesne metody
farmakoterapii
pęcherza
nadreaktywnego
u kobiet
Warszawa 2013
Spis treści
Piotr Radziszewski
Pęcherz nadreaktywny – wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
Rozdział 1
Tomasz Rechberger
Pęcherz nadreaktywny u kobiet – zarys problemu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Rozdział 2
Piotr Radziszewski
Epidemiologia pęcherza nadreaktywnego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15
Rozdział 3
Piotr Radziszewski
Pęcherz nadreaktywny – etiologia i rozpoznanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
Rozdział 4
Piotr Radziszewski
Jakie badania urodynamiczne należy wykonywać,
by rozpoznać pęcherz nadreaktywny u kobiety? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
Rozdział 5
Tomasz Rechberger
Leczenie pęcherza nadreaktywnego u kobiet
– aktualna strategia postępowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31
Rozdział 6
Piotr Radziszewski
Przegląd leków antycholinergicznych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45
Rozdział 7
Jarosław Sławek
Neurologiczne aspekty leczenia lekami antycholinergicznymi . . . . . . . . . . . . . 51
Rozdział 8
Krzysztof J. Filipiak
Leki antycholinergiczne – aspekty kardiologiczne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61
Rozdział 9
Piotr Radziszewski
Racjonalna terapia lekami antycholinergicznymi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67
Rozdział 10
Piotr Radziszewski, Tomasz Rechberger, Krzysztof J. Filipiak,
Jarosław Sławek, Włodzimierz Baranowski, Marek Sosnowski
Wytyczne odnośnie optymalizacji farmakoterapii pęcherza nadreaktywnego . . . . . 71
Wykaz ilustracji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
Wykaz autorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
Nowoczesne metody farmakoterapii pęcherza nadreaktywnego u kobiet
5
Piotr Radziszewski
Pęcherz nadreaktywny – wprowadzenie
Nadreaktywność pęcherza moczowego to rozpoznanie objawowe.
Na objawy pęcherza nadreaktywnego składają się parcia naglące i częstomocz z nietrzymaniem moczu lub bez, przy braku miejscowych czynników
drażniących, które mogłyby tłumaczyć powstanie takich objawów. Do tych
czynników można zaliczyć np.: nowotwór pęcherza moczowego, infekcję dróg moczowych, kamicę pęcherza moczowego oraz zaleganie moczu
po mikcji[1]. Nadreaktywność może mieć podłoże neurogenne (znana choroba neurologiczna) lub nieznane (nadreaktywność idiopatyczna). Może
rozwinąć się w odpowiedzi na przeszkodę podpęcherzową (np. w przebiegu
łagodnego rozrostu stercza)[1,2].
Określenie „niestabilność pęcherza” nie jest używane od 14 lat. Zostało
usunięte z nomenklatury medycznej z uwagi na niejednoznaczność oraz brak
korelacji pomiędzy stwierdzaną w cystometrii nadreaktywnością mięśnia wypieracza (skurczami fazowymi) a objawami klinicznymi. Stwierdzono, że niefizjologiczność cystometrii i badania ciśnieniowo-przepływowego powoduje to,
że pacjenci wymagający leczenia nie są leczeni, zaś pacjenci, którzy nie wymagają leczenia mogą być leczeni niepotrzebnie. „Wyleczenie”, czyli ustąpienie
objawów, nie koreluje ze znaleziskami w badaniu cystomanometrycznym.
Piśmiennictwo
[1] Colli E, Artibani W, Goka J, Parazzini F, Wein AJ. Are urodynamic tests useful tools for the initial conservative management of non-neurogenic urinary incontinence? A review of the literature. EurUrol 2003;
43: 63-69.
[2] Bael A, Lax H, de Jong TP, Hoebeke P, Nijman RJ, Sixt R, Verhulst J, Hirche H, van Gool JD. The relevance of urodynamic studies for Urge syndrome and dysfunctional voiding: a multicenter controlled trial
in children. J Urol 2008; 180: 1486-1493.
Nowoczesne metody farmakoterapii pęcherza nadreaktywnego u kobiet
7