D - Sąd Rejonowy w Kłodzku

Transkrypt

D - Sąd Rejonowy w Kłodzku
Sygn. akt I C 1641/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 maja 2015 r.
Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Ewa Karp
Protokolant: Ewelina Świrta
po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2015 r. w Kłodzku
sprawy z powództwa K. K.
przeciwko (...) S.A. w S.
o zapłatę 11.222,00 zł
I. zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w S. na rzecz powoda K. K. kwotę 11.222,00 zł (jedenaście tysięcy dwieście
dwadzieścia dwa złote 00/100) z ustawowymi odsetkami od kwoty 10.000,00 zł od dnia 1 czerwca 2014 r. i od kwoty
1.221,82 zł od dnia 30 lipca 2014 r. oraz tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 2.979,00 zł (dwa tysiące dziewięćset
siedemdziesiąt dziewięć złotych 00/100);
II. nakazuje stronie pozwanej by uiściła na rzecz Skarbu Państwa – kasa tut. Sądu tytułem wynagrodzenia biegłych
tymczasowo poniesionego przez Skarb Państwa kwotę 1.351,20 zł (tysiąc trzysta pięćdziesiąt jeden złotych 20/100).
UZASADNIENIE
Powód K. K.wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A.w S.kwoty 11222 zł, w tym 10 000 zł tytułem
zadośćuczynienia za cierpienia związane z wypadkiem z (...) roku i 1221, 82 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia z
ustawowymi odsetkami i zwrot kosztów procesu.
W uzasadnieniu powód podał, że w dniu (...) roku miał miejsce wypadek komunikacyjny, w następstwie którego
sprawca ubezpieczony u strony pozwanej uderzył w samochód powoda i spowodował u powoda uraz kręgosłupa
szyjnego i lędźwiowego.
Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zaprzeczyła by była zobowiązana do zapłaty dochodzonej przez
powoda kwoty, oceniła żądania powoda jako bezzasadne i nie pozostające w związku przyczynowym ze zdarzeniem
z dnia (...) roku.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Powód K. K.był uczestnikiem kolizji drogowej w dniu (...) roku. W chwili zdarzenia powód wracał z pracy, był kierowcą
samochodu, w tył którego uderzył z tyłu pojazd sprawcy ubezpieczonego u strony pozwanej.
Po uderzeniu powód poczuł pieczenie w placach, jednak udał się do pracy, gdzie zaczął źle się czuć, miał odruchy
wymiotne i bolała go głowa i zaraz po pracy udał się do Szpitala do P.. Po badaniu okazało się, ze powód doznał
urazu kręgów szyjnych, dostał 5 dni zwolnienia i skierowania do ortopedy oraz leki przeciwbólowe. Ortopeda zalecił
powodowi kołnierz i skierował n zwolnienie lekarskie na okres 1 miesiąca. Przebył odpłatna rehabilitację i przebywał
na dalszym zwolnieniu. Do pracy powrócił 1 czerwca 2014 roku.
Dowód:
- przesłuchanie powoda K- 140
- akta szkody
W chwili wypadku powód miał 37 lat, pracował jako zgrzewacz uszczelek samochodowych w zakładzie położonym
w D.. Po wypadku został przesunięty na gorsze stanowisko z powodu zwolnienia lekarskiego. Po zdarzeniu powód
odczuwa do dziś dolegliwości bólowe i zmienił tryb życia na mniej aktywny.
Powód nie może dźwigać, ma problemy w pracy, nie może podnosić rak, zdarzają mu się omdlenia. Nie bierze już
udziału w wycieczkach górskich i rowerowych, z powodu pogorszenia stanu zdrowia.
Powód nie otrzymał od strony pozwanej żadnej kwoty zadośćuczynienia ani zwrotu kosztów leczenia. Otrzymał jedynie
odszkodowanie za samochód.
Dowód:
- przesłuchanie powoda K- 140
- akta szkody
Powołani w sprawie biegli – neurochirurg dr nauk medycznych H. A.i ortopeda dr nauk medycznych M. J.stwierdzili
w wydanej opinii 5 % uszczerbek na zdrowiu powoda związany z wypadkiem z dnia (...)roku, rozpoznając stres
pourazowy, obecnie bez następstw, stan po urazie odcinka szyjnego kręgosłupa – z zespołem bólowym szyjnym
pourazowym, z ograniczeniem ruchomości – 3%, stan po urazie kręgosłupa odcinka lędźwiowego z niewielkim
zespołem bólowym – 2 %.
Dowód;
- opinia K- 151
Powód poniósł koszty leczenia w postaci kosztów zakupu leków, badań , rehabilitacji dojazdów, łącznie 1221, 82 zł.
Dowód:
- zaświadczenia i faktury k- 9-23
W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył , co następuje:
Powództwo należało uwzględnić na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, a w szczególności akt szkody,
przesłuchania powoda, dokumentacji medycznej i opinii biegłych neurochirurga i ortopedy.
Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k.p.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel
zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec
których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.
Na podstawie przepisu art. 445 § 1 k.c. w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać
poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
Katalog wypadków, w których można żądać zadośćuczynienia określa przepis art. 444 § 1 k.c. stanowiąc, że w razie
uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu
koszty.
Zadaniem Sądu było ustalenie zasady odpowiedzialności, jako że strona pozwana, kwestionowała właśnie tę zasadę
nie przyznając powodowi odszkodowania ani zadośćuczynienia.
Sąd ustalił, na podstawie przesłuchania powoda, że wracał on z pracy do domu, własnym samochodem, a kiedy skręcał
w lewo, bo tak należało skręcić, żeby znaleźć się w domu, nadjechał pojazd, który uderzył w pojazd powoda powodując
szkodę majątkową oraz szkodę na osobie powoda..
W oparciu o dokumentacje medyczną, przesłuchanie powoda, akta szkody, treść opinii neurochirurga i ortopedy,
pomocniczo ustalony przez biegłych uszczerbek na zdrowiu na 5% - Sąd przyznał powodowi dochodzoną kwotę 10
000 zł zadośćuczynienia i poparte rachunkami, fakturami i zaświadczeniami koszty leczenia w wysokości 1221, 82 zł.
Wynika to z faktu, że rozważając wysokość w jakiej winno być zadośćuczynienie wypłacone, należy rozważać każdy
przypadek indywidualnie, ponieważ jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 września 2002 r., wydanemu
w sprawie IV CKN 1266/00 (LEX nr 80272) określenie wysokości zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w razie
uszkodzenia ciała powinno się opierać na obiektywnych i sprawdzalnych kryteriach, kierować się jego celami i
charakterem, przy uwzględnieniu jednak indywidualnej sytuacji stron.
Sąd uwzględnił przede wszystkim młody wiek powoda, stres związany ze zdarzeniem, konieczność korzystania z
kołnierza ortopedycznego, ustalony 5 % uszczerbek na zdrowiu i odczuwane po wypadku dolegliwości – bóle rąk,
zawroty głowy, omdlenia, odczuwane i stwierdzone przez biegłych ograniczenia ruchowe, a także zmianę trybu życia
powoda na mniej aktywny i zmianę pracy na gorszą, wynikająca z niezadowolenia pracodawcy z przebywania przez
powoda po wypadku na zwolnieniu lekarskim.
O kosztach postępowania orzeczono po myśli przepisu art. 98 § 1 k.p.c.