uzupełniona
Transkrypt
uzupełniona
Metody analityczne w nieliniowych równaniach różniczkowych cząstkowych Lista 1 (uzupełniona) 4 października 2016 1. Stosując metodę charakterystyk znaleźć rozwiązania podanych zagadnień. W każdym z rozważanych przykładów: wyznaczyć dziedzinę rozwiązania, naszkicować krzywe będące rzutami charakterystyk na płaszczyznę x0y (rzuty charakterystyczne) i opisać zachowanie się rozwiązania wzdłuż tych krzywych, wyjaśnić zachowanie się rozwiązania na brzegu dziedziny i zbadać możliwość jego przedłużenia poza wyznaczoną dziedzinę. (a) xux + yuy = (x + y)u; u(1, y) = 1, 1 < y < 2 , (b) ux + uy = u2 w półpłaszczyźnie x > 0; 2 u(0, y) = e−y dla y ∈ R, (c) xux + yuy = 1 + y 2 ; u(x, 1) = x + 1, x ∈ R, (d) yux − 2xyuy = 2xu; u(0, y) = y 3 , 1 6 y 6 2, 2. Wykazać, że w pierwszym z poniższych zagadnień nie istnieje rozwiązanie, natomiast w drugim jest ich nieskończenie wiele. Wyjaśnić dlaczego jest to możliwe. (a) ux + 2xuy = y; u(x, x2 ) = 1, −1 < x < 1, (b) ux + 2xuy = y; u(x, x2 ) = 31 x3 + π, −1 < x < 1. Wsk. do (a): wyrazić rzuty charakterystyczne w postaci zależności y = y(x), obliczyć d dx u(x, y(x)). Wsk. do (b): np. rozwiązać zagadnienie ux + 2xuy = y; u(0, y) = cy + π, y ∈ R, gdzie c ∈ R jest parametrem. Uwaga: znajomość d dx u(x, y(x)) pozwala wyznaczyć u(x, y). W poniższych zadaniach przyjmujemy standartowe założenie: funkcje a(x, y, u), b(x, y, u) i c(x, y, u) oraz x0 (s), y0 (s) i u0 (s) są klasy C 1 w rozważanych obszarach. 3. Niech u(x, y) będzie dowolnym rozwiązaniem równania a(x, y, u)ux + b(x, y, u)uy = c(x, y, u) określonym w obszarze D ⊂ R2 i niech ` : (x(t), y(t), u e(t)), t ∈ (α, β) będzie krzywą klasy C 1 taką, że (x(t), y(t)) ⊂ D. Udowodnić, że jeśli (x(t), y(t)) jest rozwiązaniem układu dx dt dy dt = a(x, y, u e(t)) = b(x, y, u e(t)) i ` leży na powierzchni u = u(x, y), to u e(t) spełnia równanie krzywa ` jest charakterystyką. du dt = c(x(t), y(t), u). Wniosek: 4. Niech u(x, y) będzie dowolnym rozwiązaniem równania a(x, y, u)ux + b(x, y, u)uy = c(x, y, u) określonym w obszarze D ⊂ R2 i niech ` : (x(t), y(t), u(t)), t ∈ (α, β) będzie dowolną charakterystyką tego równania taką, że (x(t), y(t)) ⊂ D dla t ∈ (α, β). Udowodnić, że jeśli ` ma punkt wspólny z powierzchnią u = u(x, y), to cała leży na tej powierzchni. 5. Rozważmy zagadnienie Cauchy’ego ( a(x, y, u)ux + b(x, y, u)uy = c(x, y, u) (∗) u(x0 (s), y0 (s)) = u0 (s) , s ∈ [s1 , s2 ], Udowodnić, że jeśli krzywa (x0 (s), y0 (s)) ma w każdym punkcie orientację charakterystyczną, to zagadnienie (∗) albo nie ma rozwiązania albo ma ich nieskończenie wiele. Wsk.: Przez dowolny punkt krzywej początkowej poprowadzić krzywą niemającą orientacji charakterystycznej, rozważyć odpowiednie zagadnienie Cauchy’ego, skorzystać z zadań 3 i 4. W kolejnych zadaniach uzupełniamy szczegóły konstrukcji rozwiązania zagadnienia Cauchy’ego ( F (x, y, u, ux , uy ) = 0, (∗∗) u(x0 (s), y0 (s)) = u0 (s) dla s ∈ I. Funkcje • x = x(t, s), y = y(t, s), u = u(t, s), p = p(t, s), q = q(t, s), gdzie (t, s) ∈ ∆ ⊂ R2 są rozwiązaniami odpowiedniego zagadnienia początkowego dla układu równań wstęg charakterystycznych, • t = t(x, y), s = s(x, y), gdzie (x, y) ∈ D są składowymi przekształcenia odwrotnego do x = x(t, s), y = y(t, s) gdy (t, s) ∈ ∆, • u e(x, y) := u(t(x, y), s(x, y)), pe(x, y) := p(t(x, y), s(x, y)), qe(x, y) := q(t(x, y), s(x, y)) dla (x, y) ∈ D. 6. Udowodnić, że u e(x, y), pe(x, y) i qe(x, y) spełniają równość F (x, y, u e(x, y), pe(x, y), qe(x, y)) = 0 dla (x, y) ∈ D. 7. Udowodnić, że dla (x, y) ∈ D zachodzą równości u ex (x, y) = pe(x, y), u ey (x, y) = qe(x, y). 8. Udowodnić lokalną jednoznaczność rozwiązań zagadnienia (∗∗). Wsk. Notatki JG (na stronie kursu). 9. (Zagadnienie pryzmy piasku). Zastosować metodę wstęg charakterystycznych do rozwiązania zagadnienia ( u2x + u2y = 1 u(x0 (s), y0 (s)) = 0, gdzie x0 (s) = cos s, y0 (s) = sin s, s ∈ [0, 2π] (powierzchnia u = u(x, y) opisuje kształt ”opp 2 + y2 i tymalnej” pryzmy). Uzasadnić dlaczego otrzymujemy dwa rozwiązania: u = 1 − x p u = x2 + y 2 − 1. Wybrać ”fizycznie” właściwe. Jan Goncerzewicz