PROGRAM PROFILAKTYCZNY 16-17

SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYKI
III LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE W SOPOCIE
ROK SZKOLNY 2016/2017

Podstawa prawna
Rozporządzenie MENiS z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności
wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem. (Dz. U.
z 2003 r. Nr 26, poz. 226).
Ustawa z dnia 26 października 1982 roku i wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2005 r. Nr 179, poz.
1485).
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji ( Dz. U. z 2007 r. Nr 57, poz. 390 z późn. zm.).
Zarządzenie Nr 15/97 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 czerwca 1977 r. w sprawie
form i metod działania Policji w zakresie zapobiegania i zwalczania demoralizacji i
przestępczości nieletnich.
Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2013 w sprawie zasad udzielanie i organizacji
pomocy psychologiczno- pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
Rozporządzenie MEN z dnia 18.08.2015 w sprawie zakresu i form prowadzenia w szkołach i
placówkach systemu oświaty działalności wychowawczej, edukacyjnej, informacyjnej i profilaktycznej
w celu przeciwdziałania narkomanii.

Założenia teoretyczne programu
Za nadrzędny cel pracy edukacyjnej szkoły zadeklarowano wspieranie wszechstronnego
rozwoju ucznia, w drodze realizacji zadań w zakresie:
nauczania – traktowania wiadomości przedmiotowych, stanowiących wartość poznawczą
samą w sobie w sposób integralny, prowadzący do lepszego rozumienia świata, ludzi i siebie;
poznawanie zasad rozwoju osobowego i życia społecznego;
1
kształcenia umiejętności – prezentacji własnego punktu widzenia i brania pod uwagę
poglądów innych ludzi; efektywnego współdziałania w zespole i pracy w grupie, budowania
więzi międzyludzkich, podejmowania indywidualnych i grupowych decyzji, skutecznego
działania na gruncie zachowania obowiązujących norm; rozwiązywania problemów w sposób
twórczy; odnoszenia do praktyki zdobytej wiedzy oraz tworzenia potrzebnych doświadczeń i
nawyków; przyswajania sobie metod i technik negocjacyjnego rozwiązywania konfliktów i
problemów społecznych;
wychowania – szkoła winna wspierać działania wychowawcze rodziców, aby uczniowie
znajdowali w szkole środowisko do wszechstronnego rozwoju osobowego – w wymiarze
intelektualnym, psychicznym, społecznym, zdrowotnym, estetycznym, moralnym i
duchowym; by stawali się coraz bardziej samodzielni w dążeniu do dobra w jego aspekcie
indywidualnym i społecznym, umiejętnie godząc dobro własne z dobrem innych. Umieli brać
odpowiedzialność za siebie, twórczo łączyć wolność własną z wolnością innych. Umieć
poszukiwać, odkrywać i dążyć w drodze rzetelnej pracy do osiągnięcia wielkich celów
życiowych i wartości ważnych dla odnalezienia swojego miejsca w świecie. Uczyć się
szacunku dla dobra wspólnego jako podstawy życia społecznego oraz przysposabiać się do
życia w rodzinie, w społeczności lokalnej i w państwie w duchu przekazu dziedzictwa
kulturowego i kształtowania postaw patriotycznych. Przygotowywać się do rozpoznawania
wartości moralnych, dokonywać ich wyborów i hierarchizacji. Mieć możliwość doskonalenia
się, kształtowania w sobie postawy dialogu i umiejętności słuchania innych, rozumienia ich
poglądów oraz potrafić współdziałać i współtworzyć w szkole wspólnotę nauczycieli i
uczniów.
W takiej szkole nauczyciel winien stanowić konstruktywny wzorzec osobowy dla swojego
ucznia (funkcja modelowa); być sprawnym dydaktykiem, dostarczającym uczniom w sposób
przystępny i zrozumiały współczesne osiągnięcia naukowe (funkcja dydaktyczna); być
sprawnym trenerem w zakresie uczenia i usprawniania podstawowych umiejętności
potrzebnych do prowadzenia subiektywnie satysfakcjonującego i społecznie
konstruktywnego stylu życia (funkcja instruktażowa) oraz być sprawnym przewodnikiem w
odkrywaniu potencjałów osobistych, realizacji zadań rozwojowych oraz kształtowania
2
odpowiedzialności za własny rozwój, oparty na jasnym i społecznie akceptowanym systemie
wartości (funkcja wychowawcza).
Powyższe założenia sprawiają, iż szkoła stała się instytucją wychowawczą, a w związku z tym
również środowiskiem, w którym znaczące miejsce winny zająć działania profilaktyczne.
Szkolny program profilaktyki wspomaga kompleksowo wychowanie i nauczanie wszędzie
tam, gdzie pojawia się zagrożenie dla rozwoju uczniów, ukierunkowany na przyjęte cele
wychowania.
Warto zatem przypomnieć, iż: wychowanie to proces wspomagania dziecka w rozwoju,
ukierunkowanym na osiągnięcie pełni dojrzałości w czterech obszarach: fizycznym,
psychicznym, społecznym i duchowym.
Profilaktyka natomiast to proces wspomagania człowieka w radzeniu sobie z trudnościami
zagrażającymi prawidłowemu rozwojowi i zdrowemu życiu,
a także ograniczanie i likwidowanie czynników, które blokują prawidłowy rozwój i
zaburzają zdrowy styl życia.
Szkolny program profilaktyki jaki proponujemy w naszej szkole, przejawy
dysfunkcjonalności traktuje jako własność systemu szkolnego i dlatego ujmuje je w
kontekście tego, jak działa szkoła, a w konsekwencji odchodzi od traktowania
dysfunkcjonalności jako problemu jednostki.
Dysfunkcjonalność jest problemem o charakterze systemowym, dlatego głównym obiektem
oddziaływań jest całe środowisko szkolne (z dostosowaniem określonych strategii do
specyficznych grup odbiorców).
Zdrowy rozwój i prawidłowe funkcjonowanie człowieka jest wartością społeczną, dlatego w
środowisku szkolnym promocja profilaktyki jest ważniejsza niż akceptacja
dysfunkcjonalności.
Istnieje wiele czynników wpływających bezpośrednio i pośrednio na występowanie zaburzeń
w funkcjonowaniu intrapsychicznym, interpersonalnym i społecznym człowieka w różnym
3
wieku, dlatego szkolny program profilaktyki akcentuje szerokość oddziaływań na wszystkie
zidentyfikowane czynniki sprzyjające patologizacji życia osób zaangażowanych w życie szkoły
(uczniów, nauczycieli i rodziców).
Szkolny program profilaktyki zakłada osobistą odpowiedzialność za własne życie oraz
dzielenie się odpowiedzialnością za jakość życia społeczności szkolnej: każdy, stosownie do
swojej roli społecznej, możliwości i potrzeb ponosi współodpowiedzialność za ograniczanie
dysfunkcjonalności oraz promocję zdrowego stylu życia.
Do zachowań problemowych młodzieży należy : używanie substancji psychoaktywnych,
przedwczesne życie seksualne , przemoc, drobne kradzieże, kłamstwa, wagary, ucieczki z
domu, przestępstwa, udział w grupach przestępczych. Według Teorii Zachowań
Problemowych Jessora występują wspólne grupy czynników, które można modyfikować w
działaniach profilaktycznych mają one tendencję do łączenia się w syndromy zachowań.
Systemowe podejście do profilaktyki uwzględniające środowisko, w którym przebywa
dziecko, jest związane z

czynnikami ryzyka ( słaba więź ze szkołą, rodziną, kościołem,

niepowodzenia szkolne;

przynależność do „problemowych” grup rówieśniczych;

spostrzeganie aprobaty dla zachowań problemowych u rówieśników i dorosłych)

czynnikami chroniącymi ( czynne uczestnictwo w życiu szkoły, rodziny, kościoła lub
instytucji prospołecznych;

właściwy „monitoring” ze strony rodziców;

brak akceptacji dla zachowań odbiegających od norm społecznych)- wg teorii D.
Howkins`a.
Dlatego działania profilaktyczne powinny być skorelowane i powinni być nimi objęci
zarówno uczniowie jak i rodzice oraz nauczyciele. Konieczne jest współdziałanie koalicji
lokalnej.
4
Profilaktyka I stopnia, powinna wzmacniać czynniki chroniące, a profilaktyka II
stopnia, redukować czynniki ryzyka, profilaktyka III stopnia ma na celu przeciwdziałanie
pogłębianiu się procesu uzależnienia. Szkoła jest miejscem profilaktyki pierwszorzędowej czy
inaczej pierwszego stopnia, skierowanej do grupy niskiego ryzyka. Polega na promowaniu
zdrowego stylu życia i zapobieganiu zagrożeniom, w szczególności na rozwijaniu
umiejętności radzenia sobie z wymogami życia w społeczeństwie zgodnie z przyjętymi
normami społecznymi. W sytuacjach rozpoznania zachowań ryzykownych szkoła odwołuje
się do specjalistycznej pomocy poprzez wskazanie, organizacji
do tego powołanych ,
motywowanie do podjęcia leczenia, terapii.
Obecne podejście do profilaktyki według W.B. Hansena, nastawione jest na stosowanie
strategii takich jak: przekonania normatywne, zaangażowanie osobiste, wartości,
umiejętności odmawiania, alternatywy, informacje o konsekwencjach, umiejętność
stanowienia celów, umiejętność podejmowania decyzji, poczucie wartości, umiejętność
radzenia sobie ze stresem, umiejętność pomagania, umiejętności życiowe.
Po latach doświadczeń z realizacją działań profilaktycznych możemy pokusić się o kilka
wniosków. Udało się nam wzmocnić czynnik chroniący, jakim jest zaangażowanie uczniów w
życie szkoły, zwiększyć integralność społeczności uczniowskiej, na trwałe do tradycji naszej
szkoły weszło wiele imprez przygotowywanych przez uczniów i nauczycieli. Po każdym roku
szkolnym niegdyś wydawaliśmy kronikę, która najlepiej odzwierciedla życie szkoły, dziś
odzwierciedla je strona internetowa szkoły. We wszystkich ważnych chwilach uczestniczą
rodzice, których zawsze serdecznie zapraszamy. Udało się nam zwiększyć świadomość
problemów wieku dorastania i związanych z tym niepowodzeń szkolnych poprzez wielość
form edukacyjnych dla nauczycieli i rodziców. Poprawiły się możliwości i umiejętności
diagnozowania problemów młodzieży oraz wiedza i kompetencje na temat sposobów
radzenia sobie z nimi.
Bogatsi o wiele doświadczeń , projektujemy kolejne działania profilaktyczne.
5

Diagnoza problemów
Aby określić poziom natężenia problemów
i strategię działania, dokonano czynności
mających na celu rzetelną diagnozę środowiska szkolnego.
Opracowano ankiety dla uczniów, ankiety dla nauczycieli, posiłkowano się także
informacjami pochodzącymi z wywiadu, wiedzy i doświadczeń własnych, obserwacji,
konsultacji i analizy dokumentacji szkoły. Po przeprowadzeniu analizy wyników, w toku
pracy wytypowano cztery problemy do rozwiązania:
1. Problem palenia papierosów wśród uczniów klas pierwszych.
2. Problem przyzwalania ze strony rodziców na palenie tytoniu, wagary, picia alkoholu
przez dzieci, usprawiedliwienia- zaświadczania nieprawdy.
3. Problem braku snu i nadmiernego korzystania z komputera w tym granie w gry
komputerowe.
4. Problem braku świadomego korzystania z telefonu komórkowego, komputera i
zagrożenia uzależnieniem behawioralnym.
Cele programu
Cele ogólne:
1. Wzmacnianie czynników chroniących młodzież przed wchodzeniem w zachowania
ryzykowne.
2. Wsparcie i edukacja rodziców w lepszym radzeniu sobie z rozwiązywaniem
problemów wychowawczych.
3. Wsparcie młodzieży w trudnych sytuacjach życiowych, przeciwdziałanie
niepowodzeniom szkolnym, wzmacnianie prawidłowej samooceny i umiejętności
psychospołecznych.
4. Podwyższanie świadomości mechanizmów uzależnienia nie tylko od środków
psychoaktywnych, ale także od Internetu i telefonów, a także konsekwencji braku snu.
6
Cele szczegółowe:
1. Diagnozowanie potrzeb i możliwości uczniów, indywidualizacja zabiegów
korekcyjnych.
2. Wzmocnienie zabiegów o poprawę współpracy z rodzicami i korektę postaw
rodziców wobec swojej roli wychowawczej.
3. Poprawa świadomości rodziców w zakresie prawidłowości rozwojowych ich dziecka.
Doskonalenie umiejętności rodziców w stosowaniu narzędzi wychowawczych,
budowaniu dobrych relacji z dzieckiem.
4. Kształtowanie krytycznego myślenia i wspomaganie uczniów i wychowanków w
konstruktywnym podejmowaniu decyzji w sytuacjach trudnych, zagrażających
prawidłowemu rozwojowi i zdrowemu stylowi życia;
5. Rozwijanie i wzmacnianie umiejętności psychologicznych i społecznych uczniów
pomocnych w dokonywaniu zmiany swoich nawyków.
6. Upowszechnianie wśród uczniów wiedzy na temat uzależnień i zachowań
ryzykownych.
7.
Kształcenie umiejętności obrony przed agresją i przemocą, fizyczną,
psychiczną, relacyjną i cyberprzemocą.
8. Promocja zdrowego stylu życia.
7
Harmonogram działań profilaktycznych
Cele
Lepsze diagnozowanie potrzeb i
możliwości uczniów,
wspieranie rodziców w
wychowaniu ich dzieci.
Zadania szczegółowe
„Nastolatki”- wykład dla rodziców klas I, na temat
prawidłowości i problemów wieku dorastania.
Cykl wykładów w ramach pedagogizacji rodziców w
celu poprawy skuteczności działań wychowawczych.
Zapraszanie specjalistów na wywiadówki do klas wg
potrzeb zgłaszanych przez rodziców. ANKIETA
POTRZEB NA PIERWSZYM SPOTKANIU.
Upowszechnienie udziału w „Szkole dla rodziców
nastolatków”
Wzmacnianie więzi z rodziną,
klasą i szkołą jako czynnika
chroniącego przed
zachowaniami ryzykownymi
wśród młodzieży.
Warsztaty integracyjne w PPP Sopot dla klas
pierwszych, warsztaty dla klas
wg. oferty PPP oraz Uniwersytet SWPS, lekcje
wychowawcze dotyczące współdziałania i budowania
zespołu.
Aktywny udział rodziców w tworzeniu programu
wychowawczego szkoły i klasy, programu profilaktyki
oraz udział w lekcjach z wychowawcą,
uroczystościach szkolnych.
Przeciwdziałanie
niepowodzeniom szkolnym
jako czynnikowi ryzyka.
Wyrównywanie szans uczniów
PROGRAM INDYWIDUALNI
Szkolenie nauczycieli przez Librus – projekt
„Indywidualni”
Diagnoza młodzieży III LO,
Spodziewane
efekty
Wiedza na temat
czyników ryzyka i
czynników choniących
Termin
Cały rok
szkolny
Odpowiedzialni
I. Szymichowska
Wychowawcy
K.Welicka
Zwiększenie
efektywności działań
szkoły w pokonywaniu
problemów i
niepowodzeń ucznia.
Wzmocnienie więzi i
współodpowiedzialności
w klasach,
respektowanie norm i
zasad klasowych.
Wzmocnienie więzi
rodzinnych i
zaangażowania
rodziców w proces
wychowawczy.
Wyrównywanie szans
uczniów ze
specyficznymi
trudnościami w uczeniu
Wrzesień 2016
Wychowawcy
Cały rok
szkolny
Cały rok
szkolny
Wychowawcy
Wszyscy
nauczyciele
8
z trudnościami w nauce.
Nauka efektywnych sposobów uczenia się.
Lekcje wychowawcze na temat samooceny i poczucia
własnej wartości. Lekcje wychowawcze z elementami
treningu umiejętności psychospołecznych.
Przeciwdziałanie zachowaniom
ryzykownym wśród młodzieży,
w szczególności uzależnieniom.
Badanie ankietowe na temat postaw wobec używek i
świadomości szkodliwości środków psychoaktywnych
dla klas I .
Lekcje wychowawcze na temat uzależnień, z
uwzględnieniem infocholizmu, fonoholizmu, hazardu.
Realizacja Programu „Unplugged”
Warsztaty „Czyste dźwięki”
Szkoleniowe spotkania dla rodziców i nauczycieli na
temat uzależnień „Dopalacze”, „Uzależnienia
behawioralne”
Przeciwdziałanie przemocy
i agresji
Konkurs ogólnoszkolny
„W zdrowym ciele – zdrowy duch”
Lekcje wychowawcze w klasach na temat agresji
i przemocy oraz rozwiązywania konfliktów.
Lekcje wychowawcze nt., mobbingu, bullyingu i
cyberprzemocy w klasach.
Warsztaty na temat wykluczenia społecznego ;
się.
Zmniejszenie ilości
niepowodzeń szkolnych.
Udoskonalenie
umiejętności
efektywnego uczenia
się oraz umiejętności
psychospołecznych.
Poprawa świadomości
skutków zażywania
nikotyny, substancji
psychoaktywnych oraz
uzależnień
behawioralnych.
Zmiana postaw wobec
substancji i zachowań
uzależniających.
Cały rok
szkolny
Zwiększenie wiedzy na
temat mechanizmów
powstawania przemocy
oraz umiejętności
przeciwstawiania się
przemocy
i prześladowaniu.
Luty-marzec
2017
Wychowawcy klas,
Styczeńkwiecień 2017
Wychowawcy klas
Skuteczniejsze
Wychowawcy,
Pedagog szkolny,
Nauczyciele biologii
I- sem,
Styczeń2017
9
„Szanuję wspieram, reaguję” we współpracy z MOPS
Lekcje wychowawcze na temat tolerancji,
odmienności i postaw wobec odmienności
kulturowej, wyznaniowej.
Budowanie postaw tolerancji i
szacunku wobec odmienności.
Zwiększenie wiedzy na temat
ryzykownych zachowań oraz
zagrożeń HIV-AIDS oraz chorób
przenoszonych drogą płciową.
Przeciwdziałanie przestępczości
i zachowaniom ryzykownym
wśród nieletnich.
Zwiększenie świadomości
wśród uczniów, rodziców na
temat aspektów władzy
rodzicielskiej.
Zwiększenie świadomości
odpowiedzialności prawnej.
Lekcje na temat świadomości odpowiedzialności
karnej w szczególności za prześladowanie, przejawy
przemocy i prześladowania również cyberprzemocy”
Warsztaty w klasach na temat ryzykownych
zachowań i zagrożeń HIV-AIDS dla klas drugich.
Konkurs ogólnoszkolny
„Dziecko pod parasolem prawa” – wykład dla
rodziców- Pracownicy Policji Sopot
Lekcje wychowawcze dla młodzieży klas I pod tym
samym hasłem.
przeciwdziałanie
wykluczeniu
społecznemu.
Poprawa świadomości
odpowiedzialności
karnej za występki
związane z
prześladowaniem i
przemocą (dokuczanie,
ośmieszanie, przemoc w
Internecie)
Upowszechnienie
postaw tolerancji
i szacunku dla drugiego
człowieka.
Poprawa świadomości
szkodliwości środków
psychoaktywnych,
ryzykownych kontaktów
seksualnych oraz
zagrożeń HIV-AIDS
Większa świadomość
przepisów prawa
i odpowiedzialności
karnej wśród młodzieży
oraz odpowiedzialności
rodzicielskiej.
Pedagog szkolny
Grudzień 16luty17
Wrzesień,
Pedagog szkolny,
wychowawcy,
nauczyciele biologii
I. Szymichowska
Wychowawcy klas
Styczeń- luty 2017
10
Budowanie postaw
prozdrowotnych.
Zwiększenie świadomości
znaczenia snu, ruchu,
odżywiania, zdrowego stylu
życia dla jakości życia
człowieka.
Poprawa współpracy
z rodzicami w szczególności
w sferze efektywnego
rozwiązywania problemów
wychowawczych.
Rozwój pasji
i zainteresowań jako czynnika
chroniącego przed
uzależnieniami
i zachowaniami ryzykownymi
Działania wg harmonogramu „Szkoły Promującej
Zdrowie”
„Dzień zdrowego ucznia”
Wykłady specjalistów na temat konsekwencji braku
snu, unikania ruchu, warsztaty dla uczniów i
nauczycieli i rodziców na ten sam temat we
współpracy z Uniwersytetem SWPS.
Lekcje na temat snu, zaburzeń jedzenia, zdrowej
diety.
„Szkoła dla rodziców nastolatków” –
upowszechnienie i propagowanie uczestnictwa.
Edukacyjne wywiadówki oraz konsultacje z rodzicami
na temat narzędzi wychowawczych: systemu nagród i
kar, obowiązków i przywilejów w domu, na temat
budowania relacji z dzieckiem.
Diagnoza pasji i zainteresowań wśród młodzieży klas
I, dostosowywanie oferty zajęć pozalekcyjnych.
Upowszechnienie pracy metodą projektów z
uwzględnieniem zainteresowań uczniów.
Włączenie młodzieży do programów współpracy z
uczelniami wyższymi
„Festiwal Pasji” – impreza ogólnoszkolna”
Udział w bogatej ofercie wydarzeń kulturalnych i
edukacyjnych miasta Sopot.
Zwiększenie wiedzy
i świadomości wśród
rodziców na temat
istoty snu, ruchu i jego
znaczenia dla rozwoju
człowieka.
Większe
zainteresowanie
własnym rozwojem
fizycznym , dbałością
o swoją tężyznę,
dbałością o prawidłowa
dietę i ilość snu.
Wzmocnienie kontroli
rodziców nad
dzieckiem. Zwiększenie
efektywności działań
rodziców poprzez
skuteczniejsze
stosowanie narzędzi
wychowawczych,
poprawę relacji z
dzieckiem.
Rozwój pasji i
zainteresowań i
wybitnych uzdolnień
uczniów
Cały rok
szkolny
Działania wg
harmonogramu
„Szkoły
promującej
zdrowie”.
Cały rok
szkolny
Grazyna Tyszka i
Mateusz Powązka.
Mirosław
Nowakowski
Wychowawcy klas
Szefowie zespołów
wychowawczego i
profilaktycznego,
Rzecznik praw
ucznia
Wszyscy
nauczyciele
Cały rok
szkolny
Zespół nauczycieli
w-f, wychowawcy
klas, szefowie
zespołów
przedmiotowych.
Nauczyciele
prowadzący zajęcia
pozalekcyjne.
Pedagog szkolny
11
Promowanie idei wolontariatu
Kontynuacja działalności Szkolnego Wolontariatu w
nowej formule.
Liczne imprezy – współpraca z Sopockim Centrum
Wolontariatu i organizacjami pozarządowymi z
terenu Sopotu.
Uwrażliwienie
młodzieży,
kształtowanie postaw
altruistycznych.
Cały rok
Ograniczenie
negatywnych
konsekwencji
zachowań
problemowych.
Cały rok
Jolanta Mostowik
wychowawcy
Praca na rzecz środowiska lokalnego i rodziny.
Interwencyjne działania
doraźne
Wychowawcy,
Pedagog szkolny
12

Ewaluacja i monitorowanie programu.
Badania ewaluacyjne pozwalają na znaczne zwiększenie skuteczności programu poprzez
możliwość wprowadzania korekt.
Ewaluacja zostanie przeprowadzona w oparciu o:
1. Działania profilaktyczne będą na bieżąco monitorowane poprzez obserwację,
rozmowy z prowadzącymi zajęcia i ich odbiorcami.
2. Efekty z zajęć grupowych organizowanych dla rodziców i nauczycieli będą sprawdzane
poprzez zbiorczą ankietę pod koniec roku szkolnego.
3. Pedagog szkolny będzie na bieżąco diagnozował problemy szkoły dostępnymi
narzędziami.
4. Zaplanowanie zmian i korekt po analizie wyników badań.
5. Całoroczna identyfikacja potrzeb uczniów w szczególności w klasach pierwszych.
 Wskaźnik skuteczności.
1. Zmniejszenie przejawów przemocy słownej.
2. Zmniejszenie ilości incydentów związanych z paleniem nikotyny na terenie i wokół
szkoły.
3. Wysoki poziom zadowolenia uczniów z przeprowadzonych warsztatów.
4. Utrzymywanie na dotychczasowym wysokim poziomie stopnia poczucia
bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego wśród uczniów.
5. Wyższa frekwencja i zadowolenie rodziców z wywiadówek, planowanych imprez
szkolnych, wykładów.
6. Poprawa wyników ankietowych na temat snu i zjawiska prokrastynacji.
7. Wskaźniki wybrane przez zespół wdrażania zadań „Szkoły Promującej Zdrowie”.
Przygotowanie i przedstawienie:
Irena Szymichowska,
Katarzyna Welick
13
14