Dziecko nadpobudliwe

Dziecko nadpobudliwe
Tomasz Wolańczyk opisuje nadpobudliwość (...) jako cechę podobną do wzrostu. Są dzieci niskie
przeciętnego wzrostu i bardzo wysokie.Według tego schematu możemy stopniować również
intensywność objawów zespołu nadpobudliwości psychoruchowej.
Oto typowe opisy zachowań tych dzieci: stale wiercą się na krześle, machają rękami i nogami, raczej
biegają niż chodzi, (...), na krótko się koncentrują, łatwo się rozpraszają, często gubią lub zapomina
rzeczy, łatwo się zniechęcają, nie przepisują dokładnie z tablicy, mają kłopoty z planowaniem, mają
wieczny bałagan wokół siebie itd.
Dziecko nadpobudliwe uczęszczające do szkoły musi wykonywać obowiązki szkolne. Często pojawia
się problem, gdy dziecko nie przygotowuje się do zajęć (...). W jaki sposób wprowadzić system
kontroli? (...)
Głównym celem większości działań podejmowanych przez dzieci jest zwrócenie na siebie uwagi
otoczenia. Dzieci zwracają uwagę otoczenia poprzez:
Przedstawienie domoweAudytorium może stanowić mama, tata. Dziecko „występuje w teatrze”. Opowiada przebieg zajęć.
Może mieć kostium, rekwizyty pomocne w prezentacji. Po zakończeniu następują oklaski.
Komentarze muszą być konstruktywne i budującą pozytywną samoocenę dziecka. Im więcej pochwał
i słów zachęty dziecko usłyszy, tym chętniej podejmie kolejne podobne wyzwania.
Quiz Przygotowujemy pytania dotyczące tematu, które dziecko ma opanować . wrzucamy je do (...)
przygotowanego (...) naczynia, z którego dziecko losuje.
Za każdą odpowiedź jury przyznaje punkt.
MilionerzyZasady obowiązują takie same jak w Quizie. W grze biorą udział wszyscy członkowie rodziny. Dziecko
koryguje to co mama i tata wcześniej powiedzieli. Możliwość wykazania się większa wiedzą od
dorosłego stanowi dla dziecka dodatkową atrakcję.
WykładDzieci nadpobudliwe uwielbiają kontrolować otoczenie. Kiedy dziecko będzie referowało, dorośli
robią notatki. Rodzice pozwalają się odpytywać.
Nagrywanie dziecka na dyktafonKażda ustna prezentacja wyuczonego materiału zostaje nagrana przez rodziców, a następnie
wspólnie przeanalizowana. Ważne żeby analiza opierała się głównie na pochwałach. Kiedy (...)
pociecha przywyknie do takiej sytuacji, można (...) wprowadzić elementy konstruktywnej krytyki, cały
czas podkreślając mocne strony dziecka i jego wypowiedzi.”
Wyżej wymienione metody pracy z dzieckiem na pewno pozwolą na wdrożenie dziecka do
samokontroli oraz sprawią, że dziecko będzie chętniej wykonywało obowiązki szkolne.
Bibliografia:
1. Misiak, K. Kossakowska-Petrycka „Mam nadpobudliwe dziecko...” WSiP, Warszawa 2006 r.
2. T. Wolańczyk, A.Skołakowski, M. Skotnicka „Nadpobudliwość...” Lublin 1999, Wyd. BiFolium.