7 Streszczenie Potencjał walencyjny polskich i słowackich
Transkrypt
7 Streszczenie Potencjał walencyjny polskich i słowackich
7 Streszczenie Potencjał walencyjny polskich i słowackich przymiotników Podręcznik akademicki pt. Potencjał walencyjny polskich i słowackich przymiotników zajmuje się walencją przymiotników – zjawiskiem językowym, które sprawia problemy użytkownikom języka na każdym poziomie jego znajomości. Podręcznik przeznaczony jest dla słowackich studentów języka polskiego i dla polskich studentów języka słowackiego, dla tłumaczy oraz wszystkich tych, którzy posługują się tymi językami, albo zajmują się nimi naukowo. Inspiracją do napisania podręcznika był niezadawalający stan opisu tej problematyki w słowacko-polskim językoznawstwie porównawczym oraz brak słownika walencji przymiotników w interesujących nas językach. Brakowało też słownika porównawczego walencji polskich i słowackich przymiotników. Pierwszy rozdział podręcznika to teoretyczny wstęp do problematyki walencji. Przedstawiamy w nim powstanie terminu walencja i jego współczesne rozumienie, prezentujemy stan badań oraz klasyfikację dopełnień. Na podstawie analizy dzieł leksykograficznych określamy podstawowe problemy w opracowaniu walencji. Prezentujemy model leksykograficznego opracowania hasła z aspektu porównawczego, który wykorzystujemy w następnej części podręcznika. Drugi rozdział to polsko-słowacki słownik alfabetycznie ułożonych przymiotników wraz z ich walencją. Słownik zawiera 214 jednostek, tożsamych lub podobnych pod względem formy, które mogą mieć identyczną, odmienną albo częściowo odmienną walencję. Leksemy te należą do podstawowego zasobu słownego obydwu języków. Schematy walencyjne umieszczone w słowniku pochodzą nie tylko ze źródeł leksykograficznych, ale wywodzą się także z badań zrealizowanych w oparciu o narodowe korpusy języka polskiego i słowackiego. Z korpusów pochodzi także większość przytaczanych przykładów. W słowniku uwzględniamy dwa rodzaje dopełnień wykazujących się najwyższą frekwencją: (1) dopełnienia wyrażane za pomocą rzeczowników w przypadkach zależnych, (2) dopełnienia wyrażane za pomocą konstrukcji przyimkowych. Następny rozdział nawiązuje do słownika i na jego podstawie opisuje różnice i podobieństwa w walencji polskich i słowackich przymiotników, ich rozmiar oraz typologię. Ostatni rozdział zawiera kilka rodzajów ćwiczeń umożliwiających przećwiczenie i sprawdzenie zdobytej wiedzy. 76