WYKONAWCZEGO SIECI KANALIZACJI SANITARNEJ w

OPIS TECHNICZNY
DO PROJEKTU BUDOWLANO - WYKONAWCZEGO
SIECI KANALIZACJI SANITARNEJ w KOZŁOWIE gm. ŚWIECIE
I.
DANE OGÓLNE
1. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA
Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt budowlano - wykonawczy sieci
kanalizacji sanitarnej w Kozłowie gmina Świecie
W zakres opracowania wchodzą:
•
sieć kanalizacji sanitarnej – grawitacyjnej
•
sieć kanalizacji sanitarnej – tłocznej
2. PODSTAWA OPRACOWANIA
•
Plan sytuacyjno-wysokościowy w skali 1:500 z inwentaryzacją uzbrojenia podziemnego
i nadziemnego
•
Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu
•
Warunki techniczne Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Świeciu
•
Notatka słuŜbowa
•
Podkłady architektoniczno – budowlane
•
Dokumentacja geotechniczna
•
Uzgodnienia branŜowe
•
Obowiązujące normy i przepisy
•
Zlecenie Inwestora
3. OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO
Projektowana kanalizacja sanitarna zlokalizowana jest w ulicy Sportowej na północny
zachód od miasta Świecia.
Obecnie ul. Sportowa biegnąca do wsi Kozłowo jest rozdzielona pasem drogi
ekspresowej na dwa odcinki.
Deniwelacja terenu jest znaczna i przekracza 16,0 m.
Istniejące uzbrojenie terenu : sieć wodociągowa, gazowa, sieci energetyczne,
telekomunikacyjne.
4.
WARUNKI GEOLOGICZNO-INśYNIERSKIE
W rozpoznanym podłoŜu geomorfologicznym stwierdzono zaleganie humusu
i nasypów niekontrolowanych w postaci mieszaniny próchnicznych piasków, glin i kamieni
zalegającymi na całym terenie do głębokości 0,3 m – 2,1 m ppt.
Pod warstwą nasypów niekontrolowanych i gleby zalegają utwory akumulacji
fluwialnej sypkie jako seria piasków drobnych, średnich i lokalnie pylastych o zmiennej
miąŜszości oraz utwory spoiste wykształcone jako gliny pylaste przewarstwiane piaskami.
5.
WARUNKI WODNE
Stwierdzono występowanie 3 poziomów wody gruntowej:
I - w obrębie piasków na głębokości 0,72 – 2,60 m ppt
II - sączenia śródglinowe o róŜnym stopniu intensywności na głębokościach 2,0 –
6,7m ppt.
III – zwierciadło napięte na głębokościach 4,40 – 6,20m stabilizujące się na
głębokościach 2,35- 3,80 m ppt.
Obecny stan wód ocenia się jako średni w rocznym cyklu hydrologicznym. Wahania
zwierciadła wody gruntowej w tym rejonie szacuje się na ok. 0,5m.
II. DANE SZCZEGÓŁOWE. OPIS PRZYJĘTYCH ROZWIĄZAŃ
Ścieki sanitarne będą odprowadzane do istniejącej sieci kanalizacji sanitarnej
przebiegającej po wschodniej stronie drogi ekspresowej do Gdańska w ul. Sportowej.
Zasypka wykopu musi być wykonana z materiałów odpowiednich dla wymogów struktury
nad rurociągiem (chodnika).
2.
SIEĆ KANALIZACJI SANITARNEJ.
2.1ROZWIĄZANIA PROJEKTOWE
Ścieki sanitarne będą odprowadzane do istniejącej sieci kanalizacji sanitarnej
przebiegającej po zachodniej stronie drogi ekspresowej do Gdańska.
Istniejąca przepompownia ścieków na działce nr 222/9 przy ulicy Spokojna – Sportowa
zgodnie z dokumentacją technologiczną przepompowni obejmuje ścieki z Kozłowa.
Część
ścieków
z
braku
moŜliwości
grawitacyjnego
odprowadzenia
będzie
przepompowana do projektowanej sieci kanalizacji sanitarne za pomocą przepompowni
ścieków Ø2,5m i głębokości 5,0m z tłocznią AWALIFT typ O/2U z 2 pompami wirowymi
STRATE ST 65/80-195 wydajności Q=22,0 m3/h i mocy 2x2,2 kW pracującymi
przemiennie. Szafki sterownicze są wyposaŜone w moduły MT-101 lub MT-102
przekazujące sygnały alarmowe na telefony komórkowe wskazane przez eksploatatora
tłoczni ścieków.
Odprowadzenie ścieków z posesji, które nie mogą być grawitacyjnie podłączone do
sieci kanalizacji sanitarnej zostaną przepompowane.
Na przyłączu projektuje się studnie Ø 800 PE o wysokości czynnej 1,2m.
W zbiorniku zabudowana zostanie pompownia Presskan – wg oferty dostawcy
systemu.
Sposób prowadzenia sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej i tłocznej przedstawiono
na planie sytuacyjnym i na profilach.
Kanały ściekowe grawitacyjne Ø200 i Ø160 na całej projektowanej trasie naleŜy
wykonać z rur kielichowych PVC klasy „S” łączonych na uszczelkę gumową.
Przejście sieci kanalizacji sanitarnej pod drogą ekspresową między studzienkami
S14 – S15 wykonać w stalowej rurze przeciskowej Ø 400 L= 56,0 m.
Przejście sieci kanalizacji sanitarnej pod drogą powiatową między studzienkami
S24 – S25 ; S32 – S33 ; S7 – S41 ; S16 – S108 ; S26 – S26a ; S19 – S49 ; S22 – S50 ; S38 – S40
wykonać z rur PEHD przewiertem sterowanym.
Rurociąg tłoczny z tłoczni ścieków do kanalizacji grawitacyjnej wykonać rur Ø110
z PEHD a z posesji przewód ciśnieniowy z rury Ø 40 i Ø 65 z PE80 PN10.
Uzbrojenie kanału stanowią studzienki połączeniowe wg KB4 – 4.12.1(6) w ulicach
oraz
studzienki
rewizyjne
400/160
na
przyłączach
w bezpośrednim
sąsiedztwie
podłączanych działek.
Studnie rozpręŜne na włączeniu rurociągów tłocznych do kanalizacji grawitacyjnej
wyposaŜono w filtry pochłaniające odory typ CFK f-my Corol.
Kanały sanitarne grawitacyjne na całej projektowanej trasie kanalizacji naleŜy
wykonać z rur kielichowych PVC klasy „S”.
Dobór rur oraz posadowienia kolektorów dokonano w oparciu o katalog techniczny
wydawany przez producenta. Zastosowano uszczelki typu F605 system SEWER LOCK.
Polega on na tym, Ŝe kielich kaŜdej rury formowany jest indywidualnie wokół uszczelki,
dzięki czemu dopasowuje się bardzo dokładnie do jej kształtu. PowyŜsza technologia
dzięki wyeliminowaniu luzów i nieprawidłowości w kielichu sprawia, Ŝe w efekcie uzyskuje
się bardzo szczelne i trwałe złącza. Pierścień uszczelniający wykonano z modyfikowanego
kauczuku TPE, pierścień mocujący z polipropylenu PP wzmocnionego włóknem szklanym.
Wysunięta do przodu część wargowa pierścienia uszczelniającego znacznie zmniejsza siły
tarcia podczas montaŜu. Pierścień mocujący zapobiega ruchom uszczelki, utrzymując ją
we
właściwym
połoŜeniu
oraz
uniemoŜliwia
wyjęcie
jej
z
kielicha.
Specjalnie
zaprojektowana konstrukcja uszczelek sprawia, Ŝe montaŜ systemów SEWER LOCK nie
wymaga znacznych nakładów energii.
Uzbrojenie
kanału
stanowią
studzienki
przelotowe
i
połączeniowe
Ø1,0m
z pierścieniem odciąŜającym wg KB4 – 4.12.1(6) i KB4 – 4.12.1(7).
Studzienki przykryć włazami Ŝeliwnymi cięŜkimi klasy D400 wg EN 124 typ 850
o średnicy otworu włazowego 600 mm.
Studzienki
wyposaŜyć
w
stopnie
złazowe
U
–
160
i
wykonać
zgodnie
z PN – 92/B – 10729.
Wewnętrzne i zewnętrzne powierzchnie studzienek naleŜy zagruntować 2 – krotnie
„Abizolem R” i następnie pokryć „Abizolem P”.
3.
OPIS TŁOCZNI SYSTEMU AWALIFT
3.1. KLASYFIKACJA WYROBU
Nazwa wyrobu: TŁOCZNIA ŚCIEKÓW
Oznaczenie typu:
AWALIFT
Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)
wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 06.04.2004 r. w sprawie Polskiej
Klasyfikacji Wyrobów i Usług (D.U. 2004 r. Nr 89 poz. 844 z późniejszymi zmianami),
TŁOCZNIE ŚCIEKÓW – PCN 8413 82 00 stanowiące wyposaŜenie przepompowni
ścieków komunalnych i przemysłowych, przeznaczone do odbierania napływających
ścieków oraz do ich przepompowywania do rurociągu tłocznego, mieszczą się w grupie :
PKWiU 29.12.24.-80.42
„Pompy i inne przenośniki cieczy, pozostałe, osobno nie
wymienione”.
Tłocznie ścieków typu AWALIFT stanowią trwały element wyposaŜenia przepompowni
ścieków komunalnych i przemysłowych. Urządzenia te są wykonane z zabezpieczonych
antykorozyjnie blach stalowych. Do transportu cieczy słuŜą pompy z
wirnikami
wielokanałowymi, napędzane silnikami elektrycznymi. Tłocznie są ponadto wyposaŜone
w zespoły technologiczne: separatory, armaturę odcinającą, klapy zwrotne, orurowanie
przyłączeniowe oraz w aparaturę kontrolno-sterującą.
W znaczeniu ustawy o wyrobach budowlanych (D.U. Nr 92 poz. 881 z dnia 16.04.2004
r.) TŁOCZNIA ŚCIEKÓW stanowi wyrób budowlany wytworzony w celu zastosowania
w sposób trwały w obiekcie budowlanym. Podstawę do stosowania tych wyrobów stanowi
ustawa Prawo Budowlane (D.U. 2006 r. Nr 156 poz. 1118 - tekst jednolity).
Tłocznie AWALIFT posiadają oznaczenie CE, co jest równowaŜne z tym, Ŝe spełniają
wymagania określone w art. 5 ust. 1 pkt. 1. ustawy o wyrobach budowlanych
przeznaczonych do stosowania przy wykonywaniu robót budowlanych jako trwałe
wyposaŜenie obiektu budowlanego.
Tłocznie AWALIFT spełniają kryteria określone w art. 10 ustawy o dopuszczeniu
wyrobów budowlanych do jednostkowego zastosowania w obiektach budowlanych:
● są wykonane wg uzgodnionej z projektantem obiektu indywidualnej dokumentacji
technicznej, która stanowi zarazem integralną część pozwolenia na budowę,
● są wyposaŜone w dokumentację techniczną, która zawiera wymagane informacje o
wyrobie oraz warunki jego stosowania, opisy zastosowanych rozwiązań, charakterystyki
itp.,
● zgodności wyrobu z dokumentacją oraz z przepisami określonymi w art.10 ust.3,
potwierdza stosowne oświadczenia dostawcy.
Zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej tłocznie jako urządzenia mechaniczne
podlegają następującym dyrektywom: dla wyrobów budowlanych (nr 89/106/EWG), dla
maszyn (nr 98/37/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. - znowelizowana dyrektywą maszynową
2006/42/WE z 9.06.2006 r. obowiązuje od 29 grudnia 2006 r.) oraz o kompatybilności
elektromagnetycznej (nr 93/68/EWG).
Tłocznie ścieków AWALIFT spełniają wymagania normy PN-EN 12050 z grudnia
2002 r. „Przepompownie ścieków w budynkach i ich otoczeniu. Zasada budowy i badania.
Część 1: Przepompownie ścieków zawierających fekalia.”
3.2. CHARAKTERYSTYKA WYROBU
TŁOCZNIE
ŚCIEKÓW
typu
AWALIFT
są
urządzeniami
przeznaczonymi
do
gromadzenia i podnoszenia ścieków zawierających fekalia, na wysokość powyŜej poziomu
zalania.
WyróŜnikiem systemu separacji w tłoczni AWALIFT jest zastosowanie dwukanałowych
separatorów części stałych, wyposaŜonych w elastyczne, uchylne zespoły cedzące, które
otwierają się w czasie tłoczenia, pozwalając na swobodny przepływ w całym obszarze
przetłaczania (począwszy od wylotu z pompy) bez pozostawienia w świetle przelotu
jakichkolwiek stałych elementów konstrukcji urządzenia , co gwarantuje skuteczność
oczyszczania się separatorów.
Minimalny swobodny przelot przez tłocznię (tzw. wolny przelot kuli) jest nie mniejszy
niŜ Ø 100 mm.
Podczyszczone w separatorach ścieki wpływają do komory retencyjnej wewnątrz
zbiornika, skąd po jej napełnieniu są przepompowywane rurociągami tłocznymi do komory
rozpręŜnej zlewni.
Mechaniczne oddzielenie stałych zanieczyszczeń chroni wirniki pomp przed
moŜliwością zablokowania bądź zniszczenia. Zabieg ten wpływa korzystnie na dobór
pomp
o
wysokiej
sprawności,
przy
równoczesnym
małym
zapotrzebowaniu
energetycznym.
Zbiornik retencyjny tłoczni AWALIFT wykonany jest z metalu (w przypadku małych
tłoczni typ 74/2 i 0/2 jest to odlew stopu aluminium, a w przypadku większych urządzeń
jest to stal) co zapewnia jego stabilność i nieodkształcalność w kaŜdych warunkach.
Zabezpieczenie antykorozyjne stanowi wielowarstwowo nakładana powłoka o gr. min.
450 µm z farb wg technologii Permatex.
Zbiornik retencyjny, z pominięciem wlotów, wylotów oraz otworów wentylacyjnych, jest
szczelnie zamknięty, wodoszczelny i zabezpieczony przed wydzielaniem gazów
odlotowych do wnętrza komory przepompowni.
Wewnątrz zbiornika wbudowane są: rozdzielacz strumienia dopływających ścieków,
komory separatorów w technologii AWALIFT do oddzielania zawartych w ściekach stałych
zanieczyszczeń (skratek) oraz czujnik do pomiaru ilości gromadzonych cieczy.
Zbiornik tłoczni jest zasadniczo pojemnikiem bezciśnieniowym, jednak zachowuje
pełną stabilność nawet przy naporze podczas spiętrzenia. Ciśnienie wywołane pracą
pomp występuje wyłącznie po stronie tłocznej w rurociągach instalacji przesyłowej. Na
zewnątrz zbiornika zainstalowane są pompy, wyposaŜone w elektryczne zespoły
napędowe, armatura, przewody wentylacyjne oraz rurociągi tłoczne do transportu ścieków.
Wymiary, cięŜar oraz inne charakterystyczne dane dotyczące tłoczni zostały opisane
na rysunku urządzenia oraz w tabeli danych technicznych.
Tłocznia jest zaprojektowana do pracy w systemie automatycznym, bezobsługowym.
Pracą urządzenia steruje mikroprocesor zaprogramowany wg protokołu producenta.
Program oparty jest na identyfikacji stopnia wypełnienia zbiornika retencyjnego. Poziom
cieczy jest sygnalizowany przez zamontowany w zbiorniku czujnik.
3.3
BUDOWA
Tłocznia AWALIFT jest kompletnym urządzeniem mechanicznym, zbudowanym na
bazie metalowego, szczelnie zamkniętego zbiornika, który eliminuje kontakt ścieków
z otoczeniem. Technologia przepompowywania ścieków oraz zanieczyszczonych cieczy
zastosowana w tłoczniach AWALIFT, wyróŜnia się zastosowaniem specjalnych komór separatorów do oddzielenia zawartych w przetłaczanym medium części stałych, przez co
pompy są stale chronione przed bezpośrednim kontaktem z zawartymi w ściekach
częściami stałymi.
Urządzenie składa się z następujących elementów i podzespołów:
wykonany ze stopu aluminium lub stali, stabilny, szczelny dla cieczy i gazów zbiornik
główny, wewnątrz którego wbudowane są: rozdzielacz oraz dwie komory separatorów
dwukanałowych do gromadzenia oddzielanych od cieczy stałych zanieczyszczeń;
separatory wyposaŜone są w elastyczne klapy cedzące;
zbiornik retencyjny na górnej powierzchni posiada odpowiednio duŜy otwór rewizyjny,
który pozwala na
łatwy montaŜ i demontaŜ wszystkich zainstalowanych w jego wnętrzu podzespołów,
kontrolę stanu technicznego komory retencyjnej i pozostałych zespołów,
sprawne wykonanie prac serwisowych, w tym oczyszczenie wnętrza zbiornika z
osadów bądź złogów tłuszczu;
przyłącze kołnierzowe do montaŜu zasuwy DN200 odcinającej dopływ ścieków na
grawitacyjnym rurociągu dopływowym,
zespoły pomp wirnikowych, wyposaŜone w wielokanałowe, otwarte wirniki,
2 klapy zwrotne Awastop DN100 oraz 2 zasuwy odcinające DN100, zamontowane
parami poza zbiornikiem na przewodzie tłocznym;
kolektor tłoczny (tzw. „portki”),
czujnik poziomu: wariant AS-sonda sensorowa z sygnałem analogowym 4-20 mA, do
przetwarzania pomiaru poziomu napełnienia zbiornika, słuŜąca do sterowania pracą pomp
oraz do sygnalizacji stanów awaryjnych,
wariant SR- rura pomiarowa do pneumatycznego przekazu sygnału poziomu;
współpracuje z zespołem sterowniczym AWAMASTER-2;
szafa sterownicza ze sterownikiem mikroprocesorowym lub zespołem sterowniczym
AWAMASTER-2
wyposaŜenie szafy:
Zabudowa szafy zewnętrznej na własnym fundamencie
- sterownik programowalny lub zespół AWAMASTER,
-urządzenia kontrolno-pomiarowe (woltomierz, amperomierze)
-wyłącznik główny zasilania z przełącznikiem źródła zasilania i gniazdem dla agregatu
prądotwórczego
-pulpit obsługowy z wyświetlaczem LCD
-liczniki roboczogodzin
-zabezpieczenia
główne,
zaniku
fazy,
bezpieczniki
obwodów
zabezpieczenia przepięciowe
-wyłącznik róŜnicowo-prądowy
-gniazda dodatkowe dla obsługi 230V
-instalacja oświetlenia komory na napięcie 24V
-instalacja antywłamaniowa z wyprowadzeniem sygnału alarmowego
-okablowanie
pomocniczych,
-instalacja alarmowa: sygnalizator świetlny i moduł GPRS
-detekcja zalania komory z wyprowadzeniem sygnału alarmowego
4.
WYKONAWSTWO ROBÓT
4.1 SKRZYśOWANIA Z ISTNIEJĄCYM UZBROJENIEM
SkrzyŜowania projektowanego uzbrojenia z uzbrojeniem podziemnym istniejącym
w trakcie trwania budowy wymagają zabezpieczenia odkrytych istniejących przewodów,
w sposób podany niŜej:
• dla kabli energetycznych - przewody podwiesić w korytkach drewnianych,
• dla kabli teletechnicznych - postąpić j.w.,
• dla kanalizacji teletechnicznej - podwieszenie na ruszcie stalowym z ceownika
NP200, L=3.0 m,
• dla przewodów wodociągowych - załoŜyć metodą połówkową rury ochronne.
4.2 WYKOPY POD RUROCIĄGI
Zakłada się układanie rurociągów w wykopach szalowanych, na zagęszczonym
podłoŜu z piasku o minimalnej wysokości warstwy 0.15 m. NaleŜy zachować niŜej podane
minimalne odległości układania rur kanalizacyjnych od :
• kabli niskiego i wysokiego napięcia - 0.3 m
• od kabli pojedynczych pod napięciem wyŜszym niŜ 20 kV (max 20 kV) - 0.75 m
• kilku kabli pod napięciem wyŜszym niŜ 20 kV-0.75-1.0 m
• przewodów wodociągowych - 1.5 m
Na zagęszczonym podłoŜu ułoŜyć rury i obsypać je z kaŜdej strony warstwą
o grubości minimum 0.30 m powyŜej wierzchu rury. Materiał na podsypkę i obsypkę musi
spełniać niŜej podane wymagania :
• nie mogą występować cząstki o wymiarach powyŜej 20 mm,
• materiał nie moŜe być zmroŜony,
• materiał nie moŜe zawierać kamieni.
Wykopy wykonać mechanicznie, a w miejscach kolizji z kablami, rurami
wodociągowymi itp. oraz wzdłuŜ sieci energetycznych napowietrznych, oddalonych
od proj. sieci w odległości mniejszej niŜ 5.0 m wykopy wykonać ręcznie
z odeskowaniem pionowym pełnym, wypraskami stalowymi.
W trakcie wykonywania robót ziemnych naleŜy przestrzegać zaleceń zawartych
w normach: PN-83/B-06594, PN-68/B-06050, BN-83/8836-02. Przewiduje się prowadzenie
robót ziemnych w wykopach wąsko przestrzennych o ścianach umocnionych wypraskami
stalowymi. Szerokość wykopów 0,9 m dla sieci kanalizacyjnej i
dla przyłączy
kanalizacyjnych. Na obudowę zastosować:
• bale poziome przyścienne - wypraski stalowe,
• bale pionowe podrozporowe - bale drewniane zaimpregnowane grubości 63 mm,
szerokości 18-25 cm
• poprzeczne rozpory drewniane - średnica 14-20 cm, moŜna zastosować rozpory
stalowe (śrubowe)
Obudowa wykopu pozioma powinna wystawać co najmniej 15 cm ponad szczelnie
przylegający teren w celu zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą z opadów
atmosferycznych. Istniejące uzbrojenie w świetle wykopu naleŜy zabezpieczyć poprzez
obudowanie i podwieszenie w wykopie. Roboty naleŜy prowadzić metoda potokową, od
studzienki do studzienki, lub od czoła wykopu z wywozem całego urobku na czasowy
odkład.
Z uwagi na występowanie w strefie posadowienia glin, pyłów, namułów naleŜy
chronić wykopy przed przemarzaniem, przemoczeniem, przesuszeniem. Wszelkie grunty
przemoczone, przesuszone lub przemarznięte naleŜy wybrać ręcznie i zastąpić chudym
betonem gr. 15cm.
Przewody układać w wykopie na podsypce Ŝwirowo-piaskowej grubości 0.15 m
i obsypce minimum 0.30 m ponad wierzch rury. Podsypkę piaskowo-Ŝwirową zagęścić do
współczynnika Id = 0.90.
Rury układać zgodnie z linią i spadkami pokazanymi w części graficznej niniejszego
opracowania. Po wykonaniu złączy naleŜy obsypać rury na całej długości do połowy
średnicy piaskiem lub sypką ziemią, z wyjątkiem złączy, ubijajac zasypkę równomiernie na
przemian po obu stronach rury lekkim ubijakiem. Ponadto, kaŜdą rurę wykonanego
odcinka przewodu naleŜy w środku jej długości zakotwić lub obsypać warstwą ziemi lub
piasku celem zabezpieczenia przed wyboczeniem w płaszczyźnie pionowej w czasie
próby szczelności. Po wykonaniu próby szczelności przewodu zgodnie z normą PN-92/B10735 moŜna przystąpić do zasypania wykopu poczynając od gniazd pod złączami, przez
wypełnienie ich ziemia sypką i staranne ubicie. Następnie wykonać obsypkę rurociągu
szczególnie starannie w warstwie ochronnej zasypu (co najmniej 0.30 m ponad wierzch
przewodu), zagęszczać ubijakiem ręcznym po obu stronach przewodu.
Warstwy
zasypu
powyŜej
warstwy
ochronnej
zasypać
gruntem
rodzimym
i zagęszczać mechanicznie na całej szerokości wykopu. Jednocześnie z zasypywaniem
przewodu naleŜy stopniowo prowadzić rozbiórkę obudowy wykopu, od dołu ku górze, po
jednej wyprasce z obydwu stron wykopu.
4.3 ODWODNIENIE WYKOPÓW NA CZAS BUDOWY.
Przewiduje się od studni S1i – S16 oraz lokalnie w ramach potrzeb wynikających
w trakcie realizacji odwodnienia wykopów za pomocą igłofiltrów.
W przypadku duŜego napływu wody w wyniku sączeń śródglinowych oraz
intensywnych opadów - odwodnienie powierzchniowe bezpośrednio z wykopu.
W dnie wykopu naleŜy wykonać rowek wzdłuŜ wykopu. W rowku w warstwie
filtracyjnej ułoŜyć rurę perforowana z PVC o średnicy
50-100 w zaleŜności od
intensywności dopływu wody do wykopu. Rury sprowadzić do studzienki zbiorczej skąd
zostanie odpompowana.
4.4 UWAGI I WYTYCZNE DLA WYKONAWCY
1. Przed przystąpieniem do robót oraz w ich trakcie naleŜy przestrzegać warunków
postawionych w klauzulach uzgadniających.
2. Roboty, próby, odbiory wykonać zgodnie z PN-92/B-10735 oraz "Warunkami
Technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych cz.II".
W czasie montaŜu stosować zalecenia producenta zastosowanych wyrobów.
3. Odsłonięte w trakcie głębienia wykopów kable i inne przewody naleŜy
zabezpieczyć przed uszkodzeniem oraz zawiadomić instytucje je eksploatujące.
4. Teren budowy właściwie oznakować, wykopy zabezpieczyć wzdłuŜ i od czoła,
a z chwilą nastania zmroku oświetlić.
6. O wszelkich zmianach w stosunku do dokumentacji wynikających z technologii
robót nieznanych w czasie projektowania decyduje inspektor nadzoru, który
powaŜniejsze zmiany winien uzgodnić z biurem autorskim.
7. Zaleca się roboty prowadzić od dołu kanału.
9. Z uwagi na utrudnienia w realizacji z powodu skomplikowanej budowy
geologicznej terenu naleŜy bezwzględnie przestrzegać zaleceń z dokumentacji
geotechnicznej.
8. W trakcie wykonywania robót naleŜy przestrzegać przepisów BHP.
5.
UWAGI KOŃCOWE
1. Realizacja prac moŜe nastąpić po uprzednim wytyczeniu projektowanych sieci
i urządzeń przez odpowiednią jednostkę geodezyjną.
2. UłoŜone przewody przed zasypaniem zgłosić do inwentaryzacji powykonawczej.
3. Inwestor winien zobowiązać wykonawcę robót do zgłoszenia do inwentaryzacji
geodezyjnej przewody odkryte w trakcie wykonywania wykopów.
Projektant
mgr inŜ. Witold Janowiak
SPIS ZAWARTOŚCI OPRACOWANIA
1. Strona tytułowa
2. Spis zawartości opracowania
3. Opis techniczny i obliczenia
6. rys nr 1 Schemat rozmieszczenia arkuszy planu sytuacyjnego sieci
kanalizacji sanitarnej
7. rys nr 2 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.1
8. rys nr 3 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.2
9. rys nr 4 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.3
10.rys nr 5 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.4
11.rys nr 6 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.5
12.rys nr 7 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.6
13.rys nr 8 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.7
14.rys nr 9 Profil sieci kanalizacji sanitarnej grawit. w skali 1:100/500 cz.1
15.rys nr 10 Profil sieci kanalizacji sanitarnej grawit. w skali 1:100/500 cz.2
16.rys nr 11 Profil sieci kanalizacji sanitarnej grawit. w skali 1:100/500 cz.3
17.rys nr12 Profil sieci kanalizacji sanitarnej tłocznej w skali 1:100/500
18.rys nr13 Studnia rozpręŜna
OBLICZENIA
1.Obliczenie ilości ścieków dla tłoczni
Ilość mieszkańców
-
Zapotrzebowanie wody
200 osób
-
150 l /Mk dobę
Współczynnik nierównomierności dobowej Nd = 1,4
Współczynnik nierównomierności godzinowej Ng = 1,7
Qdmax
Qhmax
= 200 x 150 x 1,4 = 420 m3/d
= 400 x 1.7 / 1,4 = 5,1 m3/h = 1,41 l/s