w imieniu rzeczypospolitej polskiej

WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 26 marca 2013 r.
Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XII Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Joanna Wencius-Głębocka
Protokolant: Sylwia Trojan
Prokurator: po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2013r. we Wrocławiu
sprawy
M. W.
córki M. i H. z domu S.
urodzonej (...) we W.
(PESEL (...))
oskarżonej o to, że
w dniu 16 maja 2012 roku we W. działając wspólnie i w porozumieniu z R. W. po uprzednim wyłamaniu drzwi
wejściowych włamała się do dwóch pomieszczeń magazynowych przy ul. (...) skąd zabrała w celu przywłaszczenia
części samochodowe w postaci 3 szt. kompletnych mechanizmów wycieraczek szyb przednich,9 szt. silników
wentylatorów chłodnic oraz 13 szt. silników wycieraczek szyb przednich, czym spowodowała straty o łącznej wartości
2500 zł, działając na szkodę M. G.
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.
R. W.
syna J. i A. z domu S.
urodzonego (...) w N.
(PESEL (...))
oskarżonego o to, że
w dniu 16 maja 2012 roku we W. działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. po uprzednim wyłamaniu drzwi
wejściowych włamał się do dwóch pomieszczeń magazynowych przy ul. (...) skąd zabrał w celu przywłaszczenia części
samochodowe w postaci 3 szt. kompletnych mechanizmów wycieraczek szyb przednich,9 szt. silników wentylatorów
chłodnic oraz 13 szt. silników wycieraczek szyb przednich, czym spowodował straty o łącznej wartości 2500 zł, działając
na szkodę M. G.
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.
******************
I. uznaje oskarżoną M. W. winną popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. popełnienia przestępstwa
z art. 279 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierza jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesza
oskarżonej warunkowo na 2 (dwa) lata okresu próby;
III. uznaje oskarżonego R. W. winnym popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. popełnienia
przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu)
miesięcy pozbawienia wolności;
IV. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesza
oskarżonemu warunkowo na 3 (trzy) lata okresu próby;
V. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, w razie zarządzenia jej wykonania
zalicza oskarżonemu R. W. okres jego zatrzymania w dniu 16 maja 2012 r., przyjmując iż jeden dzień rzeczywistego
pozbawienia wolności w sprawie, odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;
VI. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, w razie zarządzenia jej wykonania
zalicza oskarżonej M. W. okres jej zatrzymania w dniu 16 maja 2012 r., przyjmując iż jeden dzień rzeczywistego
pozbawienia wolności w sprawie, odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;
VII. na podstawie art. 44 § 1 i 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządza zniszczenie dowodów
rzeczowych wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/224/12 pod pozycją nr od 1 do 5 (k. 46);
VIII. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. A. kwotę 442,80 zł (w tym podatek VAT) tytułem kosztów obrony
udzielonej oskarżonemu z urzędu;
IX. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych
zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych i opłaty sądowej zaliczając je na poczet Skarbu Państwa.
155025400006006_XII_K_000626_2012_Uz_2013-03-26_001.doc
Na podstawie art. 423 § 1a kpk uzasadnienie dotyczy oskarżonego R. W.
UZASADNIENIE
Sąd ustalił następujący stan faktyczny
na podstawie zebranych w sprawie dowodów:
W dniu 16 maja 2012 roku ok. godz. 5.00 R. W. razem z M. W. udali się na plac z częściami samochodowymi
przy ul. (...) we W. w poszukiwaniu złomu. W magazynach znaleźli silniczki napędowe systemu wycieraczek i
chłodnic samochodowych, składające się z metalowych i plastikowych części. Postanowili odłączyć części metalowe
od plastikowych, aby móc następnie sprzedać części metalowe w skupie złomu.
Dowód: zeznania pokrzywdzonego M. G. (k. 17, k. 39, k. 129-132), częściowe wyjaśnienia oskarżonego R. W. (k. 37,
k. 128-129), częściowe wyjaśnienia oskarżonej M. W. (k. 31, k. 128)
Podczas wejścia do jednego z magazynów budowlanych uruchomił się alarm, posiadający czujnik ruchu z funkcją
powiadamiania na telefon. Alarm ten wysłał sygnał ostrzegawczy na telefon komórkowy pokrzywdzonego M. G..
Pokrzywdzony udał się na miejsce zdarzenia, po czym zauważył wyłamane drzwi wejściowe w budynku magazynowym,
przy których leżał łom, należący do niego. Zauważył wyłamane drzwi również w drugim magazynku. Dostrzegł, że
brakuje silniczków do wycieraczek samochodowych. Następnie usłyszał odgłosy uderzeń oraz zauważył z odległości
30 metrów na terenie placu kobietę i mężczyznę, którzy demontowali w/w silniczki do wycieraczek i chłodnic
samochodowych. Pokrzywdzony poinformował Policję.
Dowód: zeznania pokrzywdzonego M. G. (k. 17, k. 39, k. 129-132)
Po przyjeździe patrolu Policji pokrzywdzony wraz z funkcjonariuszami Policji podszedł do kobiety i mężczyzny,
którzy w dalszym ciągu rozkręcali w/w części samochodowe. Ujawniono u nich dwie torby, w których znajdowały
się zdemontowane części samochodowe. Sprawcami okazali się być R. W. i M. W.. Funkcjonariusze Policji ujawnili
znajdujące się przy nich łącznie 25 sztuk silniczków do wycieraczek i chłodnic o łącznej wartości 2500zł, a także
narzędzia, które służyły do ich demontowania tj. klucze płaskie, kombinerki, imbus i młotek ciesielski. Oskarżony wraz
ze swoją towarzyszką zostali zatrzymani. Klucze płaskie, kombinerki i młotek ciesielski należały do pokrzywdzonego,
który rozpoznał je po zrobionej z siebie okleinie z taśmy koloru żółtego i czarnego, po zamalowaniu uchwytu na kolor
czerwony przy kombinerkach a także po braku jednego zęba w młotku po stronie do wyciągania gwoździ. Narzędzia
te znajdowały się w zamykanym magazynie na stole ślusarskim. Pokrzywdzony odzyskał je.
Dowód: zeznania pokrzywdzonego M. G. (k. 16, k. 39, k. 129-132), protokół przeszukania M. W. (k. 3-5), protokół
przeszukania R. W. (k. 8-10), wyjaśnienia oskarżonego R. W. (k. 37, k. 128-129), wyjaśnienia oskarżonej M. W. (k.
31, k. 128), zeznania świadka J. W. (k. 14-15, k. 132-133), protokół zatrzymania M. w. (k. 2), protokół zatrzymania R.
W. (k. 7), pokwitowanie (k. 41)
Pokrzywdzony odzyskał 3 sztuki kompletów mechanizmów wycieraczek przednich szyb, 9 sztuk silniczków
wentylatorów chłodnic, 13 sztuk silniczków wycieraczek przednich.
Dowód: zeznania pokrzywdzonego M. G. (k. 17, k. 129-132), pokwitowanie (k. 19)
R. W. ma 51 lat, posiada wykształcenie zawodowe, jest rozwiedziony, ma pięcioro dzieci, które pozostają na jego
utrzymaniu. Obecnie jest bezrobotny, utrzymuje się z prac dorywczych ogólnobudowlanych, z których otrzymuje
dochody w wysokości 800zł netto. Był uprzednio kilkakrotnie karany. Był leczony psychiatrycznie, wobec czego
Sąd dopuścił w postępowaniu sądowym dowód z opinii lekarzy psychiatrów. Wynika z niej, iż R. W. nie jest chory
psychicznie w rozumieniu psychozy obecnie i nie był chory psychicznie w krytycznym czasie. Nie jest upośledzony
umysłowo. Biegli stwierdzili u R. W. zespół uzależnienia spowodowany używaniem alkoholu, z powodu czego był
leczony odwykowo. Nie zachodzą jednak warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k.
Dowód: dane osobopoznawcze (k. 37), informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego (k. 33), odpis wyroku o
sygn.. akt VII K 262/11 (k. 42), opinia sądowo – psychiatryczna (k. 117-119)
Przesłuchany w trakcie postępowania przygotowawczego w charakterze podejrzanego R. W. wyjaśnił, że w dniu 16
maja 2012 roku udał się ze swoją konkubiną M. W. w okolice działek pry ul. (...) celem poszukiwania złomu. W pewnym
momencie zauważyli plac ze złomowanymi samochodami. Teren ten nie był ogrodzony. Weszli więc do magazynów
i wynieśli z nich silniczki napędowe do wycieraczek i chłodnic samochodowych. W trakcie ich demontażu zostali
zatrzymani przez funkcjonariuszy Policji. R. W. nie przyznał się jednak do włamania do w/w magazynów. Wyjaśnił,
że dostęp do nich był swobodny, a drzwi były otwarte na oścież.
Będąc słuchany przed Sądem w dniu 20 marca 2013 roku R. W. potwierdzając swoje wyjaśnienia złożone w
postępowaniu przygotowawczym przyznał się do zaboru przedmiotowych silniczków napędowych, nie przyznając
się jednak do włamania do magazynów. R. W. wyjaśnił, że miejsce zdarzenia nie było ogrodzone, „wyglądało jak
śmietnisko”. Myślał, że zabrane przez nich rzeczy nie należały do nikogo. Ponadto R. W. wyjaśnił, że miał przy sobie
narzędzia tj. klucze, młotek i kombinerki.
Mając na uwadze całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd dokonując ustaleń faktycznych dał
wiarę wyjaśnieniom R. W. w części, w której przyznał się do kradzieży silniczków napędowych systemu wycieraczek
i chłodnic samochodowych. Znajdują one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, a mianowicie w
wyjaśnieniach współoskarżonej M. W. i zeznaniach pokrzywdzonego M. G. oraz w dowodach z dokumentów w
postaci protokołu z oględzin miejsca zdarzenia, protokołów z przeszukania R. W. i protokołu zatrzymania rzeczy. Sąd
odmówił jednakże wiarygodności wyjaśnieniom R. W. w części, w której nie przyznał się do dokonania włamania
do magazynów przy ul. (...) we W.. Wyjaśnienia w tej części są sprzeczne z jednoznacznymi i konsekwentnymi
zeznaniami pokrzywdzonego M. G.. Pokrzywdzony zeznał, że w magazynie, w którym przechowuje wartościowe rzeczy
jest zainstalowany alarm posiadający czujnik ruchu z funkcją powiadamiania na telefon. W dniu zdarzenia na swój
telefon komórkowy otrzymał sygnał alarmowy oznaczający wejście do pomieszczenia. Właśnie to było powodem, dla
którego przyjechał na miejsce zdarzenia. Po przybyciu zauważył, że drzwi magazynu były wyłamane, a obok leżał łom.
Pokrzywdzony zeznał, że gdyby nie było nikogo w magazynie, nie włączyłby się alarm.
Sąd oparł się również na zeznaniach pokrzywdzonego, który stwierdził, że zabezpieczone na miejscu zdarzenia
narzędzia tj. dwa klucze płaskie, kombinerki i młotek, które służyły sprawcom do demontowania silniczków
napędowych należały do niego. Pokrzywdzony rozpoznał je, ponieważ, jak zeznał, były one przez niego znaczone
taśmami lub farbą na wypadek kradzieży. Pokrzywdzony zeznał ponadto, że w/w narzędzia znajdowały się wcześniej
w magazynie zabezpieczonym alarmem.
Sąd dał też wiarę jasnej, nie zawierającej sprzeczności i pełnej opinii sądowo-psychiatrycznej, w której biegli orzekli
o stanie zdrowia R. W. i jego poczytalności w chwili czynu.
Sąd oparł się także na pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, a to dowodach z dokumentów
w postaci protokołu z oględzin miejsca zdarzenia, protokołów z przeszukania R. W. i protokołu zatrzymania rzeczy,
które korespondując z innymi dowodami pozwoliły ustalić stan faktyczny sprawy.
Przy tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd zważył, co następuje:
W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, wina i sprawstwo R. W. w zakresie zarzucanego mu czynu
z dnia 16 maja 2012 r., czyli włamania się do magazynu przy ul. (...) i kradzieży rzeczy na szkodę M. G., tj. czynu
określonego w art. 279 § 1 k.k. nie budzą wątpliwości.
Do kradzież z włamaniem dochodzi wtedy, gdy sprawca zabiera mienie w celu przywłaszczenia w następstwie
usunięcia przeszkody materialnej, będącej częścią konstrukcji pomieszczenia zamkniętego lub specjalnym
zabezpieczeniem chroniącym dostęp do mienia (wyrok SN z dnia 3 lutego 1999 r., V KKN 566/98, Orz. Prok. i Pr.
1999, nr 7-8).
Kradzież z włamaniem jest przestępstwem umyślnym, które można popełnić jedynie w zamiarze bezpośrednim
kierunkowym. Sprawca musi działać w celu przywłaszczenia przedmiotu zaboru, a ponieważ włamanie stanowi środek
prowadzący do tego celu, musi także być objęte zamiarem bezpośrednim.
Jak wynika z poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych, silniczki napędowe systemu wycieraczek i chłodnic
samochodowych, będące przedmiotem włamania były należycie zabezpieczone, poprzez zamknięte drzwi magazynu
przedsiębiorstwa należącego do pokrzywdzonego, a także poprzez zainstalowanie alarmu z czujnikiem ruchu
w w/w pomieszczeniu. Koniecznym było, więc w pierwszej kolejności pokonanie przez R. W. zabezpieczenia,
uniemożliwiającego swobodny i nieskrępowany dostęp, a następnie dokonanie zaboru wyżej wymienionego mienia
ruchomego.
Na podstawie przeprowadzonej oceny dowodów Sąd uznał, iż R. W. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona
kradzieży z włamaniem, to jest kwalifikowanej postaci kradzieży, gdyż działając wspólnie i w porozumieniu z M. W.,
dopuścił się zaboru cudzego mienia polegającego na uprzednim usunięciu zabezpieczenia magazynu należącego do
pokrzywdzonego za pomocą łomu i następnie dokonaniu kradzieży 25 sztuk silniczków do wycieraczek i chłodnic o
łącznej wartości 2500zł, tj. przestępstwa z art. 279 § 1 kk.
Oskarżony jest osobą dorosłą, nie znajdującą się w anormalnej sytuacji motywacyjnej usprawiedliwiającej naruszenie
normy prawnej i, jak wynika z opinii biegłych, miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i
pokierowania swoim postępowaniem.
Mając powyższe na uwadze, Sąd wymierzył R. W. karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby. Zdaniem Sądu kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do
popełnionego przez oskarżonego czynu, uwzględnia zasady prewencji ogólnej i szczególnej. Wymierzając R. W. karę
Sąd wziął pod uwagę wysoki stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, na który wskazuje
działanie z chęci zysku, jak również popełnienie przestępstwa wspólnie i w porozumieniu. Sąd nie stracił również
z pola widzenia okoliczności, że R. W. jest osobą uprzednio karaną, co miało wpływ na wymiar kary. Jednocześnie
Sąd baczył, aby dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy. Sąd uznał, że istnieje pozytywna prognoza, że R. W.
w przyszłości nie popełni przestępstwa i sam fakt wymierzenia mu kary i groźby jej wykonania w razie naruszenia
porządku prawnego w okresie próby będzie wystarczająca do osiągnięcia celów kary.
Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył R. W. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, w razie zarządzenia
jej wykonania, okres jego zatrzymania w dniu 16 maja 2012 r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia
wolności w sprawie równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.
Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych Sąd
zwolnił R. W. od ponoszenia kosztów sądowych i opłaty sądowej zaliczając je na poczet Skarbu Państwa, ponieważ R.
W. należycie wykazał, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na to, że jest on osobą bezrobotną,
osiągającą niewielkie dochody, a nadto ma na utrzymaniu pięcioro dzieci a obecnie odbywa kare pozbawienia
wolności.
W pkt VIII części dyspozytywnej Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. A. kwotę 442,80zł (w tym podatek
VAT) tytułem kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu.
Rozstrzygnięcie odnośnie dowodów rzeczowych znajduje uzasadnienie w art. 44 § 1 i 2 k.k.
Z:
1/ odnotować
2/ doręczyć uzasadnienie wraz z odpisem wyroku obrońcy oskarżonego adw. M. A.
3/ kal. 14 dni od dnia doręczenia