3. Urszula Cebula

Urszula Cebula
© Centrum Edukacji Artystycznej
Absolwentka rytmiki w Akademii Muzycznej im. Ignacego
Jana Paderewskiego w Poznaniu. Od trzynastu lat jest
nauczycielem Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia
w Kolbuszowej, jednej ze szkół objętych pilotażem reformy
szkolnictwa artystycznego. Prowadzi tam rytmikę z kształceniem słuchu w klasie I cyklu sześcioletniego, zajęcia
kursu przygotowawczego dla kandydatów do szkoły oraz
kształcenie słuchu i audycje muzyczne w klasie IV cyklu
sześcioletniego i klasie III cyklu czteroletniego. Jest autorką
piosenek i baśni muzycznych.
1
Urszula Cebula
PSM I stopnia w Kolbuszowej
Tamburyn Jean-Philippe’a Rameau jako materiał muzyczny lekcji
kształcenia słuchu i audycji muzycznych
Grupa docelowa: uczniowie klasy IV cyklu sześcioletniego
Utrwalenie odmian gamy minorowej, śpiewanie gamy e-moll w odmianach, czytanie nut
głosem, określanie tonacji, zapoznanie z informacjami o kompozytorze i o klawesynie.
Wprowadzenie pojęć: ozdobnik i mordent. Przypomnienie wiadomości o przedtakcie
i o formie ronda.
1. Uczniowie otrzymują fragment utworu Tamburyn zapisany bez kresek taktowych oraz
mordentów [załącznik nr 1].
2. Uzupełnienie kresek taktowych.
3. Wykonanie rytmu.
4. Określenie tonacji utworu na podstawie zapisu nutowego. Śpiewanie gamy e-moll
w odmianach, powtórzenie wiadomości o tworzeniu odmian.
5. Analiza melodii pod kątem interwałów – figury sekundowe, skoki z I na V oraz z V na
VIII stopień gamy.
6. Śpiewanie utworu z nut: najpierw w równych wartościach, potem w rytmie.
7. Wysłuchanie utworu.
8. Określenie metrum, przypomnienie wiadomości o przedtakcie.
10. Określenie instrumentu, na którym wykonany jest utwór. Przedstawienie kompozytora
oraz okresu, w którym żył: Jean-Philippe Rameau – rówieśnik Jana Sebastiana Bacha, tyle
że mieszkający i komponujący we Francji.
11. Klawesyn: sposób wydobycia dźwięku, stosowanie ozdobników dla przedłużenia
i wzmocnienia dźwięku.
© Centrum Edukacji Artystycznej
9. Analiza formalna fragmentu utworu: budowa okresowa – poprzednik i następnik.
2
12. Wysłuchanie utworu, zaznaczanie ruchem mordentu, wprowadzenie oznaczenia mordentu,
uzupełnienie mordentów w tekście nutowym [załącznik nr 2].
© Centrum Edukacji Artystycznej
13. Wysłuchanie utworu ze zwróceniem uwagi na powtórzenia tematu. Określenie formy –
rondo o schemacie: ABACADA. Wykonanie ruchowe ronda w sposób zaproponowany
przez uczniów, np.
refren A – kołysanie uniesionymi rękoma w pulsie,
kuplet B – uderzanie o stolik,
kuplet C – tupanie,
kuplet D – pstrykanie palcami.
3
© Centrum Edukacji Artystycznej
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2
4