postanowienie - Sąd Rejonowy dla Krakowa
Transkrypt
postanowienie - Sąd Rejonowy dla Krakowa
OGŁOSZENIA XML Postanowienie Sygn. XII Ns 703/16/P POSTANOWIENIE Dnia 4 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie XII Wydział Cywilny w składzie następującym: Przewodniczący: SSR Renata Mleczko po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2016 r. w Krakowie na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku: Mizii Cieślak z udziałem: Stefana Mordarskiego, Jana Nowaka, Andrzeja Nowaka, Franciszki Sikory o zasiedzenie postanawia: 1. umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o stwierdzenie zasiedzenia służebności przechodu i przejazdu przez nieruchomość stanowiącą działkę 122/1 – oj etą LWH 264 Opatkowice oraz przez nieruchomość stanowiącą działkę nr 122/5 objętą LWH 184 Opatkowice, 2. zwolnić od udziału w sprawie w charakterze uczestników: Jana Nowaka, Andrzeja Nowaka, Franciszkę Sikorę, 3. zabezpieczyć wniosek poprzez wpisanie w dziale III księgi wieczystej nr KR1P/00215967/1 ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu o zasiedzenie nieruchomości. Uzasadnienie W piśmie z dnia 10 października 2016 roku wnioskodawczyni cofnęła wniosek o stwierdzenie zasiedzenia służebności gruntowej przez działkę nr 122/1, 122/5. Cofnięcie wniosku nastąpiło przed jego doręczeniem uczestnikom, będącym właścicielami przedmiotowej nieruchomości. Wobec powyższego postępowanie w tym zakresie umorzono na podstawie art. 512 k.p.c. oraz 355 § 1 i art. 13 § 2 k.pc. W związku z częściowym cofnięciem wniosku przymiot osób zainteresowanych tracili również uczestnicy, będący właścicielami przedmiotowych nieruchomości. Tym samym zaistniała podstawa zwolnienia powyższych osób od dalszego udziału w sprawie, o czym orzeczono w pkt.2 postanowienia. W piśmie zawierającym oświadczenie o częściowym cofnięciu wniosku wnioskodawczyni wniosła o udzielenie zabezpieczenia poprzez dokonanie w dziale III księgi wieczystej nr KR1P/00215967/1 ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu o zasiedzenie służebności gruntowej. Na uzasadnienie wniosku podała, że brak zabezpieczenia może uniemożliwić lub poważnie utrudnić wykonanie zapadłego orzeczenia, w sytuacji, gdy uczestnik zbędzie przedmiotową nieruchomość. Wniosek o udzielenie zapieczenia uznano za zasadny. Stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości sprowadza się do potwierdzenia, że prawo własność nieruchomości przysługujące dotychczas innemu podmiotowi, przeszło na jej posiadacza samoistnego w wyniku nieprzerwanego posiadania tejże nieruchomości przez odpowiednio długi okres. Skutkiem zasiedzenia jest nabycie własności przez posiadacza, który może żądać, aby sąd najpierw stwierdził to w orzeczeniu, a następnie na tej podstawie dokonał wpisu jego prawa w księdze wieczystej. Nabycie następuje z mocy prawa, z upływem terminów wskazanych w kodeksie cywilnym. W konsekwencji orzeczenie w przedmiocie stwierdzenia zasiedzenia ma charakter deklaratoryjny - jedynie informuje o przejściu w określonej dacie prawa własności na dotychczasowego samoistnego posiadacza. Oznacza to, że z chwilą wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia zasiedzenia nieruchomości mamy do czynienia ze stanem potencjalnej niezgodności treści wpisu w księdze wieczystej z faktycznym stanem prawnym nieruchomości – analogicznym, jak w przypadku postępowania o uzgodnienie treści wpisu w księdze wieczystej ze stanem rzeczywistym. Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o księgach wieczystych i hipotece, stanowiącym przepis szczególny w stosunku do zawartych w kodeksie postępowania cywilnego unormowań dotyczących postępowania zabezpieczającego, roszczenie o usunięcie niezgodności może być ujawnione przez ostrzeżenie. Podstawą wpisu ostrzeżenia jest nieprawomocne OGŁOSZENIA OGŁOSZENIA orzeczenie sądu lub postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia. Do udzielenia zabezpieczenia nie jest potrzebne wykazanie, że powód ma interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Bezspornym przeto jest, że dla zabezpieczenia roszczenia o wpis ostrzeżenia o niezgodności między stanem prawnym ujawnionym w księdze wieczystej, a rzeczywistym stanem prawnym, wystarczające jest uprawdopodobnienie tego roszczenia, bez konieczności wykazywania interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, a w konsekwencji bez konieczności odwoływania się do okoliczności, że brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie, jak o tym mowa jest w przepisie ogólnym art. 730 1 § 2 k.p.c. Mając na względzie fakt, iż wnioskodawca uwiarygodnił dochodzone roszczenie orzeczono jak w pkt. 3 postanowienia. Sygn. XII Ns 703/16/P POSTANOWIENIE Dnia 4 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie XII Wydział Cywilny w składzie następującym: Przewodniczący: SSR Renata Mleczko po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2016 r. w Krakowie na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku: Mizii Cieślak z udziałem: Stefana Mordarskiego, Jana Nowaka, Andrzeja Nowaka, Franciszki Sikory o zasiedzenie postanawia: 1. umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o stwierdzenie zasiedzenia służebności przechodu i przejazdu przez nieruchomość stanowiącą działkę 122/1 – oj etą LWH 264 Opatkowice oraz przez nieruchomość stanowiącą działkę nr 122/5 objętą LWH 184 Opatkowice, 2. zwolnić od udziału w sprawie w charakterze uczestników: Jana Nowaka, Andrzeja Nowaka, Franciszkę Sikorę, 3. zabezpieczyć wniosek poprzez wpisanie w dziale III księgi wieczystej nr KR1P/00215967/1 ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu o zasiedzenie nieruchomości. Uzasadnienie W piśmie z dnia 10 października 2016 roku wnioskodawczyni cofnęła wniosek o stwierdzenie zasiedzenia służebności gruntowej przez działkę nr 122/1, 122/5. Cofnięcie wniosku nastąpiło przed jego doręczeniem uczestnikom, będącym właścicielami przedmiotowej nieruchomości. Wobec powyższego postępowanie w tym zakresie umorzono na podstawie art. 512 k.p.c. oraz 355 § 1 i art. 13 § 2 k.pc. W związku z częściowym cofnięciem wniosku przymiot osób zainteresowanych tracili również uczestnicy, będący właścicielami przedmiotowych nieruchomości. Tym samym zaistniała podstawa zwolnienia powyższych osób od dalszego udziału w sprawie, o czym orzeczono w pkt.2 postanowienia. W piśmie zawierającym oświadczenie o częściowym cofnięciu wniosku wnioskodawczyni wniosła o udzielenie zabezpieczenia poprzez dokonanie w dziale III księgi wieczystej nr KR1P/00215967/1 ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu o zasiedzenie służebności gruntowej. Na uzasadnienie wniosku podała, że brak zabezpieczenia może uniemożliwić lub poważnie utrudnić wykonanie zapadłego orzeczenia, w sytuacji, gdy uczestnik zbędzie przedmiotową nieruchomość. Wniosek o udzielenie zapieczenia uznano za zasadny. Stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości sprowadza się do potwierdzenia, że prawo własność nieruchomości przysługujące dotychczas innemu podmiotowi, przeszło na jej posiadacza samoistnego w wyniku nieprzerwanego posiadania tejże nieruchomości przez odpowiednio długi okres. Skutkiem zasiedzenia jest nabycie własności przez posiadacza, który może żądać, aby sąd najpierw stwierdził to w orzeczeniu, a następnie na tej podstawie dokonał wpisu jego prawa w księdze wieczystej. Nabycie następuje z mocy prawa, z upływem terminów wskazanych w kodeksie cywilnym. W konsekwencji orzeczenie w przedmiocie stwierdzenia zasiedzenia ma charakter deklaratoryjny - jedynie informuje o przejściu w określonej dacie prawa własności na dotychczasowego samoistnego posiadacza. Oznacza to, że z chwilą wszczęcia postępowania w OGŁOSZENIA OGŁOSZENIA przedmiocie stwierdzenia zasiedzenia nieruchomości mamy do czynienia ze stanem potencjalnej niezgodności treści wpisu w księdze wieczystej z faktycznym stanem prawnym nieruchomości – analogicznym, jak w przypadku postępowania o uzgodnienie treści wpisu w księdze wieczystej ze stanem rzeczywistym. Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o księgach wieczystych i hipotece, stanowiącym przepis szczególny w stosunku do zawartych w kodeksie postępowania cywilnego unormowań dotyczących postępowania zabezpieczającego, roszczenie o usunięcie niezgodności może być ujawnione przez ostrzeżenie. Podstawą wpisu ostrzeżenia jest nieprawomocne orzeczenie sądu lub postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia. Do udzielenia zabezpieczenia nie jest potrzebne wykazanie, że powód ma interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Bezspornym przeto jest, że dla zabezpieczenia roszczenia o wpis ostrzeżenia o niezgodności między stanem prawnym ujawnionym w księdze wieczystej, a rzeczywistym stanem prawnym, wystarczające jest uprawdopodobnienie tego roszczenia, bez konieczności wykazywania interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, a w konsekwencji bez konieczności odwoływania się do okoliczności, że brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie, jak o tym mowa jest w przepisie ogólnym art. 730 1 § 2 k.p.c. Mając na względzie fakt, iż wnioskodawca uwiarygodnił dochodzone roszczenie orzeczono jak w pkt. 3 postanowienia. Podmiot publikujący SĄD REJONOWY DLA KRAKOWA - PODGÓRZA W KRAKOWIE Wytworzył Anna Starzak - Dyrektor Sądu 2016-11-16 Publikujący Główny Administrator - Admin 2016-11-16 09:32 Modyfikacja Główny Administrator - Admin 2016-11-16 09:33 OGŁOSZENIA