NOWOSIELSKI między ikoną, aktem a abstrakcją. 21 czerwca 2013
Transkrypt
NOWOSIELSKI między ikoną, aktem a abstrakcją. 21 czerwca 2013
NOWOSIELSKI między ikoną, aktem a abstrakcją. Spotkanie w ramach projektu RELIGIA -KULTURA – EDUKACJA. 21 czerwca 2013, godz. 19.00, Dom Edyty Stein, ul. Nowowiejska 38, Wrocław Projekt RELIGIA-KULTURA-EDUKACJA to długofalowa inicjatywa Fundacji Dom Pokoju realizowana w partnerstwie z wrocławskimi instytucjami religijnymi, kulturalnymi oraz edukacyjnymi. Jego celem jest spojrzenie na kulturotwórczy aspekt religii i stworzenie przestrzeni do dyskusji wokół pytań o wzajemne relacje pomiędzy teologią a kulturą, edukacją, sztuką i społeczeństwem. Aktualnie realizujemy cykl spotkań dotyczących zagadnień RELIGII W KULTURZE. Chcemy badać relacje między pojęciami sacrum i profanum, oraz szukać odpowiedzi na pytanie, czy istnieją dla nich wspólne środki wyrazu. Analizujemy, jak religia wpływa na kulturę i odwrotnie, jakie miejsce w religii zajmuje malarstwo, literatura, film. Zapraszamy na spotkanie (prezentacja multimedialna + dyskusja) NOWOSIELSKI miedzy ikoną, aktem a abstrakcją. O sztuce prawosławnego artysty zatopionej w sacrum opowie KRYSTYNA CZERNI, historyk sztuki, monografistka twórczości Jerzego Nowosielskiego, pracownik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jerzy Nowosielski to jeden z najwybitniejszych malarzy polskich XX wieku, jednocześnie wyjątkowy myśliciel i teolog prawosławny. W kalejdoskopie zjawisk współczesnej sztuki oraz towarzyszącym jej rozważaniom estetycznym, twórczość plastyczna Nowosielskiego oraz pozostwiony do niej szeroki komentarz teoretyczny stanowią miejsce poznania, przenikania i jedności..profanum i sacrum, czasu i wieczności, abstrakcji i figuracji, dzieła i widza. Nowosielski realizował równolegle tematy świeckie oraz sakralne, nie dzielił jednak swojej twórczości wedle tych kategorii. Cała jego twórczość przeniknięta jest metafizycznym światłem sakralności. Ludzkie ciało, pejzaż, ukazane w charakterystycznej płaskiej i zgeometryzowanej formie, bliskiej abstrakcyjnemu ikonowemu ujęciu rzeczywistości oraz "światło wewnętrzne", przebijające się jasnymi blikami przez ciemną powłokę skóry człowieka...to obraz, ikona świata TU I TERAZ przemienionego Światłem Ostatecznym. "Proszę Pana, ja chciałbym zacząć od tego, że nie jestem malarzem ikon. Jestem po prostu malarzem. Bo wie Pan, ikona po grecku to tyle co obraz. Wizerunek, obraz. Gdy to słowo było w użyciu nie było innego malarstwa (...). Nie można być malarzem ikon wyłącznie, jeśli się nie jest malarzem w ogóle. Jeśli maluję ikony do cerkwii to maluję je jako malarz. Z całą świadomością mojego warsztatu malarskiego. Bo tak naprawdę uważam, że domena sacrum rozpościera się na całe malarstwo. Całe malarstwo jest święte, związane z nadzieją eschatologiczną." Źródło: Sztuka jest zawsze sztuką końca świata - z Jerzym Nowosielskim rozmawia Wacław Pyczek 1998, [w:] Jerzy Nowosielski, Sztuka po końcu świata. Rozmowy, red. Krystyna Czerni, Kraków 2012 Więcej informacji o projekcie: www.dompokoju.org w dziale EDUKACJA POKOJU