Prowadzenie dziecka ku dojrzałości jest zarówno wychowaniem jak

SZKOLNY PROGRAM
PROFILAKTYCZNY
dla
Zespołu Szkół Skórzano-Odzieżowych, Stylizacji i Usług w Radomiu
Opracowano w składzie:
mgr Beata Pajkert
mgr Majewska - Wróbel Joanna
mgr Przybytniewska Jolanta
mgr Rokicka – Kwiecień Zofia
mgr Wielocha Joanna
mgr Wulkiewicz Justyna
1
Treści Szkolnego Programu Profilaktycznego:
1. Wstęp.
2. Podstawa prawna.
3. Założenia Szkolnego Programu Profilaktycznego.
3. Metody pracy.
4. Formy działań.
5. Fazy konstruowania programu profilaktycznego.
I. Diagnoza środowiska szkolnego.
II. Obszary zagrożenia.
III. Kierunki działań profilaktycznych i interwencyjnych.
IV. Cele szczegółowe Szkolnego Programu Profilaktycznego.
V. Spodziewane efekty podjętych działań profilaktycznych.
6. Ewaluacja Szkolnego Programu Profilaktycznego
2
Wstęp
Prowadzenie dziecka ku dojrzałości jest zarówno wychowaniem jak i profilaktyką.
Według prof. Z. Gasia: profilaktyka1 – to proces, który wspiera zdrowie poprzez
umożliwianie ludziom uzyskania pomocy potrzebnej im do konfrontacji ze złożonymi,
stresującymi warunkami życia oraz poprzez umożliwienie jednostkom osiągania subiektywnie
satysfakcjonującego, społecznie akceptowanego, bogatego życia. Obejmuje 10 podstawowych
celów. Są to:
1. Rozpowszechnianie prawdziwych i rzetelnych informacji o zjawisku, którego
profilaktyka dotyczy;
2. Kształtowanie świadomych wzorców konsumpcyjnych;
3. Kształtowanie umiejętności interpersonalnych;
4. Rozwijanie umiejętności interpersonalnych;
5. Rozwijanie umiejętności podejmowania decyzji oraz rozwiązywania problemów;
6. Rozwijanie związków z grupą społeczną;
7. Rozwijanie dojrzałej odpowiedzialności;
8. Rozwijanie środowiska rodzinnego, społecznego i środowiska pracy;
9. Kształtowanie reguł prawnych i publicznych;
10. Umożliwianie wczesnego rozpoznawania, diagnozowania zagrożeń oraz rozwijania
strategii przeciwdziałania.
W zależności od adresata, do którego skierowane są działania profilaktyczne, rozróżnia
się w literaturze trzy poziomy profilaktyki:
1. Profilaktyka pierwszorzędowa, skierowana do grupy niskiego ryzyka, polega na
promowaniu zdrowego stylu życia i zapobieganiu zagrożeniom, w szczególności na
rozwijaniu umiejętności radzenia sobie z wymogami życia. Jej celem jest opóźnianie inicjacji
lub zachęcanie do abstynencji.
Działaniami prewencyjnymi objęci zostaną uczniowie z grup niskiego ryzyka, a realizatorami
tych działań będą wszyscy nauczyciele oraz pracownicy szkoły wspierani przez specjalistów.
2. Profilaktyka drugorzędowa, skierowana do grupy podwyższonego ryzyka, polega na
ograniczaniu podejmowania zachowań ryzykownych i zachęcaniu do wycofania się.
Pomoc ta będzie organizowana przy udziale pracowników poradni psychologicznopedagogicznej, rodziców oraz policji.
1
M.Simm, E.Węgrzyn-Jonek – „ Budowanie szkolnego programu profilaktyki – Kraków 2002.
3
3. Profilaktyka trzeciorzędowa jest interwencją w sytuacji pojawienia się uzależnienia,
leczeniem, które ma ograniczyć negatywne skutki uzależnienia i umożliwić powrót do
normalnego życia.2
Szkoła jest miejscem profilaktyki pierwszorzędowej. Wynika to z jej zadań, kompetencji
nauczycieli, a przede wszystkim potrzeb ogółu dzieci i młodzieży.3
Nauczyciele naszej szkoły postanowili przeciwdziałać narastającym problemom
związanym z agresją oraz ze stosowaniem środków uzależniających. Chcemy, żeby nasza
szkoła była wolna od zachowań agresywnych, od papierosów, alkoholu, narkotyków, a nasi
uczniowie dorastali bez nałogów.
Pragniemy, aby młodzież Zespołu Szkół Skórzano-Odzieżowych, Stylizacji i Usług
była świadoma zagrożeń i konsekwencji płynących ze stosowania agresji oraz z uzależnień,
dlatego chcemy wyposażyć uczniów w wiedzę i umiejętności, pozwalające na dokonywanie
właściwych wyborów. Naszymi działaniami chcemy również objąć uczniów, którzy
potrzebują pomocy z naszej strony.
Wierzymy, że młodzież naszej szkoły jest mądra, otwarta, nowoczesna i chce
przeżywać swoją młodość na trzeźwo, bez trucizny i agresji. Chcemy nauczyć i umocnić w
uczniach postawy asertywne.
Nie godzimy się na:
-
zachowania agresywne,
-
posiadanie, częstowanie, zachęcanie, sprzedawanie, używanie alkoholu, narkotyków,
palenie papierosów przez naszą młodzież.
W szkole, na terenie szkoły, jak również poza szkołą, agresji, używaniu papierosów,
alkoholu, narkotyków – mówimy NIE.
Ustaliliśmy sposoby postępowania wobec uczniów, którzy nie będą przestrzegać
zasad, niszcząc zdrowie swoje oraz innych kolegów i koleżanek. Zależy nam na
wszechstronnym rozwoju wszystkich uczniów. Pragniemy, aby w nasze działania włączyli się
rodzice. Ich zaangażowanie pomoże nam w skuteczniejszym realizowaniu celów. Chcemy,
aby czynnie włączyli się w realizację naszych zamierzeń wszyscy uczniowie, aby nasza
szkoła była strefą wolną od nałogów.
Pragniemy, aby ta postawa – życie bez nałogów i agresji, była przenoszona również w
życie poza szkołą, ponieważ poza murami nadal są to nasi uczniowie lub absolwenci naszej
szkoły.
2
3
Z. Gaś – „Profilaktyka uzależnień” – Warszawa 1993.
Z. Gaś – „Profilaktyka uzależnień” – Warszawa 1993.
4
Podstawa prawna:
Ustawy i rozporządzenia:
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz.
2572, z późn. zm.).
Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dnia 29 lipca 2005 r.
Rozporządzenie MENiS z dnia 26 lutego 2002 r. w sprawie podstawy programowej
wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach
szkół (Dz. U. Nr 51, poz. 458 z późn. zm.).
Rozporządzenie MENiS z dnia 11 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad
działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych
poradni specjalistycznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 5, poz. 46)
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie
zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych
przedszkolach, szkołach i placówkach.
Rozporządzenie MENiS z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form
działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonej
uzależnieniami. (Dz. U. Nr 26 z 2003 r., poz.226)
Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej
wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach
szkół (Dz. U. z 2009r. Nr 4, poz. 17)
Dokumenty wewnętrzne:
Statut Szkoły.
Szkolny zestaw programów nauczania.
Przepisy pozaoświatowe:
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz.
483 ze zm.), Art.72.
Konwencja o Prawach Dziecka, Art.33.
Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawie nieletnich (tj. Dz. U.
z 2002 r. Nr 11, poz. 109).
Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111,
poz. 535).
5
Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi (tekst jednolity – Dz. U. z 2002r. Nr 147, poz. 1231; Dz. U. z 2007r.
Nr 70, poz. 473)
Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania
tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. nr 10, poz. 55 z późn. zm.).
Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich z dnia 26 października 1982 r. (tekst
jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr11,poz.109 z póz. zm.)
Uchwała Nr 186/2006 Rady Ministrów z dnia 7 listopada 2006 r. w sprawie działań
administracji rządowej przeciwko przemocy w szkołach i placówkach oświatowych
Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 r. ( Dz. U. z 2005r. Nr
179, poz.1485 z późniejszymi zmianami: DZ. U. z 2006r. Nr 7 poz. 47 i 48 ; Dz. U. z
2006 r. Nr 66 poz.469; Nr 120 po. 826)
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 marca 2011 r. w sprawie Krajowego
Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata 2011-2016 (Dz. U. z 2011 r. Nr78,
poz. 428)
Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks Wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109 poz. 756 z
póz. zm.).
Założenia Szkolnego Programu Profilaktycznego
Szkolny Program Profilaktyczny został opracowany na potrzeby Zespołu Szkół SkórzanoOdzieżowych, Stylizacji i Usług w Radomiu po zdiagnozowaniu środowiska szkolnego.
Analiza ankiet wskazała, że Szkolny Program Profilaktyczny powinien obejmować w
szczególności działania i środki stosowane w celu zapobiegania agresji, przemocy i
narkomanii.
W Szkolnym Programie Profilaktycznym przedstawiono także działania mające na celu
zapobieganie takim zachowaniom problemowym jak brak kultury osobistej, wagary, brak
zainteresowania nauką, wczesna inicjacja seksualna, znieczulica społeczna, zachowania
autodestruktywne, myśli i próby samobójcze.
Coraz częściej wśród dziewcząt występują zaburzenia odżywiania. Wszechobecna moda
na szczupłą sylwetkę, powszechnie lansowana przez media przyczynia się do tego, że
wiele osób pragnie za wszelką cenę schudnąć. Szczupłość utożsamiana jest z osiąganiem
sukcesów, powodzeniem u płci przeciwnej, pewnością siebie a nawet szczęściem. Ten
kulturowy nakaz pada na podatny grunt nastolatkowego przewrażliwienia na punkcie
własnej osoby, zagubienia oraz poszukiwania nowej, dorosłej tożsamości.
6
Realizatorami działań profilaktycznych są:
1) dyrektor, który wyznacza osoby odpowiedzialne za jego realizację, monitoruje pracę
wychowawców, dba o doskonalenie nauczycieli w zakresie działań profilaktycznych i
wychowawczych oraz zabezpiecza podejmowanie działań od strony finansowej;
2) nauczyciele, którzy dbają o poczucie bezpieczeństwa i akceptację ucznia w klasie, realizują
zadania we współpracy z rodzicami (prawnymi opiekunami), doskonalą swoje kwalifikacje i
zdobywają nowe umiejętności w zakresie działań profilaktycznych i sami są wzorem
konstruktywnych zachowań;
3) rodzice (prawni opiekunowie), którzy biorą udział w tworzeniu i ewaluacji programu,
korzystają z pomocy i wsparcia dyrektora szkoły i nauczycieli.
Metody pracy
Wśród metod pracy wykorzystywanych do realizacji treści programowych należy wskazać:
1) wykład,
6) zajęcia terapeutyczne,
2) pogadanka,
7) treningi,
3) dyskusja,
8) konkursy
4) burza mózgów,
9) gry i zabawy psychologiczne.
5) warsztaty dla nauczycieli i rodziców,
Formy działań
W ramach programu podjęte zostaną następujące działania:
1) informacyjne,
2) edukacyjne,
3) integracyjne,
4) wdrażające określone umiejętności,
5) interwencyjne.
Fazy konstruowania programu profilaktycznego
I.
Diagnoza środowiska szkolnego
1. Wykorzystane narzędzia badawcze mające na celu diagnozę niepożądanych zachowań
uczniów
a. ankieta dla uczniów
b. ankieta dla rodziców
c. obserwacja zachowania uczniów
d. rozmowy z rodzicami i uczniami
7
e. analiza frekwencji w dziennikach lekcyjnych
f. wywiad z psychologiem i pedagogiem szkolnym
g. wywiady z wychowawcami klas, nauczycielami i pracownikami szkoły
2. Analiza otrzymanych wyników, ustalenie mocnych stron oraz głównych obszarów
zagrożenia.
3. Opracowanie programu profilaktyki i działań interwencyjnych.
Obszary zagrożenia
II.
1. Zebrane materiały i obserwacje społeczności uczniowskiej pozwoliły wyłonić
następujące obszary zagrożenia:
zagrożenie kontaktem z substancjami zmieniającymi świadomość – narkotyki, alkohol,
leki,
palenie papierosów,
agresja, przemoc, wykluczenie z grupy,
bezrobocie, ubóstwo,
problem wagarów i ucieczki z lekcji,
wczesna inicjacja seksualna (nieplanowane ciąże u uczennic, zagrożenie HIV i AIDS),
brak kultury osobistej,
kradzieże,
zaburzenia odżywiania,
zaburzenia emocjonalne,
myśli i próby samobójcze.
III.
Kierunki działań profilaktycznych i interwencyjnych
1. Opracowanie programu wychowawczego szkoły w oparciu o przepisy prawne i
zgodnego z założeniami statutu szkolnego.
2. Profilaktyczne działania szkoły mające na celu eliminację wyodrębnionych
problemów:
doskonalenie umiejętności i pogłębianie wiedzy nauczycieli i wychowawców
klas oraz psychologa i pedagoga szkolnego w zakresie prowadzenia działań
profilaktycznych;
opracowanie procedur postępowania wychowawców i nauczycieli w
konkretnych sytuacjach;
opracowanie jasnego systemu zachowania ucznia – regulaminu szkoły;
8
współpraca z samorządem uczniowskim i włączenie go w realizację programu
wychowawczego;
systematyczne organizowanie zajęć profilaktycznych przez wychowawców
klas, pedagoga i psychologa dla uczniów (uaktywnienie społeczności
uczniowskiej, propozycje działań pro-społecznych, propozycje spędzenia
czasu wolnego);
organizowanie spektakli o tematyce profilaktycznej;
współpraca z rodzicami - przekazywanie wiedzy na temat zagrożeń, włączanie
ich w życie szkoły;
wyposażenie biblioteki szkolnej w fachową literaturę z zakresu profilaktyki;
współpraca z policją - zajęcia prewencyjne dla młodzieży, szkolenia dla
nauczycieli, szybka interwencja w sytuacjach kryzysowych, zabezpieczanie
imprez szkolnych;
zapewnienie uczniom ciekawych możliwości spędzenia wolnego czasu (oferta
zajęć pozalekcyjnych w szkole: koła zainteresowań, PTSM, PTTK,
wolontariat);
zachęcanie uczniów do udziału w różnorodnych akcjach na rzecz szkoły i
środowiska;
pomoc w rozwijaniu zdolności do samokontroli, samoobserwacji;
wzmacnianie poczucia własnej wartości, samooceny,
modelowanie pozytywnych wzorców zachowań;
wprowadzenie elementów terapii wspierającej stan psychiczny uczniów;
kształtowanie systemu wartości we współpracy z rodzicami;
systematyczne omawianie, w ramach rad pedagogicznych, efektów realizacji
planu profilaktycznego w szkole;
ewaluacja
planu
wychowawczego
ze
szczególnym
uwzględnieniem
profilaktyki .
IV.
Cele szczegółowe Szkolnego Programu Profilaktycznego
1. Przeciwdziałanie przemocy, agresji i kradzieżom.
Cele:
Zwiększenie świadomości, że uczeń może skutecznie poradzić sobie z sytuacjami
nacisku, przemocy, agresji),
9
Dostarczanie uczniom wiedzy na temat sposobów radzenia sobie z emocjami, stresem
i zagrożeniem,
Kształtowanie umiejętności rozwiązywania problemów i konfliktów,
Rozwijanie umiejętności radzenia sobie z własną i cudzą agresją,
Kształcenie umiejętności komunikacji interpersonalnej,
Zwiększenie poczucia własnej wartości i poszanowanie tożsamości własnej i
rówieśników,
Integrowanie zespołów klasowych,
Zwiększanie samooceny u uczniów.
2. Narkomania, papierosy, alkohol, inicjacja seksualna, HIV, AIDS.
Cele:
Uświadamianie uczniom i rodzicom konsekwencji zażywania narkotyków, picia,
palenia,
Zapobieganie ryzykownym zachowaniom,
Wzmacnianie w uczniach umiejętność odmawiania,
Utrudnianie młodzieży dostęp do środków psychoaktywnych,
Uświadamianie konsekwencji inicjacji seksualnej-ryzyko HIV i AIDS,
Pokazanie perspektyw zdrowego życia i drogi do satysfakcji osobistych bez
stosowania środków pobudzających i odurzających.
3. Słabe wyniki w nauce, niska frekwencja.
Cele:
Ograniczenie i eliminowanie wagarów,
Upowszechnianie aktywizujących metod nauczania,
Aktywizowanie uczniów,
Prowadzenie kółek zainteresowań, umożliwianie zdobywania nowych umiejętności
według potrzeb młodzieży,
Prezentowanie osiągnięć uczniów,
Zwiększenie motywacji do nauki,
Zwiększenie zdolności i motywacji do osiągania celów,
Ograniczanie rozmiarów absencji – monitorowanie frekwencji uczniów,
Rozpoznanie problemów rozwojowych uczniów.
10
4. Bezrobocie, ubóstwo.
Cele:
Ukazywanie alternatywnych sposobów organizowania życia,
Właściwa orientacja zawodowa, możliwości kształcenia,
Postrzeganie ubóstwa, zwiększenie wrażliwości na biedę,
Uwrażliwienie na drugiego człowieka,
Wprowadzenie młodzieży w dziedzinę dokonywania wyborów i podejmowania
ważnych dla ich przyszłości decyzji,
Zachęcanie uczniów do aktywnego poznawania własnych preferencji zawodowych i
pobudzania do twórczej pracy nad sobą,
Dostarczanie wiedzy o możliwościach lokalnego rynku pracy,
Dostarczanie wiedzy o własnych zdolnościach, zainteresowaniach i ograniczeniach
zdrowotnych przy wyborze dalszego kierunku kształcenia,
Kształtowanie umiejętności zaprezentowania własnej osoby,
Przybliżanie problemów osób niepełnosprawnych, ubogich i starszych.
5. Zaburzenia odżywiania, dbałość o zdrowie.
Cele:
Przekazanie zasad zdrowego i bezpiecznego odżywiania,
Zapoznanie ze skutkami niewłaściwego odżywiania,
Kształtowanie u uczniów odpowiedzialności za własne zdrowie,
Nauczenie wyrażania emocji, radzenia sobie z silnym stresem, atakami lęku czy
paniki,
Przekazanie zasad konstruktywnej komunikacji,
Wskazanie na zależności pomiędzy właściwym odżywianiem a zdrowiem,
Umacnianie więzi rodzinnych,
Zapobieganie wadom rozwojowym wynikającym z małej aktywności ruchowej i
nieprawidłowej postawy,
Zapoznanie z drogami zarażania różnymi chorobami i sposobami unikania ich,
Zapoznanie z ekonomicznymi, społecznymi, moralnymi i zdrowotnymi skutkami
narkomanii, alkoholizmu, nikotynizmu i lekomanii,
Popularyzowanie alternatywnych form spędzania wolnego czasu.
11
6. Zaburzenia emocjonalne, myśli i próby samobójcze.
Cele:
Wzmacnianie poczucia własnej wartości, samoakceptacji,
Budowanie relacji opartej na zaufaniu i poczuciu bezpieczeństwa,
Nauczenie wyznaczania celów, motywowanie do ich realizacji,
Ukazanie wartości życia,
Nauka radzenia sobie w sytuacjach trudnych, konfliktowych,
Kształcenie zdolności świadomego dokonywania wyboru,
Budowanie pozytywnych przekonań o sobie, świecie i przyszłości.
7. Środowisko społeczne.
Cele:
Nauczanie krytycznego stosunku do mediów,
Podkreślanie konieczności rozwoju kultury osobistej uczniów,
Szacunek dla norm poprawnego zachowania,
Wskazywanie zagrożeń i pozytywnej roli środków masowego przekazu,
Zwiększanie częstotliwości kontaktu z domem ucznia sprawiającego kłopoty
wychowawcze,
Ukazywanie ciekawych i pożytecznych form spędzania wolnego czasu,
Stwarzanie klimatu zaufania między nauczycielami a uczniami.
8. Pedagogizacja rodziców.
aktywne włączanie rodziców (prawnych opiekunów) we wszystkie działania
podejmowane przez szkołę,
rodzice (prawni opiekunowie) największym oparciem i autorytetem dla dziecka przedstawienie zależności między zdrowiem własnym a zdrowiem swoich dzieci,
budowanie i pogłębianie więzi w relacji rodzice (prawni opiekunowie) – dziecko,
spotkania z rodzicami w formie warsztatów i pogadanek prowadzonych przez
psychologa, pedagoga szkolnego i innych specjalistów.
Proponowane tematy:
zaburzenia emocjonalne młodzieży,
profilaktyka uzależnień,
optymalne postawy rodzicielskie,
konstruktywna komunikacja w rodzinie.
12
V.
Spodziewane efekty podjętych działań profilaktycznych
W wyniku realizacji programu profilaktycznego:
1) uczeń:
- uzyskuje pomoc psychologiczno-pedagogiczną;
- w trudnej sytuacji może liczyć na pomoc i wsparcie;
- uświadamia sobie możliwości zagrożeń i potrafi się im przeciwstawić;
- identyfikuje się ze środowiskiem szkolnym i dostrzega korzyści płynące z
prowadzenia zdrowego stylu życia;
- wyposażony jest w wiedzę z zakresu profilaktyki, znają konsekwencje zażywania
narkotyków, alkoholu i palenia papierosów oraz wczesnej inicjacji seksualnej;
- osiąga dojrzałą osobowość psychospołeczną;
- potrafi radzić sobie w sytuacjach trudnych, (przemocy, stresu i zagrożenia);
- wypracowuje zasady współżycia i tolerancji, nabywa umiejętność bycia asertywnym;
- chętnie bierze udział w różnorodnych konkursach i zawodach a wyniki w nauce są
zadowalające;
- potrafi ocenić swoje możliwości i szanse na dalsze kształcenie;
- uczniowie są współgospodarzami szkoły, samorząd uczniowski jest aktywny,
podejmuje ciekawe akcje;
2) nauczyciele:
- posiadają wiedzę z zakresu profilaktyki zagrożeń,;
- nawiązują bardziej ścisłe kontakty z wychowankami;
3) rodzice:
- chętnie uczęszczają na proponowane warsztaty, programy;
- mają możliwość korzystania ze wsparcia pedagoga i psychologa szkolnego oraz
profesjonalnych instytucji;
4) w szkole:
- występuje niski wskaźnik uczniów opuszczających zajęcia lekcyjne;
- spada liczba aktów przemocy;
- w opinii uczniów i rodziców, jest bezpiecznie;
- utworzony jest bank informacji (dla nauczycieli) dotyczących ciekawych lekcji
wychowawczych;
- opracowane jednolite, jasne procedury postępowania owocują lepszymi relacjami
uczeń - nauczyciel – rodzic, co pozwala na szybszą i skuteczniejszą interwencję oraz
na łatwiejsze wychwycenie i zrozumienie problemu;
13
- biblioteka wyposażona jest w publikacje dotyczące profilaktyki i najnowsze
wiadomości z zakresu nauczania i wychowania - materiały dostępne również dla
rodziców.
Ewaluacja Szkolnego Programu Profilaktycznego
Pod koniec roku szkolnego przeprowadzona będzie ewaluacja programu za pomocą
ankiety. Osobami ankietowanymi będą rodzice, nauczyciele oraz uczniowie naszej szkoły.
Uzyskane wyniki posłużą do analizy przeprowadzonych działań, ich skuteczności oraz
potrzeby wprowadzenia ewentualnych zmian.
Sposoby ewaluacji
1) obserwacja zachowań,
2) analiza ankiet przeprowadzanych wśród uczniów, nauczycieli, rodziców,
3) rozmowy z uczniami, rodzicami, nauczycielami i innymi pracownikami szkoły,
4) analiza dokumentów np. plan pracy wychowawcy klasy, zapisy w dziennikach lekcyjnych.
Program profilaktyczny zaopiniowany pozytywnie przez Radę Rodziców w dniu
01.10.2012 roku.
Program profilaktyczny zaopiniowany pozytywnie przez Samorząd Uczniowski w dniu
10.10.2012 roku.
Program profilaktyczny został zatwierdzony do realizacji na posiedzeniu Rady Pedagogicznej
w dniu 18.10.2012 roku.
14