Rodziny
Transkrypt
Rodziny
Seminaria europejskie 12. seminarium koordynator: Joanna Różycka-Thiriet 15 kwietnia 2015 r. [email protected] Temat: Międzynarodowe rodziny w UE, czyli jak przetrwać w gąszczu przepisów? Gość: - Kamila Zagórska, adwokatka, specjalistka od sporów transgranicznych, założycielka Fundacji FAMILIAT SŁOWNICZEK PRZETRWANIA Prawo międzynarodowe prywatne – jedna z gałęzi prawa. Prawo międzynarodowe prywatne są to normy rozstrzygające, jakie prawo (którego z państw) należy zastosować w sprawie dotyczącej osoby fizycznej, przy czym sprawa ta zahacza o systemy prawne kilku krajów (np. nie wiadomo, jak rozwiązać kwestię spadku po osobie będącej rezydentem kraju, którego obywatelstwa nie posiadała). Stąd też mówi się, że ta dziedzina prawa zawiera normy kolizyjne. Przepisy międzynarodowego prawa prywatnego umożliwiają rozstrzygnięcie spraw z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i prawa pracy. W Polsce jednym ze źródeł tego prawa jest ustawa z dnia 4 lutego 2011 roku Prawo prywatne międzynarodowe, która reguluje m.in. kwestię systemu prawnego stosowanego do międzynarodowych małżeństw. Źródłem prawa międzynarodowego prywatnego są też obowiązujące Polskę unijne regulacje. Zasady prawa międzynarodowego prywatnego – w prawie tym stosuje się różne zasady rozstrzygające, który system prawny powinien zostać zastosowany w danym przypadku. To m.in. zasada prawa ojczystego (lex patriae) - do przeprowadzenia, rozstrzygnięcia sprawy danej osoby stosuje się prawo kraju, którego jest ona obywatelem. Np. na mocy polskiej ustawy Prawo prywatne międzynarodowe o ubezwłasnowolnieniu rozstrzyga się stosując prawo ojczyste osoby, którą chcemy ubezwłasnowolnić. Inna reguła to prawo miejsca zamieszkania (lex domicilii), mówiąca o tym, że stosujemy system prawny kraju zamieszkania danej osoby. Np. jeśli mąż i żona mają różne obywatelstwa, to ich sprawy majątkowe regulowane są według prawa państwa, w którym wspólnie mieszkają. W określonych przypadkach można się też odwołać się do prawa miejsca położenia rzeczy (lex rei sitae) – zasady prawa międzynarodowego prywatnego, według której dana rzecz podlega prawu kraju, w którym się ona znajduje. Międzynarodowy rozwód w UE – liczba międzynarodowych rodzin rośnie. Wynika to m.in. z fundamentalnej zasady Unii, jaką jest prawo do swobodnego przemieszczania się. Powstają związki międzynarodowe, poza granicami krajów ojczystych osiedlają się też pary z tym samym obywatelstwem. Unia musi sobie radzić z konsekwencjami takich sytuacji i brać pod uwagę, że nie wszystkie małżeństwa żyją długo i szczęśliwie. W przeciwnym razie dochodziłoby do naruszenia prawa do swobody przemieszczania się (ludzie zniechęcaliby się do zmiany kraju z obawy przed komplikacjami prawnymi). Dzięki Rozporządzeniu z 2003 roku dotyczącemu jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej rozwód Działania Fundacji Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską, w ramach Programu Europa dla Obywateli Seminaria objęte są patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce przeprowadza się w jednym państwie członkowskim. Jednak ponieważ dokument ten posiadał pewne braki, grupa państw UE postanowiła zmienić wspólne przepisy dotyczące rozwodów i separacji. W 2012 roku weszło w życie tzw. rozporządzenie Rzym III. Obowiązuje ono tylko w 16 państwach Unii m.in. w Niemczech, we Francji, w Hiszpanii i we Włoszech (w Polsce nie). Obejmuje tylko część krajów członkowskich, bo po raz pierwszy w historii Unii skorzystano z możliwości nawiązania „wzmocnionej współpracy” tylko części członków UE. Na mocy tego rozporządzenia międzynarodowe małżeństwa mogą z góry ustalić, które prawo będzie zastosowane w przypadku rozwodu lub separacji. Przy braku zgody mają to ustalać sądy na podstawie określonych zasad. Unijne przepisy nie zmieniają jednak samych krajowych przepisów o małżeństwach i rozwodach (np. nie ułatwiają uzyskania rozwodu). Ujednolicają tylko reguły rozstrzygania pewnych problemów specyficznych dla międzynarodowych rozstań. Spory transgraniczne – rozwody to nie jedyny problem, bo w związku z globalizacją, przepływem osób, usług, towarów i kapitałów między różnymi krajami wzrasta liczba konfliktów między podmiotami z różnych systemów prawych (np. kupujemy w zagranicznym sklepie internetowym i nie jesteśmy zadowoleni z realizacji zamówienia). Ponieważ Unia Europejska przyczyniła się do zacieśnienia więzi międzyludzkich i handlowych przyjęła też przepisy mające ułatwiać regulowanie sporów transgranicznych (m.in. na mocy dyrektywy o pomocy prawnej w sprawach cywilnych i handlowych w sporach transgranicznych obywatel UE o ograniczonych dochodach ma prawo do bezpłatnej porady, jeśli spór toczy się w innym państwie członkowskim). FRAZA DNIA Rozpad rodziny jest z natury trudny i bolesny. W przypadku gdy dochodzi do niego ponad granicami, złożona sytuacja powoduje, że pojawiają się dodatkowo problemy prawne. Dlatego też Europa potrzebuje odpowiednich przepisów, pomagających parom rozstanie się w tak bezbolesny sposób na ile jest to możliwe, zwłaszcza w przypadku, gdy rozstające się pary mają dzieci - powiedziała ówczesna wiceprzewodnicząca Komisji i komisarz UE ds. sprawiedliwości Viviane Reding w kwietniu 2014 roku, kiedy Komisja Europejska rozpoczynała konsultacje dotyczące rozwiązania problemów międzynarodowych rodzin (trwały do połowy lipca ubiegłego roku). Konsultacje poprzedziło sprawozdanie na temat stosowania rozporządzenia z 2003 roku. Jednocześnie Komisja rozpoczęła kampanię społeczną uwrażliwiającą na problemy towarzyszące międzynarodowym rozstaniom (zwracającą np. uwagę, jak wywieźć dziecko z kraju, żeby nie uznano tego za uprowadzenie). INTERNET, CZYLI CO W TRWIE PISZCZY https://e-justice.europa.eu/content_ejn_in_civil_and_commercial_matters-21-pl.do zakładka poświęcona Europejskiej Sieci Sądowej w sprawach cywilnych i handlowych w ramach Europejskiego portalu e-sprawiedliwości. Wspomniana sieć działa na rzecz uproszczenia i wzmocnienia współpracy między sądami państw członkowskich z korzyścią dla przedsiębiorców oraz innych obywateli UE. Istnieje od 2002 roku. Np. pomaga w prowadzeniu sporów transgranicznych, informuje, jak korzystać z wymiaru sprawiedliwości w realiach Unii Europejskiej i transgranicznych konfliktów sądowych (prowadzi m.in. działalność wydawniczą - wydała przykładowo poradnik dla osób będących stroną sporu transgranicznego), ocenia istniejące instrumenty współpracy prawnej UE. Zakładka dostępna jest w języku polskim, podobnie jak większość umieszczonych na niej publikacji. Można tu znaleźć np. informacje na temat przepisów w zakresie rozwodów, spadków, alimentów, legalnego wywiezienia dziecka w UE i krajach członkowskich (tutaj niestety zdolności lingwistyczne już się przydadzą).. Działania Fundacji Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską, w ramach Programu Europa dla Obywateli Seminaria objęte są patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce