Pobierz do PDF - Life Extension Europe

Transkrypt

Nadwaga. Potrzeba wielokierunkowego podejścia do walki z
nadwagą. Część 2
Hamowanie absorpcji węglowodanów
Blokowanie rozkładu i absorpcji węglowodanów jest ważnym punktem
programu zrzucania zbędnych kilogramów. Ważne jest zatem dostarczenie na czas określonych enzymów
do jelit, zanim wysokokaloryczne węglowodany trafią do krwiobiegu i rozpocznie się w efekcie nadwaga.
Naukowcy z nowatorskiego Integrative Medicine Program z the UCLA School of Medicine czynnie badają
ten problem, stosując wyciągi pochodzące z białej fasoli zwyczajnej (Phaseolus vulgaris).[1] Ekstrakt
z fasoli działa poprzez blokowanie alfa amylazy, enzymu trawiącego skrobię w jelicie.[2] Aby potwierdzić
tę teorię, przeprowadzono badania, w których 27 otyłych osób spożywało placebo bądź wyciąg z
Phaseolus vulgaris, “neutralizujący” enzym amylazy.[3] Po ośmiu tygodniach, osoby stosujące
suplementację wyciągu zrzuciły 1,7 kg i 3,8 cm w obwodzie tłuszczu brzusznego. Innymi istotnymi
korzyściami jakie zaobserwowano u badanych była 3-krotna redukcja poziomu trójglicerydów, w
porównaniu z osobami otrzymującymi placebo. Zmniejszanie stanu trójglicerydów we krwi często jest
ważnym elementem długoterminowego programu utraty wagi.
W innym badaniu przeprowadzonym na ludziach [4] naukowcy odkryli, że osoby, które spożywały duże
ilości węglowodanów straciły najwięcej na wadze. Badani przyjmujący najwyższe ilości skrobi i
suplementy z Phaseolus vulgaris straciły 3,9 kg , w porównaniu z tylko 0,7 kg w grupie kontrolnej.
Jeszcze bardziej imponująca była redukcja w obwodzie talii – 8,3 cm w grupie stosującej wyciąg, a w
grupie placebo tylko 3,3 cm. Wyniki badań wykazały, że ta utrata wagi, osiągnięta dzięki modyfikacji
diety, ćwiczeniom i zmianie przyzwyczajeń może być skuteczniejsza u ludzi, którzy spożywają duże ilości
skrobi poprzez przyjmowanie Phaseolus vulgaris, która pomaga hamować absorpcję węglowodanowych
kalorii.
W podwójnie ślepej próbie, obejmującej 60 otyłych osób, połowa badanych otrzymywała 445 mg/dzień
Phaseolus vulgaris, a pozostała część placebo.[5] Obie grupy przeszły na dietę bogatą w węglowodany
(2 000-2 200 kalorii na dzień). Już po 30 dniach, osoby przyjmujące suplement zgubili 2,9 kg i 3 cm w
talii w porównaniu z 0,3 kg i 0,5 cm w grupie placebo.
Tego rodzaju badania pokazują, jak daremne są starania zrzucenia zbędnych kilogramów za pomocą
samej diety ograniczającej spożywanie kalorii. Wykazują jednak, że nadwaga jest do pokonania i można
osiągnąć nadzwyczajne efekty, kiedy choć jeden naturalny związek chemiczny, powodujący utratę
zbędnego tłuszczu, połączymy z redukcją ilości spożywanych pokarmów.
Nadwaga – hamowanie enzymu alfa glikozydazy
Podczas gdy hamowanie jelitowej aktywności enzymu amylazy daje pewne
rezultaty, równie ważne może być blokowanie innego enzymu niezbędnego do absorpcji węglowodanów, o
nazwie alfa glikozydaza.
Europejscy naukowcy badający wyciągi z kilku rodzajów wodorostów odkryli, że ekstrakt z Fucus
vesiculosus (morszczyn pęcherzykowaty) po ośmiu godzinach od podania go królikom spowodował
znaczną redukcję poziomu glukozy we krwi.[6] Wyniki dalszych badań wykazały, że stosowanie wyciągu z
wodorostów zapewnia wiele korzyści zdrowotnych, wliczając w to silne przeciwutleniające,
przeciwnowotworowe i wspomagające zdrowie działanie naczyniowe.[7]
Naukowcy zaintrygowani tymi odkryciami zaczęli badać przeciwcukrzycowe własności różnych
wodorostów, wliczając w to morszczyn pęcherzykowaty i Ascophyllum nodosum, znany również jako
brunatnica. Odkryli, że te wodorosty silnie hamowały w jelitach szczura enzym trawiący węglowodany –
alfa glikozydazę.[8] W warunkach laboratoryjnych, po podaniu gryzoniom chorującym na cukrzycę
wyciągu, po 14 dniach nastąpił spadek poziomu glukozy na czczo. Co więcej zmniejszyły się skoki
poziomu glukozy we krwi (poobiedni efekt) po doustnym teście tolerancji glukozy. Co ciekawe, u zwierząt
wykazano również spadek całkowitego cholesterolu i poziomu uszkodzonych przez cukier białek
(glikowanych).
Jak wykazano, opatentowane połączenie wyciągów z morszczyna pęcherzykowatego i brązowych
wodorostów – InSea2 ™, pomaga modulować niebezpieczny poobiedni skok cukru, który prowadzi do
zwiększenia rozmiaru uszkodzeń białek (glikacji), otyłości brzusznej oraz głodu, który często pojawia się
po posiłku bogatym w węglowodany.[9] Mimo, że te wyniki nie zostały jeszcze opublikowane, ujawniono
ważne aspekty sposobu w jaki ekstrakty mogą wspomagać zdrowie metaboliczne, decydujący element w
osiągnięciu prawidłowej wagi.
Producent InSea2 ™ jako pierwszy przeprowadził serie badań, by zademonstrować wpływ ekstraktów na
hamowanie enzymów trawiennych, amylazy i glikozydazy. Po wystawieniu enzymów na działanie
wyciągów z wodorostów już po kilku minutach nastąpiło ich zablokowanie. Co więcej, odkryto, że po
nakarmieniu zwierząt InSea2 ™, nastąpił 90% spadek poziomu glukozy po posiłku. U szczurów
przyjmujących suplement, poziom insuliny (miara wrażliwości na insulinę) zmniejszył się aż o 40%.[10] A
zatem, wyciągi te mogą przynieść istotne korzyści w redukcji parametrów metabolicznych, które
wpływają zarówno na ogólne zdrowie jaki i przybieranie na wadze.
Podczas dalszej analizy wyników badań, naukowcy odkryli inny, interesujący efekt w grupie przyjmującej
InSea2 ™. Normalną reakcją na poposiłkowe skoki glukozy we krwi jest zwiększenie wydzielania
insuliny, często powodujące spadek glukozy do zbyt niskiego poziomu. Może to wówczas wywołać
sztuczny głód, by podnieść zmniejszony stan glukozy. U zwierząt laboratoryjnych, które przyjmowały
InSea2 ™, nie nastąpił dramatyczny, poposiłkowy spadek poziomu glukozy, a nawet wrócił do punktu
odniesienia w stopniowy i bardziej naturalny sposób.
Poposiłkowy spadek cukru we krwi wywołuje znużenie i może sprzyjać poczuciu zwiększonego głodu,
prowadząc do spożywanie dodatkowych kalorii. Dzięki “wygładzeniu” poobiednich spadków poziomu
cukru, InSea2 ™ zapewnia zarówno biochemiczne jak i behawioralne korzyści. Podając za naukowcami:
“InSea2 ™ był w stanie zmienić profil absorpcji pokarmów z wysokiego indeksu glikemicznego na
niski”.[11]
Wykres nr 1
Hamowanie absorpcji glukozy dzięki leczeniu InSea2 ™ w porównaniu z grupą placebo na 30 minut po
posiłku. InSea2 ™ zmniejsza o 90% poobiednie poziomy glukozy we krwi w porównaniu z placebo (p <
0,05).[12]
Wykres nr 2
Hamowanie uwalniania insuliny o 7,5 mg/kg dzięki InSea2™ w porównaniu z grupa placebo i alfaglukozydazą – lekiem blokującym akarbozę.[13] InSea2™ obniża o 40% zwiększone wydzielanie insuliny,
które zazwyczaj pojawia się po 30 minutach od posiłku (p = 0,12).
Złożony, biologiczny wpływ Irvingia Gabonensis
Irvingia gabonensis jest od tysiącleci stosowana w Afryce podczas
przygotowywania pokarmów, gdzie jej odżywczy potencjał jest bardzo ceniony.[14] Bazując na poznanych
właściwościach terapeutycznych, naukowcy zaczęli badać wyciąg Irvingia po kątem zdolności do
kontrolowania poziomu glukozy.[15] Odkryli, że suplementacja Irvingia wywołała redukcję poziomu
lipidów w osoczu, w szczególności niebezpiecznych lipoprotein o bardzo niskiej gęstości (VLDL),
LDL i trójglicerydów.[16] Zespół naukowców, kontynuując badania na szczurach, dążył do zrozumienia
molekularnych przyczyn tych imponujących skutków.[17] Wykazano, że Irvingia wywołuje znaczną
redukcję poziomu wielu enzymów amylazy, zmniejsza również absorpcję glukozy oraz jej poziom we krwi
i moczu.
Podczas gdy badania nad Irvingia skupiały się na przeciwutleniających i przeciwbakteryjnych
właściwościach,[18] naukowcy zaczęli badać również jej potencjał do walki z otyłością. Wyniki tych badań
pod kierunkiem utraty wagi i kontroli lipidów zostały w końcu opublikowane.[19] W pierwszej próbie, 28
osób stosowało suplementację z Irvingia, a pozostałe 12 przyjmowało placebo. Wszyscy badani podczas
testów nie zmienili swojej diety. Po trwającej miesiąc próbie, grupa przyjmująca Irvingia straciiła 5,26%
wagi ciała, podczas gdy osoby zażywający placebo zrzucili tylko 1,32%. Tak, jak w przypadku poprzednich
testów, u pacjentów stosujących suplementację, wykazano również spadek całkowitego poziomu
cholesterolu, LDL i trójlicerydów oraz wzrost HDL.
Zachęceni wynikami prób przeprowadzonych na ludziach naukowcy postanowili odkryć dokładny sposób
w jaki te efekty zostały uzyskane. Udało im się tego dokonać dzięki uzbrojeniu w nową wiedzę na temat
zespołu interakcji tkanek tłuszczowych w procesie metabolicznym, wliczając w to wpływ na różne
biochemiczne substancje związane z procesem zapalnym.[20] Naukowcy skupili się na trzech
kluczowych elementach: 1) substancji o nazwie PPAR gamma, produkowanej przez gen, który
przyczynia się do otyłości; 2) hormonie leptyny (który hamuje apetyt i zwiększa rozkład trójglicerydów w
adipocytach); i 3) adiponektynie (która zmniejsza magazynowanie tłuszczu).
Za pomocą komórek tłuszczowych myszy, naukowcy zbadali wpływ wyciągu Irvingia na te trzy ważne
czynniki w procesie generującym otyłość. Już po ośmiu dniach leczenia, wykazano, że w komórkach
nastąpiła znaczna redukcja produkcji magazynowanego tłuszczu. Efekt ten pojawił się w odpowiedzi na
zahamowanie enzymu (dehydrogenazy glicerolo-3-fosforanowej) odpowiedzialnego za
konwertowanie glukozy do zgromadzonych trójglicerydów w adipocytach. Towarzyszył temu spadek
ekspresji PPAR gamma, z odpowiednim wzrostem produkcji związku adiponektyny uwrażliwiającego na
insulinę. Naukowcy wywnioskowali, że “Irvingia, może odegrać ważną, wielopłaszczyznową rolę w
kontrolowaniu adipogenezy (produkcji tłuszczów) i posiada dalsze implikacje w in vivo efektach
przeciwdziałających otyłości”.[21]
Zachęceni tymi odkryciami, naukowcy przeprowadzili obszerniejsze testy na ludziach. W pewnym
badaniu, niedawno opublikowanym w czasopismie Lipids in Health and Disease, doniesiono o tym, [22] że
u osób, które stosowały suplementację Irvingia wykazano znaczną redukcję wagi ciała, zawartości
tłuszczu, obwodzie talii, a także poziomie lipidów, adiponektyny i leptyny w osoczu. Co ciekawe, osoby
stosujące suplementację doświadczyły również spadku stężenia markera zapalnego – białka C
reaktywnego, które jest znanym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego.[23] Obecnie zmniejszenie
stanów zapalnych zwraca uwagę naukowców na całym świecie jako kolejny istotny element kontroli wagi
i zaburzeń metabolicznych. Naukowcy wywnioskowali, że “wyciąg z Irvingia gabonensis może okazać się
przydatnym narzędziem w walce się globalną epidemią otyłości, hiperlipidemią, insulinoodpornością i
innych związanych z nią problemów”.[24]
Być może jedną z najbardziej trwałych korzyści suplementacji Irvingia było zmniejszenie apetytu u
starszych osób. Unikanie przejadania się jest krytycznym aspektem, opartego na badaniach, programu
zrzucania zbędnych kilogramów.
Podsumowanie
Obecnie, naukowcy wyróżniają wiele biochemicznych ścieżek i mechanizmów kontrolnych, które
pomagają regulować sposób w jaki absorbujemy, rozprowadzamy i wydatkujemy spożywane pokarmy. Z
każdym nowym odkryciem identyfikujemy dodatkowe możliwości ingerencji, które mogą przechylić szalę
wagi w kierunku pomyślnej redukcji tłuszczu ciała.
Obecnie dostępne są naturalne suplementy, których mechanizmy działania pomagają kontrolować wagę
ciała. Określone substancje odżywcze, stosowane w odpowiednim połączeniu mogą uzupełniać się
nawzajem oraz pomagać w utrzymaniu maksymalnej kontroli nad tłuszczem brzusznym, otyłością i
zdrowiem sercowo-naczyniowym.
Kilka powodów, dlaczego nie tracisz na wadze, nawet kiedy mniej
jesz!
Dziesiątki milionów Amerykanów zmaga się nadmiarem tłuszczu —
szczególnie w okolicach brzucha. Większości osób niestety nie udaje się zwalczyć nadwagi,
ponieważ nie zwracają uwagi na wiele podstawowych przyczyn związanego z wiekiem przybierania
na wadze.
Poniższe przykłady przedstawiają wiele biologicznych mechanizmów związanych z akumulacja
tłuszczu. Jeśli zrozumiesz w jaki sposób te czynniki otyłości wpływają na trudności ze zrzuceniem
kilogramów, będziesz w stanie wprowadzić w życie naukowo potwierdzone strategie, aby rozwiązać
ten problem.
1. Odporność na leptynę
Leptyna jest hormonem, który promuje rozkład tłuszczu w adipocytach i informuje mózg, by
„wyłączył” stałe uczucie głodu. Wraz z wiekiem, nasze komórki (zawierające centrum kontroli
apetytu w naszych mózgach) stają się odporne na leptynę, co oznacza, że nie może ona skutecznie
regulować wagi ciała.
2. Chroniczne przeciążenie krwiobiegu tłuszczami i cukrem – szybka absorpcja
węglowodanów
Rozkład dużych molekuł węglowodanów, takich jak skrobia, poprzez enzym o nazwie alfa amylaza
w układzie pokarmowym, może prowadzić do absorpcji wysokokalorycznych węglowodanów do
krwiobiegu. Proces starzenia się zmniejsza zdolność naszych komórek do utylizowania nawet
zmniejszonej ilości spożywanej skrobi, która szybko przekształcana jest do postaci trójglicerydów, a
tłuszcz magazynowany jest w adipocytach.
3. Niski komórkowy wydatek energetyczny
Związane z wiekiem spowolnienie tempa przemiany materii oraz spadek w komórkowym wydatku
energetycznym w odpowiedzi na zredukowane spożywanie pokarmów, uznaje się za przyczyny
magazynowania nadmiaru kalorii pod postacią tłuszczu.
4. Niski poziom adiponektyny
Przyrost wagi u dojrzałych osób jest charakteryzowany poprzez powiększenie komórek
tłuszczowych. Duże komórki tłuszczowe wydzielają mniej adiponektyny — decydującego hormonu,
który wspomaga wrażliwość na insulinę.
5. Poposiłkowy wzrost poziomu glukozy
Szybka absorpcja spożywanych cukrów do krwiobiegu za pomocą enzymu o nazwie alfa
glikozydaza, może prowadzić do poobiednich wahań poziomu glukozy i insuliny, które wiążą się ze
wzmożonym apetytem.
6. Przekształcenie glukozy we krwi w trójglicerydy
Nadmiar glukozy we krwi jest konwertowany w trójglicerydy, a następnie magazynowany w
adipocytach przez enzym o nazwie dehydrogenaza glicerolo-3-fosforanowa.
7. Absorpcja tłuszczu
Rozkład i absorpcja dietetycznych tłuszczy przez enzymy o nazwie lipaza, umożliwiają komórkom
przyjmować i gromadzić tłuszcz. Absorpcja tłuszczu znacznie zwiększa całkowitą dawkę kaloryczną,
ponieważ zawiera 9 cal/g, a węglowodany tylko 4.
Materiał wykorzystany za zgodą Life Extension. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Otwórz listę źródeł naukowych
[1] Altern Med Rev. 2004 Mar;9(1):63-9.
[2] Yao Xue Xue Bao. 2007 Dec;42(12):1282-7.
[3] Altern Med Rev. 2004 Mar;9(1):63-9.
[4] Altern Ther Health Med. 2007 Jul;13(4):32-7.
[5] Int J Med Sci. 2007;4:45-52.
[6] J Ethnopharmacol. 1989 Nov;27(1-2):35-43.
[7] Eur J Cell Biol. 1997 Dec;74(4):376-84.
J Agric Food Chem. 2002 Feb 13;50(4):840-5.
Can J Physiol Phar macol. 2007 Nov;85(11):1116-23.
Anticancer Res. 1996 May-Jun;16(3A):1213-8.
[8] Can J Physiol Phar macol. 2007 Nov;85(11):1116-23.
[9] Am J Clin Nutr. Dec 2006;84(6):1365-73.
Clin Dermatol. 2004 Jul;22(4):310-4.
Arch Intern Med. 2006 Jul 24;166(14):1466-75.
[10] http://www.innovactiv.com/index.php?option=com_content&task=view&id=18&Itemid=
[14] Council NR. “Dika”. Lost Crops of Africa. Vol II: Vegetables: National Academies Press; 2006:119.
J Ethnopharmacol. 1995 Feb;45(2):125-9.
[15] Enzyme. 1986;36(3):212-5.
[16] West Afr J Med. 1990 Apr;9(2):108-15.
[17] Ann Nutr Metab. 1993;37(1):14-23.
[18] J Agric Food Chem. 2005 Aug 24;53(17):6819-24.
Mol Ecol. 2000 Jul;9(7):831-41.
J Agric Food Chem. 2002 Mar 13;50(6):1478-82.
Nahrung. 2004 Apr;48(2):85-7.
[19] Lipids Health Dis. 2005 May 25;4:12.
[20] Lipids Health Dis. 2008 Nov 13;7:44.
[21] Lipids Health Dis. 2008 Nov 13;7:44.
[22] Lipids Health Dis. 2009 Mar 2;8:7.
[23] Clin Chem. 2009 Feb;55(2):239-55.
[24] Lipids Health Dis. 2009 Mar 2;8:7.
Powiązane produkty:
Mega Wyciąg z Zielonej Herbaty (bezkofeinowy)
127.00 zł CZYTAJ DALEJ
Zaawansowana formuła Anty-adipocytowa z
Meratrim® i Integra-Lean Afrykańskie Mango
Irvingia
159.00 zł CZYTAJ DALEJ

Pobierz do PDF - Life Extension Europe

Transkrypt

Podobne dokumenty

Dieta 1500 kcal - przykładowa lista zakupów

Intrygujące wnioski z badań nad autyzmem

Dieta pod mikroskopem — pora głodomora

Pobierz gazetkę z aktualnościami grupowymi

Dieta cukrzycowa - Pulmonologia Olsztyn