Eskil i Trynidad MATERIAŁY DYDAKTYCZNE
Transkrypt
Eskil i Trynidad MATERIAŁY DYDAKTYCZNE
Eskil i Trynidad reż. Stephan Apelgren MATERIAŁY DYDAKTYCZNE DLA NAUCZYCIELI 1. 2. Informacje o filmie. (str.2) Scenariusz lekcji (str. 3) Temat: .............. Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty 1 INFORMACJE O FILMIE Eskil i Trynidad | Eskil och Trinidad Szwecja 2013, 103 min, (aktorski) reżyseria: Stephan Apelgren scenariusz: Stephan Apelgren zdjęcia: Anders Bohman muzyka: Joachim Holbek montaż: Håkan Karlsson obsada: Ann Petrén, Axel Wallin, Carl Zaff, Iben Hjejle,, Linus Oscarsson, Torkel Petersson producent: Peter Possne produkcja: Sonet Film AB Eskil i Trynidad to opowieść o przyjaźni, pasji i wierze w marzenia. Historia chłopca, który wraz z tatą – inżynierem – co kilka miesięcy zmienia miejsce zamieszkania, a co za tym idzie – szkołę, kolegów, dom. Tylko śnieg i gra w hokeja wydają się stałymi elementami w każdej nowej miejscowości. Problem w tym, że Eskil za nimi nie przepada i ma zupełnie inną pasję. Eskil ma jedenaście lat i już jedenaście razy musiał się przeprowadzić. Jego tata jest inżynierem, który wciąż dostaje kontrakty w nowych elektrowniach w północnej Szwecji. Dla chłopca każde miejsce wygląda tak samo – śnieg, rzeka, dziwna nazwa miasteczka, obowiązkowa gra w hokeja z nowymi kolegami ze szkoły. Czuje się samotny, nie ma przyjaciół i z chęcią zrezygnowałby z hokeja, gdyby nie namowy jego taty – byłego zawodnika i pasjonata tego sportu. Pewnego dnia Eskil poznaje tajemniczą kobietę, która uważana jest w miasteczku za dziwaczkę. Trynidad spędza całe dnie na budowaniu wielkiej łodzi, którą zamierza uciec z mroźnej Szwecji. Rozmowy Eskila i Trynidad oraz porozumienie z nowo poznaną koleżanką z klasy, która podobnie jak chłopiec wciąż musi się przeprowadzać, sprawiają, że życie chłopca zaczyna się zmieniać. o reżyserze: Stephan Apelgren (ur. 1954) – absolwent szkoły teatralnej i basista jazzowy. Pracował jako dramaturg w jednym ze szwedzkich teatrów. Od 1991 roku zajmuje się reżyserią filmów dla dzieci i dorosłych. SCENARIUSZ LEKCJI Opracowała: Iwona Brzózka - Złotnicka Temat: Jak nawiązywać relacje z innymi? CELE LEKCJI Po lekcji uczeń powinien: • wiedzieć, co sprzyja budowaniu relacji z innymi, • umieć się przedstawić w nowej grupie, • zna znaczenie słowa „asertywność”, Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty 2 • wiedzieć, kiedy trzeba być asertywnym i jak formułować asertywne komunikaty wobec innych osób, • uzasadniać swoją wypowiedź. METODY I FORMY PRACY • praca w parach, • praca w grupach, • prezentacje, • dyskusja, rozmowa moderowana. ŚRODKI DYDAKTYCZNE Film: Eskil i Trynidad, reż. Stephan Apelgren MATERIAŁY: - mazaki, - arkusze papieru dla 3 grup, - małe karteczki. CZAS 1 godzina lekcyjna (45 min.) PRZEBIEG LEKCJI 1. Wprowadzenie do lekcji Nauczyciel przypomina uczniom, jaki film obejrzeli ostatnio w kinie - Eskil i Trynidad. Zwraca uwagę na trudną sytuację głównego bohatera, Eskila, który z uwagi na pracę ojca ciągle przeprowadza się w nowe miejsca, zmienia szkoły i przyjaciół. Ten wątek filmu będzie nas szczególnie interesował podczas dzisiejszej lekcji. Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty 3 2. Rozmowa z uczniami, dyskusja moderowana Nauczyciel zadaje uczniom pytania: - Jakie problemy miał Eskil w związku z ciągłym zmienianiem miejsca zamieszkania? - Jak wyglądały relacje Eskila z tatą i mamą? - Dlaczego Eskil zaprzyjaźnił się z Trynidad? Co takiego znalazł u Trynidad, czego nie znajdował w relacjach z rodziną i kolegami? 3. Ćwiczenie w parach, prezentacje Wprowadzenie do ćwiczenia: Sytuacja Eskila była wyjątkowo trudna, ale nam również zdarza się poznawać kogoś nowego, czasem trafiamy do nowej grupy, której członkowie już się znają… Ten pierwszy kontakt jest bardzo ważny, a często stres powoduje, że nie potrafimy się wysłowić. Będziemy teraz ćwiczyć przedstawianie się. Uczniowie dobierają się w pary. Zadaniem każdego ucznia w parze jest zaprezentowanie się przed kolegą/koleżanką w taki sposób, jakby to było pierwsze spotkanie z nowopoznaną osobą. Każdy osoba z pary ma 2-3 minuty na swoją prezentację. Nauczyciel pilnuje czasu i zmiany ról w parach. Uwaga! Wcześniej warto dać uczniom chwilę na przemyślenie, co o sobie powiedzą. Uczniowie przystępują do ćwiczenia. 4. Praca w grupach Poznawanie nowych osób, nawiązywanie nowych kontaktów i budowanie relacji jest bardzo cenne, ale wchodzenie w nową grupę wiąże się też z wieloma trudnościami i pułapkami, na które trzeba uważać. Nauczyciel wprowadza definicję słowa „asertywność”. Może tutaj posłużyć się Słownikiem Języka Polskiego; warto również zapytać uczniów, czy znają to słowo i czy go rozumieją. Nauczyciel dzieli klasę na 3 grupy. Zadaniem każdego zespołu jest wypracowanie różnych argumentów w odpowiedzi na pytanie: I grupa - Dlaczego warto być asertywnym? II grupa - Czy bycie asertywnym jest trudne? Dlaczego? III grupa - Co możemy zrobić, żeby zachowywać się asertywnie? Co sprzyja byciu asertywnym? 5. Prezentacje na forum Reprezentanci poszczególnych grup prezentują wyniki pracy zespołu na forum. Nauczyciel zbiera odpowiedzi i podsumowuje każdą wypowiedź grupy. Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty 4 6. Podsumowanie lekcji W ramach podsumowania lekcji nauczyciel rozdaje uczniom małe karteczki i prosi, aby każdy napisał jedną radę, dla innych, ale też dla siebie, w odpowiedzi na pytanie zawarte w temacie lekcji: O czym warto pamiętać nawiązując relacje z innymi? Karteczki uczniowie odczytują głośno i przyklejają w widocznym miejscu. Nauczyciel dziękuję uczniom za lekcje. Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty 5