Żywienie indorów rzeźnych Hybrid Conventer dietami o

Żywienie indorów rzeźnych Hybrid Conventer dietami o

24
˚YWIENIE
INDYK POLSKI - 4/2014 (49)
˚YWIENIE INDORÓW RZEèNYCH
HYBRID CONVENTER
DIETAMI O ZMNIEJSZONEJ ZAWARTOÂCI
WAPNIA I FOSFORU DOÂWIADCZENIE 2
Odpowiednia zawartość wapnia i fosforu przyswajalnego w paszy jest
niezbędna do prawidłowego rozwoju i mineralizacji kości indyków.
Silne, dobrze rozwinięte, zdrowe nogi mają kluczowe znaczenie
w odchowie indorów, szczególnie ciężkich.
W
poprzednim doświadczeniu przeprowadzonym w 2013 roku w Katedrze Drobiarstwa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie badaliśmy wpływ stosowania diet
o niższej zawartości wapnia i fosforu niż
zalecenia firmy Hybrid dla indyków
rzeźnych z 2013 r., na wzrost, konwersję paszy, przeżywalność oraz mineralizację kości piszczelowej indorów Hybrid
Converter odchowywanych do wieku 20
tygodni. Na podstawie wyników tego doświadczenia stwierdzono, że stosowanie
od 6. tygodnia życia mieszanek uboższych w wapń i fosfor o 10-15% niż zalecenia z 2013 r. nie miały negatywnego wpływu na oceniane cechy.
Zważywszy na fakt, że intensywny
rozwój szkieletu indorów rzeźnych zostaje zakończony w wieku 12-14 tygodni, a indyki Hybrid są selekcjonowane genetycznie w kierunku wytrzy-
małości nóg, możliwe jest, że zalecenia
firmy Hybrid dotyczące zawartości
wapnia i fosforu w mieszankach przeznaczonych na drugą połowę odchowu
indorów są zbyt wysokie. Żywienie
indorów paszami uboższymi w wapń
i fosfor może skutkować zmniejszeniem
wilgotności ściółki, lepszym funkcjonowaniem przewodu pokarmowego,
David E. LAURIN
RAC Nutrition Inc., Hybrid Turkeys
Jan Jankowski
Katedra Drobiarstwa, UWM Olsztyn
Krzysztof Kozłowski
Katedra Drobiarstwa, UWM Olsztyn
a także zmniejszeniem kosztów żywienia.
W bieżącym roku przeprowadzono
drugie doświadczenie w Katedrze Drobiarstwa UWM w Olsztynie, którego celem była ocena możliwości dalszego
obniżenia zawartości wapnia i fosforu
w mieszankach dla indorów. Do badań
użyto 868 jednodniowych indorków
Tab. 1.
Okres stosowania, ilość oraz wartość pokarmowa mieszanek doświadczalnych
Dieta 1
Dieta 2
Dieta 3
Dieta 4
Dieta 5
Dieta 6
Okres stosowania,
tyg,.
0-3
3-6
6-9
9-12
12-16
16-20
Ilość paszy, kg
Białko ogólne, %
ME, MJ/kg
ME, kcal/kg
Lizyna strawna, %
Lizyna ogółem, %
Sód, %
1,04
26,5
11,51
2750
1,56
1,74
0,16
3,18
24,0
11,72
2800
1,41
1,58
0,16
5,79
21,3
12,14
2900
1,32
1,47
0,17
8,84
19,2
12,56
3000
1,17
1,32
0,17
15,75
16,6
12,87
3075
0,95
1,06
0,17
19,54
15,1
13,19
3150
0,79
0,89
0,17
˚YWIENIE
INDYK POLSKI - 4/2014 (49)
Tab. 2.
Zawartość wapnia i fosforu przyswajalnego we wszystkich mieszankach
doświadczalnych
Dieta Dieta Dieta Dieta Dieta Dieta
1
2
3
4
5
6
GRUPA I (kontrolna)
Wapń (z efektem fitazy), %
1,35 1,26
Wapń (wartość analityczna), %
1,25 1,16
Fosfor przyswajalny, %
0,72 0,67
Redukcja w stosunku do zaleceń
Hybrid z 2013 roku, %
Wapń (z efektem fitazy), %
Wapń (wartość analityczna), %
Fosfor przyswajalny, %
0
GRUPA II
1,35
1,25
0,72
Redukcja w stosunku do zaleceń
Hybrid z 2013 roku, %
Wapń (z efektem fitazy), %
Wapń (wartość analityczna), %
Fosfor przyswajalny, %
0
0,9
0,8
0,45
0,75
0,65
0,37
0,7
0,6
0,35
0
10
15
15
15
1,26
1,16
0,67
1,06
0,96
0,53
0,82
0,72
0,41
0,68
0,58
0,34
0,62
0,52
0,31
0
10
22,5
22,5
22,5
1,06
0,96
0,53
0,74
0,64
0,37
0,62
0,52
0,31
0,56
0,46
0,28
10
30
30
30
1,06
0,96
0,53
0,74
0,64
0,37
0,56
0,47
0,28
0,48
0,38
0,24
10
30
35
40
GRUPA III
1,35 1,26
1,25 1,16
0,72 0,67
Redukcja w stosunku do zaleceń
Hybrid z 2013 roku, %
Wapń (z efektem fitazy), %
Wapń (wartość analityczna), %
Fosfor przyswajalny, %
1,06
0,96
0,53
0
0
GRUPA IV
1,35 1,26
1,25 1,16
0,72 0,67
Redukcja w stosunku do zaleceń
Hybrid z 2013 roku, %
0
0
Tab. 3.
Masa ciała indorów, kg
Wiek, tyg.
1. dzień
3
6
9
12
16
20
Grupy
I
0,056 ± 0,000
0,795 ± 0,011
2,997 ± 0,074
6,356 ± 0,276
10,561 ± 0,184
16,032 ± 0,509
20,377 ± 0,727
II
0,056 ± 0,001
0,793 ± 0,024
2,984 ± 0,100
6,360 ± 0,296
10,574 ± 0,361
16,146 ± 0,497
20,634 ± 0,795
III
0,056 ± 0,000
0,777 ± 0,020
2,960 ± 0,076
6,366 ± 0,094
10,490 ± 0,219
16,103 ± 0,417
20,278 ± 0,811
IV
0,056 ± 0,001
0,787 ± 0,009
2,968 ± 0,043
6,341 ± 0,234
10,371 ± 0,317
15,952 ± 0,508
20,525 ± 0,683
Wartość
P
0,607
0,180
0,807
0,998
0,521
0,885
0,822
25
Hybrid Converter dostarczonych przez
firmę GRELAVI. Pisklęta podzielono losowo na 28 kojców (po 31 sztuk) o powierzchni 10 m2 każdy. Przez pierwsze
9 tygodni odchowu wszystkie indyki żywiono jednakowo dietami 1-3 (tab. 1).
Rozpoczynając od 10. tygodnia (dieta 4),
kojce przypisano do jednej z 4 grup żywieniowych, po 7 kojców w każdej grupie, tak aby masa ciała indyków w poszczególnych grupach była jak najbardziej zbliżona. Indory w grupie kontrolnej (I) żywiono mieszankami o takiej samej zawartości wapnia i fosforu, jak
w naszym poprzednim doświadczeniu
w 2013 roku. Diety te nie spowodowały żadnych różnic we wzroście ptaków,
konwersji paszy i mineralizacji kości
piszczelowej w porównaniu do indyków
żywionych zgodnie z zaleceniami firmy
Hybrid z 2013 roku. W grupach żywieniowych II-IV w większym stopniu zredukowano zawartość wapnia i fosforu
w dietach, co obrazuje tabela 2. Wszystkie diety były skarmiane w ilościach
wskazanych w tabeli 1. Izobiałkowe
i izoenergetyczne mieszanki, o jednakowym składzie surowcowym, różnicowała (od 10 tygodnia odchowu) tylko zawartość wapnia i fosforu przyswajalnego. W skład mieszanek wchodziła także fitaza, której efekty zostały uwzględnione przy bilansowaniu wapnia i fosforu przyswajalnego. Mieszanki wyprodukowano w firmie „AGROCENtRUM”,
zgodnie z przepisami obowiązującymi
w krajach Unii Europejskiej.
Wszystkie pasze były wyprodukowane w oparciu o receptury bazujące
na aminokwasach strawnych. Stosunek
bilansowanych aminokwasów do lizyny
był zgodny z zaleceniami firmy Hybrid
z 2013 roku. Diety 1, 2 i 3 były takie same dla wszystkich grup. Różnice między
grupami w zawartości wapnia i fosforu
przyswajalnego zaczynają się od diety 4.
Masa ciała indorów we wszystkich
grupach i terminach ważenia była zbliżona i nie różniła się istotnie (P>0,05)
26
˚YWIENIE
INDYK POLSKI - 4/2014 (49)
Tab. 4.
Wyniki oceny rzeźnej indorów
Wyszczególnienie
Grupy
Wartość
P
I
II
III
IV
Masa ciała przed ubojem, kg
20,357 ±
0,532
20,614 ±
0,926
20,314 ±
0,426
20,514 ±
0,398
0,778
Masa tuszki patroszonej
bez szyi, kg
15,487 ±
0,658
15,829 ±
0,536
15,434 ±
0,436
15,706 ±
0,238
0,413
Wydajność rzeźna, %
76,07 ±
2,23
76,82 ±
0,91
75,98 ±
1,62
76,58 ±
1,70
0,753
Mięśnie piersiowe, %
23,75 ±
1,42
24,27 ±
0,76
23,83 ±
1,30
25,08 ±
1,49
0,218
Mięśnie uda, %
10,80 ±
1,01
11,24 ±
0,63
11,12 ±
0,61
11,15 ±
0,71
0,719
Mięśnie podudzia, %
7,92 ±
0,41
8,31 ±
0,46
8,12 ±
0,86
7,86 ±
0,52
0,479
Ocenę wykonano na 7 ptakach w każdej grupie, wybranych po 1 sztuce z każdego kojca.
Tab. 5.
Zawartość składników mineralnych w kości piszczelowej indorów, %
Grupy
Wartość
Wyszczególnienie
P
I
II
III
IV
Popiół
64,14 ± 0,86 63,43 ± 1,32 63,63 ± 1,41 62,44 ± 1,23 0,097
Wapń
23,33 ± 0,44 22,82 ± 0,81 23,03 ± 0,63 22,19 ± 0,46 0,012
Fosfor
10,70 ± 0,21 10,56 ± 0,29 10,55 ± 0,24 10,17 ± 0,17 0,002
Ocenę wykonano na 7 ptakach w każdej grupie, wybranych po 1 sztuce z każdego kojca.
(tab. 3). Przeżywalność ptaków w całym
okresie odchowu była doskonała, wahając się od 98,16% (grupa III) do 93,55%
(grupa II). Zużycie paszy na 1 kg przyrostu masy ciała w kolejnych grupach
wynosiło: 2,566 (± 0,046); 2,568 (±
0,036); 2,554 (± 0,058) oraz 2,557 (±
0,050), nie wykazując istotnego zróżnicowania.
Wyniki oceny rzeźnej indorów w wieku 20 tygodni nie różniły się istotnie
(P>0,05) między grupami (tab. 4).
W ubojni wszystkie ptaki oceniono pod
względem nasilenia występowania zapalenia skóry poduszki stopy (FPD). Dwie
niezależnie działające osoby oceniały
FPD zgodnie z metodą opisaną przez
Hocking i wsp. (2008). Nie odnotowano istotnych (P>0,05) różnic w intensywności występowania tego schorzenia
w poszczególnych grupach żywieniowych. Zawartość suchej masy w pomiocie była oceniana w 8., 12., 16. i 20. ty-
godniu życia, także nie wykazywała
istotnego (P>0,05) zróżnicowania między grupami.
Wskaźniki mineralizacji kości piszczelowej indorów przedstawiono w tabeli 5. Zawartość popiołu w kości wykazywała tendencję malejącą wraz ze
zmniejszaniem się zawartości wapnia
i fosforu w mieszankach, jednak różnice między grupami okazały się statystycznie nieistotne. Żywienie indorów
mieszankami o najniższej zawartości
wapnia i fosforu (grupa IV) skutkowało najniższą (potwierdzoną statystycznie)
koncentracją tych pierwiastków w kości
piszczelowej. Jednakże fakt ten nie wpłynął ujemnie na wyniki odchowu i przeżywalność indorów w tej grupie. Wydaje się jednak, iż zastosowane w grupie
IV poziomy wapnia i fosforu są zbliżone do dolnych granic możliwości bezpiecznego obniżenia zawartości tych
pierwiastków w paszy.
Zawartość wapnia i fosforu w mieszankach wpłynęła na koszty żywienia
indorów. Koszt paszy zużytej na 1 kilogram masy ciała w grupach II-IV był niższy niż w grupie I (kontrolnej) odpowiednio o: 0,85; 1,57 i 1,44%. W naszym
poprzednim doświadczeniu koszt paszy
zużytej na kg żywca indorów w grupie,
w której zastosowano program żywienia
odpowiadający grupie I w doświadczeniu tegorocznym, był o 2,23% niższy
w porównaniu z grupą indorów żywionych zgodnie z zaleceniami firmy Hybrid
z 2013 roku.
Podsumowując wyniki opisywanego
doświadczenia można stwierdzić, że
poziom wapnia i fosforu przyswajalnego w mieszankach dla indorów Hybrid
Converter może zostać bezpiecznie obniżony poniżej zaleceń firmy Hybrid
z 2013 r. Korekta może zostać wprowadzona do pasz stosowanych powyżej 6.
tygodnia życia. Zawartość witaminy D3
powinna wynosić 5000 IU/kg w dietach
stosowanych w pierwszym okresie odchowu (do 3 tygodnia) oraz 4800 IU/kg
w dietach stosowanych od 4. tygodnia.
Nie przeprowadziliśmy doświadczenia
na indorach Hybrid XL czy też Grademaker, jednakże redukcja zawartości
wapnia i fosforu do poziomów zbliżonych do stosowanych w grupie I czy
II może być zastosowana także w przypadku tych mieszańców. Planujemy
w 2015 roku przeprowadzić takie badania na indyczkach Converter. Można jednak domniemać, że obniżenie zawartości wapnia i fosforu w paszach dla indyczek, do poziomu zbliżonego do zastosowanego w opisywanym doświadczeniu jest także możliwe.
Literatura:
Hocking, P.M., R.K. Mayne, R.W. Else,
N.A. French, and J. Gatcliffe (2008).
Standard European footpad dermatitis
scoring system for use in poultry
processing plants. World’s Poultry
Science Journal 64 (3):323-328.