Generuj PDF

KPP Mońki
Źródło: http://www.monki.policja.gov.pl/p10/profilaktyka/policja-radzi/poradnik/7145,Przemoc-domowa.html
Wygenerowano: Czwartek, 2 marca 2017, 08:00
Przemoc domowa
Przemoc fizyczna, seksualna, psychiczna i ekonomiczna popełniona na szkodę osób najbliższych jest
przestępstwem!
Przemoc fizyczna to każde zachowanie, którego celem jest zadanie ofierze bólu fizycznego wbrew jej woli, uszkodzenie jej
ciała, pogorszenie jej zdrowia lub pozbawienia jej życia.
Przykłady: bicie, policzkowanie, popychanie, ciąganie za włosy, wykręcanie rąk, kopanie, duszenie, zadawanie ran kłutych i
szarpanych, odmawianie koniecznej pomocy medycznej, pozbawianie jedzenia, picia, snu, zmuszanie do zażywania alkoholu,
narkotyków.
Przemoc seksualna to każde zachowanie mające na celu zmuszenie ofiary do podjęcia niechcianych zachowań o charakterze
seksualnym lub zdeprecjonowanie jej seksualności.
Przykłady: obmacywanie, gwałcenie, zmuszanie do nieakceptowanych form seksu (seks oralny, analny, seks homoseksualny,
sodomia, sadomasochizm), zmuszanie do współżycia z innymi osobami, wyśmiewanie preferencji seksualnych.
Przemoc psychiczna to każde zachowanie, którego celem jest umieszczanie poczucia własnej wartości ofiary, wzbudzenie w
ofierze strachu oraz pozbawienie jej poczucia bezpieczeństwa i kontroli nad własnym życiem .
Przykłady: ciągłe bezpodstawne krytykowanie (powtarzanie, że jest głupia, brzydka i do niczego), oskarżanie, grożenie,
upokarzanie, poniżanie, wyzwiska, celowe wywoływanie poczucia winy, wmawianie choroby psychicznej, grożenie
pozbawieniem władzy rodzicielskiej, zastraszanie, ciągłe oszukiwanie, szantażowanie, izolowanie poprzez kontrolowanie
kontaktów z rodziną i przyjaciółmi, wrogie nastawianie dzieci, zakazywanie opuszczania domu, zabranianie dostępu do
telefonu, samochodu, stałe kontrolowanie i nadzorowanie, pozbawienie intymności i prywatności, uniemożliwianie
podejmowanie decyzji.
Przemoc ekonomiczna to każde zachowanie, którego celem jest ekonomiczne uzależnienie ofiary od sprawcy wbrew jej woli.
Przykład: zabieranie zarobków, zabieranie kart kredytowych, zakazywanie podjęcia pracy lub chodzenia do niej, niszczenie
rzeczy osobistych, odmawianie pieniędzy na dom, kontrolowanie wydatków, uniemożliwianie uzyskania informacji o stanie
finansów rodzinnych, zmuszanie do zawierania zobowiązań finansowych (kredyt, pożyczka, weksel, poręczenie).
Jeżeli przemoc ma charakter ciągły, zostanie zakwalifikowana jako przestępstwo znęcania się nad rodziną (207 kk), za
które grozi kara pozbawienia wolności do 5 lat. Jeśli sprawca działa ze szczególnym okrucieństwem lub jeżeli osoba
pokrzywdzona targnie się na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności odpowiednio do 10 i 12 lat.
Przestępstwo znęcania się jest przestępstwem ściganym z urzędu, czyli do wszczęcia postępowania karnego nie musisz
osobiście składać zawiadomienia o przestępstwie. Jeżeli policja posiada informacje wskazujące na to, że w twoim domu
stosowana jest przemoc lub zostanie zawiadomiona przez sąsiadów, lekarza, organizację, do której zgłosiłaś się o pomoc,
może i powinna wszcząć postępowanie. Zawiadomienie o przestępstwie można złożyć ustnie na komisariacie policji lub w
prokuraturze albo pisemnie, najlepiej listem poleconym. W przypadku, gdy nie ma dowodów na powtarzalność zachowań
agresywnych lub przemoc przyjmuje postać jednorazowego pobicia ściganie odbywać się będzie z art. 156 lub 157 kodeksu
karnego.
Jeżeli pobicie spowodowało u ciebie uszkodzenie ciała, którego leczenie trwało dłużej niż 7 dni, ściganie tego rodzaju
przestępstw zgodnie z art. 157 kk odbywa się także z urzędu (chyba że twój mąż lub partner wykaże, że działał nieumyślnie).
W przypadku naruszeń ciała trwających nie dłużej niż 7 dni ściganie na podstawie art. 157 § 4 kk odbywa się z oskarżenia
prywatnego, tzn., że ty sama lub twój pełnomocnik możecie wnieść i popierać oskarżenie przez sądem. Przestępstwem
ściganym na wniosek osoby pokrzywdzonej jest także wymuszanie przez twojego męża lub partnera współżycia seksualnego
(art. 197 kk). Pamiętaj, że wspólne pożycie małżeńskie nie oznacza, że masz obowiązek współżyć z mężem kiedy chce i w
każdej formie, jakiej sobie życzy.
Powinnaś wiedzieć, że przestępstwem jest także grożenie popełnieniem przestępstwa (mąż grozi, że zabije ciebie lub dzieci,
podpali dom) na twoją szkodę lub szkodę osób najbliższych (art.190 kk). Przestępstwo to jest również ścigane na wniosek.
Pamiętaj o swoich prawach
Powinnaś wiedzieć o tym, że w postępowaniu przygotowawczym nie musisz biernie czekać na rozstrzygnięcie w twojej
sprawie. Jesteś stroną toczącego się postępowania i przysługują ci określone prawa, z których możesz i powinnaś korzystać,
aby zwiększyć szanse na ukaranie sprawcy. Masz między innymi prawo do:
●
poszanowania twojej godności i prawa do prywatności w trakcie toczącego się postępowania m.in. poprzez zapewnienie ci
intymności w czasie przesłuchania, takiego zadawania pytań,które uwzględniałoby stan twoich uczuć;
●
składania wniosków o przeprowadzenie dowodów, np. o przesłuchanie świadka (art. 315 kpk);
●
brania udziału w przeprowadzaniu dowodów, które sama zgłosiłaś lub których nie będzie można powtórzyć na rozprawie
(np. w przesłuchaniu świadka, który wyjeżdża za granicę);
●
przeglądania za zgodą prowadzącego postępowanie akt sprawy i robienia z nich odpisów, kserokopii lub notatek (art. 156 §
5 kpk);
●
zgłaszania wniosków o dopuszczenie do innych czynności postępowania (art. 317 kpk). Pamiętaj jednak, że wniosek taki
musi dotyczyć konkretnej czynności;
●
brania udziału w przesłuchaniu biegłego. Możesz zadawać biegłemu pytania, podnosić zastrzeżenia, np. odnośnie
okoliczności powstania urazów na twoim ciele;
●
żądania odpisu protokołu czynności w której uczestniczyłaś (art. 157 § 3 kpk);
●
zgłaszania zarzutów co do treści podpisywanego protokołu z czynności, w których uczestniczyłaś (gdy np. treść nie
uwzględnia wszystkiego co świadek powiedział);
●
zastrzeżenia do wiadomości prokuratora i sądu swojego miejsca zamieszkania (gdy np. ze względu na swoje
bezpieczeństwo zmuszona byłaś zmienić miejsce pobytu);
●
otrzymania rzetelnej i wyczerpującej informacji na temat toczącego się postępowania;
●
korzystania z pomocy pełnomocnika (art. 87 § 1 kpk);
●
korzystania – za zgodą prowadzącego postępowanie – ze wsparcia osoby bliskiej lub przedstawicielki/przedstawiciela
organizacji udzielającej ci pomocy podczas przesłuchania (osoba ta nie będzie mogła być jednak świadkiem w twojej
sprawie);
●
powiadomienia cię przez sąd lub prokuratora o zwolnieniu twojego męża lub partnera z aresztu śledczego (jeżeli został
tymczasowo aresztowany) zgodnie z art. 253 § 3 kpk.
Czego możesz oczekiwać od policji?
Ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia należy do podstawowych zadań policji (art. 1 pkt. 2 ustawy o policji).
Od interweniujących funkcjonariuszy masz prawo domagać się:
●
podania ci nazwiska i numerów służbowych (to ważne – mogą być świadkami w sprawie);
●
przeprowadzenia z tobą rozmowy bez obecności sprawcy;
●
zabezpieczenia wszelkich śladów popełnienia przestępstwa (podarte ubranie, zniszczone sprzęty);
●
zatrzymania sprawcy na 48 godzin, jeśli obawiasz się o swoje bezpieczeństwo, gdyż sprawca np. groził, że cię zabije,
używał niebezpiecznych narzędzi, posiada broń (art. 15 ust. 1 p. 3 ustawy o policji);
●
odwiezienia sprawcy, który znajduje się pod wpływem alkoholu do Izby Wytrzeźwień;
●
wypełnienia przy każdej interwencji tzw. Niebieskiej Karty, która służy dokumentowaniu sytuacji przemocy;
●
przekazania ci Karty, zawierającej informacje o przysługujących ci prawach oraz adresach organizacji i instytucji, w których
możesz uzyskać pomoc;
●
zawiezienia cię do lekarza w celu zrobienia obdukcji, jeśli masz wyraźne obrażenia lub podejrzenia dotyczące poważnego
uszkodzenia ciała
Jeżeli funkcjonariusze policji odmówią przyjazdu na interwencję lub niewłaściwie ją przeprowadzą, masz prawo złożyć na
nich skargę. Interweniujący funkcjonariusze są zobowiązani przekazać wypełnione Niebieskie Karty dzielnicowemu.
Dzielnicowy zaś ma obowiązek założenia teczki pt. „Przemoc domowa” i skontaktowania się z tobą nie później niż w ciągu 7
dni. Jest on również zobowiązany do systematycznych wizyt kontrolnych (co najmniej raz w miesiącu). Z każdej wizyty
powinien sporządzić notatkę urzędową. Jeśli obawiasz się sama złożyć zawiadomienie o przestępstwie masz prawo, domagać
się, aby dzielnicowy wystąpił o wszczęcie postępowania przygotowawczego (§4 pkt 10 zarządzenia nr 21 KGP z 2002 r.).
Jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, organy ścigania zobowiązane są wszcząć postępowanie
karne. W przypadku odmowy wszczęcia postępowania masz prawo złożyć zażalenie do prokuratora nadrzędnego nad tym,
który wydał lub zatwierdził postanowienie. Decyzję w sprawie wszczęcia lub odmowy wszczęcia postępowania powinnaś
dostać w ciągu 6 tygodni od złożenia zawiadomienia o przestępstwie.
Fundacja Centrum Praw Kobiet oferuje:
●
bezpłatne porady prawne i psychologiczne,
●
pomoc w kontaktach z policją, prokuraturą i sądami,
●
bezpłatne poradniki i ulotki prawne,
●
możliwość pobytu w schronisku dla kobiet i dzieci ofiar przemocy.
Fundacja Centrum Praw Kobiet
ul. Wilcza 60, lok. 19
00 – 679 Warszawa
tel./ fax (022) 652 01 17
e-mail: [email protected]
http://www.cpk.org.pl/
TELEFON STOP – (022) 621 35 37
TELEFON STOP - telefoniczne porady psychologiczne i prawne
Dyżury telefoniczne pełnią prawnicy i psycholodzy.
Telefoniczne porady psychologiczne w poniedziałki, wtorki, środy i piątki od godziny 10:00 do 15:00
Telefoniczne porady prawne w czwartki od godziny 10:00 do 16:00
(materiały pochodzą ze strony http://www.cpk.org.pl/ – Publikacje – Ulotki)
Ocena: 0/5 (0)
Tweetnij