sprawozdanie

Mój udział w EuroSim 2006 –
the European Union Stimulation
Praga, 5-8 stycznia 2006
Konferencja EuroSim miała na celu opracowanie aktu prawnego dotyczącego wspólnej
polityki państw członkowskich Unii Europejskiej względem uchodźców. Kwestia ta jest
przedmiotem wielu sporów między członkami UE, dlatego uważam, że sukcesem było
uzgodnienie przez wszystkie „państwa” wspólnego stanowiska.
Symulacja polegała na tym, iż każde z państw członkowskich Unii Europejskiej
reprezentowane przez studentów, miało sześciu przedstawicieli, którzy pracowali w swoich
komisjach. Mnie przypadła rola COREPER-a Szwecji, oprócz tego w skład delegacji
szwedzkiej weszli: premier Szwecji, minister spraw wewnętrznych, minister sprawiedliwości
i minister spraw zagranicznych Szwecji. Musiałam wykazać się wiedzą o polityce Szwecji
względem imigrantów i przedstawiać ją na forum obrad komisji COREPER-ów. Sprawy,
którymi się zajmowaliśmy, dotyczyły przede wszystkim czasowego pobytu uchodźców na
terytorium UE w związku z nagłym znacznym napływem takiej ludności (może być to
spowodowane np. klęską żywiołową na bardzo dużą skalę, czy wojną domową) i związanych
z tym tworzeniem obozów przejściowych pod jurysdykcją UE, i UNHCR (Szwecja kładła
nacisk na ochronę praw człowieka w tych miejscach, na jej prośbę dodano ten zapis do
projektu). Długa dyskusja dotyczyła również tego, z jakich powodów ludzie mogą być
dyskryminowani w swoich ojczystych krajach. Ostatecznie przegłosowany został zakaz
dyskryminacji ze względu na narodowość, pochodzenie etniczne i religię (zgodnie ze
stanowiskiem Szwecji w tej sprawie).
Główna praca COREPER-ów, a więc i moja, dotyczyła przygotowania finalnego projektu
ustawy pod względem prawnym i językowym. Wszystkie sporne lub niezrozumiałe kwestie
językowe były kierowane właśnie do nas.
Udział w EuroSim był dla mnie fantastycznym przeżyciem, głównie ze względu na
doświadczenie, które z niej wyniosłam. Miałam okazje wykorzystać w praktyce wiedzę z
zakresu praw człowieka i prawa europejskiego. Ciekawie było również poznać punkt
widzenia amerykańskich studentów na sprawy europejskie, zwłaszcza że stanowili oni ok.
70% wszystkich uczestników konferencji. Organizatorzy zadbali o to, by wszystko sprawnie
się odbywało, w ramach przerw między obradami, zaplanowali np. wykłady z prawa.
Symulacje odbywały się od 9.30 do 17.30 (z przerwą na lunch), jednak studenci zazwyczaj
dyskutowali na sporne tematy również wieczorami w hotelu lub w pubach. Świadczy to o
dużym zaangażowaniu uczestników.
Starałam się wziąć czynny udział w całej konferencji i doprowadzić to tego, aby propozycja
traktatu była jak najbardziej zgodna ze stanowiskiem kraju, który reprezentowałam, czyli
Szwecji. Wszystkie moje propozycje zostały przegłosowane i włączone do traktatu, co
uważam za sukces.
Justyna Komperda,
III rok, Stosunki Międzynarodowe