Nr 10. czerwiec 2015

przedszkolne
nowinki
dla całej rodzinki
Nr 10. czerwiec 2015
Drodzy Rodzice
Za nami piękny rok… Tyle się wydarzyło. Wystarczy
przejrzeć galerie na przedszkolnej stronie, by
uświadomić sobie, że tak było w istocie. Zachęcamy też
do przeglądania galerii własnych wspomnień, tam mamy
takie obrazki, jakich nie uchwycił żaden aparat.
Wasze dzieci o rok starsze… Maluszki już nie są takie
małe, a starszaki wylatują z naszego gniazdka…
Dziękujemy Wam za obecność, za zaufanie i współpracę.
Życzymy pięknych wakacji i do zobaczenia we wrześniu.
Redakcja
Przyjaciel Kłapouchego w czerwcu
Dziękuje Bogu za kolegów i przyjaciół z grupy i z całego świata.
Dopasowuje charakterystyczne przedmioty do dzieci z różnych
krajów.
Wie w jakich domach mieszkają.
Stosuje formy grzecznościowe: proszę, dziękuję, przepraszam.
Potrafi w zgodzie bawić się z innymi dziećmi.
Pomaga innym.
Dziękuje w modlitwie Panu Bogu za piękno stworzonego świata.
Opowiada o konsekwencjach nadmiernych kąpieli słonecznych.
Mówi o wpływie świeżego powietrza na zdrowie człowieka.
Cieszy się mówiąc o planowanych wakacjach rodzinnych.
Swobodnie wypowiada się na temat planów i marzeń wakacyjnych.
Porządkuje liczebność zbiorów w ich liczebności
wzrastającej i malejącej.
Wiersz
Wakacyjne rady
Głowa nie jest od parady
i służyć ci musi dalej.
Dbaj więc o nią i osłaniaj,
kiedy słońce pali.
Płynie w rzece woda,
chłodna, bystra, czysta.
Tylko przy dorosłych
z kąpieli korzystaj.
Jagody nieznane
gdy zobaczysz w borze,
nie zrywaj! nie zjadaj!
bo zatruć się możesz.
Urządzamy grzybobranie.
Jaka rada stąd wynika?
Gdy jakiegoś grzyba nie znasz,
Nie wkładaj go do koszyka.
Zadania Przyjaciół Kubusia Puchatka
w czerwcu
Motywowanie do zgodnego udziału w życiu grupy przedszkolnej.
Wdrażanie do samodzielności i kulturalnego zachowania się.
Wyrabianie dbałości o ład i porządek.
Rozwijanie wrażliwości słuchowej za pomocą dźwięków z otoczenia,
dźwięków wydawanych przez przedmioty, instrumenty oraz
dźwięków mowy.
Usprawnianie narządów artykulacji.
Stwarzanie sytuacji umożliwiających dzieciom określnie wyniku
dodawania i odejmowania oraz dostrzegania zmian.
Uświadamianie dzieciom sensu zdarzeń przyczynowo-skutkowych
oraz umożliwianie przewidywania następstw.
Motywowanie do dbałości o sprawność fizyczną.
Rozwijanie umiejętności zapewniających bezpieczeństwo sobie
i innym.
Rozwijanie zainteresowań muzycznych i tanecznych.
Inspirowanie do działań plastycznych i konstrukcyjnych.
Rozwijanie zainteresowania światem roślin i zwierząt.
Kształtowanie postawy szacunku dla roślin i zwierząt.
Kształtowanie umiejętności przeliczania – poszerzanie zakresu
liczenia; działanie na zbiorach; wdrażanie do posługiwania się
liczebnikami głównymi i porządkowymi.
Doskonalenie umiejętności dostrzegania i rozumienia rytmów.
Doskonalenie umiejętności wzrokowych – wyróżniania elementów na
obrazku; łączenia przedmiotu z jego konturem, składania obrazka z
wielu części, itp.
Doskonalenie umiejętności wypowiadania się zdaniami na temat
sytuacji przedstawionej na obrazku – posługiwanie się czasownikami
i przymiotnikami podczas opowiadania treści ilustracji. Budzenie
zainteresowania książką i czytaniem
Motywowanie do interesowania się życiem rodziny i uczestniczenia
w nim.
Wiersz
Majowy wiatr
W majowy wtorek, majowy wiatr
z odświętną miną do miasta wpadł.
Wszedł do kwiaciarni przed ósmą tuż
i kupił bukiet z tysiąca róż.
Wszyscy zdziwieni patrzyli nań:
- Dla kogo kwiaty?
- Dla naszych mam!
Koło przedszkola przystanął wiatr
i każdej mamie podarował kwiat.
Piosenka
Co powie tata?
Dlaczego biedronka jest mała? Czy może być morze bez dna?
Czy każda królewna ma pałac? I czy on jest ze szkła?
Dlaczego raz jestem nieśmiała? A potem to brykam, aż wstyd?
Co powie tata? Co powie tata?
Co tata mi powie, co na to odpowie?
Co powie tata? Co powie tata?
Czy znów się wykręci, czy dziecko zniechęci, czy nie?
Skąd wzięły się mrówki w słoiku? Czy lepiej mieć kota czy psa?
Dlaczego wciąż mówią: Bądź cicho! Przecież głos mam i ja!
Czy można pokochać ślimaka? Skąd biorą się burze i mgły?
Co powie tata? Co powie tata?
Co tata mi powie? Co na to odpowie mi dziś?
Przyjaciel Królika w czerwcu
Dziękuje Bogu za kolegów i przyjaciół z grupy i z całego świata.
Dopasowuje charakterystyczne przedmioty do dzieci z różnych
krajów.
Wie w jakich domach mieszkają.
Dziękuje w modlitwie Panu Bogu za piękno stworzonego świata.
Opowiada o konsekwencjach nadmiernych kąpieli słonecznych.
Mówi o wpływie świeżego powietrza na zdrowie człowieka.
Cieszy się mówiąc o planowanych wakacjach rodzinnych.
Swobodnie wypowiada się na temat planów i marzeń wakacyjnych.
Poprawnie nazywa różne regiony Polski.
Wiersz
POŻEGNANIE PRZEDSZKOLA
Żegnaj przedszkole żegnaj!
Wołają wakacje.
W dali błękit, zieleń,
kwitnące akacje.
W dali szumią lasy,
Srebrzą się strumienie.
Żegnaj przedszkole, żegnaj
Wszystkim do widzenia!
Dobrze nam tu było razem
Uczyć się, przyjaźnić , bawić,
szybko mijał czas.
Dziś żegnamy Was.
Piosenka
Mamy czas
Ref: Mamy czas, mamy czas, mamy czas,
Czas nie goni nas.
1. Wiosna, lato, jesień, zima,
Człowiek czasu nie zatrzyma
Wiosna, lato, jesień, zima,
Człowiek czasu nie zatrzyma .
Ref: Mamy czas…
2. Gdy się człowiek spieszy to się
diabeł cieszy.
Ten kto jest ostatni,
w Niebie będzie pierwszy.
Ref: Mamy czas….
3. Chociaż nam czas ucieka,
Życie wieczne na nas czeka.
Chociaż nam czas ucieka,
Życie wieczne na nas czeka.
Przyjaciele Tygryska w czerwcu poznają:
 Ludzi różnych ras, określanie miejsc ich zamieszkania,
warunków klimatycznych, w jakich żyją
 Zwyczaje ludzi różnych ras (ubiór, mieszkanie)
 Warunki życia na różnych kontynentach
 Zabawy dzieci z różnych regionów świata.
 Liczebniki główne i porządkowe w zakresie dziesięciu
 Dodawanie i odejmowanie w zakresie dziesięciu
 Właściwości fizyczne powietrza
 W sposób bezpośredni lub pośredni, zmian zachodzących w
przyrodzie w wybranych środowiskach (np.: lesie, na łące)
 Charakterystycznych cech lata, np.: długie dni, wyższa
temperatura; poznanie zjawisk atmosferycznych występujących
o tej porze roku, np.: burzy, tęczy.
 Odpowiednie zachowanie się podczas burzy, huraganu.
 Zagrożenia związane z wakacyjnym odpoczynkiem
 Przedmioty, które należy zabrać ze sobą na wakacje
Piosenka:
Piosenki do programu pt. „Pyza na polskich dróżkach”
Wiersz:
„Przyjaciel”
Nie musisz mieć przyjaciół stu,
nie musisz mieć dziesięciu,
wystarczy, byś jednego miał,
a to już wielkie szczęście.
Przyjaciel to jest taki ktoś,
kto nigdy nie zawiedzie,
a poznasz go, bo z tobą jest,
gdy coś się nie powiedzie.
Przyjaciel to jest taki ktoś,
kto zawsze cię zrozumie,
gdy dobrze jest – to cieszy się,
gdy źle – pocieszyć umie.
Ogłoszenia przedszkolne
1.06 (pon.) DZIEŃ DZIECKA
9.40 życzenia dyrekcji i nauczycieli w auli, niespodzianki
10.00 – 13.00 Udział w Festynie „Bądźmy razem” na Placu
Biegańskiego
15.00 Mecz piłki nożnej „Przyjaciele Tygryska” – „Przyjaciele
Królika” na boisku przedszkolnym lub w auli
2.06 (wt.) g.9.00 spektakl w Teatrze A. Mickiewicza
pt. „Jaś i Małgosia”
15.00 zajęcia otwarte z rytmiki : „Ding – dong i wszystko gra”
dla „Przyjaciół Tygryska”
3.06 g. 15.00 zajęcia otwarte z rytmiki : „Ding – dong
i wszystko gra” dla „Przyjaciół Królika”
8 – 10.06 g15.00 – 17.00 DNI OTWARTE dla nowych
przedszkolaków i ich rodzin
11.06 (czw.) g. 15.00 Zebranie Rodziców. Podsumowanie roku
szkolnego oraz „Zanim pójdą do szkoły” (3cz.) p. Danuta Kuźnik
16.00 zebranie Rady Rodziców
16.06 (w.t) g.15.30 EUCHARYSTIA na zakończenie roku
szkolnego.
Przed Mszą św. konferencja ks. Łukasza Dyktyńskiego
Terminy zakończenia roku przedszkolnego w grupach:
3 – latki 16.06 (wt.) po Mszy Św.
4 – latki 17.06 (śr.) g.15.30
5 – latki „Przyjaciele Tygryska” 18.06 g.15.30
5 – latki „Przyjaciele Królika” 22.06g. 15.30
18.06 (czw.) Wycieczka do Krasiejowa – „Przyjaciele Kubusia
Puchatka”
24.06 (śr.) TURNIEJ PIŁKI NOŻNEJ TATUSIÓW O PUCHAR
PRZECHODNI od 15.30 – 17.15
O stygmatyzacji dzieci kilka zdań
Stygmatyzacja jest etykietowaniem dziecka określeniami typu „ty
leniu”, „ty ofermo”; jest sprowadzaniem dziecka do tych
określonych cech.
Konsekwencje stygmatyzacji:
- niskie poczucie własnej wartości
- postrzeganie siebie poprzez pryzmat ocen nauczyciela lub rodzica
- zaburzone relacje w grupie.
Dobrze jest mieć świadomość konsekwencji, jakie niesie ze sobą
stygmatyzacja dziecka i umieć zastępować określenia etykietujące
innymi, opisowymi. Na przykład „Ty leniu” można zastąpić „Widzę,
że nie zrobiłeś tego, o co cię poprosiłam, zrób to teraz”. Oczywiście
niewłaściwe zachowanie podlega krytyce, ale nie dziecko.
Stygmatyzacji można zapobiegać poprzez:
- świadomość tego, czym jest i jakie ma konsekwencje
-świadome używanie własnego autorytetu,
- obserwację dziecka i w razie potrzeby udzielanie mu wsparcia.
Poczucie własnej wartości jest wiarą w swoje możliwości, jest to
pewność, że zasługuje się na szczęście; jest ono fundamentem
prawidłowego funkcjonowania jednostki.
Poczucie własnej wartości buduje się poprzez:
- wspieranie starań dziecka
- konstruktywną krytykę (zachowania a nie dziecka)
- nieużywanie stygmatyzacji
- nieporównywanie dziecka do innych
Dziecko z prawidłowo ukształtowanym poczuciem własnej
wartości:
- jest radosne i pewne swoich możliwości
- czuje się ważne
- lepiej odnajduje się w grupie
- z odwagą podejmuje nowe zadania.
AUTOAGRESJA, gdy dziecko kieruje gniew przeciw sobie
Większość dzieci w wieku przedszkolnym uzyskuje już
względną stabilność emocjonalną, toteż częste zachowania
autoagresywne sygnalizują poważny problem – przeżyty uraz
psychiczny, trudną sytuację rodzinną dziecka lub zaburzenia
rozwoju. Mówiąc o autoagresji najczęściej mamy do czynienia z
zadawaniem sobie bólu fizycznego w sytuacji, kiedy dziecko
odczuwa silne napięcie, z którym nie umie sobie poradzić. Takie
zachowanie u dziecka to na przykład:
- uderzanie głową w ścianę i inne twarde przedmioty
- uderzanie rękami lub kopanie meble czy ściany
- wyrywanie sobie włosów
- gryzienie palców, rąk
-obgryzanie paznokci do krwi.
Warto pamiętać, ze te i inne rodzaje zachowań mogą mieć bardzo
różne przyczyny. Konsultacje u specjalistów (psychologa,
psychiatry, neurologa, terapeuty integracji sensorycznej) pozwalają
ustalić plan terapeutyczny odpowiedni dla danego przypadku.
Autoagresja w klasycznym rozumieniu oznacza gnie, który
dziecko obraca przeciwko sobie. Często dzieci zachowują się tak,
kiedy udaremni się ich próby zaatakowania dorosłego. W silnym
napięciu nie potrafią wyrazić emocji słowami. Zamiast uderzyć
mamę, bije samo siebie. Takie zachowanie pozwala rozładować
negatywne emocje, toteż ulega utrwaleniu.
Jak reagować? Najważniejsza jest ocena, czy dziecko narażone
jest na uraz fizyczny. Większość zachowań tego typu nie prowadzi
do uszkodzeń ciała, czasem jednak ataki autoagresji są tak
gwałtowne, że dziecko może sobie zrobić krzywdę. W sytuacji
ekstremalnej sposobem na uspokojenie i ochronienie dziecka jest
przytrzymanie go w bezpieczny sposób. Jeśli nie ma zagrożenia,
najlepiej zostawić dziecko w spokoju i porozmawiać z nim, gdy się
uspokoi. Często odebranie dziecku uwagi znacząco skraca taki atak i
jego siłę. Niezwykle istotne jest rozpoznanie przyczyn takich
zachowań, ponieważ dalsze działania terapeutyczne zależne będą od
diagnozy. Jeżeli np. autoagresja wynika z zaburzeń czucia, istotna
jest konsultacja neurologiczna i SI, a nie uczenie radzenia sobie z
napięciem emocjonalnym.
Rodzeństwo bez rywalizacji…
…jak pomóc własnym dzieciom żyć w zgodzie, by
samemu żyć w zgodzie.
Będąc rodzicami dwojga i więcej dzieci wciąż
doświadczamy frustracji związanej z napięciami
pomiędzy rodzeństwem. Książka pań A. Faber i E.
Mazlish stanowi doskonałe źródło inspiracji i pomysłów.
Co robić, kiedy dzieci się biją
Poziom I: Normalna sprzeczka
1. Nie zwracaj uwagi. Pomyśl o następnych
wakacjach 
2. Powiedz sobie, że dzieci zdobywają ważne
doświadczenie w dziedzinie rozstrzygania sporów.
Poziom II: Konflikt zaostrza się. Interwencja osoby
dorosłej może okazać się pomocna.
1. Daj dzieciom do zrozumienia, że dostrzegasz ich
gniew: „Wygląda na to, że jesteście na siebie
wściekli”.
2. Określ swoimi słowami punkt widzenia każdego
dziecka: „A więc ty chcesz jeszcze potrzymać
pieska, bo dopiero wzięłaś go na ręce. A ty,
uważasz, ze teraz twoja kolej”.
3. Doceń wagę ich problemu: „To trudny problem:
dwoje dzieci, jeden pies”.
4. Wyraź wiarę w zdolności dzieci do samodzielnego
znalezienia rozwiązania: „Jestem pewna, ze
potraficie znaleźć rozwiązanie, które zadowoli
was oboje… i pieska też”.
5. Wyjdź z pokoju.
Poziom III: Sytuacja potencjalnie niebezpieczna
1. Upewnij się: „Czy bijecie się na niby, czy
naprawdę?” (bójki na niby są dozwolone,
prawdziwe bójki – nie)
2. Poinformuj dzieci jakie są zasady: „Bójki na niby
są dozwolone tylko za zgodą obu stron”.
Poziom IV: Sytuacja zdecydowanie niebezpieczna!
Konieczna interwencja osoby dorosłej.
1. Opisz, co widzisz: „Widzę dwoje rozzłoszczonych
dzieci, które zaraz sobie zrobią krzywdę”.
2. Rozdziel dzieci: „Nie możecie przebywać razem.
To niebezpieczne. Potrzebujecie trochę czasu,
żeby ochłonąć. Każdy do swojego pokoju i to
szybko!”
Kiedy dzieci nie potrafią same rozwiązać problemu
1. Zwołaj spotkanie antagonistów. Wyjaśnij cel
i podstawowe zasady.
2. Zanotuj, co czuje i czym się martwi każde
z dzieci i odczytaj im to.
3. Daj dzieciom czas na obronę własnego stanowiska.
4. E Poproś, żeby każdy zaproponował rozwiązania.
Zapisz wszystkie pomysły, ale nie oceniaj ich.
5. Wybierz rozwiązania, które wszyscy mogą
zaakceptować.
6. Zapowiedz ciąg dalszy.