Prawo autorskie kazusy 1. P jest specjalistą w dziedzinie
Transkrypt
Prawo autorskie kazusy 1. P jest specjalistą w dziedzinie
Prawo autorskie kazusy 1. P jest specjalistą w dziedzinie budownictwa. Spółka S. zawarła umowę z Muzeum Narodowym o wykonanie opracowania projektowo-budowlanego dotyczącego prac remontowych. Przy udziale osób pośredniczących w kontaktach pomiędzy stronami doszło do podjęcia się przez P wykonania ekspertyzy budowlanej. P opinię wykonał i przekazał S. Strony nie zawarły umowy w formie pisemnej. Spółka, w wykonaniu umowy zawartej z Muzeum, przedstawiła inwestorowi własny projekt podstawowy zawierający opracowanie branżowe zatytułowane ekspertyzy techniczne. W ramach tego projektu została zamieszczona ekspertyza wykonana przez P., w wersji okrojonej, w wyniku wyeliminowania istotnych fragmentów, w tym zaleceń. Cały projekt został opatrzony adnotacją, że rozwiązania w nim zawarte stanowią własność spółki, w spisie zawartości opracowania została wymieniona ekspertyza budowlana ze wskazaniem, że została ona wykonana przez P. Czy doszło do naruszenia praw autorskich P. Jakie argumenty mogą przemawiać za, a jakie przeciwko? 2. K, na podstawie zawartej w formie ustnej, odpłatnej umowy o dzieło zawartej ze Szpitalem Miejskim opracował materiał pod nazwą "Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej Szpitala Miejskiego", który został przekazany szpitalowi. Strony nie zawierały dodatkowych porozumień. Rozpoczynając procedurę przetargową Szpital zamieścił stosowne ogłoszenie wymagane przez ustawę prawo zamówień publicznych wraz ze SIWZ na stronie internetowej własnej oraz w biuletynie informacji publicznej. Z każdej ze stron plik zawierający SIWZ mógł być pobierany przez dowolną liczbę osób. K uważa, że doszło do naruszenia jego autorskich praw majątkowych. „Art. 36 1. Specyfikacja istotnych warunków zamówienia zawiera co najmniej (…) 2. W przypadku gdy przepisy ustawy nie stanowią inaczej, specyfikacja istotnych warunków zamówienia zawiera również (…)” 3. Do 2001r. władze Bochni organizowały obchody Święta 11.11, m.in. organizując „Bieg Niepodległości”, który odbywał się zwykle na krótkiej trasie, łączącej pomniki upamiętniające wydarzenia historyczne w centrum miejscowości. W 2001 r. Z. zaproponował miastu współpracę i współorganizację imprezy sportowej pod nazwą „Bocheński Półmaraton Niepodległości”, wskazując, że bieg odbywać będzie się na trasie odpowiadającej połowie długości maratonu, wytyczył trasę biegu po ulicach miasta, uwzględniając warunki topograficzne, różnice wzniesień terenu, nawierzchnię, tak by bieg był dostępny dla zawodników- amatorów. Wytyczając trasę brał pod uwagę by nie była zbyt trudna, była ciekawa widokowo, aby były dogodne miejsca obserwacyjne dla widzów. W zakresie bezpieczeństwa Z uzgodnił trasę z miastem, uwzględniając uwagi odpowiednich służb. Wyboru ulic dokonał Z, był on znacząco inny od tras poprzednich biegów. Trasa została utrwalona w postaci mapki z opisem trasy. Z uzyskał atest Polskiego Związku Lekkiej Atletyki dla trasy. Mapka była reprodukowana na afiszach, ulotkach i stronie internetowej miasta, w celu promocji imprezy. Imprezy organizowano w latach 2001- 2005 wspólnie przez miasto i Z, w ramach działalności gospodarczej tego ostatniego. W związku z niedociągnięciami Z przy organizacji imprezy w 2005r., miasto zerwało współpracę i w 2006r. samo zorganizowało bieg po dotychczasowej trasie, w identycznej formule jak poprzednio. Z uważa, że doszło do naruszenia jego praw autorskich do trasy półmaratonu. 4. Anna jest autorką albumu „Architektura powojennej Warszawy” w którym zamieściła zdjęcia własne i cudze, w tym zdjęcie autorstwa Karola, przedstawiające pochód pierwszomajowy na Placu Defilad, Anna zdjęcie to zaczerpnęła z wydanego w 2001 r. albumu Karola, na zdjęciu zamieszczonym w albumie nie ma żadnego wskazania na to, że jest ono chronione prawami autorskimi. Jest tam tylko informacja, że zostało ono po raz pierwszy opublikowane w Trybunie Ludów 2. maja 1979r. Karol uważa, że publikując zdjęcie, bez jego zgody Anna naruszyła jego majątkowe prawa autorskie. Co powinien wykazać Karol dla skutecznego dochodzenia roszczeń wobec Anny? 5. Spółka H. była dostawcą stanowiących element umundurowania Policji haftowanych wizerunków, w tym siedemnastu pochewek na naramienniki z odznakami stopni służbowych oraz orła z napisem "Policja" na czapki wyjściowe i czapki garnizonowe. Pracownicy H. w ramach stosunku pracy dokonali opracowania wizerunków odznak na naramienniki i analogicznego opracowania wizerunku orła na podstawie wzorów otrzymanych z Komendy Głównej Policji i zamieszczonych jako załączniki w ówcześnie obowiązującym rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 października 1991 r. w sprawie umundurowania policjantów (Dz. U. Nr 74, poz. 466 z późn. zm.). Niewątpliwie opracowanie przedmiotowych wizerunków wymagało znacznego wysiłku i nakładów i stanowi osiągnięcie H. Komenda Główna Policji zamówiła w powodowej spółce wykonanie, a następnie nabywała od niej elementy umundurowania Policji wykonane według złożonej dokumentacji. Zamówienia były realizowane w trybie zamówienia z wolnej ręki na przestrzeni kilku lat, później zezwolono komendom wojewódzkim Policji na udzielanie we własnym zakresie uzupełniających zamówień brakujących im składników umundurowania. Na tej podstawie pozwana Komenda Wojewódzka w Radomiu dokonała zakupu spornych haftowanych wizerunków w spółce A. H. pozwała Skarb Państwa – KWP w Radomiu o zaniechanie naruszeń autorskich praw majątkowych oraz pokrewnych praw majątkowych.