otwórz

PRAWO UPADŁOŚCIOWE I
NAPRAWCZE
ĆWICZENIA CZ II
radca prawny Arkadiusz Świderek
1. WYŁĄCZENIA Z MASY UPADŁOŚCI
2. ORZECZENIE ZAKAZU PROWADZENIA
DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ
3. UMOWY W UPADŁOŚCI
Wyłączenia z masy upadłości
zagadnienia do rozstrzygnięcia
• 1. Czy maszyny rolnicze należące do rolnika wchodzą w skład masy
upadłości ?
• 2. Czy wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia wykonywanej przez
upadłego wchodzą w skład masy upadłości ?
• 3. Czy nieruchomość może zostać wyłączona z masy upadłości ?
• 4. Co może podlegać wyłączeniu z masy upadłości ,czy
nieruchomość przewłaszczona na zabezpieczenie podlega
wyłączeniu z masy ?
• 5. Kto może występować z wnioskiem o wyłączenie , czy także
upadły?
• 6. Czy nabywca przedsiębiorstwa upadłego może wystąpić z
wnioskiem o przekazanie mu środków jakie były wyodrębnione na
rachunku ZF ŚS ?
• 7. Przeciwko komu wnosi się pozew o wyłączenie z masy upadłości ?
Ad 1
• Art. 830 k.p.c. Minister Sprawiedliwości w
porozumieniu z Ministrem Rolnictwa46) oraz
Ministrem Finansów47) określi
rozporządzeniem, jakie przedmioty należące
do rolnika prowadzącego gospodarstwo nie
podlegają egzekucji.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWIE OKREŚLENIA PRZEDMIOTÓW NALEŻĄCYCH DO ROLNIKA PROWADZĄCEGO GOSPODARSTWO, KTÓRE NIE PODLEGAJĄ EGZEKUCJI
SĄDOWEJ
z dnia 16 maja 1996 r. (Dz.U. Nr 63, poz. 300)
Na podstawie art. 830 Kodeksu postępowania cywilnego zarządza się, co następuje:
§ 1 [Przedmioty wyłączone spod egzekucji] W razie skierowania egzekucji sądowej przeciwko rolnikowi, który prowadzi gospodarstwo rolne, niezależnie od przedmiotów wyłączonych spod egzekucji
przez Kodeks postępowania cywilnego, egzekucji nie podlegają ponadto następujące przedmioty:
1) jeden koń z uprzężą, a w razie braku konia – jeden źrebak lub inne zwierzę pociągowe wraz z uprzężą,
2) w razie braku krowy – jedna jałówka lub cieliczka, niezależnie od tego, czy dłużnik posiada kozy albo owce podlegające wyłączeniu spod egzekucji na podstawie art. 829 pkt 3 Kodeksu postępowania
cywilnego,
3) jeden tryk, jedna maciora (locha) oraz 20 sztuk drobiu,
4) podstawowe maszyny, narzędzia i urządzenia rolnicze w ilości niezbędnej do pracy w gospodarstwie rolnym,
5) zboże i inne ziemiopłody niezbędne do siewów lub sadzenia w gospodarstwie rolnym dłużnika w danym roku gospodarczym,
6) zwierzęta gospodarskie w połowie okresu ciąży i w okresie odchowu potomstwa oraz potomstwo w okresie: źrebaki do 5 miesięcy, cielęta do 4 miesięcy, jagnięta do 3 miesięcy, prosięta do 2
miesięcy i koźlęta do 5 miesięcy,
7) zakontraktowane zwierzęta rzeźne, jeżeli ich waga nie odpowiada warunkom handlowym albo termin dostawy nie upłynął lub nie upływa w miesiącu przeprowadzenia egzekucji,
8) ciągnik wraz z maszynami i sprzętem współpracującym niezbędnym do uprawy, pielęgnacji, zbioru i transportu ziemiopłodów,
9) zapasy paliwa i części zamienne niezbędne do normalnej pracy ciągnika i maszyn rolniczych – na okres niezbędny do zakończenia cyklu produkcyjnego,
10) zapasy opału na okres sześciu miesięcy,
11) nawozy oraz środki ochrony roślin w ilości niezbędnej na dany rok gospodarczy dla gospodarstwa rolnego,
12) stado podstawowe zwierząt futerkowych oraz zwierzęta futerkowe, co do których hodowca zawarł umowę kontraktacyjną na dostawę skór tych zwierząt,
13) stado użytkowe kur niosek w okresie pierwszych sześciu miesięcy nieśności,
14) zapasy paszy i ściółki dla inwentarza wymienionego w pkt 1, 2, 3, 6, 7, 12 i 13,
15) podstawowy sprzęt techniczny niezbędny do zakończenia cyklu danej technologii produkcji w przypadku gospodarstwa specjalistycznego,
16) zaliczki kontraktacyjne.
§ 2 [Inwentarz żywy i pasze; wyłączenia]
1. Egzekucji nie podlega ponadto nadwyżka inwentarza żywego ponad ilości wymienione w § 1 oraz w art. 829 pkt 3 Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli kierownik urzędu rejonowego właściwego
ze względu na miejsce położenia gospodarstwa rolnego dłużnika, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza lub prezydenta miasta), uzna ją za niezbędną do prowadzenia tego gospodarstwa. W takim
przypadku egzekucji nie podlegają także zapasy paszy i ściółki niezbędne dla tego inwentarza do najbliższych zbiorów.
2. Komornik po dokonaniu zajęcia pouczy dłużnika o treści ust. 1 i wyznaczy 14-dniowy termin na złożenie zaświadczenia kierownika urzędu rejonowego o uznaniu nadwyżki inwentarza żywego za
niezbędną do prowadzenia gospodarstwa rolnego. W razie bezskutecznego upływu tego terminu komornik podejmie dalsze czynności egzekucyjne.
§ 3 [Zwierzęta hodowlane] Zajęte zwierzęta gospodarskie, wpisane do księgi zwierząt zarodowych albo uznane za rozpłodniki odpowiednie do dalszej hodowli, wyłącza się spod egzekucji, jeżeli nie
mogły być sprzedane osobie, która wykaże, że posiada gospodarstwo rolne, w którym istnieją warunki do dalszej hodowli.
§ 4 [Egzekucja świadczeń alimentacyjnych]
1. W sprawach o egzekucję alimentów lub renty mającej charakter alimentów, jak również w sprawach o egzekucję należności powstałych w związku z pracą zarobkową, wykonywaną w gospodarstwie
rolnym dłużnika, nie stosuje się wyłączeń określonych w § 1 pkt 3, 10 i 16 oraz § 2, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do egzekucji świadczeń zaległych za okres dłuższy niż 6 miesięcy. Jeżeli jednak w toku egzekucji dochodzi do sprzedaży rzeczy ruchomej albo przejęcia jej na własność
wierzyciela, a rzecz sprzedana lub przejęta przekracza wartość świadczeń za okres do 6 miesięcy, nadwyżkę zalicza się na poczet pozostałych świadczeń.
§ 5 [Wyłączenie stosowania] Przepisów rozporządzenia nie stosuje się w razie równoczesnego skierowania egzekucji do wszystkich nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego
prowadzonego przez dłużnika.
§ 6 [Derogacja] Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 maja 1966 r. w sprawie określenia przedmiotów, należących do rolnika prowadzącego gospodarstwo, które nie podlegają
egzekucji sądowej (Dz.U. Nr 21, poz. 138).
§ 7 [Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
Ad 1
• Art. 6 PR.UP.iNapr.
• Nie można ogłosić upadłości:
• 5) osób fizycznych prowadzących
gospodarstwo rolne;
Ad 2
• Wynagrodzenie otrzymywane przez upadłego z tytułu świadczenia usług
na podstawie innych umów niż umowa o pracę nie wchodzi w skład masy
upadłości w takich granicach, jakie wytyczają zwłaszcza przepisy art. 829
pkt 5 i art. 835 KPC, zgodnie z którym "jeżeli dłużnik otrzymuje dochody z
kilku źródeł, podstawę obliczenia stanowi suma wszystkich dochodów".
Według zgodnego stanowiska doktryny oznacza to, że podstawą obliczenia
wysokości kwoty nie wchodzącej do masy upadłości jest suma wszystkich
dochodów upadłego dłużnika, nie zaś każdy z dochodów z osobna. Należy
przy tym dodać, że pod rządem obecnie obowiązujących przepisów upadły
nie może już otrzymywać - jak stanowił art. 131 § 1 pkt 3 PrUp - "wsparcia"
z funduszów masy upadłości; może tylko korzystać z mieszkania
znajdującego się w lokalu lub w budynku wchodzącym do masy upadłości,
w zakresie i w terminie określonym przez sędziego-komisarza (art. 75 ust.
2 i 3 PrUpN).
• Tak S. Gurgul, Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz. Wyd. 9,
Warszawa 2013
• Rok: 2013
Ad 3
•
•
•
•
•
•
Nie zasługuje na aprobatę pogląd, że "zgromadzenie wierzycieli ma prawo wyłączyć z masy upadłości dowolny
składnik masy, w tym także nieruchomość" (P. Zimmerman, w: Komentarz, s. 131; podobnie F. Zedler, w:
Komentarz, s. 146, według którego prawo upadłościowe i naprawcze nie ogranicza wierzycieli w wyborze
wyłączanego mienia, pozostawione jest to zgromadzeniu wierzycieli). Moim zdaniem, uchwałą zgromadzenia
wierzycieli można wyłączyć z masy upadłości tylko nieruchomości, ponieważ wyłączenie z tej masy rzeczy
ruchomych, wierzytelności i innych praw majątkowych należy do sfery uprawnień sędziego-komisarza (art. 315 i
334 ust. 1 PrUpN), jest zaś niewątpliwe, że kompetencje poszczególnych organów postępowania upadłościowego
wykluczają się wzajemnie (zob. uwagi do art. 151, Nb 4 i do art. 191, Nb 3 i 4). Uzasadnieniem takiej właśnie
delimitacji uprawnień zgromadzenia wierzycieli i sędziego-komisarza na gruncie przepisów art. 63 ust. 2, art. 315 i
334 ust. 1 jest także okoliczność, że odbycie zgromadzenia wierzycieli wymaga z reguły licznych przedsięwzięć
organizacyjnych i poniesienia znacznych kosztów, których wysokość często pochłaniałaby niską na ogół wartość
rzeczy ruchomych (według prawa rzymskiego "rzecz ruchoma to rzecz tania"; res mobilis, res vilis), wierzytelności i
innych praw majątkowych upadłego, podlegających wyłączeniu z masy upadłości z mocy decyzji.
Tak S. Gurgul, Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz. Wyd. 9, Warszawa 2013
Rok:
2013
Art. 334 [Inna forma poszukiwania nabywcy]
1. W przypadku sprzedaży wierzytelności lub praw majątkowych upadłego stosuje się odpowiednio przepisy art.
315, 320-322 i 326.
Art. 315 [Wyłączenie rzeczy z masy upadłości] Jeżeli w skład masy upadłości wchodzą rzeczy ruchome, których nie
można zbyć z zachowaniem przepisów ustawy, sędzia-komisarz może postanowić o ich wyłączeniu z masy
upadłości albo zezwolić na ich zniszczenie. Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje zażalenie.
Ad 4
1) mienie należące do upadłego z
urzędu lub na wniosek
•
•
•
•
•
•
Art. 315 Jeżeli w skład masy upadłości wchodzą rzeczy ruchome, których nie można zbyć z
zachowaniem przepisów ustawy, sędzia-komisarz może postanowić o ich wyłączeniu z masy
upadłości albo zezwolić na ich zniszczenie. Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje
zażalenie.
Art. 334 1. W przypadku sprzedaży wierzytelności lub praw majątkowych upadłego stosuje się
odpowiednio przepisy art. 315, 320-322 i 326.
Art. 63 ust. 2 Uchwała zgromadzenia wierzycieli może wyłączyć z masy upadłości inne składniki
mienia upadłego.
Art. 64 [Środki na pomoc socjalną]
1. Mienie przeznaczone na pomoc dla pracowników upadłego i ich rodzin, stanowiące zgromadzone
na odrębnym rachunku bankowym środki pieniężne zakładowego funduszu świadczeń socjalnych,
tworzonego na podstawie przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, wraz z
przypadającymi po ogłoszeniu upadłości kwotami pochodzącymi ze zwrotu udzielonych pożyczek na
cele mieszkaniowe, wpłatami odsetek bankowych od środków tego funduszu oraz opłatami
pobieranymi od korzystających z usług i świadczeń socjalnych finansowanych z tego funduszu
organizowanych przez upadłego, nie wchodzi w skład masy upadłości. Składniki tego mienia oznaczy
sędzia-komisarz.
Art. 65 1. Jeżeli syndyk masy upadłości, nadzorca sądowy albo zarządca odmówił wstąpienia do
postępowania sądowego lub administracyjnego dotyczącego mienia upadłego lub gdy wystąpił z
tego postępowania, domniemywa się, że mienie objęte postępowaniem nie wchodzi do masy
upadłości.
Wyrok
Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
z dnia 4 kwietnia 2008 r.
I PK 243/07
Teza
Syndyk, który zatrudnia pracowników po ogłoszeniu upadłości, nie jest zwolniony z obowiązku dokonywania odpisów na zakładowy fundusz
świadczeń socjalnych.
OSNAPiUS 2009 nr 17-18, poz. 222, str. 721, MoPr 2008 nr 7, str. 380, Legalis
Prawo upadłościowe i naprawcze, Art. 64
• Mimo że świadczenia z funduszu nie mają
charakteru roszczeniowego dla pracowników, to
jednak według rozwiązań przyjętych w
FundŚwSocU środki funduszu idą za
pracownikami (art. 231 KP) w razie przejścia zakładu pracy w
całości lub w części do innego pracodawcy (art. 7 ust. 3, 3a-3d
FundŚwSocU). Nie trzeba szerzej uzasadniać, że właśnie w upadłości,
nawet likwidacyjnej, dochodzi nierzadko do przejęcia zakładu pracy przez
innego pracodawcę. Przecież nawet w upadłości obejmującej likwidację
majątku upadłego przedsiębiorstwo upadłego może być sprzedane jako
całość lub w części, co może być poprzedzone dzierżawą (art. 312, art. 316,
art. 318 PrUpadNapU).
Ad 4
2) mienie nienależące do upadłego na wniosek osoby
do której mienie należy
•
•
•
•
•
Art. 70 Składniki mienia nienależące do majątku upadłego podlegają wyłączeniu z masy upadłości.
Z zastrzeżeniem , że nie stosuje się przepisów o wyłączeniu do rzeczy, wierzytelności i innych praw
majątkowych przeniesionych przez upadłego na wierzyciela w celu zabezpieczenia wierzytelności.
Do przedmiotów tych oraz do zabezpieczonych w ten sposób wierzytelności stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy dotyczące zastawu i wierzytelności zabezpieczonych zastawem.
„art. 701 nie obejmuje przeniesienia przez upadłego własności nieruchomości na zabezpieczenie
wierzytelności przysługującej jego wierzycielowi. Przeciwko takiej wykładni przemawia wprawdzie
reguła lege non distinguente… ("rzecz" to przecież według przepisów art. 45-55 KC zarówno
nieruchomość, jak i rzecz ruchoma), proponowany jednak sposób rozumienia komentowanego
przepisu uzasadniają inne, ważkie argumenty. Po pierwsze, w treści art. 701 zd. 2 odsyła się do
"przepisów ustawy dotyczących zastawu i wierzytelności zabezpieczonych zastawem", a nie do
przepisów dotyczących hipoteki (nie stosuje się także ogólnej formuły "wierzytelności
zabezpieczone rzeczowo"), co wyraźnie wskazuje na zamiar ustawodawcy, by z zakresu działania art.
701 wyłączyć przewłaszczenie przez upadłego nieruchomości. Po drugie, rozciągnięcie skutków
działania komentowanego przepisu na czynność przewłaszczenia nieruchomości powodowałoby
poważne trudności w obrocie prawnym, wynikające z faktu, że sprzedaży nieruchomości - w razie
takiej potrzeby - musiałby zawsze dokonywać syndyk, zarządca albo upadły wspólnie z nadzorcą
sądowym, nie zaś właściciel nieruchomości ujawniony w księdze wieczystej (w tym kontekście
należy też przywołać regułę nemo plus iuris in alium transferre potest quam ipse habet).”
Tak S. Gurgul, Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz. Wyd. 9, Warszawa 2013
Rok: 2013
Ad 4
• Mienie – nie może być utożsamiane z pojęciem rzeczy w
rozumieniu art. 45 k.c.
• Nieruchomości, ruchomości, wierzytelności, prawa
majątkowe np. udziałowe w spółkach kapitałowych, papiery
wartościowe prawa majątkowe o charakterze
niematerialnym
• W postanowieniu z 17 marca 1967r. SN wyraził pogląd, że
należy rozumieć wszelkie prawa byle tylko przedmiot
wyłączenia był indywidualnie oznaczony i nadawał się do
wydzielenia z masy (I CZ 146/66,OSNCP 1967, nr 11, poz.
203)
• Wierzytelność sporna jak i bezsporna – tak uchwała SN z 20
grudnia 1994 (III CZP 134/94, OSNC 1995, nr 4, poz. 58)
WNIOSEK O WYŁĄCZENIE
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Wyłączenie dokonywane jest na wniosek osoby , do której mienie należy a nie z urzędu, (w doktrynie
dopuszcza się aby syndyk w syatuacji nie budzącej wątpliwości wyłączył)
w którym należy podać żądanie wydania mienia lub świadczenia wzajemnego,
a ponadto wszelkie twierdzenia, zarzuty i dowody pod rygorem utraty prawa do powoływania się na nie w
toku dalszego postępowania, chyba że powołanie we wniosku było niemożliwe.
Wniosek rozpoznaje sędzia –komisarz w terminie do 1 miesiąca od jego wpływu.
Postanowienie o wyłączeniu podlega obwieszczeniu.
Zażalenie można wnieść tylko na postanowienie w którym wyłącza się z masy upadłości.
Zażalenie składa upadły lub wierzyciele.
2006.01.25 postanow. SN
V CNP 82/05
LEX nr 191173
Orzeczenie sądu upadłościowego oddalającego zażalenie na postanowienie sędziego komisarza
rozstrzygającego o wyłączeniu składników mienia z masy upadłości spełnia wymagania przewidziane w art.
4241 § 1 k.p.c.
POZEW O WYŁĄCZENIE
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
W przypadku odmowy wyłączenia zażalenie nie przysługuje
W przypadku odmowy wyłączenia – co następuje w formie oddalenia wniosku wnioskodawca może złożyć
powództwo o wyłączenie danego składnika z masy upadłości.
Powództwo należy wnieść do sądu upadłościowego w terminie miesiąca od otrzymania postanowienia o oddaleniu
wniosku. W pozwie wskazać można jedynie twierdzenia dowody i zarzuty zawarte wcześniej we wniosku. Tylko gdy
się wykaże iż nie było możliwe powołanie ich wcześniej, nowe dowody i twierdzenia mogą być powołane w pozwie
, ale w tym przypadku powód może zostać obciążony kosztami procesu. Powództwo to może być zabezpieczone
poprzez zakaz zbywania lub obciążania mienia objętego pozwem.
Sąd upadłościowy jest właściwy niezależnie od wartości przedmiotu sporu.
Postępowania procesowe ma charakter odrębnego postępowania w toku postępowania upadłościowego.
Stosować należy przepisy o procesie.
Termin nie podlega przywróceniu ma charakter terminu prawa materialnego.
POZEW wnosi się przeciwko syndykowi lub zarządcy lub upadłemu
Powinien odpowiadać warunkom pisma procesowego art. 187 k.p.c w zw z art. 126 k.p.c.
Opłata zgodnie z art. 13 w zw. z art. 21 i art. 3 ust. 2 pkt. 1 uk.s.c.
Art. 13 [Opłata stosunkowa]
1. Opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5% wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie
mniej niż 30 złotych i nie więcej niż 100 000 złotych.
2. Opłata stosunkowa w sprawach o prawa majątkowe dochodzone w postępowaniu grupowym wynosi 2% wartości przedmiotu sporu lub
przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 złotych i nie więcej niż 100 000 złotych.
Wniosek o orzeczenie zakazu
prowadzenia działalności gospodarczej
• Art. 76 u.ks.c Opłatę stałą w kwocie 100
złotych pobiera się od:
• 4) wniosku w sprawie zakazu prowadzenia
działalności gospodarczej.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ Z ART. 373 PrUpN
Art. 373 [Przyczyny orzeczenia zakazu]
1. Sąd może orzec pozbawienie na okres od trzech do dziesięciu lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej na
własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej,
przedsiębiorstwie państwowym, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszeniu osoby, która ze swej winy:
1) będąc do tego zobowiązana z mocy ustawy, nie złożyła w terminie dwóch tygodni od dnia powstania podstawy do
ogłoszenia upadłości wniosku o ogłoszenie upadłości albo
2) po ogłoszeniu upadłości nie wydała lub nie wskazała majątku, ksiąg handlowych, korespondencji lub innych
dokumentów upadłego, do których wydania lub wskazania była zobowiązana z mocy ustawy, albo
3) po ogłoszeniu upadłości ukrywała, niszczyła lub obciążała majątek wchodzący w skład masy upadłości, albo
4) jako upadły w toku postępowania upadłościowego nie wykonała innych obowiązków ciążących na nim z mocy
ustawy lub orzeczenia sądu albo sędziego-komisarza, albo też w inny sposób utrudniała postępowanie.
2. Przy orzekaniu zakazu, o którym mowa w ust. 1, sąd bierze pod uwagę stopień winy oraz skutki podejmowanych
działań, w szczególności obniżenie wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa upadłego i rozmiar pokrzywdzenia
wierzycieli. Sąd może odstąpić od orzekania zakazu, jeżeli sąd upadłościowy oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości na
podstawie art. 12 i zezwolił na wszczęcie postępowania naprawczego.
3. Sąd może orzec pozbawienie na okres od trzech do dziesięciu lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej na
własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej,
przedsiębiorstwie państwowym, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszeniu osoby, wobec której:
1) już co najmniej raz ogłoszono upadłość, z umorzeniem jej długów po zakończeniu postępowania upadłościowego;
2) ogłoszono upadłość nie dawniej niż pięć lat przed ponownym ogłoszeniem upadłości.
Wybrane orzecznictwo
•
V CSK 177/12 - postanowienie SN - Izba Cywilna z dnia 15-03-2013
•
Orzeczenie zakazu prawa prowadzenia działalności gospodarczej wobec
osoby zobowiązanej do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości
spółki
•
I.
•
Surowe konsekwencje niezgłoszenia we właściwym terminie wniosku o
ogłoszenie upadłości spółki, wynikające z art. 373 ustawy z 28.2.2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1112), dotyczą
wyłącznie osób zobowiązanych do zgłoszenia takiego wniosku. Wobec
prokurentów, którym doktryna prawa przypisuje możliwość takiego
działania, nie mogą zostać orzeczone zakazy określone we wskazanym
przepisie.
•
opubl. MoP 2013/7/388.
cd art. 373
•
I CSK 640/11 - postanowienie SN - Izba Cywilna
z dnia 04-07-2012
• Określanie winnego nieterminowego złożenia wniosku
o ogłoszenie upadłości
•
Art. 373 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo
upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 175,
poz. 1361 ze zm.) nie ustanawia domniemania winy
osoby odpowiedzialnej za złożenie wniosku o ogłoszenie
upadłości w przypadku ustalenia, iż termin do złożenia
wniosku o ogłoszenie upadłości nie został przez nią
zachowany.
cd
•
III CSK 101/09 - postanowienie SN - Izba Cywilna z dnia
10-12-2009
•
Równoczesny bieg postępowania upadłościowego i
postępowania w sprawie orzeczenia zakazu prowadzenia
działalności gospodarczej
•
Postępowanie upadłościowe dłużnika i postępowanie w
sprawie orzeczenia zakazu prowadzenia działalności
gospodarczej, jako postępowania autonomiczne prawnie, mogą
toczyć się równocześnie, przy czym trwanie postępowania
upadłościowego wyłącza możliwość rozpoczęcia biegu terminu
jednorocznego przewidzianego w art. 377 ustawy z dnia 28 lutego
2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 60, poz. 535
ze zm.).
cd art. 373
•
IV CSK 379/08 - postanowienie SN - Izba Cywilna z dnia 11-12-2008
•
Okoliczności istotne przy orzekaniu zakazu prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie prawa upadłościowego i
naprawczego
•
1. Orzekając na podstawie art. 373 ust. 1 i 2 Prawa upadłościowego i naprawczego, sąd bierze pod uwagę nie tylko
stopień winy, ale także skutki mające wpływ na realizację celu postępowania upadłościowego, którym jest zaspokojenie
wierzycieli w jak największym stopniu. Zasadnicze znaczenie ma zatem nie sam fakt "doprowadzenia do upadłości", ale
związek przyczynowy pomiędzy uchybieniami wymienionymi w art. 373 ust. 1 pkt 1-4 Prawa upadłościowego i naprawczego
a obniżeniem wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa upadłego i rozmiarem pokrzywdzenia wierzycieli.
•
2. Najczęściej zachowania wymienione w art. 373 ust. Prawa upadłościowego i naprawczego doprowadzają do obniżenia
wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa upadłego i tym samym - do pokrzywdzenia wierzycieli. Te skutki są istotne z punktu
widzenia zakresu zakazu orzekanego z uwzględnieniem wskazówek zawartych w art. 373 ust. 2, co jednak nie oznacza, aby
ich rozmiar był tożsamy z wysokością niespłaconych wierzytelności upadłego.
•
IV CSK 239/08 - postanowienie SN - Izba Cywilna z dnia 29-10-2008
•
Wniosek o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej a postępowanie upadłościowe
•
Wniosek o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej (art. 373 ust. 1 pkt 1, 3, 4 oraz art. 374 ustawy
z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze - Dz.U. Nr 60, poz. 535 ze zm.) może być złożony niezależnie od
tego, czy zostało wszczęte postępowanie upadłościowe dłużnika.
cd art. 373
•
I CSK 218/06 - postanowienie SN - Izba Cywilna z dnia 10-11-2006
•
Postępowanie w przedmiocie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej
•
1. Przepis art. 377 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i
naprawcze (Dz.U. Nr 60, poz. 535 ze zm.) jednoznacznie stanowi, że zakazu, o
którym mowa w art. 373 tej ustawy, nie orzeka się, jeżeli postępowanie w tej sprawie
nie zostało wszczęte w ciągu roku od dnia, gdy dłużnik obowiązany był taki
wniosek złożyć. Zasadę tę stosuje się jednak tylko w sytuacji, gdy nie złożono
wniosku o ogłoszenie upadłości. To, czy wniosek o ogłoszenie upadłości został
złożony, sąd ocenia biorąc pod uwagę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia
rozprawy.
•
2. Wierzyciel w praktyce nie ma wyraźnego ograniczenia terminu do wszczęcia
postępowania o orzeczenie zakazu z art. 373 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo
upadłościowe i naprawcze. Wystarczy, że złoży on wniosek o otwarcie
postępowania upadłościowego i tym samym otwiera się droga do wszczęcia
postępowania o orzekanie zakazu z art. 373.
cd art. 373
• III CZP 58/05 - uchwała SN - Izba Cywilna z dnia 14-092005
• Uprawnienia prokuratora do złożenia wniosku o zakazanie
prowadzenia działalności gospodarczej
•
Prokurator jest legitymowany do złożenia wniosku o
wszczęcie postępowania w sprawie o pozbawienie prawa
prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek
oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta
lub pełnomocnika w Spółce handlowej, przedsiębiorstwie
państwowym, Spółdzielni, fundacji lub stowarzyszeniu (art.
373-377 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe
i naprawcze, Dz.U. Nr 60, poz. 535 ze zm.).
OSOBY LEGITYMOWANE
DO ZŁOŻENIA WNIOSKU
•
Postępowanie w sprawach orzeczenia zakazu prowadzenia
działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia
funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub
pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie
państwowym, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszeniu osoby
wszczyna się wyłącznie na wniosek wierzyciela, tymczasowego
nadzorcy sądowego, zarządcy przymusowego, syndyka, nadzorcy
sądowego albo zarządcy, a także Prezesa Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów oraz Przewodniczącego Komisji
Nadzoru Finansowego. Wygaśnięcie w toku postępowania funkcji
tymczasowego nadzorcy, zarządcy przymusowego, syndyka,
nadzorcy sądowego albo zarządcy nie ma wpływu na dalszy bieg
postępowania wszczętego na jego wniosek
•
Oraz prokuratora
Zakaz może zostać orzeczony wobec
osoby fizycznej, która ze swej winy:
•
1)
będąc do tego zobowiązana z mocy ustawy, nie złożyła w terminie dwóch tygodni od dnia powstania
podstawy do ogłoszenia upadłości wniosku o ogłoszenie upadłości albo
•
2)
po ogłoszeniu upadłości nie wydała lub nie wskazała majątku, ksiąg handlowych,
korespondencji lub innych dokumentów upadłego, do których wydania lub wskazania była zobowiązana z mocy
ustawy, albo
•
3)
masy upadłości, albo
•
4)
jako upadły w toku postępowania upadłościowego nie wykonała innych obowiązków
ciążących na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądu albo sędziego-komisarza, albo też w inny sposób utrudniała
postępowanie.
•
a także
•
5) wobec, której co najmniej raz ogłoszono upadłość z umorzeniem długów
•
6) wobec, której ponownie ogłoszono upadłość nie dawniej niż 5 lat od ogłoszenia upadłości,
•
7) doprowadziła do niewypłacalności następstwem celowego działania lub rażącego niedbalstwa.
po ogłoszeniu upadłości ukrywała, niszczyła lub obciążała majątek wchodzący w skład
Właściwość sądu i skład
•
Orzeka sąd upadłościowy - ale skoro ustawa sąd upadłościowy określa jako
sąd właściwy do ogłoszenia upadłości (skład 3 sędziów zawodowych ) i sąd
po ogłoszeniu upadłości (skład 1 sedzia zawodowy) to powstała wątpliwość.
•
III CZP 30/05
postanow. SN
2005-06-17
W sprawach, o których mowa w art. 373 ustawy z 28 lutego 2003 r. - Prawo
upadłościowe i naprawcze, orzeka sąd w składzie jednego sędziego.
•
Stosuje się przepisy o postępowaniu nieprocesowym - odesłanie wprost w art.
376 , a więc nie stosuje się innych przepisów ustawy p.u.n.
•
V CK 415/05
•
Postępowanie w sprawach orzekania zakazu prowadzenia działalności
gospodarczej jest samodzielnym postępowaniem cywilnym. Rodzi to
konsekwencje w zakresie określenia przepisów, które to postępowanie regulują.
Jak wynika z art. 376 ust. 1 p.u.n., w sprawach tych stosuje się przepisy o
postępowaniu nieprocesowym, z takimi tylko wyjątkami, jakie wprost
wynikają z regulacji szczególnej. Oznacza to, że poprzez odesłanie z art. 13 § 2
k.p.c., w postępowaniu tym znajdują odpowiednie zastosowanie przepisy o
procesie, w tym przepisy regulujące postępowanie dowodowe, nie mają
natomiast zastosowania w tym zakresie przepisy p.u.n.
postanow. SN
2005-12-15
UCZESTNICY
•
k.p.c. Art. 510. § 1. Zainteresowanym w sprawie jest każdy, czyich praw dotyczy
wynik postępowania, może on wziąć udział w każdym stanie sprawy aż do
zakończenia postępowania w drugiej instancji. Jeżeli weźmie udział, staje się
uczestnikiem. Na odmowę dopuszczenia do wzięcia udziału w sprawie przysługuje
zażalenie.
•
§ 2. Jeżeli okaże się, że zainteresowany nie jest uczestnikiem, sąd wezwie go do
udziału w sprawie. Przez wezwanie do wzięcia udziału w sprawie wezwany staje się
uczestnikiem. W razie potrzeby wyznaczenia kuratora do zastępowania
zainteresowanego, którego miejsce pobytu jest nieznane, jego wyznaczenie następuje
z urzędu.
•
•
•
Uczestnikami tego postępowania jest wnioskodawca i osoby co do których ma
nastąpić orzeczenie zakazu.
PRZEBIEG
POSTĘPOWANIA
•
Przeprowadzenie rozprawy jest obligatoryjne.
•
Orzeczenie zapada w formie postanowienia.
•
Zaskarża się apelacją do Sądu Okręgowego na podstawie art. 518 k.p.c w zw. z
art. 376 ust. 1 p.u.n.
•
k.p.c. Art. 518. Od postanowień sądu pierwszej instancji orzekających co do istoty
sprawy przysługuje apelacja. Na inne postanowienia sądu pierwszej instancji, w
wypadkach wskazanych w ustawie, przysługuje zażalenie.
•
PRZYSŁUGUJE KASACJA