ADDYTYWNE MIESZANIE BARW
Transkrypt
ADDYTYWNE MIESZANIE BARW
ADDYTYWNE MIESZANIE BARW Przypomnienie: zjawisko metameryzmu. (Oko nie rozróżnia barw składowych fal, które równocześnie padają na to samo miejsce siatkówki – powstaje wrażenie jednej barwy, innej niż odpowiadająca każdej długości fal oddzielnie.) Istnienie barw dopełniających Dwie barwy, dające w efekcie wrażenie światła białego to tzw. barwy dopełniające. ADDYTYWNE MIESZANIE BARW Tworzenie wrażeń barwnych poprzez mieszanie w oku promieniowań odpowiadających różnym barwom nosi nazwę addytywnego (równoczesnego) mieszania barw. Addytywne zmieszanie dwóch dowolnych barw widmowych wywołuje wrażenie jakiejś barwy już występującej w widmie, lub barwy purpurowej (w przypadku mieszania barw z krańców widma: czerwonej z niebieskim i fioletowym). KOMPARATOR BARW - KOLORYMETR KOMPARATOR BARW - KOLORYMETR Barwa biała (B) powstanie poprzez odpowiednie zmieszanie c jednostek bodźca czerwonego C, z jednostek bodźca zielonego Z i n jednostek bodźca niebieskiego N: cC zZ nN (c z n) B Jeżeli w mieszaninie będzie nadmiar promieniowania którejś barwy, na przykład barwy czerwonej, to w efekcie uzyska się: c cC zZ nN (c z n)B cC a więc mieszanina barwy białej i nadmiaru czerwonej – będzie to barwa nienasycona (biała z chromatyczną). KOMPARATOR BARW - KOLORYMETR MIESZANIE ADDYTYWNE NASTĘPCZE Występuje, gdy bodźce powtarzają się na przemian w dostatecznie krótkim czasie. Migotanie barwy – gdy okres zmian jest zbyt długi. Częstotliwość zanikowa barwy – powyżej niej odbiera się wrażenie bodźca ciągłego. Częstotliwość zanikowa jaskrawości – znika migotanie związane z niejednakową jaskrawością bodźców. MIESZANIE ADDYTYWNE NASTĘPCZE Krążek Maxwella SUBTRAKTYWNE MIESZANIE BARW Polega na przepuszczaniu promieniowania przez filtry pochłaniające selektywnie bądź odbiciu go od powierzchni barwnej. Rozkład widmowy pierwotnego promieniowania ulega więc selektywnej redukcji, co powoduje formalnie nieadekwatność użycia pojęcia „mieszanie”. PRAWA GRASSMANNA I. Każdy bodziec barwny może być odtworzony przez addytywne mieszanie trzech bodźców widmowych pod warunkiem, że będą to bodźce niezależne – takie, z których żadnego nie da się odtworzyć przez działanie dwóch pozostałych. Zastawów takich trzech barw (bodźców) jest nieskończenie wiele, ale dwa z nich muszą należeć do krańców widma. Nie da się utworzyć czterech bodźców niezależnych. PRAWA GRASSMANNA II. Bodźce wywołujące takie samo wrażenie barwne, lecz posiadające różne składy promieniowania (metameryczne) w mieszaninie z trzecim bodźcem tworzą zawsze identyczne wrażenie barwne. Jest to prawo addytywności barwy. PRAWA GRASSMANNA III. Jeżeli w mieszaninie addytywnej jeden ze składników będzie się zmieniał w sposób ciągły to barwa mieszaniny też zmienia się w sposób ciągły. Jest to prawo ciągłości barw. WNIOSKI Z PRAW GRASSMANNA Reguły mnożenia, dodawania i odejmowania bodźców barwowych: 1) Wrażenie tożsamości dwóch świateł barwnych nie zmienia się, bez względu na ich stan widmowy, jeśli ich luminancję zwiększyć lub zmniejszyć w tym samym stosunku; 2) Wrażenie tożsamości dwóch świateł barwnych nie zmienia się, bez względu na ich stan widmowy, jeśli każde z nich zmieszać z jednym z dwóch innych świateł barwnych wywołujących identyczne wrażenie barwne.