Gotowość na przyjście Pana / Łk 12,35-40

aniołów i błyszczą na wieki przed oczyma Stwórcy. Bogactwo zaś i panowanie, sława i
zbytek i cały ten tłum powiększający się codziennie przez naszą głupotę ani nie wszedł
razem z nami w Ŝycie, ani z nikim razem nie odszedł, lecz w kaŜdym człowieku tkwi i
włada, jak to kiedyś wyrzekł sprawiedliwy: „Nagi wyszedłem z Ŝywota matki mojej i nagi
tam wrócę” (Hi 1,21).
XIX Niedziela zwykła w roku C:
Lk 12,35-40 (wersja skrócona)
32. Nie
Nerses Šnorhali, Jezus - Syn jedyny Ojca 554.545-552
Do gromadki wybranej trzódki dołącz moją bezpłodną duszę, moją - owieczki, którą
jestem, aby spodobało się woli Twojego Ojca dać mi królestwo, jak je im dałeś...
Nie naśladowałem Twego sługi, który oczekiwał na Twe przyjęcie, Panie; nie oczekuję
Twego przyjścia ani o drugiej, ani o trzeciej straŜy.
I dlatego nie mam nadziei na dostąpienie tego wzniosłego i niewysłowionego zaszczytu
zawartego w obietnicy, Ŝe się przepaszesz i będziesz usługiwał w miejsce sługi.
Ale raczej upodobniłem się do nieszczęśnika, który bił Twoje sługi; podobnym do pijaka
i Ŝarłoka, który zmarnował Twe dobra, o Panie.
I byłbym szczęśliwy, gdybym to uczynił nieświadomie, a nie jako znający zło, abym nie
otrzymał wielu razów kijem, ale tylko niewiele, na miarę zła.
A teraz zwróciłem się ku wiedzy o złu, a stałem się z własnej woli nieświadomy wiedzy o
dobrym; nie jestem pilnym straŜnikiem mej duszy, czuwając w duchu niczym stróŜ
nocny.
Obudź mnie z tego snu niosącego śmierć, abym się ustrzegł od Bandyty; daj mi
nadzieję ufności aŜ do świtu, abym się nasycił Twoim widokiem.
Uczyń mnie podobnym do sługi, który Ŝywi swych towarzyszy, aby dać we właściwym
czasie rdzeń nauki Słowa kaŜdej wygłodniałej duszy...
Zapal lampę przykazań w mej mrocznej i nieoświetlonej duszy...
Didache 16
Czuwajcie nad swym Ŝyciem! Niech nie gasną wasze światła i niech nie będą rozpasane
biodra wasze. Bądźcie w pogotowiu, bo nie znacie godziny, w której przyjdzie nasz Pan.
Często się zbierajcie i szukajcie tego, co jest potrzebne duszom waszym. Na nic się nie
zda cały czas waszej wiary, jeśli nie będziecie doskonali w ostatniej godzinie. A w
ostatecznych dniach rozmnoŜą się fałszywi prorocy i gorszyciele, owce przemienia się w
wilki, miłość przejdzie w nienawiść. Wzrośnie nieprawość, jedni drugich będą
nienawidzić, prześladować i zdradzać. Wtedy zjawi się uwodziciel świata, poda się za
Syna BoŜego i będzie czynił znaki i cuda. Ziemia zostanie wydana w jego ręce, on zaś
będzie czynił bezprawia, jakich nigdy nie było od wieków. Ludzkość znajdzie się w
ogniu próby, wielu okryje się hańbą i zginie. Ci, co przetrwają w wierze, wybawią się od
tego przekleństwa. W on czas ukaŜą się znaki prawdy. Pierwszy znak - rozwarcie się
nieba, drugi - głos trąby, trzeci - powstanie umarłych; nie wszystkich jednak, lecz tylko
tych, o których mówi Pismo: „Przyjdzie Pan i z Nim wszyscy Jego święci” (Za 14,5).
Wtedy ujrzy świat Pana przychodzącego na obłokach niebieskich.
Symeon Nowy Teolog, Hymn 28,48-56
JakiŜ poŜytek będę miał z tego świata? CóŜ zyskają teraz ci, co są na świecie? Nic,
zaiste, bo nadzy zamieszkują groby i wszyscy zostaną osądzeni, bo porzucili światło
prawdziwe, światło świata - mówię o Chrystusie - a umiłowali ciemności, i wszyscy oni
ukochali kroczenie w nich. Nie przyjęli światła, co zabłysło na świecie, a którego świat
nie jest w stanie ani objąć, ani zobaczyć.
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
bój się, mała trzódko, gdyŜ spodobało się Ojcu waszemu dać wam
królestwo.
33. Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmuŜnę! Sprawcie sobie trzosy, które
nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje
ani mól nie niszczy.
34. Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.
35. Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie!
36. A wy [bądźcie] podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty
weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze.
37. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie.
Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i kaŜe im zasiąść do stołu, a
obchodząc będzie im usługiwał.
38. Czy o drugiej, czy o trzeciej straŜy przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak
zastanie.
39. A to rozumiejcie, Ŝe gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma
przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu.
40. Wy teŜ bądźcie gotowi, gdyŜ o godzinie, której się domyślacie, Syn
Człowieczy przyjdzie.
41. Wtedy Piotr zapytał: Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy teŜ do
wszystkich?
42. Pan odpowiedział: KtóŜ jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego
pan ustanowi nad swoją słuŜbą, Ŝeby na czas wydzielił jej Ŝywność?
43. Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności.
44. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem.
45. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy: Mój pan ociąga się z powrotem, i
zacznie bić sługi i słuŜące, a przy tym jeść, pić i upijać się,
46. to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie,
której nie zna; kaŜe go ćwiartować i z niewiernymi wyznaczy mu miejsce.
47. Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił
zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę.
48. Ten zaś, który nie zna jego woli i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą
chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele
zlecono, tym więcej od niego Ŝądać będą.
35 Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie!
1 Krl 18,46 A ręka Pańska wspomogła Eliasza, bo opasawszy swe biodra pobiegł przed
Achabem w kierunku Jizreel.
Iz 5,27 Nie ma w nim słabego ani zmęczonego, nikt nie drzemie ani nie śpi, nikt nie odpina
pasa ze swych bioder ani nie ma rozerwanego rzemyka u trzewików.
Prz 31,17 Przepasuje mocą swe biodra, umacnia swoje ramiona.
Iz 11,5 Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach, a wierność przepasaniem lędźwi.
Ef 6,14 Stańcie więc do walki przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz,
którym jest sprawiedliwość,
1 P 1,13 Dlatego przepasawszy biodra waszego umysłu, bądźcie trzeźwi, miejcie doskonałą
nadzieję na łaskę, która wam przypadnie przy objawieniu Jezusa Chrystusa.
Mt 5,13-16 Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymŜe ją posolić?
Na nic się juŜ nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem
świata. Nie moŜe się ukryć miasto połoŜone na górze. Nie zapala się teŜ światła i nie stawia
pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci
wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który
jest w niebie.
Mt 25,1.4-10 Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które
wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego(...) Roztropne zaś razem z lampami
zabrały równieŜ oliwę w naczyniach. Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie
zasnęły. Lecz o północy rozległo się wołanie: "Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!"
Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do
roztropnych: "UŜyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną". Odpowiedziały roztropne:
"Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie!" Gdy
one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i
drzwi zamknięto.
Flp 2,13-16 Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego]
wolą. Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań,. abyście się stali bez zarzutu i bez winy
jako nienaganne dzieci BoŜe pośród narodu zepsutego i przewrotnego. Między nimi jawicie się
jako źródła światła w świecie. Trzymajcie się mocno Słowa śycia, abym mógł być dumny w
dniu Chrystusa, Ŝe nie na próŜno biegłem i nie na próŜno się trudziłem.
36 A wy bądźcie podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty
weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze
£k 2,25-30 A Ŝył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i
poboŜny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty
objawił, Ŝe nie ujrzy śmierci, aŜ zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha
przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według
zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwól
odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje
zbawienie,
Iz 64,1-4 podobnie jak ogień pali chrust i sprawia wrzenie wody - abyś dał poznać Twe imię
wrogom. Przed Tobą drŜeć będą narody, gdy dokonasz dziwów nadspodziewanych, i o których
z dawna nie słyszano. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, Ŝeby jakiś bóg poza Tobą
czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność. Wychodzisz naprzeciw tych, co radośnie pełnią
sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach.
Lm 3,25 Dobry jest Pan dla ufnych, dla duszy, która Go szuka. Dobrze jest czekać w
milczeniu ratunku od Pana.
Mt 24,42-44 Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to
rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść, na pewno by
czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w
chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie.
My zaś cieszymy się unoszeni naprzód i radujemy się ze zmiany wieku, jakbyśmy coś
nowego otrzymali, i za szczęście uwaŜamy, gdy z chłopca robi się mąŜ, z męŜa zaś
starzec. Nie uświadamiamy sobie oczywiście, Ŝe za kaŜdym razem tracimy tyle Ŝycia,
ileśmy przeŜyli, i nie czujemy wyczerpywania Ŝycia, chociaŜ zawsze mierzymy je według
tego, co minęło i upłynęło. I nie myślimy o tym, jak to jest niepewne, jak długo zechce
nam przyznać bieg Ten, który nas wyprawił w tę podróŜ, i kiedy kaŜdemu z biegaczy
otworzy bramy wejścia; nie pomnimy, Ŝe powinniśmy być codziennie gotowi na
wyruszenie stąd, Ŝe powinniśmy czekać z otwartymi oczyma na skinienie Pana.
„Niechaj bowiem - mówi Pan - będą przepasane biodra wasze, a światło zapalone w
rękach waszych. A sami bądźcie podobni do ludzi, którzy wyczekują swego Pana, gdy
ma wrócić z godów weselnych, aby Mu otworzyć natychmiast, skoro nadejdzie i
zapuka” (Łk 12,35n).
I nie chcemy pilnie baczyć na to, czy mamy do takiego biegu lekkie tłumoki, Ŝeby
zabierający mogli je przenieść i Ŝeby uczynili przyszłe Ŝycie bardziej radosnym, czy teŜ
cięŜkie i przykre, przygwoŜdŜone do ziemi tak, Ŝe ze swej natury nigdy nie stają się
własnością ludzi i posiadaczom nie pozwalają zabrać ich ze sobą przez ową wąską
bramę. Co naleŜało zabrać, zostawiamy, a czym wypadało wzgardzić, zabieramy. I co
moŜe zjednoczyć się z nami i stać się rzeczywiście ozdobą zrośniętą z duszą i ciałem, na
to nawet nie zwracamy uwagi; co zaś zawsze pozostaje obce i odciska na nas jedynie
sromotę, staramy się nagromadzić, mozoląc się na próŜno i ponosząc trud, jakby ktoś,
oszukując sam siebie, chciał wlewać wodę do dziurawego naczynia.
To bowiem, zaiste, uwaŜam za znane nawet kaŜdemu dziecku, Ŝe Ŝadna z uciech tego
Ŝycia, za którym większość ludzi szaleje, nie jest rzeczywiście naszą własnością i z natury swej być nie moŜe, lecz jawnie jest obca zarówno dla wszystkich: tak dla tych,
którym się zdaje, iŜ ich uŜywają, jak dla tych, którzy się do nich nawet nie zbliŜyli. I
choćby pewni ludzie zebrali w Ŝyciu niezmierną ilość złota, nie zostaje ono na zawsze
ich własnością, lecz ucieka jeszcze za Ŝycia od tych, co je duszą, i przelewa się do
potęŜniejszych i nie chce wędrować razem ze zbieraczami; a ci wleczeni w przymusową
drogę przez Tego, który przemocą oddziela duszę od tego nędznego ciała, oglądają się
często na pieniądze i opłakują trudy ponoszone dla nich od młodości, majątek zaś
przechodzi do rąk innych, przysporzywszy tamtym tylko mozołu zbierania i zarzutu
chciwości.
Zatem te rzeczy, jako zupełnie obce i zbyteczne oraz niezdolne stać się niczyją
własnością, dobrze jest omijać z zamkniętymi oczyma, a o te, które są rzeczywiście
naszymi, naleŜy zabiegać z wielką ufnością. A cóŜ jest prawdziwie nasze? Dusza, przez
którą Ŝyjemy, jakaś istność delikatna i rozumna, nie potrzebująca niczego
obciąŜającego, oraz ciało dane jej przez Stwórcę za podłoŜe do Ŝycia. To bowiem jest
człowiek: umysł związany z odpowiednim i stosownym ciałem. On przez
wszechmądrego Mistrza wszechświata zostaje ukształtowany w łonie matki; on z
tamtych ciemnych przybytków został wyprowadzony na światło podczas bólów
porodowych; on został przeznaczony do panowania nad rzeczami na ziemi; jemu
zostało poddane stworzenie do ćwiczenia w cnocie; jemu dane jest prawo, aby według
sił naśladować Twórcę i kreślić na ziemi zarysy porządku niebieskiego; on stąd
odwołany odchodzi; on staje przed trybunałem Boga, który go posłał; on pociągnięty do
odpowiedzialności otrzymuje zapłatę za czyny Ŝywota.
Mógłby ktoś powiedzieć, Ŝe i cnoty stają się naszą własnością, kiedy wskutek
troskliwego uprawiania splotą się z naturą i nawet w trudach na ziemi nie chcą nas
opuścić, jeśli ich przemocą z własnej woli nie odpędzimy przez wprowadzenie zła; gdy
zaś na tamten świat spieszymy, biegną przed nami i umieszczają ich posiadacza wśród
£k 21,34-36UwaŜajcie na siebie, aby wasze serca nie były ocięŜałe wskutek obŜarstwa,
pijaństwa i trosk doczesnych, Ŝeby ten dzień nie przypadł na was znienacka, jak potrzask.
Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i
módlcie się w kaŜdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i
stanąć przed Synem Człowieczym».
Mt 24,42 Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie.
Mt 24,44 Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn
Człowieczy przyjdzie.
Mt 25,13 Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.
Mk 13,33-36 UwaŜajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma
się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróŜ. Zostawił swój dom, powierzył
swoim sługom staranie o wszystko, kaŜdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał,
Ŝeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o
północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was
śpiących.
Rz 13,11 A zwłaszcza rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina
powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliŜej nas, niŜ wtedy, gdyśmy uwierzyli.
Rz 13,14 Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało,
dogadzając Ŝądzom.
1 Tes 5,6 Nie śpijmy przeto jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi!
2 P 3,11-14 Skoro to wszystko w ten sposób ulegnie zagładzie, to jakimi winniście być wy
w świętym postępowaniu i poboŜności, gdy oczekujecie i staracie się przyspieszyć przyjście
dnia BoŜego, który sprawi, Ŝe niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się
rozsypią. Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których
będzie mieszkała sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby On
was zastał bez plamy i skazy - w pokoju,
Ap 19,7-9 Weselmy się i radujmy, i dajmy Mu chwałę, bo nadeszły Gody Baranka, a Jego
MałŜonka się przystroiła, i dano jej oblec bisior lśniący i czysty - bisior bowiem oznacza
czyny sprawiedliwe świętych. I mówi mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę
Godów Baranka! I mówi im: Te słowa prawdziwe są BoŜe.
Bazyli Wielki, Homilia o nieprzyzwyczajaniu się do dóbr świata 2n.5
Czy i wam nie wydaje się to Ŝycie jakąś drogą ciągle rozwijającą się i podróŜą podzieloną
na wieki Ŝycia jakby przez stacje? Na początku gotuje ono boleści porodowe matki, a
jako metę biegu ukazuje namioty grobów i do nich wszystkich prowadzi: jednych
prędzej, drugich wolniej. Pierwsi przeszli przez wszystkie odległości czasu, drudzy
nawet na pierwszych stacjach Ŝycia nie przenocowali. Inne drogi, które z miasta
prowadzą do miasta, moŜna ominąć i nie kroczyć nimi, jeŜeli się nie chce; ta zaś,
choćbyśmy chcieli odłoŜyć bieg, chwyta nas przemocą i wlecze kroczących po niej do
kresu ustanowionego przez Pana.
A kto raz wybiegł poza bramę prowadzącą do tego Ŝycia i wszedł na tę drogę, nie moŜe,
najmilsi, nie dojść do jej końca, lecz kaŜdy z nas wyszedłszy z łona matki natychmiast,
uwięziony potokiem czasu, jest unoszony, pozostawiając zawsze za sobą dzień przeŜyty,
a nigdy nie mogąc, choćby chciał, wrócić do wczorajszego.
Rdz 49,18 Wybawienia twego czekam, o Panie!
Pnp 5,5-6 Wstałam, aby otworzyć miłemu memu, a z rąk mych kapała mirra, z palców
mych mirra drogocenna - na uchwyt zasuwy. Otworzyłam ukochanemu memu, lecz ukochany
mój juŜ odszedł i znikł; Ŝycie mię odeszło, iŜ się oddalił. Szukałam go, lecz nie znalazłam,
wołałam go, lecz nie odpowiedział.
Mk 13,34-37 Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróŜ.
Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, kaŜdemu wyznaczył
zajęcie, a odźwiernemu przykazał, Ŝeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan
domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By
niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim:
Czuwajcie!».
Jk 5,7 Trwajcie więc cierpliwie, bracia, aŜ do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na
cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Tak i wy bądźcie cierpliwi i
umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest juŜ bliskie.
2 P 1,13-15 UwaŜam zaś za słuszne pobudzić waszą pamięć, dopóki jestem w tym
namiocie, bo wiem, Ŝe bliskie jest zwinięcie mojego namiotu, jak to nawet Pan nasz Jezus
Chrystus dał mi poznać. Starać się zaś będę, abyście zawsze mieli sposobność po moim
odejściu o tym sobie przypominać.
Jud 1,20-21 Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej
najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie i w miłości BoŜej strzeŜcie samych siebie,
oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, które wiedzie ku Ŝyciu wiecznemu.
Mt 25,1 Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły
swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego.
Hbr 11,1-2 Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych
rzeczywistości, których nie widzimy. Dzięki niej to przodkowie otrzymali świadectwo.
Hbr 11,8-10 Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania BoŜego,
by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie.
Przez wiarę przywędrował do Ziemi Obiecanej, jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z
Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. Oczekiwał bowiem miasta
zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg.
Ap 3,20 Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do
niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.
37 Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy
nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i kaŜe im zasiąść do
stołu, a obchodząc będzie im usługiwał.
£k 12,43 Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności.
£k 21,36 Czuwajcie więc i módlcie się w kaŜdym czasie, abyście mogli uniknąć tego
wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».
Mt 24,45-47 KtóŜ jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją
słuŜbą, Ŝeby na czas rozdał jej Ŝywność? Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy wróci,
zastanie przy tej czynności. Zaprawdę, powiadam wam: Postawi go nad całym swoim
mieniem.
Mt 25,20-23 Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i
rzekł: "Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem". Rzekł mu
pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię
postawię: wejdź do radości twego pana!" Przyszedł równieŜ i ten, który otrzymał dwa talenty,
mówiąc: "Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem". Rzekł mu pan:
"Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię:
wejdź do radości twego pana!"
Flp 1,21 Dla mnie bowiem Ŝyć - to Chrystus, a umrzeć - to zysk. Jeśli bowiem Ŝyć w ciele to dla mnie owocna praca, co mam wybrać? Nie umiem powiedzieć. Z dwóch stron doznaję
nalegania: pragnę odejść, a być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze, pozostawać zaś w ciele - to
bardziej dla was konieczne.
2 Tm 4,7-8 W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na
ostatek odłoŜono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan,
sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.
1 P 5,1-4 Starszych więc, którzy są wśród was, proszę, ja równieŜ starszy, a przy tym
świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado
BoŜe, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce;
nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemięŜą gminy, ale
jako Ŝywe przykłady dla stada. Kiedy zaś objawi się NajwyŜszy Pasterz, otrzymacie
niewiędnący wieniec chwały.
2 P 1,11 W ten sposób szeroko będzie wam otworzone wejście do wiecznego królestwa
Pana naszego i Zbawcy, Jezusa Chrystusa.
2 P 3,13-16 Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w
których będzie mieszkała sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się,
aby /On/ was zastał bez plamy i skazy - w pokoju, a cierpliwość Pana naszego uwaŜajcie za
zbawienną, jak to równieŜ umiłowany nasz brat Paweł według danej mu mądrości napisał do
was, jak równieŜ we wszystkich listach, w których mówi o tym. Są w nich trudne do
zrozumienia pewne sprawy, które ludzie niedouczeni i mało utwierdzeni opacznie tłumaczą,
tak samo jak i inne Pisma, na własną swoją zgubę.
Ap 14,13 I usłyszałem głos, który z nieba mówił: «Napisz: Błogosławieni, którzy w Panu
umierają - juŜ teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z
nimi ich czyny».
Iz 62,5 Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę, tak twój Budowniczy ciebie poślubi, i jak
oblubieniec weseli się z oblubienicy, tak Bóg twój tobą się rozraduje.
Jer 32,41 Cieszyć się będę, wyświadczając im dobrodziejstwa, osadzę ich trwale w tej
ziemi - z całego swego serca i z całej swej duszy.
So 3,17 Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz - On zbawi, uniesie się weselem nad tobą,
odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości,
J 12,26 A kto by chciał Mi słuŜyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój
sługa. A jeśli ktoś Mi słuŜy, uczci go mój Ojciec.
J 13,4 wstał od wieczerzy i złoŜył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. 5
Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem,
którym był przepasany.
1 Kor 2,7-9 Lecz głosimy tajemnicę mądrości BoŜej, mądrość ukrytą, tę, którą Bóg przed
wiekami przeznaczył ku chwale naszej, tę, której nie pojął Ŝaden z władców tego świata;
gdyby ją bowiem pojęli, nie ukrzyŜowaliby Pana chwały; lecz właśnie głosimy, jak zostało
napisane, to, czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało
pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują.
Ap 3,21 Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwycięŜyłem i zasiadłem z
mym Ojcem na Jego tronie.
Ap 7,17 Nie będą juŜ łaknąć ani nie będą juŜ pragnąć, i nie porazi ich słońce ani Ŝaden upał,
bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód Ŝycia: i
kaŜdą łzę otrze Bóg z ich oczu».
Ap 14,3-4 I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed
Starcami: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy wykupionych z ziemi. To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są dziewicami; ci, którzy
Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny
dla Boga i dla Baranka,
38 Czy o drugiej, czy o trzeciej straŜy przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak
zastanie.
Mt 25,6 Lecz o północy rozległo się wołanie: "Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!"
1 Tes 5,4-5 Ale wy, bracia, nie jesteście w ciemnościach, aby ów dzień miał was
zaskoczyć jak złodziej. Wszyscy wy bowiem jesteście synami światłości i synami dnia. Nie
jesteśmy synami nocy ani ciemności.
39 A to rozumiejcie, Ŝe gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej
ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu.
Mt 24,43-44 A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma
przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy
bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie.
1 Tes 5,2-3 Sami bowiem dokładnie wiecie, Ŝe dzień Pański przyjdzie tak, jak złodziej w
nocy. Kiedy bowiem będą mówić: «Pokój i bezpieczeństwo» - tak niespodzianie przyjdzie na
nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie ujdą.
2 P 3,10 Jak złodziej zaś przyjdzie dzień Pański, w którym niebo ze świstem przeminie,
gwiazdy się w ogniu rozsypią, a ziemia i dzieła na niej zostaną znalezione.
Ap 3,3 Pamiętaj więc, jak wziąłeś i usłyszałeś, strzeŜ tego i nawróć się! Jeśli więc czuwać
nie będziesz, przyjdę jak złodziej, i nie poznasz, o której godzinie przyjdę do ciebie.
Ap 16,15 Oto przyjdę jak złodziej: Błogosławiony, który czuwa i strzeŜe swych szat, by
nago nie chodzić i by sromoty jego nie widziano.
40 Wy teŜ bądźcie gotowi, gdyŜ o godzinie, której się domyślacie, Syn
Człowieczy przyjdzie».
Mdr 18,6-9 Noc ową oznajmiono wcześniej naszym ojcom, by nabrali otuchy, wiedząc
niechybnie, jakim przysięgom zawierzyli. I lud Twój wyczekiwał ocalenia sprawiedliwych, a
zatraty wrogów. Czym bowiem pokarałeś przeciwników, tym uwielbiłeś nas, powołanych.
PoboŜni synowie dobrych składali w ukryciu ofiary i ustanowili zgodnie Boskie prawo, Ŝe te
same dobra i niebezpieczeństwa święci podejmą jednakowo, i juŜ zaczęli śpiewać hymny
przodków.