Łapiński TW, Pawluczuk P, Flisiak R. Charakterystyka

Ta d e u s z W £ a p i n s k i , P r z e m y s ³ a w P a w l u c z u k , R o b e r t F l i s i a k
Charakterystyka epidemiologiczna i kliniczna zaka¿onych
HCV genotypem 4 w regionie Pó³nocno - Wschodniej Polski
Klinika Chorób ZakaŸnych i Hepatologii,
Uniwersytetu Medycznego w Bia³ymstoku
Wstêp
W Polsce, liczbê zaka¿onych HCV szacuje siê na od 500 do 700 tysiêcy. Ró¿nice sekwencji nukleotydów koduj¹cych region bia³ek niestrukturalnych
HCV, stanowi¹ podstawê wyró¿nienia 6 genotypów wirusa. Zaka¿enia poszczególnymi genotypami HCV wykazuj¹ zró¿nicowanie geograficzne.
Genotyp 4 wystêpuje g³ównie w Afryce Pó³nocnej i na Bliskim Wschodzie. Badania zwi¹zane z epidemiologi¹ i klinik¹ zaka¿eñ genotypem 4 zosta³y
najdok³adniej poznane w Egipcie, gdzie stanowi on oko³o 90% wszystkich zaka¿eñ HCV. W Arabii Saudyjskiej genotyp 4 HCV jest przyczyn¹ 60%
przewlek³ych zaka¿eñ tym wirusem, ale w Stanach Zjednoczonych tylko oko³o 1%. W Polsce pó³nocno-wschodniej odnotowano ostatnio znacz¹c¹
liczbê osób zaka¿onych genotypem 4 HCV. W zwi¹zku z tym, ¿e terapia zaka¿eñ genotypem 4 jest równie trudna jak genotypem 1, monitorowanie
tej grupy chorych mo¿e mieæ znaczenie nie tylko epidemiologiczne, ale tak¿e farmakoekonomiczne.
Materia³ i Metody:
Badaniem objêto 673 chorych kwalifikowanych do terapii przeciwwirusowej z powodu zaka¿enia HCV, w latach od 2002 do 2008 roku, w Klinice
Chorób ZakaŸnych i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego w Bia³ymstoku.
IL-22
Genotyp oraz liczbê kopii wirusa HCV okreœlano przy u¿yciu testów RT- PCR (Syngen Biotech, USA). Produkty amplifikacji oznaczano na drodze
elektroforezy w 2,0% ¿elu agarozowym, który wybarwiano bromkiem etydyny. Elektroforegramy wizualizowano w systemie dokumentacji i
komputerowej analizy obrazu UVI-KS400i /Image PC firmy Syngen Biotech i okreœlano stê¿enie iloœciowe. Wykonywany test pozwala³ na wykrycie w
1 ml krwi, 50 kopii wirusów HCV {1}.
Chorym w okresie kwalifikacji do leczenia przeciwwirusowego wykonywano biopsjê w¹troby. Stan morfologiczny w¹troby okreœlano zgodnie z
klasyfikacj¹ Scheuer'a {2}.
Analizê statystyczn¹ przeprowadzono u¿ywaj¹c testów U Manna – Whitneya i Chi-kwadrat (÷2). Za poziom istotnoœci statystycznej uznawano wartoœci
p < 0,05.
1 - Badanie wykonano w Zak³adzie Biologii Molekularnej, UM w Bia³ymstoku, Kierownik: Prof. dr hab. Lech Chyczewski
2 - Stan morfologiczny bioptatów w¹troby oceni³ Prof. dr hab. Anatol Panasiuk w Klinice Chorób ZakaŸnych i Hepatologii UM w Bia³ymstoku, Kierownik: Prof. dr hab. Robert Flisiak
IL-10
Wyniki:
Dane epidemiologiczne zaka¿eñ genotypem 4 HCV wœród badanych chorych
n (%)
43
kobiety,
mê¿czyŸni,
n(%)
n(%)
18-30
31-45
46-59
>60
11 (26)
32 (74)
17 (40)
16 (37)
8 (19)
2 (4)
Czêstoœæ zaka¿eñ poszczególnymi genotypami HCV w latach 2002 do 2008
w regionie pó³nocno – wschodniej Polski
100
%
80
60
40
20
3
3
5
3
10
4
9
0
2002
(n = 2 9 )
2003
(n = 3 7 )
2004
(n = 7 2 )
g e n o ty p 4
2005
2006
2007
2008
(n = 11 8 ) (n = 1 3 9 ) (n = 1 4 6 ) (n = 1 5 1 )
g e n o ty p 3
wiek chorych w latach, n(%)
Czêstoœæ zaka¿eñ HCV genotypem 4 w poszczególnych latach
obserwacji
16
14
12
10
8
6
4
2
0
n
mê¿czyŸni
kobiety
1
1
2
6
6
14
13
rok 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008
g e n o ty p 1
Wnioski
W regionie pó³nocno – wschodniej Polski, zaka¿enie genotypem 4 HCV wystêpuje u 7% chorych, dotyczy g³ównie osób m³odych, czêsto jest zwi¹zane z
przyjmowaniem do¿ylnych œrodków odurzaj¹cych i obecnoœci¹ tatua¿y. W ostatnich latach obserwuje siê wzrost czêstoœci zaka¿eñ genotypem 4.