1 Katecheza IV: Ks. Ireneusz Stolarczyk. Wkład chrześcijan w

Katecheza IV: Ks. Ireneusz Stolarczyk. Wkład chrześcijan w budowanie cywilizacji prawdy i miłości
w świecie.
1. Rozumienie prawdy
„Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dad świadectwo prawdzie” (J 18,37)
Jezus mówi o sobie: „Ja Jestem Prawdą” (J 14,6). Dla nas istnieje tylko jedyna prawda – to Jezus
Chrystus – Jego osoba, nauka i dzieło. Prawda ta ma charakter objawiony, a więc jest darem Boga dla
człowieka. Dlatego też, człowiek nie może ukazywad siebie jako właściciela prawdy, ale powinien
uznad Boga za źródło prawdy, zarówno o samym człowieku, jak i jego życiu. Skoro prawda nie jest
dziełem człowieka, to ów człowiek nie może prawdy dostosowywad do zmieniających się okoliczności
życia. Jezus w swoim nauczaniu wielokrotnie podkreśla pochodzenie prawdy, jej rangę i wartośd. Co
więcej siła tej prawdy jest tak mocna, że nie tylko Piłat zadaje pytanie: cóż to jest prawda, ale to
pytanie i dziś nurtuje wielu. Wydaje się, że to zagadnienie nabiera współcześnie nowego sensu, gdyż
na naszych oczach podważa się istnienie uniwersalnej prawdy. Warto dodad, że jest tylko jedna
wartośd, której prawda powinna byd podporządkowana – to miłośd. Toteż, dawad świadectwo
prawdzie, znaczy również dawad świadectwo miłości.
2. Współczesne pojmowanie prawdy.
Obecnie daje się zauważyd, jak już wspomniano, że człowiek zapomina o obiektywnej prawdzie,
a nawet przywłaszcza sobie prawo do określania tego, co dobre, a co złe. Warto wspomnied, że
poniekąd każdy ma tzw. swoją prawdę. Wynika to z tego, że dziś absolutyzuje się wolnośd człowieka,
dając jej znamiona samowoli, a przez to pomija się uniwersalną prawdę. Współczesny człowiek
uważa, ze jest samowystarczalny, ze jest panem świata i nie potrzebuje odniesienia do absolutnej
prawdy. I tu tak aktualne są słowa św. Pawła, który mówi, iż ludzie żyją jakby Boga nie było, że
zdrowej nauki nie chcą słuchad, mnożą sobie fałszywych nauczycieli i odwracają się od słuchania
prawdy. Konsekwencją tego jest odrzucenie podstawowych wartości, brak odpowiedzialności za
słowo i szeroko pojęta desakralizacja. I w taki oto sposób powstaje społeczeostwo, dla którego nic już
nie jest święte. Właśnie to zamieszanie wokół nauki Kościoła, wymagao moralnych, wybiórczości w
przyjmowaniu prawd wiary, wymaga od nas członków Akcji Katolickiej, nieustannego czuwania
i dawania świadectwa prawdzie.
3. Udział AK w budowaniu cywilizacji prawdy i miłości.
Byd świadkiem prawdy oznacza byd wiernym świadkiem Chrystusa, z odwagą bronid prawdy,
przekazywad prawdę o Bogu i człowieku, o życiu i świecie. Przemieniad świat w duchu prawdy
1
i miłości, oznacza ukazywad współczesnemu człowiekowi prawdę jako dobro, które nie zniewala
człowieka. Świadek Chrystusa musi utożsamid się z prawdą, nawet jeśli narazi się innym i uznają go za
osobę staroświecką. Należy czuwad, znosid trudy, wykonywad dzieło apostolskie, byd świadkiem
Chrystusa tam, gdzie stawia każdego z nas Boża Opatrznośd. Przeciwstawiad się wszelkim atakom
„cywilizacji śmierci”, propagującej aborcję, eutanazję czy ingerencje w życie, w eksperymentach
medycznych. Zadaniem naszym jest konsekwentne stawanie zawsze po stronie prawdy, chodby
nawet wiązało się to z przykrościami, czy zagrożeniami ze strony innych. Czasami może wydaje nam
się, że tak niewiele robimy. Naszą działalnośd można porównad do „ubogiej wdowy” z ewangelicznej
przypowieści. Ona dała tak mało, ale przecież dała wszystko co miała. Taka postawa jest pożądana,
postawa dająca sprawie Bożej wszystko, czym człowiek dysponuje, ofiarowując swój czas, swoje siły
i serce. I może ten gest wydaje nam się taki mały, to jednak szczery, będzie zauważony przez
Chrystusa. Bóg dostrzega ludzkie gesty, a czyniący go otrzymuje błogosławieostwo.
Aktywnośd zewnętrzna członków AK i ich posługa dla dobra parafii powinna wypływad z osobistego
kontaktu z Bogiem. Dlatego potrzebna jest duchowa formacja, regularna modlitwa, częsta Komunia
św., dni skupienia, rekolekcje. Źródłem nadprzyrodzonego życia dla AK jest Eucharystia. Podczas tej
ofiary Chrystus daje swoje słowo i siebie samego, abyśmy działali we współczesnym świecie mocą
Jego słowa i mocą eucharystycznego pokarmu, dając świadectwo Prawdzie i Miłości. Królestwo
Jezusa opiera się na przykazaniu miłości i z tego prawa miłości będziemy sądzeni. Ono wzywa nas do
codziennego i wytrwałego dokonywania wyborów opartych na łasce. Domaga się obrony prawdy oraz
praktykowania miłości i służby w życiu osobistym, rodzinnym, społecznym i zawodowym.
Warto na koniec przywoład słowa bł. Jana Pawła II, który radził, by podejmując działania iśd przede
wszystkim drogą osobistej świętości. W Starym Sączu mówił: „Bracia i siostry, nie lękajcie się chcied
świętości! Nie lękajcie się byd świętymi! Uczyocie (…) nowe tysiąclecie erą ludzi świętych!”.
2