Rodzina katolicka - W Europie trwa rzeź starych ludzi

Rodzina katolicka - W Europie trwa rzeź starych ludzi
poniedziałek, 07 marca 2011 20:23
Eutanazja pochodzi od greckiego εὐθανασία - eu 'dobry', 'łagodny', thánatos 'śmierć' i oznacza
"dobrą śmierć". Słowo to zostało po raz pierwszy użyte około 300 lat przed
Chrystusem. Poseidippos napisał wówczas następujące słowa: „Ze wszystkiego, co człowiek
usiłuje wyprosić od bogów, nie życzy sobie niczego lepszego niż dobrej śmierci”. Kartezjusz twierdził, że ci, co wzywają śmierci, chcą tak naprawdę pomocy w niesieniu
brzemienia życia, którego bynajmniej nie chcą utracić. Jan Paweł II w swojej encyklice
"Evangelium Vitae" odrzucił eutanazję bezpośrednią, lecz oddzielił od niej decyzję o
rezygnacji z "uporczywej terapii" ("pewne zabiegi medyczne, które przestały
być adekwatne do realnej sytuacji chorego, ponieważ nie są już współmierne do rezultatów,
jakich można by oczekiwać, lub też są zbyt uciążliwe dla samego chorego i dla jego
rodziny"). Taką decyzję o zaprzestaniu terapii, papież wyraźnie oddzielił od eutanazji i
samobójstwa. Dzisiejsza eutanazja jest pomysłem ludzi zdrowych, dla których cudze umieranie jest sytuacją
kłopotliwą. Opiera się zaś na kłamstwie i pogardzie dla człowieka.
Zaczęło się to wraz z reformacją. Marcin Luter uważał, że upośledzone dziecko to massa
carnis, czyli płód szatański bez duszy. Zabicie go nie było więc morderstwem.
Friedrich Nietzsche – ulubiony filozof Hitlera - był zdecydowanym zwolennikiem eutanazji.
Uważał, że na świecie toczy się nieustająca walka chorych ze zdrowymi. Ci drudzy nie powinni
mieć kontaktu z pierwszymi, których nalezy izolować, a już na pewno nie powinni degradować
się do bycia ich lekarzami, czy pielęgniarkami. Według niego, chronicznie chorzy powinni być
zachęcani do samobójstwa. "Dla chorych, którzy mają nieprzyzwoitość żyć długo i
nikczemnie wegetują" domagał się eutanazji.
Termin "prawo do śmierci" użyty został po raz pierwszy w 1920 r. przez niemieckich
profesorów Karla Bindinga, specjalisty prawa kryminalnego i konstytucyjnego oraz psychiatry
Alfreda Hoche. W publikacji pt. "Zgoda na niszczenie bezwartościowego życia”
przedstawili eutanazję jako miłosierną odpowiedź na prośby błagających o śmierć.
1/9
Rodzina katolicka - W Europie trwa rzeź starych ludzi
poniedziałek, 07 marca 2011 20:23
Likwidacja istot "niewartych życia" będących balastem dla Niemiec odbywała się
więc w imię "wyższej moralności państwowej". W maju 1939 roku powstał Komitet
do spraw Naukowego Leczenia Ciężkich i Dziedzicznych Chorób, który ustalił program
eutanazji dla dzieci i dorosłych. Początkowo uśmiercano przy pomocy zastrzyku z morfiny,
skopolaminy i kwasu pruskiego. W 1940 roku zaczęto stosować tlenek węgla, zapewniający
"najbardziej humanitarną formę śmierci". W szpitalach dziecięcych nie
posiadających pomieszczeń do zabijania czadem, głodzono pacjentów na śmierć.
Narodowi socjaliści przedstawiali eutanazję jako akt litości kończący niewyobrażalne cierpienia.
Ten sam slogan słyszymy teraz znowu, ale z ust lewaków europejskich.
W latach 1939-1945 poddano w Trzeciej Rzeszy przymusowej eutanazji około 8000 dzieci i
przynajmniej 90 000 dorosłych, wśród których byli głównie psychicznie chorzy i
niepełnosprawni. Realizowano w ten sposób „uwalnianie społeczeństwa niemieckiego od życia
niegodnego życia”. Liczby te dotyczą wyłącznie ludności rdzennie niemieckiej. Eutanazja
praktykowana na terenach okupowanych miała o wiele większy zakres i była eksterminacją.
Zwykle zaczyna się od argumentów humanitarnych - że kiedy ktoś bardzo cierpi i sam prosi o
uśmiercenie, to okrucieństwem jest tej prośby nie spełnić. Z chwilą jednak uzyskania
bezkarności dla eutanazji, coraz częściej używane są dla jej usprawiedliwienia argumenty
ekonomiczne; że społeczeństwa nie stać na utrzymywanie tak wielkiej liczby chorych i starych.
A nawet argumenty eksterminacyjne: że przecież ktoś z demencją starczą to już nie człowiek, a
dziecko z zespołem Downa to jeszcze nie człowiek i nie trzeba mieć wyrzutów sumienia, kiedy
się ich zabija. Rzekomo bowiem ratuje się ich przed „niegodnym życiem”.
Eutanazja jest obecnie zalegalizowana w Holandii (2002), Belgii, Luksemburgu (w tym chorych
dzieci), Albanii, Japonii i amerykańskich stanach Teksas i Oregon, a do niedawna także w
australijskim Terytorium Północnym. Ostatnio do krajów tych dołączył Izrael. W tym roku
dołącza Hiszpania.
Albania była pierwszym krajem Europy który zalegalizował eutanazję – miało to miejsce w 1999
roku na mocy poprawki do ustawy o prawach osób nieuleczalnie chorych. Legalizuje ona każda
formę czynnej eutanazji za zgodą pacjenta. Eutanazja bierna jest dopuszczalna po otrzymaniu
zgody trzech członków rodziny osoby chorej.
2/9
Rodzina katolicka - W Europie trwa rzeź starych ludzi
poniedziałek, 07 marca 2011 20:23
Szczególna forma dozwolonej eutanazji występuje w Szwajcarii, gdzie można przepisać lek
nasenny w śmiertelnej dawce, jednak chory musi go przyjąć samodzielnie.
Premier Tusk w 2009 roku wezwał do debaty na tematy eutanazji. Proponowana ustawa o
eutanazji miała wpłynąć na obniżkę kosztów leczenia, „konsumowanych” w większości przez
terminalnie chorych. Zaoszczędzone na eutanazji pieniądze PO pragnął przeznaczyć na
finansowanie zapłodnień in vitro.
W związku z tym w październiku 2009 CBOS na zlecenie rządu przeprowadzil sondaż w
sprawie stosunku do eutanazji Polaków.
Zgodnie z sondażem 48% Polaków uważało, że lekarze powinni dokonywać eutanazji na
życzenie cierpiącego. Zdecydowanie najwyższy procent zwolenników był wśród młodziezy,
ateistów oraz deklarujących przekonania lewicowe. Zwolennikami eutanazji stosunkowo
częściej niż inni byli mieszkańcy miast powyżej 500 tys. ludności, czyli MWzDM,a w grupach
społeczno-zawodowych – prywatni przedsiębiorcy, pracownicy usług, uczniowie i studenci oraz
bezrobotni. Za eutanazją głosowali przede wszystkim ludzie młodzi i zdrowi, dla których
problem śmierci był problemem abstrakcyjnym, jako że ich nie dotyczył. Zwolennikami eutanazji
byli zwolennicy SLD (58 proc.) i PO (54 proc.). Przeciwnikami tego typu rozwiązania byli przede
wszystkim potencjalni wyborcy PiS (67 proc.).
W badaniu CBOS zauważono ponadto, że określenie „eutanazja” ma wydźwięk zdecydowanie
pejoratywny - gdy pytano o stosunek do eutanazji za pomocą tego właśnie pojęcia, liczba
zwolenników okazała się zdecydowanie niższa niż wówczas, gdy w pytaniu o śmierć na
życzenie nie pojawiło się to słowo, a pytano, czy lekarze powinni spełniać wolę cierpiących
nieuleczalnie chorych.
Jak nie wiadomo o co chodzi, chodzi o pieniądze. Istnieją więc juz bojownicy o prawo do
eutanazji zbijający na tym majątek.
W drugiej połowie lat 90 Australijczyk, Philip Nitschke, rozpoczął tę batalię. Mówił, że
dobrowolna eutanazja powinna być dostępna nie tylko dla ludzi nieuleczalnie chorych, ale i dla
osób starszych zmęczonych życiem. Lekarz zwany w swej ojczyźnie "Doctor Death"
jeździł po świecie i instruował ludzi, jak umrzeć szybko i bezboleśnie. Do 2009 był już w Wielkiej
Brytanii, w Kanadzie i USA wraz ze sprzedawanym za 50$/ szt. pakietem do autoeutanazji –
plastikowym pudełkiem z ampułkami nembutalu i ze strzykawką. Zestaw można było zamówić
w kierowanej przez niego organizacji Exit International. Australijczyk był pierwszym lekarzem,
3/9
Rodzina katolicka - W Europie trwa rzeź starych ludzi
poniedziałek, 07 marca 2011 20:23
który legalnie uśmiercił proszącego o ulżenie w cierpieniach pacjenta, wstrzykując mu
mieszankę barbituranów. W 1997 r. wywalczył wprowadzenie prawa do eutanazji na Terytorium
Północnym w Australii. Chorzy mogli tam korzystać ze sterowanego komputerowo dozownika z
trucizną. Kiedy rząd federalny uchylił kontrowersyjne prawo, chciał wysłać na wody
międzynarodowe "statek śmierci", na którym można by bez łamania zakazów
dokonywać eutanazji.
Podobnie energicznie poczyna sobie w Szwajcarii stowarzyszenie Dignitas oferujące płatną
pomoc w samobójstwie. Ostatnio Szwajacaria próbowała zablokować ten proceder.
Poirytowany planami władz Szwajcarii szef stowarzyszenia Dignitas oświadczył, że
wprowadzenie zakazu „turystyki śmierci” jest jak współudział w Holokauście.Swoją wypowiedzią
Ludwig Mirelli nawiązał do wydarzeń, które miały miejsce podczas drugiej wojny światowej,
kiedy to Szwajcaria zamknęła granicę przed Żydami, którzy szukali pomocy w tym kraju.
I skoro tak, szwajcarska firma propagująca „godną śmierć” otworzyła swą filię w Niemczech.
Propagująca eutanazję instytucja od 1998 r. pomogła umrzeć 453 nieuleczalnie chorym
ludziom. Ponad połowa z nich przyjechała z Niemiec.
- Zamierzamy przeforsować w Niemczech prawo pełnoletnich ludzi do samostanowienia o
własnej śmierci, właśnie z tego kraju mamy najwięcej zgłoszeń - mówi Ludwig A. Minelli,
założyciel Dignitasu, której slogan brzmi "Godne życie, godna śmierć".
Wyniki holenderskich sondaży wskazują, że około 60%. starszych osób boi się, że zostaną
uśmierceni wbrew ich woli. Wielu chorych właśnie z powodu tego lęku decyduje się na wyjazd
do szpitali niemieckich, gdzie eutanazja jest nielegalna. Nie bezpodstawnie, bo w 2001 roku
holenderski raport dotyczący eutanazji wykazał, że około 1000 osób zostało zabitych przez
lekarzy bez swojej wyraźnej prośby.
Mimo zalegalizowania eutanazji od 2002 roku ponad 90% osób żyjących w holenderskich
domach opieki nie chce z niej nigdy skorzystać. Wbrew opinii, że prośba o eutanazję wynika z
choroby nieuleczalnej, jedynie 3,5% ludzi umierających tam na raka jest zainteresowanych
eutanazją.
Coraz częściej mówi się też w Holandii o eutanazji w stosunku do upośledzonych dzieci - w
4/9
Rodzina katolicka - W Europie trwa rzeź starych ludzi
poniedziałek, 07 marca 2011 20:23
niektórych holenderskich szpitalach rodzice otrzymują od lekarzy bezpośrednie propozycje
"pomocy" w uśmierceniu dziecka, które urodziło się z poważnymi dysfunkcjami..
Prawo do śmierci szybko staje się obowiązkiem śmierci.
Coraz więcej holenderskich lekarzy w szpitalach i domach opieki odmawia uśmiercania
pacjentów. Lekarze odmawiają dokonywania eutanazji, bo sumienie nie pozwala im na te
praktyki. Innych odstrasza skomplikowana procedura prawna. Lekarze mogą przeprowadzić
eutanazję tylko wtedy, gdy pacjent jest nieuleczalnie chory, cierpi na ból nie do zniesienia i jest
w stanie podjąć decyzję o odejściu w sposób świadomy, co wyklucza chorych psychicznie. Jeśli
te warunki nie zostaną spełnione, lekarz może trafić do więzienia i stracić licencję.
W związku z tym Holenderskie Stowarzyszenie Dobrowolnej Eutanazji (NVVE) planuje otworzyć
klinikę dla pacjentów, którym lekarze odmówili skrócenia życia. Klinika dokonywałaby eutanazji
ponad tysiąca pacjentów rocznie cierpiących na demencję, choroby psychiczne lub inne
przewlekłe schorzenia. W nowej klinice na śmierć nie musieliby długo czekać. Każdy pacjent
spędziłby nie więcej niż trzy dni w szpitalnym łóżku, zanim zostałby poddany eutanazji.
W 2009 roku w Holandii 2636 osób odeszło z tego świata z pomocą lekarzy. To o 13% więcej
niż rok wcześniej. „Ponieważ nie wszystkie szpitale zgłaszają przypadki eutanazji, prawdziwa
liczba może być nawet pięciokrotnie wyższa. Statystyki wykazują także rosnącą liczbę
przypadków tzw. powolnej eutanazji. Pacjent jest usypiany, nie otrzymuje płynów ani pokarmu,
aż umrze z wycieńczenia. Według danych z ubiegłego roku umarło w ten sposób około 10
tysięcy pacjentów. Ponieważ praktyka ta nie jest uznawana za eutanazję, tylko za formę „opieki
paliatywnej”, nie podlega obowiązkowi zgłoszenia do resortu zdrowia. Według sondażu
przeprowadzonego przez Uniwersytet w Nijmegen w 2005 roku (jedyna ankieta na ten temat
przeprowadzona wśród lekarzy) zdecydowana większość personelu medycznego przyznaje się
do stosowania tej metody zamiast eutanazji. Przypadki zagładzania na śmierć osób
nieprzytomnych są coraz częstsze. Ocenia się, że do 46% zgonów w domach starców w
Holandii następuje w wyniku tej praktyki” ( źródło ).
Jakby tego było mało, organizacja holenderskich lekarzy i polityków „Z Własnej Woli” zbiera
podpisy pod projektem ustawy, która ma zalegalizować pomoc w samobójstwie dla wszystkich
osób, które mają więcej niż 70 lat. „Tydzień życia spełnionego”, taki tytuł nosi nowa kampania
holenderskiego, proeutanazyjnego stowarzyszenia, którego celem ma być danie możliwości
„ludzkiego” odejścia tym, którzy nie są chorzy. Inicjatywa skierowana jest do osób, które swoje
życie uznają za spełnione, a kampania jest reklamowana w mediach publicznych.
5/9
Rodzina katolicka - W Europie trwa rzeź starych ludzi
poniedziałek, 07 marca 2011 20:23
W Holandii, tym pierwszym europejskim kraju o zalegalizowanej eutanazji samobójstwo
wspomagane przez lekarza przekształciło się w bezpośrednie zabijanie pacjenta przez lekarza.
Eutanazja śmiertelnie chorych obecnie objęła również przewlekle chorych. Eutanazja z
przyczyn fizycznych poszerzyła się o tzw. wskazania psychiatryczne. Dobrowolna eutanazja
poszła o krok dalej, i dopuszcza się eutanazję bez zgody pacjenta.
W połowie października 2005 r. przedstawiono w holenderskim parlamencie wytyczne
dotyczące eutanazji noworodków i niemowląt. Ich przyjęcie umożliwi uśmiercanie chorych dzieci
w majestacie prawa.
Holenderskie media spodziewają się, że stworzony zostanie precedens, który pozwoli w
przyszłości na eutanazję osób, które same nie są w stanie wyrazić swojej woli. Będzie to
rozwiązanie o tyle paradoksalne, że definicja eutanazji mówi, iż jest to “aktywne pozbawienie
człowieka życia na jego własną prośbę”.
Prześledzenie dziejów eutanazji w Holandii pokazuje, jak działa zasada “ruchomego horyzontu”.
Najpierw nagłaśnia się jakiś niezwykle rzadki przypadek działania wbrew prawu i usprawiedliwia
się go względami etycznymi. Później, stosując szantaż moralny i etykę sytuacyjną, robi się dla
owego przypadku wyjątek w prawie, odstępując od karania. Następnie wyjątek ten rozrasta się
(bo co nie jest karalne, jest dozwolone), aż w końcu staje się regułą. Wtedy historia się
powtarza - nagłaśniany jest kolejny przypadek, robione są kolejne wyjątki, powstają nowe
reguły, a w rezultacie horyzont prawny i moralny stale się zawęża.
Pierwszy raport na ten temat holenderskie ministerstwo zdrowia sporządziło w 1990 r. Wynikało
z niego, że w Holandii w roku tym przeprowadzono 25 306 zabiegów eutanazji, z czego aż 14
691 przypadków stanowiły przypadki eutanazji bez wiedzy i zgody pacjenta, czyli tzw.
kryptanazji.
Lekarze twierdzą, że kryptanazja nie jest wcale nadużyciem eutanazji, lecz jedynie jej logiczną
konsekwencją: Ważna przyczyna, która sprawia, że dobrowolnej eutanazji musi towarzyszyć
eutanazja niedobrowolna, leży w samej logice eutanazji. Kto wierzy i głosi, że pozbawienie
człowieka życia, aby uwolnić go od cierpień, jest dobrodziejstwem, nie ma prawa pozbawić
niektórych cierpiących tego dobrodziejstwa tylko dlatego, że nie są w stanie sami o to poprosić.
6/9
Rodzina katolicka - W Europie trwa rzeź starych ludzi
poniedziałek, 07 marca 2011 20:23
Istnienie procederu, który jest z jednej strony nielegalny, ale z drugiej - nie jest ścigany przez
prawo - spowodowało zmiany w mentalności społecznej. Doszło do tego, że na początku lat
90-tych aż 77% ankietowanych Holendrów popierało uśmiercenie pacjenta bez jego wiedzy i
zgody.
Z ustawy przyjętej w 2002 r. nie do końca zadowolony był przewodniczący wspomnianej już
organizacji NVVE, dr Rob Jonquiere. Prawo mówi bowiem, że prośba o eutanazję powinna być
dobrowolna, świadoma i wielokrotnie powtarzana.
Zdaniem Jonquiere’a ustawa taka dyskryminuje osoby, które nie mogą same poprosić o
eutanazję, zwłaszcza ludzi upośledzonych umysłowo i chore dzieci. Według niego należy
rozszerzyć prawodawstwo także na te osoby - oczywiście bez ich wiedzy i zgody.
Gdyby prawo takie zostało uchwalone, byłoby tylko usankcjonowaniem istniejącej już praktyki.
Przyczyną 40 proc. wszystkich zgonów osób chorych psychicznie w Holandii jest eutanazja, a
właściwie kryptanazja. Podobnie rozpowszechnione stało się pozbawianie życia ciężko chorych
dzieci.
„W 1987 r. Rada Zdrowia (organ doradczy rządu holenderskiego) wydała zalecenie, by prośba
o eutanazję zgłoszona przez dziecko, które skończyło 12 lat, była przez lekarzy akceptowana,
nawet jeżeli jego rodzice są temu przeciwni. Przeciwko zaleceniu temu zaprotestowała
wspomniana już NVVE, twierdząc, że… jest to dyskryminacja dzieci poniżej 12-ego roku życia.
W 2002 r. grupa lekarzy z Groningen ogłosiła standardy wykonywania eutanazji na
noworodkach. Zalecają one uzyskanie zgody rodziców na uśmiercenie dziecka oraz
stwierdzenie przez lekarzy nieuleczalności choroby i niemożności złagodzenia bólu. To właśnie
“protokół z Groningen” stał się podstawą najnowszej ofensywy legislacyjnej zwolenników
eutanazji.
Prawo do eutanazji nie jest wcale - jak argumentują jego zwolennicy - prawem do decydowania
o własnym życiu. Nie trzeba legalizować eutanazji, by móc decydować o swoim życiu. Ani
samobójstwo, ani jego próba w żadnym państwie nie są karane. Istotą sporu nie jest więc
prawo decydowania o swoim życiu, lecz o życiu innych. W rzeczywistości zalegalizowanie
eutanazji to swoista licencja na zabijanie” ( źródło ).
7/9
Rodzina katolicka - W Europie trwa rzeź starych ludzi
poniedziałek, 07 marca 2011 20:23
Na każde 5 osób, które umierają w Holandii, jedną zabija lekarz. Połowa pacjentów zabijana
jest bez pytania ich o zdanie, czy też bez wiedzy ich rodzin.
Co ciekawe, w Holandii jedynie 5% pacjentów, którzy zażądali eutanazji podało ból jako
przyczynę tej prośby. Główną przyczyną jest depresja. Istnieje cała lista czynników, które ją
wywołują i podtrzymują — strach, niepokój, troska o finanse, lęk przed bólem. Osoby proszące
o eutanazję czują się często niekochane, zmęczone życiem, pozbawione godności i nade
wszystko - obawiają się zależności od innych.
Była holenderska minister zdrowia, Els Bort, która w 2001 r. doprowadziła do zalegalizowania
eutanazji, teraz przyznaje, że był to błąd. Trzeba było skupić się na opiece paliatywnej.
W latach 1994-2002 to ona przedstawiła niesławny projekt ustawy legalizującej eutanazję, a
kiedy projekt został przyjęty, Holandia stała się pierwszym na świecie krajem, który uznał za
zgodne z prawem „zadanie śmierci osobie nieuleczalnie i terminalnie chorej umotywowane
skróceniem jej cierpień”.
W 2008 r. holenderscy lekarze zgłosili do obowiązkowego rejestru 2 331 przypadków eutanazji,
400 przypadków samobójstwa wspomaganego oraz 550 tzw. zgonów bez zgody pacjenta (np.
odłączenie od aparatury podtrzymującej życie na podstawie decyzji personelu medycznego).
Jednoczesnie zaś Holandia wciąż nie ma opieki paliatywnej.
Doprowadzono do dramatycznego niedoboru odpowiedniej opieki nad tymi, którzy są w fazie
terminalnej choroby nowotworowej lub doświadczają przewlekłej, postępującej
niepełnosprawności. Skoro nie ma odpowiedniej opieki, nie pozostaje nic innego jak
zalegalizować eutanazję. I tak w Holandii stale poszerza się krąg osób, które będzie można
uśmiercić z mocy prawa…
W Kanadzie środowisko pro-eutanazyjne właśnie przedstawiło projekt legalizacji eutanazji i
samobójstwa wspomaganego. Argumentację na rzecz zmian w prawie wzięto z Holandii.
8/9
Rodzina katolicka - W Europie trwa rzeź starych ludzi
poniedziałek, 07 marca 2011 20:23
Jarosław Gowin chce zaprowadzić w Polsce nowy porządek i przeforsować tzw. Testament
życia, który niczym nie różni się od eutanazji, poza nazwą.
W majestacie prawa ludzie są masowo zabijani nie z własnej woli, ale w wyniku manipulacji,
które stworzyłyby iluzję, iż dana osoba rzeczywiście wyraziła zgodę na własną śmierć.
Za PRL istniało hasło:"Emeryci, popierajcie partię czynem, umierajcie przed
terminem". Teraz – w obliczu niewydolności służby zdrowia z jednej strony, a zapaścią
systemu emerytalnego z drugiej – hasło wraca z siłą wodospadu.
W Europie w majestacie prawa trwa rzeź starych ludzi.
sigma
Źródło: NowyEkran.pl
9/9