Rola dorosłych w rozwoju dziecka

Rola dorosłych
w rozwoju dziecka
Spotkanie z rodzicami
Opracowanie: Paulina Lica
Wiek przedszkolny to okres intensywnego
rozwoju dziecka. Rodzicom dane jest
codzienne uczestniczenie w tym procesie.
Ich uczestnictwo jest tym efektywniejsze,
im bardziej świadomie zaangażowani są w
ten proces.
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA ROZWÓJ DZIECKA
Czynniki wewnętrzne: biologiczne i aktywność własna
jednostki
Czynniki zewnętrzne: środowiskowe i świadoma
działalność wychowawcza.
Oznacza to, iż dziecko jest takim:
 jakim stworzyła go natura,
 jak kształtuje je środowisko, w którym żyje,
 jakim wpływom wychowawczym podlega,
 jakim samo chce być.
PRAWIDŁOWOŚCI ROZWOJU DZIECKA 3-LETNIEGO
Znajomość prawidłowości rozwoju dziecka ma pomóc
w rozwiązywaniu problemów dzieci poprzez organizowanie
środowiska sprzyjającego nabywaniu przez dzieci sprawności,
umiejętności i wiedzy.
Główne prawidłowości rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym
to:
 Aktywność zabawowa – działalność dzieci opiera się
głównie na różnych formach zabaw,
 Mimowolny charakter udziału procesów poznawczych
w uczeniu się – co oznacza, że dziecko samo nie potrafi
zorganizować sobie procesu zdobywania wiedzy, nauka
przebiega pod kierunkiem dorosłego,
 Dominująca rola rodziny w zaspokajaniu podstawowych
potrzeb dziecka.
WYBRANE CECHY ROZWOJU DZIECKA 3-LETNIEGO
Rozwój ruchowy
 Sprawnie biega i chodzi po różnych powierzchniach, nie przewraca
się,
 potrafi przenosić różne przedmioty,
 chętnie wspina się,
 stoi na jednej nodze 2 – 3 sekundy,
 potrafi kopnąć/rzucić piłkę w określonym kierunku,
 pojawiają się pierwsze próby łapania piłki,
 potrafi układać wieże z klocków,
 potrafi narysować prostą linię poziomą, pionową oraz koło,
 rozpina duże guziki.
Rozwój mowy
 Rozumie to, co do niego mówimy,
 próbuje wykonać codzienne czynności wg
podanych instrukcji słownych,
 potrafi podać swoje imię,
 pod koniec 3 roku życia potrafi budować poprawne
kilkuwyrazowe zdania,
 mówi dużo i chętnie,
 zdarzają się nieprawidłowości gramatyczne np: Ja
idę do piesa,
 zadaje wiele pytań.
Rozwój operacji umysłowych
 Buduje most z 3 – 5 drewnianych klocków,
 składa obrazek z 2 elementów,
 potrafi odwzorować kółko, krzyżyk,
 uzupełnia rysunek postaci, dorysowuje głowę, ręce,
nogi, oczy
 rysuje tzw.: „głowonoga”,
 przelicza 3 elementy,
 klasyfikuje przedmioty wg danej cechy,
 zna prosty wierszyk i krótka piosenkę,
 ma bogatą wyobraźnię,
 skupia uwagę przez ok. 15 min.,
 może nie rozróżniać rzeczywistości od fantazji: tworzy
niewidocznych przyjaciół.
Rozwój emocjonalno-społeczny
 Wyraża swoje emocje ekspresyjnie i impulsywnie, ale słabo je
kontroluje emocje,
 chętnie okazuje miłość bliskim,
 wyraźnie przejawia współczucie,
 zaczyna świadomie odczuwać wstyd, zazdrość,
 łatwo reaguje strachem na nowe sytuacje,
 łatwo reaguje gniewem,
 samo potrafi zorganizować sobie zabawę przez dłuższą chwilę,
 szuka kontaktu z innymi dziećmi,
 potrafi chwilę zaczekać na swoją kolej,
 zaczyna dzielić się zabawkami i je pożyczać,
 samodzielnie się rozbiera,
 próbuje samo się ubierać,
 zdejmuje i nakłada buty,
 posługuje się łyżką, widelcem i kubkiem,
 samodzielnie myje rączki i zęby,
 samodzielnie wykonuje podstawowe czynności higieniczne,
 kontroluje swoje potrzeby fizjologiczne.
Rozwój powyższych sfer w dużej mierze zależy od
dorosłych. Wpływ rodzica może być tym większy,
im wyższy będzie poziom świadomości
pedagogicznej w organizowaniu środowiska
sprzyjającego rozwojowi dziecka. Służy temu
znajomość i przestrzeganie w pracy z dzieckiem
kilku podstawowych zasad.
ZASADY W PRACY Z DZIEĆMI
1. Dorośli muszą poświęcać dzieciom jak najwięcej czasu na wspólną
zabawę, rozmowę, obserwację, swoją uwagę koncentrować na
potrzebach i problemach dzieci.
2. Unikać porównań oceniających między dziećmi, gdyż każde dziecko
rozwija się w specyficznym dla siebie tempie, porównywanie służy
wychwytywaniu zaburzeń rozwojowych, a nie ocenie dziecka.
3. Należy unikać kategorycznych stwierdzeń określających cechy
dziecka typu: jesteś powolny, ale z ciebie gapa, mazgaj itd. Jest to
etykietowanie dzieci i może przyczynić się do spowolnienia rozwoju lub
pojawienia się zaburzeń rozwojowych.
4. Rozwojowi dzieci sprzyjają stawiane im zadania, należy jednak dbać
o ich właściwy dobór, aby nie były zbyt trudne, ani zbyt łatwe, gdyż to
nie sprzyja rozwojowi dziecka.
Aby osiągnąć efekty wychowawcze, RODZICE I NAUCZYCIEL MUSZĄ
IŚĆ RĘKA W REKĘ, to znaczy uzgodnić konsekwentne postępowanie,
aby dziecko nie stykało się z odmiennymi zasadami w przedszkolu i w
domu.
Czego oczekuje od rodziców powierzonych mi dzieci
Dzieci w domu nie powinny:




Oglądać programów i filmów dla dorosłych,
słuchać i używać wulgarnych słów,
być świadkami nieporozumień między dorosłymi,
być karane fizycznie.
Dzieci w domu powinny mieć:
 Ustalony rytm dnia,
 ustalone obowiązki,
 zapewniony czas na zabawę z rodzicami, w tym obowiązkowo
czytanie przed snem,
 ustalone reguły postępowania i związane z tym nagrody i kary,
 wybierane audycje telewizyjne,
 wpajany szacunek do innych ludzi,
 wpajanie zasad grzecznego zachowania.
A czego Państwo, jako rodzice
oczekują od nauczyciela w stosunku
do powierzonego mu dziecka?