pobierz plan wynikowy dla klasy I częśc pierwsza w formacie pdf

Transkrypt

pobierz plan wynikowy dla klasy I częśc pierwsza w formacie pdf
Plan wynikowy z języka polskiego dla klasy I gimnazjum – „Słowa na czasie”
cz. 1
Numer
i temat lekcji
1. i 2.
W starożytnym
świecie
Środki dydaktyczne
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: W starożytnym
świecie
s. 10–13
Teksty i materiał
ilustracyjny
- „Dlaczego
starożytność?”
- „Od kiedy do
kiedy?”
- „W poszukiwaniu
mądrości”
- „Jak ukazać
piękno?”
Zagadnienia
pojęcie starożytności,
filozofia i sztuka
antyczna, postacie
Sokratesa, Platona i
Arystotelesa
3.
Powstanie świata
według Biblii
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: W starożytnym
świecie
s. 14–16
- „Powstanie
świata”
Biblia, powstanie
świata, werset,
notatka
4.
Symboliczny
wymiar
przypowieści
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: W starożytnym
świecie
s. 16–18
- „Przypowieść o
synu
marnotrawnym”
- Rembrandt,
„Powrót syna
marnotrawnego”
przypowieść
(parabola), alegoria,
symbol, sens
symboliczny i
metaforyczny,
przenośnia,
frazeologizmy
biblijne, opowiadanie
Wymagania podstawowe
Uczeń:
- ogólnie charakteryzuje epokę
antyczną
- wymienia główne etapy rozwoju
filozofii starożytnej
- podaje charakterystyczne cechy sztuki
antycznej
- we wskazanych przez nauczyciela
źródłach odszukuje informacje na temat
gimnazjum w Grecji i Rzymie
- wymienia dzieła Boga i zadania
wyznaczone poszczególnym
stworzeniom
- próbuje wyjaśnić, dlaczego człowiek
pojawia się na końcu procesu
stwarzania
- wskazuje zdanie, które wielokrotnie
pojawia się w tekście
- zapisuje w wyznaczonych miejscach
na schematach określenia
charakteryzujące Boga, świat i
człowieka
- uzupełnia notatkę wyrazami i
wyrażeniami w odpowiedniej formie
- redaguje spójną wypowiedź na temat
wizji idealnego świata
- opowiada krótko o losach młodszego
syna
- zapisuje określenia charakteryzujące
bohaterów
- formułuje opinię na temat zachowania
ojca
- odczytuje dosłowny sens
przypowieści
- przy pomocy nauczyciela wyjaśnia
alegoryczne znaczenie postaci ojca i
syna marnotrawnego
- spośród podanych cech wybiera te,
Wymagania ponadpodstawowe
Uczeń:
- określa, jakie znaczenie ma antyk dla
kultury europejskiej
- odszukuje w różnych źródłach
informacje na temat gimnazjum w
Grecji i Rzymie
- ocenia słuszność myśli Sokratesa,
uzasadniając swoje zdanie
Liczba
godzin
2
- uzasadnia istnienie harmonii i
porządku w procesie stwarzania świata
- wyjaśnia, dlaczego człowiek pojawia
się na końcu procesu stwarzania
- tłumaczy celowość zastosowania
powtórzenia w tekście
- wymienia różne przykłady wpływu
człowieka na otoczenie, odwołując się
do współczesności
- redaguje spójną i poprawną językowo
wypowiedź na temat wizji idealnego
świata
- wyjaśnia termin: werset
1
- przygotowuje dłuższą wypowiedź o
losach młodszego syna z zachowaniem
zasad poprawnej kompozycji
- ocenia, w jaki sposób ojciec traktuje
marnotrawnego syna
- wyraża i uzasadnia swoją opinię na
temat zachowania ojca
- wyjaśnia terminy: przypowieść,
alegoria, symbol
- odczytuje symboliczny sens
przypowieści
- samodzielnie wyjaśnia alegoryczne
1
które są charakterystyczne dla języka
Biblii
- wskazuje na obrazie Rembrandta
elementy, o których jest mowa w
przypowieści
- redaguje opowiadanie z punktu
widzenia danej postaci
- uzupełnia frazeologizmy i przysłowia
pochodzące z Biblii
5.
„Miłość
cierpliwa jest,
łaskawa jest...”
– biblijna pieśń
pochwalna
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: W starożytnym
świecie
s. 18–19
6. i 7.
O skutecznym
porozumiewaniu
się
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 1: W
poszukiwaniu
porozumienia
Temat: Mówiąc
między nami – o
komunikacji
s. 6–11
- „Hymn o miłości”
hymn, agape, środki
stylistyczne, dyskusja
komunikacja
językowa,
komunikat, nadawca,
odbiorca, kontakt,
kod, kontekst,
intencja wypowiedzi
- wymienia czyny i umiejętności, które
bez miłości byłyby bezwartościowe
- wyszukuje w tekście środki
stylistyczne, za pomocą których została
opisana miłość
- uzupełnia schemat określeniami
miłości występującymi w hymnie
- przy pomocy nauczyciela wyjaśnia
przenośne znaczenie danego cytatu
- podaje różnice między zachowaniem
dziecka i osoby dorosłej
- zabiera głos w dyskusji na temat tego,
czym jest miłość w dzisiejszych
czasach
- podaje przyczyny nieskutecznej
komunikacji
- ustala, kto jest nadawcą i odbiorcą
danej sytuacji komunikacyjnej
- wymienia uczestników komunikacji
językowej
- zapisuje komunikaty przekazywane
przez poszczególne emotikony
- projektuje znak graficzny
przekazujący określone informacje
- podaje dwie cechy, którymi powinien
charakteryzować się czytelny
piktogram
- dzieli poszczególne wypowiedzi
według intencji
znaczenie postaci ojca i syna
marnotrawnego
- omawia sposób przedstawienia
postaci, tła oraz kolorystyki na obrazie
Rembrandta
- udowadnia, że przeczytany tekst jest
parabolą
- redaguje opowiadanie z punktu
widzenia danej postaci, przestrzegając
norm kompozycyjnych i językowych
oraz stosując bogate słownictwo
- wyjaśnia znaczenie frazeologizmów
pochodzących z Biblii
- wyjaśnia, dlaczego – zdaniem św.
Pawła – miłość jest najważniejsza
- omawia przenośne znaczenie danego
cytatu
- określa, co symbolizują dzieciństwo i
dorosłość
- tłumaczy terminy: hymn, agape
- udowadnia, że pieśń św. Pawła jest
hymnem
- aktywnie uczestniczy w dyskusji na
temat tego, czym jest miłość w
dzisiejszych czasach
- wyjaśnia terminy: komunikacja
językowa, komunikat, nadawca,
odbiorca, kontakt, kod, kontekst,
intencja
- podaje trzy cechy, którymi powinien
charakteryzować się czytelny piktogram
- omawia znaczenie komunikatów
niewerbalnych w komunikacji
językowej
- układa wypowiedzi zgodne ze
wskazanymi intencjami
- wymienia zasady językowego savoirvivre'u związane z komunikacją
językową
- układa wypowiedzi odpowiednio do
1
2
8. i 9.
Powstanie świata
według mitologii
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: W starożytnym
świecie
s. 20–23
- Jan Parandowski,
„Narodziny świata”
- Peter Paul
Rubens,
„Prometeusz
skowany”
postać Jana
Parandowskiego,
mitologia, mit,
bogowie greccy,
związki
frazeologiczne
- Jan Parandowski,
„Orfeusz i
Eurydyka”
- Nicolas Poussin,
„Krajobraz z
Orfeuszem i
Eurydyką”
mitologia, mit,
atrybut, pantomima,
bogowie greccy, plan
wydarzeń, notatka
- Homer, „Początek
bitwy”
- Homer,
„Końcowy etap
bitwy”
- fotosy filmowe:
postać Homera, epos,
porównanie
homeryckie, epitet,
rodzaje literackie:
epika, liryka, dramat,
nastrój utworu
Słownik
frazeologiczny
Słownik języka
polskiego
„Słownik mitów i
tradycji kultury”
10.
Miłość Orfeusza i
Eurydyki
11. i 12.
Achilles i Hektor
– bohaterowie
wojny trojańskiej
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: W starożytnym
świecie
s. 24–25
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: W starożytnym
- określa nadawcę i odbiorcę tekstu
oraz intencje nadawcy
- rozpoznaje intencje podanych
wypowiedzi
- układa wypowiedzi odpowiednio do
wskazanych sytuacji
- wymienia utwory Jana
Parandowskiego
- łączy w pary imiona postaci z
mitologii
- uzupełnia drzewo genealogiczne
bogów greckich
- opisuje stosunki panujące w rodzinie
przedstawionej w micie o początkach
świata
- odszukuje w słowniku znaczenia
podanych frazeologizmów związanych
z mitologią
- porównuje mit o powstaniu świata z
biblijną wizją stworzenia
- wyjaśnia różne znaczenia słowa mit,
korzystając ze słownika języka
polskiego
- odpowiada na pytania quizowe
dotyczące narodzin świata według
mitologii
- określa pochodzenie wymienionych
związków frazeologicznych
- redaguje plan wydarzeń
- charakteryzuje bohatera utworu
- podaje przestrogę zawartą w micie
- określa, który moment mitu został
ukazany na obrazie Nicolasa Poussina
- sporządza notatkę na temat atrybutów
przypisywanych bogom
wskazanych sytuacji komunikacyjnych,
dbając o poprawność gramatyczną,
ortograficzną i interpunkcyjną
- wymienia utwory Homera
- podaje przyczyny wojny trojańskiej
- wskazuje w tekście porównania
dotyczące Trojan i Greków
- wypisuje z utworu wyrazy określające
dźwięki
- krótko omawia postać Jana
Parandowskiego
- ocenia relacje panujące w rodzinie
przedstawionej w micie o początkach
świata
- podaje wydarzenia, z którymi
związane jest pochodzenie danych
frazeologizmów
- wyjaśnia terminy: mit, mitologia
- wyszukuje w tekście cytaty, które
budują nastrój
- redaguje zdania z różnymi
znaczeniami słowa mit
- samodzielnie przygotowuje quiz
sprawdzający wiedzę na temat narodzin
świata według mitologii
2
- wyjaśnia termin: atrybut
- uzasadnia, czy przestroga zawarta w
micie jest nadal aktualna
- wymienia elementy świadczące o tym,
który moment mitu został ukazany na
obrazie Nicolasa Poussina
1
- krótko omawia postać Homera
- wyjaśnia, na czym polega kontrast
między opisem Trojan i Greków
- określa, w jaki sposób przedstawiony
został każdy z bohaterów
- wyjaśnia terminy: epos, porównanie
2
13.
Trudny powrót
świecie
s. 26–29
Brad Pitt w roli
Achillesa, Eric
Bana jako Hektor
- odszukuje w tekście określenia
Aleksandra i Menelaosa
- wypowiada się w trzech zdaniach na
temat rozwiązywania konfliktów za
pomocą wojny
- określa nastrój utworu
- przedstawia przebieg pojedynku
pomiędzy Hektorem i Achillesem
- uzupełnia schematy, wypisując z
tekstu epitety i wyrażenia określające
Hektora i Achillesa
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: W starożytnym
świecie
s. 30–31
- Homer,
„Przepowiednia
Tejrezjasza”
- Herbert James
Draper, „Odyseusz
i syreny”
epos, mit, mitologia,
nadawca, adresat
Encyklopedia
14.
Motywy
mitologiczne
natchnieniem dla
artystów
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Współcześnie o
Biblii i antyku
s. 36–37
Dzieła sztuki pod
lupą:
- Salvador Dali,
„Space Venus”
- „Wenus z Milo”
mity jako źródło
inspiracji
kulturowych, faktura,
notatka
15.
Biblia – księga
nad księgami
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
- Roman
Brandstaetter,
„Biblio, ojczyzno
moja”
- Bertha Herkomer,
postać Romana
Brandstaettera, liryka
bezpośrednia, liryka
pośrednia,
uosobienie, anafora,
- wyjaśnia, kim w mitologii greckiej był
Tejrezjasz
- podaje nadawcę i adresata tekstu
- układa pytania skierowane do
bohatera utworu
- przedstawia w postaci komiksu
wybrane zdarzenie z wędrówki
Odyseusza
- opowiada o sytuacji ukazanej na
obrazie Herberta Jamesa Drapera z
punktu widzenia jednego z towarzyszy
Odyseusza
- podaje temat każdego z dzieł
- omawia sposób przedstawienia
postaci
- określa, czy rzeźby są dynamiczne,
czy – statyczne
- wyjaśnia w dwóch zdaniach, w jaki
sposób współczesna rzeźba nawiązuje
do greckiego dzieła
- sporządza notatkę na temat rzeźby
„Wenus z Milo” na podstawie
informacji ze wskazanych źródeł
- wymienia utwory Romana
Brandstaettera
- określa, czy osobę mówiącą w
wierszu można utożsamić z autorem
- wyjaśnia, do kogo i z jakiego powodu
homeryckie, epika, liryka, dramat
- podaje odpowiednie przykłady
porównania homeryckiego z fragmentu
„Iliady”
- przedstawia wyczerpującą opinię na
temat wojny jako sposobu
rozwiązywania konfliktów
- wyjaśnia, do czego w „Iliadzie”
porównane zostały działania postaci
- udowadnia, że „Iliada” jest eposem
- zestawia własne wyobrażenia
dotyczące homeryckich bohaterów z
wizerunkami aktorów grających role
Achillesa i Hektora
- wymienia utwory literackie lub filmy,
w których pojawia się motyw wędrówki
- zestawia sytuację ukazaną na obrazie
Herberta Jamesa Drapera z fragmentem
„Mitologii” Jana Parandowskiego
1
- określa, uzasadniając swoje zdanie,
czy rzeźby są dynamiczne, czy –
statyczne
- tłumaczy termin: faktura
- wyjaśnia wyczerpująco, w jaki sposób
współczesna rzeźba nawiązuje do
greckiego dzieła
- sporządza notatkę na temat rzeźby
„Wenus z Milo” na podstawie
informacji z różnych źródeł
1
- podaje elementy biografii poety oraz
wskazuje fragmenty wiersza
świadczące o tym, że podmiot liryczny
jest tożsamy z autorem
- tłumaczy terminy: anafora, liryka
1
16.
Pierwsze
spotkanie z
poezją Jana od
biedronki
Blok: Współcześnie o
Biblii i antyku
s. 38–39
„Mól książkowy”
sentencja
zwraca się podmiot liryczny
- omawia znaczenie Biblii w życiu
podmiotu lirycznego
- wskazuje w tekście anaforę i
uosobienie
- opisuje obraz Berthy Herkomer
- redaguje wypowiedź będącą
rozwinięciem myśli zawartej w
wybranej sentencji
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Współcześnie o
Biblii i antyku
s. 41–42
- Jan Twardowski,
„Zdjęcie z krzyża”
postać Jana
Twardowskiego,
interpretacja, motywy
biblijne, homonim,
liryka, związki
frazeologiczne
- wymienia utwory Jana
Twardowskiego
- przy pomocy nauczyciela wyjaśnia
zwroty i wyrażenia występujące w
tekście
- wypowiada się na temat znaczenia
ostatnich wersów utworu
- określa, w jaki sposób utwór opisuje
życie ludzkie
- podaje przykład osoby, która
wykazała się wielkim poświęceniem
czasownik osobowy i
nieosobowy, odmiana
czasownika,
czasowniki
kłopotliwe,
instrukcja, notatka
- odróżnia formy nieosobowe
czasownika od osobowych
- przy pomocy nauczyciela określa
formy gramatyczne czasownika
- redaguje zdania z czasownikami w
trybie rozkazującym
- tworzy formy nieosobowe czasownika
zakończone na -no, -to
- uzupełnia zdania czasownikami w
odpowiedniej formie
- tworzy związki frazeologiczne z
podanymi czasownikami
- redaguje tekst z użyciem wybranych
frazeologizmów
- podaje przykłady czasowników
kłopotliwych
- wymienia utwory Josteina Gaardera
- tworzy notatkę na temat życia oraz
myśli filozoficznej Sokratesa i Platona
- krótko opowiada o życiu w jaskini i
Słownik
frazeologiczny
17.
O czasowniku
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Czasownik z
każdej strony
s. 28–30
18.
Symbolika
jaskini Platona
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
- Jostein Gaarder,
„W mroku jaskini”
postać Josteina
Gaardera, filozofia,
jaskinia platońska,
idea, przenośnia, opis
pośrednia i bezpośrednia
- określa funkcję anafory w
przeczytanym tekście
- wyjaśnia związek dzieła Berthy
Herkomer z treścią wiersza
- redaguje wypowiedź będącą
rozwinięciem myśli zawartej w
wybranej sentencji i zawierającą
odpowiedź na pytanie, czy wiara
pomaga w życiu
- krótko omawia postać Jana
Twardowskiego
- uzupełnia zdania dotyczące motywów
biblijnych, do których odwołuje się
utwór Jana Twardowskiego
- wyjaśnia terminy: interpretować,
homonim
- używa odpowiednich argumentów na
potwierdzenie własnego zdania
- podaje różne znaczenia wyrazu zdjęcie
- przygotowuje prezentację osoby, która
wykazała się wielkim poświęceniem
- wyjaśnia znaczenie czasownika jako
części mowy
- redaguje instrukcję, w której
wykorzystuje czasowniki w trybie
rozkazującym
- sporządza notatkę z zastosowaniem
nieosobowych form czasownika
- określa formy gramatyczne
czasownika
- redaguje tekst z użyciem wszystkich
utworzonych frazeologizmów
- odmienia czasowniki kłopotliwe
- krótko omawia postać Josteina
Gaardera
- wyczerpująco opisuje życie w jaskini i
poza nią
1
1
1
Rozdział 1
Blok: Współcześnie o
Biblii i antyku
s. 42–43
sytuacji, notatka
Encyklopedia
Słownik filozofii
19.
Co rządzi życiem
człowieka –
przypadek czy
przeznaczenie?
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Przypadek,
przeznaczenie czy siła
wyższa?
s. 46–49
20.
Co jeszcze trzeba
wiedzieć o
czasowniku?
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Czasownik z
każdej strony
s. 31–35
21.
Fortuna kołem
Podręcznik do
kształcenia
- ilustracja
wprowadzająca w
tematykę bloku
- Joanne Kathleen
Rowling,
„Prawdziwy
Gryfon”
przypadek,
przeznaczenie, fatum,
związki
frazeologiczne
strona czynna i
bierna, czasownik
przechodni i
nieprzechodni,
pisownia przeczenia
nie i cząstki by z
różnymi formami
czasownika, opis
- Leszek
Kołakowski, „O
postać Leszka
Kołakowskiego,
poza nią
- odczytuje tekst na poziomie
dosłownym
- przy pomocy nauczyciela określa
przenośne znaczenie elementów
składających się na parabolę jaskini
- redaguje własną opinię na temat
koncepcji Platona
- uczestniczy w zabawie: Jaka to
sentencja?, odgadując myśli znanych
filozofów na podstawie ilustracji
- redaguje opis sytuacji
- określa swoją postawę wobec życia,
wskazując wybrane wypowiedzi
- wymienia uczucia, których
doświadcza bohater
- rozpoznaje emocje pozytywne i
negatywne
- wskazuje cechy łączące oraz dzielące
bohaterów
- redaguje kilkuzdaniową wypowiedź
na temat cech prawdziwego Gryfona
- wyjaśnia, w jaki sposób rozumie
podany cytat
- gromadzi związki frazeologiczne
związane z przeznaczeniem
- przekształca zdania, zmieniając formy
strony biernej na stronę czynną
- stosuje w zdaniach czasowniki w
stronie biernej
- odnajduje w tekście osobowe i
nieosobowe formy czasownika
- układa zdania z czasownikami w
stronie czynnej i biernej oraz z formami
zakończonymi na -no, -to
- pisze poprawnie przeczenie nie oraz
cząstkę by z czasownikiem
- wymienia utwory Leszka
Kołakowskiego
- samodzielnie określa przenośne
znaczenie elementów składających się
na parabolę jaskini
- redaguje i uzasadnia własną opinię na
temat koncepcji Platona
- przygotowuje zabawę: Jaka to
sentencja?
- redaguje dynamiczny opis sytuacji,
przestrzegając norm kompozycyjnych i
językowych
- wypowiada się na temat roli
przypadku i przeznaczenia w swoim
życiu
- opisuje uczucia, których doświadcza
bohater i ustala ich przyczynę
- wyjaśnia, w jaki sposób rozumie
podany cytat, uzasadniając swoje
zdanie
- redaguje spójną, kilkuzdaniową
wypowiedź z wykorzystaniem
podanych związków frazeologicznych
- prezentuje wartości, które najbardziej
ceni w życiu
1
- wymienia sytuacje, w których używa
się strony biernej
- wyjaśnia różnicę między stroną
czynną a bierną oraz czasownikami
przechodnimi i nieprzechodnimi
- redaguje opis, używając czasowników
w stronie czynnej i biernej
- przekształca wypowiedzenia, aby
uniknąć dwuznaczności
- redaguje notatkę prasową, używając
form zakończonych na -no, -to
- wyjaśnia zasady pisowni przeczenia
nie oraz cząstki by z różnymi formami
czasownika
- krótko omawia postać Leszka
Kołakowskiego
1
1
się toczy –
prawda czy fałsz?
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Przypadek,
przeznaczenie czy siła
wyższa?
s. 52–54
22. i 23.
O spójności
wypowiedzi
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 3: O
architekturze
wypowiedzi
Temat: Nie od razu
tekst zbudowano
s. 114–119
24.
Warto być
optymistą
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Przypadek,
przeznaczenie czy siła
wyższa?
s. 55–56
Słownik
frazeologiczny
kole fortuny”
fortuna, fatum,
hazard, łut szczęścia,
związki
frazeologiczne,
opowiadanie
akapit, budowa
akapitu, spójność
wypowiedzi, budowa
tekstu, opowiadanie
- Jan Twardowski,
„Nie ma tego złego,
co by na dobre nie
wyszło”
narracja
pierwszoosobowa i
trzecioosobowa,
opowiadanie,
sentencja, związki
frazeologiczne,
plakat
- tłumaczy sens zwrotu fortuna kołem
się toczy
- przedstawia swoje zdanie na
określony temat
- poszukuje we wskazanych źródłach
informacji o symbolice liczb
- wyjaśnia znaczenie słowa
psychokineza, korzystając z internetu
- podaje przykłady sytuacji
ryzykownych i ekscytujących oraz
takich, które są bezpieczne
- rozwija treść każdego z podanych
zdań, tworząc spójną wypowiedź
- układa wydarzenia w kolejności
chronologicznej
- dzieli tekst na akapity
- nadaje tytuły poszczególnym
akapitom
- łączy zdania wyrażeniami
zapewniającymi spójność wypowiedzi
- do podanego fragmentu tekstu
dopisuje kolejny akapit
- uzupełnia zdania, tak aby powstał
spójny tekst
- odszukuje w tekście wyrażenia i
zwroty wskazujące narratora
opowiadania
- odnajduje poszczególne akapity w
utworze
- wskazuje część tekstu, w której
zawarta jest jego główna myśl
- wyjaśnia znaczenie zwrotu być na
dobrej drodze
- korzystając ze słownika, gromadzi
zwroty i wyrażenia z rzeczownikiem
droga
- łączy związki frazeologiczne z
odpowiednimi wyjaśnieniami
- opowiada historię, której tytułem jest
wybrany frazeologizm
- przygotowuje plakat ilustrujący
określoną sentencję
- wyjaśnia, w jaki sposób podany
związek frazeologiczny odnosi się do
treści utworu
- na podstawie tekstu wnioskuje na
temat prawdopodobieństwa wygranej
- samodzielnie poszukuje w różnych
źródłach informacji o symbolice liczb
- tworzy opowiadanie dotyczące
skutków podejmowania ryzyka
- wyjaśnia terminy: akapit, spójność
wypowiedzi
- podkreśla w poszczególnych
akapitach zdania zawierające
najważniejsze informacje
- dopisuje kolejny akapit do
wskazanego fragmentu tekstu, dbając o
spójność wypowiedzi
- tworzy wypowiedź na określony temat
na podstawie podanego planu
- redaguje opowiadanie, którego
punktem wyjścia jest sytuacja ukazana
na fotografii
- podaje, z kim utożsamia się narrator
- odpowiada, w jakim celu zastosowano
w utworze określony sposób
opowiadania
- uzasadnia główną myśl tekstu,
przytaczając odpowiednie fragmenty
- wyjaśnia intencje narratora utworu
- formułuje wypowiedź na temat zalet
bycia optymistą
- wskazuje podobieństwa między
wierszem „Kiedy mówisz” Jana
Twardowskiego a tekstem „Nie ma tego
złego...”
- opowiada historię zatytułowaną
wybranym frazeologizmem,
przestrzegając norm gramatycznych i
stylistycznych
- przygotowuje plakat ilustrujący
2
1
25. i 26.
Pogodzić się z
losem...
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Przypadek,
przeznaczenie czy siła
wyższa?
s. 57–59
27.
Jak rozpoznać
imiesłowy?
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Imiesłów – dla
chcącego nic trudnego
s. 36–37
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Teatr – świat
widza i aktora
s. 60–61
28.
Jak powstał teatr?
29.
Groteskowa
Podręcznik do
kształcenia
- Artur Maciak,
„Na wózku”
język potoczny,
artykuł prasowy,
dyskusja, plakat
imiesłów
przymiotnikowy
czynny i bierny,
odmiana imiesłowów
przymiotnikowych,
funkcja imiesłowów
przymiotnikowych w
zdaniu
- „Antyczny
rodowód teatru”
- „Jak wyglądał
teatr w starożytnej
Grecji?”
- „Jak wygląda
dzisiejszy teatr?”
- Konstanty
Ildefons
Dionizje, budowa
starożytnego teatru
(skene, proskenion,
orchestra, widownia),
katharsis, aktorzy
starożytni, koryfeusz,
chór, współczesny
teatr tradycyjny,
medium
nonsens, humor,
dramat, streszczenie
- opowiada o emocjach wywołanych
lekturą artykułu
- nazywa uczucia, których doznawała
bohaterka po wypadku
- wyszukuje w tekście informacje
związane z zachowaniem bohaterki
wobec rodziców
- redaguje krótką wypowiedź o roli
rodziny i znajomych w życiu bohaterki
- wyraża opinię na określony temat
- odnajduje w tekście wyrażenia
potoczne
- nadaje inny tytuł całemu artykułowi
Artura Maciaka oraz każdemu z
wyróżnionych fragmentów
- zabiera głos w dyskusji dotyczącej
sposobów pomagania osobom
niepełnosprawnym
- przygotowuje plakat przestrzegający
przed skutkami niebezpiecznych zabaw
- podaje czasowniki, od których
powstały wymienione imiesłowy
- tworzy od wskazanych czasowników
imiesłowy przymiotnikowe
- redaguje tekst z użyciem wybranych
imiesłowów
- przy pomocy nauczyciela przekształca
tekst tak, aby uniknąć powtórzeń
określoną sentencję, dbając o estetykę
wykonania
- redaguje spójną, kilkuzdaniową
wypowiedź o roli rodziny i znajomych
w życiu bohaterki
- uzasadnia swoją opinię na określony
temat, podając odpowiednie argumenty
- odnajduje w tekście wyrażenia
potoczne i określa ich funkcję
- aktywnie uczestniczy w dyskusji
dotyczącej sposobów pomagania
osobom niepełnosprawnym i wyciąga
wnioski końcowe
- przygotowuje pomysłowy plakat
przestrzegający przed skutkami
niebezpiecznych zabaw, dbając o
estetykę wykonania
2
- wyjaśnia terminy: imiesłów
przymiotnikowy czynny, imiesłów
przymiotnikowy bierny
- redaguje tekst z użyciem wszystkich
podanych imiesłowów
- przekształca tekst tak, aby uniknąć
powtórzeń
1
- omawia na podstawie tekstu
okoliczności powstania i rozwoju teatru
w starożytnej Grecji
- wymienia elementy budowy teatru
greckiego i współczesnego
- wyjaśnia funkcje poszczególnych
elementów, z których składał się teatr
grecki
- omawia różnice między budową teatru
antycznego i współczesnego
- wskazuje nowe kierunki rozwoju
dzisiejszego teatru
- tłumaczy terminy: katharsis, medium
1
- streszcza w dziesięciu zdaniach
biblijną historię o upadku pierwszych
- wymienia charakterystyczne cechy
języka, którym napisany jest utwór
1
rzeczywistość
przedstawiona w
„Teatrzyku
Zielona Gęś”
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Teatr – świat
widza i aktora
s. 65
Gałczyński,
„Żarłoczna Ewa”
30.
Za kulisami
teatru...
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Teatr – świat
widza i aktora
s. 66–67
- Wisława
Szymborska,
„Wrażenia z teatru”
31.
Imiesłowowe
potyczki
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Imiesłów – dla
chcącego nic trudnego
s. 38–41
postać Wisławy
Szymborskiej, akt,
podmiot liryczny,
rzeczownik
odczasownikowy,
opowiadanie, mapa
myśli
imiesłów
przysłówkowy
współczesny i
uprzedni, funkcja
imiesłowów
przysłówkowych w
zdaniu, pisownia nie
z imiesłowami,
instrukcja, związki
frazeologiczne,
oficjalna odmiana
języka
ludzi
- odnajduje w utworze nawiązania do
tekstu biblijnego
- wymienia charakterystyczne cechy
języka, którym napisany jest tekst
Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego
- porównuje postacie biblijne z ich
odpowiednikami z utworu „Żarłoczna
Ewa”
- wykonuje rekwizyty i dekoracje
potrzebne do odegrania scenki
- odgrywa scenkę, starając się wczuć w
rolę postaci
- wymienia utwory Wisławy
Szymborskiej
- wskazuje w tekście fragmenty
mówiące o uczuciach towarzyszących
podmiotowi lirycznemu podczas wizyty
w teatrze
- wyjaśnia znaczenie tytułu tekstu
- tłumaczy, co dla osoby mówiącej
oznacza wyrażenie akt szósty
- odszukuje informacje o zachowaniach
aktorów
- odnajduje w tekście rzeczowniki
pochodzące od czasowników
- określa, czym różni się świat opisany
w wierszu od świata rzeczywistego
- redaguje krótkie opowiadanie, starając
się wykorzystać podane słownictwo
- wypisuje z tekstu imiesłowy
przysłówkowe współczesne
- tworzy imiesłowy przysłówkowe od
czasowników występujących w
podanych związkach frazeologicznych
- układa zdania z wykorzystaniem
imiesłowów przysłówkowych
współczesnych
- przy pomocy nauczyciela przekształca
zdania, zamieniając czasowniki na
imiesłowy
- pisze poprawnie imiesłowy z
Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego
oraz tekst biblijny
- wyjaśnia, na czym polega humor
utworu, przytaczając odpowiednie
fragmenty
- odgrywa scenkę, ukazując
poszczególne postacie w przekonujący
sposób
- krótko omawia postać Wisławy
Szymborskiej
- tworzy mapę myśli związaną z teatrem
- określa źródło wrażeń podmiotu
lirycznego
- określa, jaką funkcję pełnią w utworze
rzeczowniki pochodzące od
czasowników
- redaguje opowiadanie z
wykorzystaniem podanego słownictwa,
dbając o poprawność kompozycyjną i
językową
1
- wyjaśnia terminy: imiesłów
przysłówkowy współczesny, imiesłów
przysłówkowy uprzedni
- układa instrukcję z wykorzystaniem
imiesłowów przysłówkowych
współczesnych
- samodzielnie przekształca zdania,
zamieniając czasowniki na imiesłowy
- redaguje zdania z użyciem
imiesłowów, posługując się oficjalną
odmianą języka
1
32.
Wykonujemy
plakat teatralny
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Teatr – świat
widza i aktora
s. 69
33.
Nie dajmy się
zmanipulować
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 1: W
poszukiwaniu
porozumienia
Temat: Od kłamstwa
do manipulacji
s. 12–17
- „O plakacie
teatralnym”
plakat teatralny i jego
funkcje, opis plakatu
prawda, kłamstwo,
odróżnianie
kłamstwa od fikcji
literackiej, przyczyny
kłamstw,
prawdomówność a
dobre wychowanie,
intencja, manipulacja
i prowokacja
językowa, związki
frazeologiczne
Słownik
frazeologiczny
34.
Dziedzictwo
starożytności –
powtórzenie
wiadomości
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
s. 70–71
- „Śladami epoki”
historia kalendarza,
osiągnięcia
starożytności
przeczeniem nie
- zastępuje w zdaniach imiesłowy
osobowymi formami czasownika
- wymienia elementy, z których składa
się plakat teatralny
- opisuje w kilku zdaniach
zaprezentowany plakat teatralny
- wykonuje plakat teatralny według
określonych wskazówek
- omawia przyczyny kłamstw
- wyjaśnia, czy zatajenie prawdy jest
równoznaczne z kłamstwem
- szuka w słowniku związków
frazeologicznych z wyrazem prawda
lub kłamstwo
- odróżnia kłamstwo od fikcji literackiej
- wymienia skutki mówienia nieprawdy
- określa cel haseł reklamowych
- odgaduje intencję wypowiedzi
- redaguje krótką wypowiedź o
wskazanej intencji dotyczącą kłamstwa
lub prawdy
- wskazuje w wypowiedziach elementy
manipulacji
- wymienia zachowania i emocje
prowokowane przez podane
wypowiedzi
- czyta tekst na poziomie dosłownym
- z pomocą nauczyciela formułuje ideę
tekstu
- wymienia najważniejsze osiągnięcia
starożytności
- wskazuje zjawiska ze świata
antycznego, do których nawiązują
- wyjaśnia, jaką funkcję pełni plakat
teatralny
- redaguje wyczerpujący opis plakatu
teatralnego, dbając o spójność tekstu
oraz przestrzegając norm
gramatycznych, ortograficznych i
interpunkcyjnych
- odpowiada, w jaki sposób plakat
teatralny nawiązuje do określonego
utworu
- wykonuje plakat teatralny łączący
ilustracje z informacjami o
przedstawieniu i odznaczający się
estetyką wykonania
- wyjaśnia terminy: prawda, kłamstwo,
manipulacja językowa, prowokacja
językowa
- podaje związki frazeologiczne z
wyrazem prawda lub kłamstwo
- redaguje ciekawą wypowiedź o
wskazanej intencji dotyczącą kłamstwa
lub prawdy, stosując bogate słownictwo
oraz dbając o poprawność gramatyczną,
ortograficzną i interpunkcyjną
- wyjaśnia, na czym polega zjawisko
manipulacji językowej
- wskazuje w tekstach elementy
manipulacji i określa ich funkcję
1
- samodzielnie odkrywa przesłanie
tekstu
- ocenia przeczytany tekst
- wyjaśnia, czym jest demokracja i jakie
są jej korzenie
- uzasadnia, w jaki sposób współczesna
architektura nawiązuje do antycznych
1
1
35. i 36.
Sprawdź swoją
wiedzę i
umiejętności –
praca klasowa
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Sprawdź swoją wiedzę
i umiejętności
s. 73–74
37. i 38.
W kręgu
średniowiecza
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: W kręgu
średniowiecza
s. 76–79
Słownik języka
polskiego
przypowieść
(parabola), alegoria,
tragizm, katharsis,
tragedia antyczna,
zasada trzech
jedności, środki
stylistyczne
(homonim,
porównanie
homeryckie,
anafora), liryka
pośrednia i
bezpośrednia, epos,
pieśń, hymn, narracja
pierwszoosobowa i
trzecioosobowa
- „Dlaczego
średniowiecze?”
- „Od kiedy do
kiedy?”
- „W poszukiwaniu
mądrości”
- „W służbie Bogu”
- „Znani i
podziwiani”
- „Piękno dużych
form”
- Hans Memling,
„Sąd Ostateczny”
- Hieronim Bosch,
„Piekło”
- Jan van Eyck,
„Portret
małżonków
Arnolfini”
- Wit Stwosz, ołtarz
mariacki
- katedra Notre
filozofia
chrześcijańska,
postacie św.
Augustyna i św.
Tomasza z Akwinu,
średniowiecze,
uniwersalizm,
tryptyk, iluminacja,
styl romański, styl
gotycki, notatka, opis
przedstawione znaki graficzne
- opowiada o związku greckich igrzysk
olimpijskich ze współczesnymi
- określa na podstawie tekstu, kim są
bohaterowie powieści, i podaje miejsce
zdarzeń
- wypisuje z tekstu dany argument
- nazywa gatunek utworu
- rozpoznaje parabolę
- odnajduje w wierszu anaforę
- odpowiada, czy dany utwór należy do
liryki pośredniej czy bezpośredniej
- pisze wypracowanie na jeden z
podanych tematów
- charakteryzuje epokę średniowiecza
- wyjaśnia, na czym polega uniwersalny
charakter kultury średniowiecza
- opisuje budowle romańskie i gotyckie
- odszukuje w słowniku znaczenie
słowa iluminacja
- redaguje notatkę, zachęcającą
rówieśników do obejrzenia wystawy
dzieł malarstwa średniowiecznego
budowli
- podaje przenośne znaczenie słowa
faryzeusz
- określa sposób narracji w tekście
- tłumaczy terminy: katharsis, zasada
trzech jedności, tragedia, tragizm
- wyjaśnia alegoryczne znaczenie
przeczytanego utworu
- określa, czy dany utwór należy do
liryki pośredniej czy bezpośredniej i
uzasadnia swoją wypowiedź
- omawia na podstawie tekstu rolę
tragedii antycznej
- pisze wypracowanie na jeden z
podanych tematów, dbając o
odpowiednią kompozycję, poprawność
gramatyczną, ortograficzną i
interpunkcyjną
- podaje różnice między architekturą
romańską i gotycką
- uzasadnia, dlaczego średniowiecze
nazywane jest czasem katedr
- redaguje wyczerpującą wypowiedź,
zachęcającą rówieśników do obejrzenia
wystawy dzieł malarstwa
średniowiecznego, wykorzystując opis
wybranego obrazu
2
2
39. i 40.
O dawnych
ascetach –
„Legenda o
świętym
Aleksym”
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: W kręgu
średniowiecza
s. 80–82
Dame w Paryżu
- Kościół Świętych
Piotra i Pawła w
Kruszwicy
- „Legenda o
świętym Aleksym”
asceza, asceta,
żywoty świętych,
legenda, wzorzec
osobowy,
kanonizacja,
beatyfikacja, plan
wydarzeń,
charakterystyka
Słownik wyrazów
bliskoznacznych
41.
O czym Mistrz
Polikarp
rozmawiał ze
Śmiercią?
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: W kręgu
średniowiecza
s. 83–84
42.
Jak zredagować
notatkę?
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 3: O
architekturze
wypowiedzi
Temat: Krótko i na
temat – notatka
- „Rozmowa
Mistrza Polikarpa
ze Śmiercią”
motyw śmierci,
poradniki dobrego
umierania, opis
postaci,
personifikacja, dance
macabre, notatka
notatka (schemat,
wyliczenie w
punktach, tabela,
mapa myśli,
streszczenie), środki
stylistyczne
- wyjaśnia, z jakich powodów
współcześnie ludzie podejmują
wyrzeczenia
- wymienia elementy ważne dla
utworów opisujących życie świętych
- układa plan wydarzeń
przedstawionych w legendzie
- podaje co najmniej dwa argumenty
przekonujące o świętości Aleksego
- dopisuje synonimy do podanych
wyrazów, korzystając ze słownika
wyrazów bliskoznacznych
- sporządza listę przyjemności, których
trudno sobie odmówić
- charakteryzuje postać św. Aleksego
- opowiada, jak mogłaby wyglądać
upersonifikowana śmierć
- opisuje krótko wygląd Śmierci z
tekstu, wykorzystując elementy
wybrane spośród podanych
- określa, jakie emocje wywołuje obraz
Śmierci z utworu
- wskazuje w tekście przykłady
uosobienia
- redaguje notatkę na temat sposobu
widzenia świata przez ludzi
średniowiecza
- bierze udział w przygotowaniu
inscenizacji utworu
- uzupełnia schemat odpowiednimi
informacjami z tekstu
- tworzy notatkę w formie tabeli na
temat środków stylistycznych
- przy pomocy nauczyciela dzieli tekst
na akapity i nadaje im tytuły
- wypisuje z tekstu najważniejsze
informacje
- wyjaśnia terminy: asceza, asceta
- znajduje w tekście sposoby
umartwiania się stosowane przez
bohatera utworu
- wymienia wszystkie argumenty
przekonujące o świętości Aleksego
- charakteryzuje średniowiecznego
ascetę
2
- wyczerpująco opisuje wygląd Śmierci
z utworu, wykorzystując podane
elementy
- określa i uzasadnia charakter
przeczytanego utworu
- przygotowuje inscenizację utworu,
wykazując się zaangażowaniem i
pomysłowością
- przedstawia charakter i znaczenie
motywu śmierci w średniowieczu
1
- wyjaśnia terminy: notatka, mapa
myśli, streszczenie
- dzieli tekst na akapity i nadaje im
tytuły
- wypisuje z tekstu najważniejsze
informacje, uzasadniając swój wybór
1
43.
Legenda o królu
Arturze
44.
Inne formy
notatek
45.
Jak dzielimy
rzeczowniki?
46.
Malarskie
powroty do
średniowiecza
s. 120–123
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: W kręgu
średniowiecza
s. 88–89
- Sigrid Undset,
„Galahad przybywa
do Camelotu”
- Jan Długosz,
„Roczniki”
- Jan Matejko,
„Bitwa pod
Grunwaldem”
Słownik postaci
literackich
Słownik symboli
„Słownik mitów i
tradycji kultury”
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 3: O
architekturze
wypowiedzi
Temat: Krótko i na
temat – notatka
s. 120, 124–129
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Nazwać rzecz
po imieniu, czyli o
rzeczowniku
s. 42–45
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Okrągły Stół, Graal,
plan wydarzeń,
charakterystyka
- korzystając ze słowników, wyjaśnia
znaczenie haseł: król Artur, Merlin,
Okrągły Stół, Graal
- tłumaczy, jakie znaczenie miało w
średniowieczu pochodzenie rycerza
- opisuje wygląd Galahada
- porządkuje chronologicznie podane
zdania, tak aby powstał plan wydarzeń
- wskazuje w utworze elementy
cudowności i magii
- ocenia atmosferę przeczytanego
fragmentu powieści
- znajduje w tekście nawiązanie do
postaci biblijnej i wyjaśnia, kim jest ona
w Biblii
- uzasadnia, czy współcześnie istnieją
wzorce osobowe
- redaguje charakterystykę Zawiszy
Czarnego, korzystając z fragmentu
„Roczników” Jana Długosza i „Bitwy
pod Grunwaldem” Jana Matejki
1
notatka (mapa myśli,
streszczenie), plan
wydarzeń
- uzupełnia mapę myśli wybranymi
informacjami
- układa zdania pojedyncze
streszczające treść podanych
fragmentów powieści
- wybiera zdania zawierające ogólne
informacje
- zaznacza w tekście najważniejsze
wiadomości
- sporządza plan wydarzeń
- pisze streszczenie podanego
fragmentu, rozwijając punkty planu
- redaguje streszczenie mitu
- odróżnia rzeczowniki żywotne od
nieżywotnych, osobowe od
nieosobowych, własne od pospolitych
- wypisuje rzeczowniki we wskazanych
formach
- odmienia rzeczowniki przez
przypadki
- pisze poprawnie rzeczowniki z
przeczeniem nie
- uzupełnia mapę myśli wszystkimi
niezbędnymi informacjami
- wskazuje wypowiedzenie zawierające
najważniejsze wiadomości dotyczące
fragmentu powieści
- redaguje pytania odnoszące się do
tekstu
- przyporządkowuje fragmenty książki
do odpowiednich zdań streszczenia
- redaguje streszczenie mitu, stosując
wskaźniki zespolenia oraz dbając o
poprawność gramatyczną, ortograficzną
i interpunkcyjną
- wyjaśnia różnice między
rzeczownikami pospolitymi a
własnymi, żywotnymi a nieżywotnymi,
osobowymi a nieosobowymi
- przekształca wypowiedzenia,
zamieniając rzeczowniki na inne części
mowy
- określa, w jakich tekstach stosuje się
rzeczowniki odczasownikowe
1
- odpowiada, co znajduje się na
pierwszym i drugim planie oraz w tle
każdego z dzieł
- określa kompozycję przedstawionych
- wskazuje różnice między
analizowanymi dziełami malarskimi
- wyjaśnia wpływ kompozycji na odbiór
dzieła
1
podział
rzeczowników,
odmiana
rzeczowników,
pisownia nie z
rzeczownikami
Dzieła sztuki pod
lupą:
- Frans Masereel,
„Kalwaria”
grafika, kalwaria,
pierwszy plan, drugi
plan, tło, opis,
kompozycja, notatka
1
Rozdział 2
Blok: Powroty do
średniowiecza
s. 90–91
- Martin
Schongauer,
„Chrystus na
krzyżu”
47.
Co czuła żona
świętego
Aleksego?
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty do
średniowiecza
s. 92–93
- Kazimiera
Iłłakowiczówna,
„Opowieść
małżonki świętego
Aleksego”
48.
Rzeczowniki
kłopotliwe
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Nazwać rzecz
po imieniu, czyli o
rzeczowniku
s. 46–48
49.
Dzieje wypraw
krzyżowych
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty do
podmiot liryczny,
liryka bezpośrednia,
powtórzenie,
wywiad, asceta
rzeczowniki o
nieregularnej
odmianie, pisownia
rzeczowników wielką
i małą literą,
opowiadanie
- Zofia KossakSzczucka,
„Wspaniały
pojedynek przez
bitwą”
- Jean de Courcy,
postać Zofii KossakSzczuckiej, krucjata,
święta wojna,
miniatura, epitet,
porównanie, notatka,
charakterystyka
prac
- nazywa uczucia ukazane na twarzach
postaci
- poszukuje we wskazanych źródłach
informacji dotyczących napisu INRI i
sporządza na ten temat krótką notatkę
- opisuje poszczególne grafiki,
korzystając z podanego słownictwa
- opowiada dzieje św. Aleksego
- wskazuje w wierszu fragmenty, w
których ujawnia się podmiot liryczny
- wymienia emocje, których doznaje
żona św. Aleksego
- na podstawie tekstu określa wiek
bohaterki
- odszukuje w tekście powtórzenia
- podaje przykłady osób, które
podporządkowały swoje życie ważnej
sprawie
- formułuje własną opinię na dany
temat
- redaguje pytania do wywiadu ze
współczesnym ascetą
- poprawnie zapisuje rzeczowniki
wielką lub małą literą
- wskazuje w tekście rzeczownik o
określonej formie
- odmienia rzeczowniki o osobliwej
odmianie przez przypadki
- wypisuje rzeczowniki o nieregularnej
odmianie i łączy je z odpowiednią
cechą odmiany
- redaguje krótkie opowiadanie z
wykorzystaniem podanych
rzeczowników
- wymienia utwory Zofii KossakSzczuckiej
- tworzy notatkę na temat krucjat
- wyjaśnia znaczenie podanych
wyrazów, korzystając ze słownika
- wypisuje cechy wyglądu
- samodzielnie poszukuje w różnych
źródłach informacji dotyczących napisu
INRI i sporządza na ten temat krótką
notatkę
- ocenia, które dzieło wywiera większe
wrażenie, i uzasadnia swoją opinię
- wyjaśnia, co oznacza słowo kalwaria
- opisuje własne uczucia wywołane
postacią żony św. Aleksego
- tłumaczy, dlaczego po każdej zwrotce
pojawia się wyraz w wołaczu
- wyjaśnia obecność powtórzeń w
wierszu
- formułuje tezę do danego tematu i
uzasadnia ją odpowiednimi
argumentami
- redaguje wywiad ze współczesnym
ascetą
1
- wymienia osobliwości w odmianie
rzeczowników
- stosuje w wypowiedziach poprawne
formy rzeczowników o osobliwej
odmianie
- wyjaśnia, kiedy używamy wielkiej, a
kiedy małej litery w zapisie
rzeczowników
- redaguje krótkie opowiadanie z
wykorzystaniem podanych
rzeczowników, dbając o poprawność
gramatyczną, ortograficzną i
interpunkcyjną
- krótko omawia postać Zofii KossakSzczuckiej
- tłumaczy, w jaki sposób tekst
wprowadza w atmosferę średniowiecza
- charakteryzuje obu rycerzy z tekstu
- wyciąga wnioski z zestawienia świata
1
1
średniowiecza
s. 93–95
Słownik języka
polskiego
„Okradanie
Jerozolimy po jej
zdobyciu przez
chrześcijan w 1099
r.”
zewnętrznego i charakteru rycerzy
- wskazuje różnice między
przedstawicielami świata
chrześcijańskiego i muzułmańskiego
- odszukuje w tekście przykłady epitetu
i porównania
- pod kierunkiem nauczyciela
przygotowuje prezentację dotyczącą
różnych religii świata
50.
Gość Mistrza
Mirona
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty do
średniowiecza
s. 96–97
- Miron
Białoszewski,
„Wywiad”
postać Mirona
Białoszewskiego,
ironia, wywiad,
rodzaj literacki
51.
Jakie uczucia
może wzbudzać
budowla?
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty do
średniowiecza
s. 98–99
- Umberto Eco,
„Symbolika liczb”
postać Umberta Eco,
symbol, narrator,
zakon św.
Franciszka, opis,
nastrój
52. i 53.
Podręcznik do
odmiana
- wymienia utwory Mirona
Białoszewskiego
- wypowiada się na temat
przedstawiania poważnych zagadnień w
niepoważny sposób
- tłumaczy, dla jakiego rodzaju
literackiego typowa jest budowa utworu
„Wywiad”
- zapisuje w punktach wydarzenia
zaprezentowane w tekście
- wyjaśnia tytuł przeczytanego wiersza
- wyciąga wnioski dotyczące wyglądu
śmierci na podstawie tekstu
- wskazuje fragmenty tekstu
ujawniające dystans poety do siebie
samego oraz do świata
- wymienia utwory Umberta Eco
- wybiera spośród podanych wyrazów
słownictwo odnoszące się do
średniowiecza
- opisuje zamek widoczny na fotografii
- wskazuje narratora powieści
- określa nastrój opowiadania
- wymienia uczucia, jakie Gmach miał
wzbudzać w ludziach
- uzupełnia tabelę informacjami na
temat znaczenia liczb wymienionych w
tekście
- opowiada o zakonie św. Franciszka
- wypisuje z tekstu przymiotniki
chrześcijańskiego i muzułmańskiego
- wyjaśnia termin: święta wojna
- omawia funkcje zastosowanych
środków stylistycznych
- określa, w jaki sposób język utworu
oddaje sytuację walki
- porównuje wydarzenie opisane w
tekście z problemami dzisiejszego
świata
- samodzielnie przygotowuje
prezentację na temat różnych religii
świata
- krótko omawia postać Mirona
Białoszewskiego
- wyjaśnia termin: ironia
- tłumaczy, dlaczego słowa Mistrza
Mirona można odczytać jako łagodną
ironię
- uzasadnia powiązania wiersza Mirona
Białoszewskiego z „Rozmową Mistrza
Polikarpa ze Śmiercią”
- interpretuje słowa zapisane na kartce,
która wysunęła się z kieszeni Mirona
- ocenia sposób ukazania
rzeczywistości przez autora utworu
1
- krótko omawia postać Umberta Eco
- wyjaśnia, czego można się dowiedzieć
o średniowieczu z przeczytanego tekstu
- określa cechy postaci będącej
narratorem
- tłumaczy, na co obecnie zwraca się
uwagę w architekturze oraz jakie
budynki budzą dziś podziw ludzi
- porównuje Gmach opisany w powieści
z budowlą ukazaną w filmie „Imię
róży”
1
- zastępuje powtarzające się w tekście
2
Wyrazy
wzbogacające
wypowiedzi –
przymiotniki i
przysłówki
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Czarno na
białym – o przysłówku
i przymiotniku
s. 49–54
54.
Memento mori
hasłem ludzi
średniowiecza
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty do
średniowiecza
s. 102–103
przymiotników,
podział
przysłówków,
stopniowanie
przymiotników i
przysłówków,
pisownia
przymiotników
złożonych, opis,
związki
frazeologiczne
- Johan Huizinga,
„Pamiętaj o
śmierci”
memento mori, dance
macabre, negacja,
notatka
- Paulo Coelho,
„Dobra Walka o
marzenia”
symptom, sentencja,
ankieta, narrator,
środki stylistyczne
- uzupełnia tekst, wstawiając
odpowiednie przymiotniki i przysłówki
- podaje formy stopnia wyższego i
najwyższego przymiotników oraz
przysłówków
- wypisuje z utworu przymiotniki w
odpowiednich formach
- poprawnie zapisuje przymiotniki
złożone i uzupełnia nimi związki
frazeologiczne
- rozwija zdania, ubarwiając opis
przymiotnikami
- wskazuje przymiotniki, które nie
podlegają stopniowaniu
- używa w zdaniach dłuższych i
krótszych form przymiotnika
- redaguje opis postaci, stosując
przymiotniki w stopniu najwyższym
- sporządza notatkę w punktach na
podstawie przeczytanego tekstu
- wymienia sposoby mówienia o
śmierci w sztuce średniowiecza
- podaje interpretację autora dotyczącą
fascynacji motywem rozkładu ciała
- wyraża swoją opinię na temat
wartości życia w dzisiejszych czasach
Słownik ortograficzny
55. i 56.
Zrealizować
marzenia...
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Wobec życia i
bliźniego
s. 106–108
- redaguje krótką wypowiedź o swoich
marzeniach
- odszukuje fragmenty utworu, w
których ujawnia się narrator
- wypowiada się na temat poglądów
bohatera
- na podstawie tekstu wyjaśnia
znaczenie wyrażenia Dobra Walka
- wypisuje z utworu dwie sentencje
- odnajduje w tekście wyrażenia, które
odnoszą się do czasów średniowiecza
- wskazuje środki stylistyczne w
przymiotniki i przysłówki wyrazami
bliskoznacznymi
- tworzy przymiotniki złożone
określające elementy obrazu
- wyjaśnia, jak obecność
przymiotników i przysłówków wpływa
na charakter wypowiedzi
- omawia sposoby stopniowania
przymiotników i przysłówków
- redaguje opis postaci, stosując bogate
słownictwo, w tym przymiotniki w
stopniu najwyższym
- wymienia reguły użycia krótszej i
dłuższej formy przymiotnika
- uzasadnia, dlaczego memento mori to
najważniejsze hasło średniowiecza
- przedstawia, jak rozumie twierdzenie,
że śmierć jest demokratyczna
- korzystając ze słownika
ortograficznego, tłumaczy, dlaczego
wyraz Średniowiecze pisany jest w
tekście wielką literą
- wyjaśnia termin: negacja
- wyraża i uzasadnia swoją opinię na
temat wartości życia w dzisiejszych
czasach
- przytaczając przekonujące argumenty,
uzasadnia swoją opinię na temat
poglądów bohatera
- odnajduje w tekście wyrażenia, które
odnoszą się do czasów średniowiecza, i
wyjaśnia ich obecność
- wskazuje w wypowiedziach bohatera
środki stylistyczne i omawia ich funkcje
- formułuje wnioski na podstawie
wyników ankiety dotyczącej marzeń
- tłumaczy termin: symptom
1
2
57. i 58.
Wszystko o
liczebniku
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Liczebnik –
słowo, które się liczy
s. 55–61
59. i 60.
Wigilijny test na
człowieczeństwo
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Wobec życia i
bliźniego
s. 111–113
61.
Dostosuj język
do sytuacji
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
odmiana
liczebników, typy
liczebników,
liczebniki
wielowyrazowe,
interpunkcja
liczebników
porządkowych,
notatka
- Dorota
Terakowska, „Piąty
talerz”
postać Doroty
Terakowskiej,
narracja, język
potoczny, tradycja,
zwyczaje świąteczne
i ich symbolika,
postawa
franciszkańska,
narrator, ankieta
odmiany języka:
mówiona i pisana,
oficjalna i
nieoficjalna
wypowiedziach bohatera
- przeprowadza ankietę dotyczącą
marzeń
- wymienia typy liczebników
- wypisuje z tekstu liczebniki
- odmienia podane liczebniki przez
rodzaje
- redaguje wypowiedzenia z
liczebnikami porządkowymi
- uzupełnia zdania właściwymi
formami liczebników
wielowyrazowych
- zapisuje słownie podane cyfry
- uzupełnia tekst odpowiednimi
liczebnikami głównymi, porządkowymi
i ułamkowymi
- zapisuje w formie notatki dane na
swój temat
- wymienia utwory Doroty
Terakowskiej
- opowiada o zwyczajach świątecznych
świadczących o gościnności i
życzliwości
- wypisuje bohaterów opowiadania i
określa narratora
- przy pomocy nauczyciela nazywa
rodzaj narracji prowadzonej w utworze
- nadaje inny tytuł przeczytanej historii
- wyszukuje komentarze narratora
dotyczące emocji
- wskazuje fragmenty humorystyczne
- wypisuje z tekstu wyrażenia z języka
potocznego
- wyjaśnia, czym powinien
charakteryzować się człowiek czczący
św. Franciszka
- przeprowadza ankietę na temat
tradycji świątecznych
- wskazuje teksty należące do odmiany
mówionej i pisanej
- rozróżnia sytuacje oficjalne i
nieoficjalne
- omawia typy liczebników
- wymienia zasady odmiany
liczebników wielowyrazowych
- podaje, przez co odmieniają się
liczebniki występujące w tekście
- prawidłowo odczytuje formy
liczebników zastosowanych w notatce
na swój temat
- wyjaśnia, w jakich przypadkach
zapisuje się liczby cyframi, a w jakich –
używa się liczebników
- redaguje artykuł, stosując jak
najwięcej liczebników
2
- krótko omawia postać Doroty
Terakowskiej
- określa rodzaj narracji prowadzonej w
utworze
- tłumaczy, na czym polega różnica
między teoretyczną a faktyczną
miłością bliźniego
- nazywa uczucia, których doznają
bohaterowie
- argumentuje zasadność przywołania w
tekście postaci św. Franciszka
- proponuje sposoby wsparcia osób,
które potrzebują pomocy
- wyjaśnia symbolikę wybranych
zwyczajów świątecznych
- opracowuje wyniki ankiety w formie
diagramu słupkowego
2
- wymienia różnice między mówioną i
pisaną odmianą języka
- podaje cechy nieoficjalnej i oficjalnej
odmiany języka
1
62.
Wolontariusze –
świadkowie
czasu
Rozdział 1: W
poszukiwaniu
porozumienia
Temat: Odmiana
języka przez sytuacje
s. 18–23
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Wobec życia i
bliźniego
s. 114–116
- Grażyna
Miciałkiewicz,
„Świadkowie
czasu”
wolontariat,
wolontariusz,
hospicjum, mapa
myśli, opowiadanie
- Clive Staples
Lewis, „Niezwykły
owoc”
narrator, świat
przedstawiony,
dyskusja
- „Krótka historia
kina”
X muza,
kinematograf,
kinematografia, film
długometrażowy,
ekranizacja
Słownik języka
polskiego
63.
Trudne decyzje
64.
Historia kina w
pigułce
65.
Poznajemy
zaimki
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Wobec życia i
bliźniego
s. 116–119
Słownik języka
polskiego
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Film – magia
ekranu
s. 120–121
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
odmiana zaimków,
typy zaimków,
dłuższe i krótsze
- wypisuje zwroty używane w odmianie
nieoficjalnej
- przekształca tekst z odmiany
nieoficjalnej na oficjalną
- tworzy wypowiedź w oficjalnej lub
nieoficjalnej odmianie języka
- wyjaśnia, jak rozumie tytuł artykułu
- wymienia obowiązki wolontariuszy
- podaje cechy, które powinien
posiadać wolontariusz
- układa pytania do wybranych części
tekstu
- odnajduje informacje na temat
bohaterek tekstu
- określa postawę bohaterek
- krótko opowiada o działalności osoby,
którą można nazwać świadkiem czasu
- przygotowuje mapę myśli dotyczącą
wolontariatu w Polsce i na świecie
- układa definicję wyrażenia dobry
człowiek
- streszcza przygodę bohaterów tekstu
- wyjaśnia przenośne znaczenie słowa
chińszczyzna
- redaguje wypowiedź na temat przeżyć
chłopca
- ocenia postępowanie Czarownicy
- wyjaśnia, co przekonało Digory’ego
do odrzucenia propozycji Czarownicy
- wymienia cechy Digory’ego
- omawia najważniejsze wydarzenia
związane z historią kina
- wymienia postacie, które znacząco
wpłynęły na rozwój kina
- podaje elementy, na które widz
zwraca uwagę, oglądając film
- uzupełnia podane zdania na temat
historii kina
- rozpoznaje poszczególne typy
zaimków
- wypisuje z tekstu zaimki
- przekształca tekst z odmiany
nieoficjalnej na oficjalną, dbając o
poprawność językową
- tworzy dwie wypowiedzi: jedną – w
oficjalnej, a drugą – w nieoficjalnej
odmianie języka
- wyjaśnia terminy: wolontariat,
wolontariusz, hospicjum
- tłumaczy, dlaczego w pracy
wolontariusza trudno ustrzec się przed
zbytnim zaangażowaniem
- podaje podobieństwa i różnice między
pracą wolontariusza w hospicjum a
działaniami wolontariuszy Wielkiej
Orkiestry Świątecznej Pomocy
- układa pytania do wszystkich części
tekstu
- barwnie i ciekawie opowiada o
działalności osoby, którą można nazwać
świadkiem czasu
- omawia stosunek narratora do świata
przedstawionego
- uzasadnia, do jakiej historii nawiązuje
fragment „Niezwykły owoc”
- bierze aktywny udział w dyskusji na
podany temat, używając
przekonujących argumentów
1
1
- podaje korzyści, które przynosi
człowiekowi oglądanie filmów
- wskazuje informacje i opinie w
przeczytanym tekście
- wypowiada się na temat elementów
filmu, które są istotne dla odbiorcy
1
- omawia typy zaimków
- określa, jaką część mowy zastępują
wskazane zaimki
1
66.
Obraz i ruch –
elementy języka
filmu
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Niezastąpiony
zaimek
s. 62–65
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Film – magia
ekranu
s. 122–125
67.
Sprawdź swoją
wiedzę i
umiejętności –
praca klasowa
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 1: W
poszukiwaniu
porozumienia
Sprawdź swoją wiedzę
i umiejętności
s. 25–26
68.
Poznajemy
savoir-vivre
kinomana
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Film – magia
ekranu
s. 129–130
- „Język filmu”
- „Savoir-vivre
kinomana”
formy zaimków, opis,
synonim
- zadaje pytania do podanych zaimków
- przekształca zdania, stosując zaimki
- redaguje krótki opis, używając
zaimków i synonimów
- wybiera poprawne formy zaimków
- redaguje ciekawy opis z użyciem
zaimków i synonimów, dbając o
poprawność gramatyczną, ortograficzną
i interpunkcyjną
ujęcie, scena,
sekwencja, rodzaje
planów filmowych,
zdjęcia, montaż,
plener, gatunki
filmowe, antyteza,
dyskusja, list,
kontrast, film
fabularny i
animowany
- podaje sposoby porozumiewania się
bez użycia pisma
- wypisuje z tekstu środki wyrazu
charakterystyczne dla filmu
- wybiera jeden z filmowych środków
wyrazu i omawia jego funkcję
- wymienia osoby uczestniczące w
realizacji filmu
- przy pomocy nauczyciela uzupełnia
informacje dotyczące gatunków
filmowych
- zabiera głos w dyskusji na podany
temat
1
funkcje języka,
intencja wypowiedzi,
manipulacja
językowa, oficjalna i
nieoficjalna odmiana
języka, komunikacja
- określa temat tekstu
- wskazuje, jaką funkcję pełni podane
wypowiedzenie
- przekształca zdania z odmiany
nieoficjalnej na oficjalną
- rozpoznaje manipulację językową
- redaguje dialog z wypowiedzeniami o
określonej funkcji i intencji
- uzasadnia, dlaczego filmowe środki
wyrazu można nazwać językiem filmu
- omawia funkcje wszystkich
filmowych środków wyrazu
- określa rolę reżysera w powstawaniu
filmu
- wyjaśnia, na czym polega związek
filmu z literaturą piękną
- bierze aktywny udział w dyskusji na
podany temat, używając
przekonujących argumentów
- samodzielnie uzupełnia informacje
dotyczące gatunków filmowych
- tłumaczy termin: antyteza
- redaguje list, w którym zachęca do
obejrzenia wybranego filmu
- przekształca zdania z odmiany
nieoficjalnej na oficjalną, przestrzegając
zasad poprawności językowej
- wyjaśnia znaczenie tytułu tekstu
- wymienia zasady skutecznej
komunikacji
- redaguje dialog z wypowiedzeniami o
określonej funkcji i intencji, dbając o
poprawność językową
celebrowanie,
ranking, internauta,
forum dyskusyjne,
savoir-vivre, notatka
- wyjaśnia znaczenie wyrażenia savoirvivre, korzystając ze słownika
- wymienia podane w tekście powody
chodzenia do kina
- przy pomocy nauczyciela redaguje
savoir-vivre kinomana
- formułuje argumenty uzasadniające,
że warto chodzić do kina
- podaje przykłady różnych form
- wyjaśnia terminy: celebrowanie,
ranking
- grupuje wypowiedzi rozmówców
według podanego kryterium
- redaguje savoir-vivre kinomana
- określa sposób wyrażania emocji
przez internautów na forum
- tłumaczy, co oznacza skrót DKF i
redaguje notatkę na ten temat
1
1
Słownik wyrazów
obcych
69. i 70.
Dzieło filmowe
oczami jego
twórców
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Film – magia
ekranu
s. 131–135
71.
O nieodmiennych
częściach mowy
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Nieodmienne,
więc niezmienne –
przyimek, spójnik,
wykrzyknik, partykuła
s. 66–71
72.
Komiks –
historyjka
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
porozumiewania się za pośrednictwem
internetu
- tworzy ranking filmów, które
powinien zobaczyć każdy gimnazjalista
- „Powstawanie
dzieła filmowego
oczami jego
twórców”
producent filmowy,
reżyser, gatunek
filmowy, festiwal
filmowy, adaptacja,
scenopis, scenariusz,
scenograf, operator,
kompozytor, angaż,
wywiad
zastosowanie
nieodmiennych
części mowy w
zdaniu, interpunkcja
związana ze
stosowaniem
spójników, pisownia
partykuł z innymi
częściami mowy,
opis, reklama
- Henryk Jerzy
Chmielewski, „W
kinie”
komiks, scenariusz
filmowy, western,
plan wydarzeń, opis,
- odszukuje w podanych źródłach
informacje na temat europejskich
festiwali filmowych
- omawia rolę producenta przy
realizacji filmu
- określa, na czym polega praca
reżysera
- wyjaśnia znaczenie wyrażeń
odnoszących się do scenariusza
filmowego
- wymienia zadania, które reżyser
stawia przed scenografem
- redaguje wywiad z wybraną osobą z
branży filmowej
- opowiada o ulubionym gatunku
filmowym lub wybranym filmie
- wymienia nieodmienne części mowy
- opisuje obraz, stosując przymiotniki i
przyimki
- uzupełnia tekst brakującymi
spójnikami
- łączy ze sobą części zdań zgodnie z
zasadami interpunkcji
- tworzy zdania, używając
odpowiednich spójników
- wskazuje w tekście wykrzykniki i
partykuły
- stosuje w zdaniach odpowiednie
wykrzykniki i partykuły
- opowiada dalszy ciąg wydarzeń
przedstawionych w tekście, wplatając w
swoją wypowiedź co najmniej jeden
wykrzyknik
- układa plan wydarzeń w formie
równoważników zdań
- opisuje bohaterów historii, korzystając
- tworzy ranking filmów, które
powinien zobaczyć każdy
gimnazjalista, i uzasadnia swój wybór
- sporządza notatkę dotyczącą
powodów obejrzenia danego filmu w
kinie
- omawia różnice między producentem
a reżyserem
- określa, w jaki sposób twórcy filmowi
wykorzystują w swojej pracy technikę
komputerową
- redaguje wywiad z wybraną osobą z
branży filmowej, dbając o odpowiednią
kompozycję i poprawność językową
2
- omawia podział przyimków ze
względu na budowę
- wymienia zasady stosowania
przecinków przed spójnikami
- opisuje obraz z użyciem
przymiotników i przyimków, dbając o
poprawność językową
- wyjaśnia, czym jest partykuła i
wykrzyknik
- barwnie opowiada dalszy ciąg
wydarzeń przedstawionych w tekście,
stosując różne wykrzykniki
- układa tekst reklamy z podanymi
częściami mowy
1
- omawia sposób ukazania w komiksie
emocji postaci, ruchu i upływu czasu
- wyjaśnia, co wpływa na żartobliwy
1
obrazkowa
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Film – magia
ekranu
s. 136–137
oficjalna i
nieoficjalna odmiana
języka, dyskusja
73.
Śladami
średniowiecza –
powtórzenie
wiadomości
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
s. 138–139
74. i 75.
Sprawdź swoją
wiedzę i
umiejętności –
praca klasowa
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Sprawdź swoją wiedzę
i umiejętności
s. 141–142
archaizm,
średniowieczne
wzorce osobowe,
krucjata, narracja,
elementy dzieła
filmowego, styl
romański i gotycki,
opis, charakterystyka,
opowiadanie
76.
Piszemy
poprawnie –
błędy fleksyjne
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium języka
Temat: Błędy
fleksyjne
s. 72–74
błędy fleksyjne, hasło
słownikowe,
opowiadanie
- „Śladami epoki”
średniowieczne
turnieje, zasługi
średniowiecza, zakon
krzyżacki
z podanego słownictwa
- określa, jaką odmianą języka
posługują się bohaterowie
- charakteryzuje gatunek filmu, który
oglądają bohaterowie komiksu
- przedstawia w formie komiksu
zabawną przygodę związaną z filmem
- zabiera głos w dyskusji na temat
komiksów
- czyta tekst na poziomie dosłownym
- wymienia średniowieczne wynalazki
- opowiada o historii Jarmarku
Dominikańskiego
- opisuje przebieg średniowiecznych
turniejów
- wyjaśnia, czym był zakon krzyżacki
- podaje przykład archaizmu
- opisuje krótko dzieje św. Wojciecha
- wymienia średniowieczne wzorce
osobowe
- określa rodzaj narracji w tekście
- przedstawia ideał średniowiecznego
rycerza
- łączy wyrażenie z odpowiednim
utworem
- odnajduje wyrazy dotyczące filmu
- wybiera film zasługujący na Oscara
- wymienia nazwy czterech zawodów
kojarzących się z filmem
- pisze charakterystykę lub
opowiadanie na podany temat
- wymienia najczęstsze błędy fleksyjne
- stosuje odpowiednie formy wyrazów
- przy pomocy nauczyciela analizuje
budowę hasła w słowniku poprawnej
polszczyzny
- odszukuje w słowniku poprawnej
polszczyzny potrzebne informacje
- redaguje opowiadanie, stosując
podane wyrazy w odpowiednich
charakter komiksu
- podaje przykłady filmów, w których
bohater przedostaje się do innej
rzeczywistości
- przekształca fragment komiksu w
scenariusz filmowy
- aktywnie uczestniczy w dyskusji na
temat komiksów, dobierając
odpowiednie argumenty
- ocenia dokonania średniowiecza
- omawia rolę zakonu krzyżackiego
- tłumaczy, w jaki sposób współczesna
architektura nawiązuje do
średniowiecznych budowli
- wymienia różnice w ukazaniu władcy
w obu tekstach
- uzasadnia, który utwór odnoszący się
do średniowiecza zasługuje na
wyróżnienie
- wyjaśnia różnice między budowlami
romańskimi i gotyckimi
- wskazuje najciekawszy utwór
odnoszący się do średniowiecza i
popiera swój wybór odpowiednimi
argumentami
- podaje tytuł filmu zasługującego na
Oskara i uzasadnia swoje stanowisko
- pisze charakterystykę lub opowiadanie
na podany temat, dbając o odpowiednią
kompozycję, poprawność gramatyczną,
ortograficzną i interpunkcyjną
- omawia, na czym polegają błędy
fleksyjne
- analizuje budowę hasła w słowniku
poprawnej polszczyzny
- redaguje ciekawe opowiadanie,
stosując podane wyrazy w
odpowiednich formach i bogate
słownictwo
1
2
1
formach
Słownik poprawnej
polszczyzny

Podobne dokumenty