Challenger 2 [Wielka Brytania] - Pancerni.net

Challenger 2 [Wielka Brytania]
We wrześniu 1996 r. odbyła się prezentacja czołgu Challenger 2.Podwozie czołgu, mimo wprowadzenia
ponad 150 zmian, bazuje na podwoziu poprzednika - Challengera 1, natomiast wieża wozu opiera się na
całkowicie nowym projekcie. Challenger 2 ma klasyczny układ konstrukcyjny z przedziałem kierowania w
przedniej czę ści, przedziałem bojowym w środkowej części i przedziałem napędowym w tylnej części
wozu.Załoga czolgu sklada się z czterechżołnierzy: dowódcy, celowniczego, kierowcy i ładowniczego,
który obsługuje również środki łączności.Kierowca, przy zamkniętym włazie, prowadzi wóz w pozycji
półleżącej i wykorzystuje do sterowania drążki. W warunkach nocnych kierowca wykorzystuje urządzenia
z kamerą ze wzmacniaczem światła szczątkowego.Do napędu służy dwunastocylindrowy silnik o zapłonie
samoczynnym z turbodoładowaniem typu Perkins Condor - ten sam co w czołgu Challenger 1.Biorąc pod
uwagę masę bojową czołgu - 62,5 t, wskaźnik moc/masa wynosi 14,3 kW/t i w porównaniu do innych
wozów najnowszej generacji jest niski (np. moc jednostkowa M1A1 Abrams - 20kW/t, Leopard-2 - 21
kW/t).Planetarne automatyczne skrzynie biegów typu TN 54, umożliwiają uzyskanie sześciu przełożeń
podczas jazdy do przodu i dwóch - podczas jazdy do tyłu. Wielotarczowe hamulce cierne, na stałe
zanurzone w oleju, pozwalają na zmniejszenie prędkości wozu oraz jednocześnie spełniają funkcję
hamulca postojowego. Hydrostatyczny układ sterowania skrętami wozu zapewnia uzyskanie minimalnego
promienia skrętu, równego rozstawowi gąsienic.Silnik z układami jest zblokowany z układem
przeniesienia mocy i stanowi zespół napędowy typu "power pack"; czas jego wymiany wynosi kilkanaście
minut. Praca zespołu napędowego jest monitorowana przez system elektroniczny DASCU (Digital
AutomotiveSystem Control Unit), który-wykorzystując BITE (Built In Test Eqipment) - umożliwia stałe
diagnozowanie i wykrycie ewentualnych usterek zespołu napędowego.Wóz wyposażono w dodatkowy,
niezależny silnik o ZS, typu Plessey, napędzający 350-amperowy generator elektryczny. Rozwiązanie
takie zapewnia niezależne od pracy sinika zasadniczego (np. na postoju) zasilanie odbiorników energii
elektrycznej, obniża zużycie paliwa oraz wpływa na ograniczenie emisji ciepła (utrudnia rozpoznanie
termowizyjne) i poziomu hałasu. W celu dodatkowego utrudnienia rozpoznania termowizyjnego na otwory
wylotu spalin (na zewnątrz wozu) można zamontować kolektory wylotowe o różnym kształcie,
upodobniające sylwetkę termiczną Challengera 2 do innych czołgów. Do regulacji napięcia gąsienic
kierowca wykorzystuje siłowniki hydrauliczne, przemieszczające położenie kół napinających.
Przezroczyste wzierniki, umieszczone w pokrywach łożysk kół napędzających, jezdnych i napinających,
zapewniają szybkie sprawdzenie ilości oleju smarnego w łożyskach tych kół.Nie może pokonywać
głębokich przeszkód wodnych metodą brodzenia, a maksymalna głębokość pokonywanego brodu wynosi
1,07 m.Z tyłu wozu znajdują się urządzenia umożliwiające szybkie dołączenie lub odrzucenie dwóch
dodatkowych beczek paliwowych (po 204 l) i skrzynka do sterowaniaprzetłaczającą pompę paliwową. W
skrzynce jest również słuchawka czołgowegotelefonu wewnętrznego do komunikowanie się z załogą
czołgu.Armata L30A1 CHARM (Challenger ARMament) jest armatą gwintowaną , o kalibrze 120 mm, z
uszczelnionym klinem zamkowym. Jej zakres wychyleń w pionie wynosi od -10 do + 20°. Stosuje się do
niej naboje (50 szt.) typu składanego bezłuskowego.Pomimo ręcznego ładowania armaty udaje się
uzyskać dużą szybkostrzelność praktyczną. W czasie prezentacji na poligonie Lulworth Camp poruszający
się Challenger w ciągu 26 s zniszczył 6 celów.Zasadniczym rodzajem amunicji przeciwpancernej są
podkalibrowe pociski Challenger 2- widoczny pokrowiec pochłaniajcy i zmniejszający
wykrywalnośćrdzeniowe stabilizowane brzechwowo, z odrzucaną po opuszczeniu lufy częścią prowadzącą APFSDS (Armour Piercing Fin Stabilised Discarding Sabot), wg oznaczeń NATO - L23/L8.Drugi rodzaj
amunicji stanowią pociski przeciwpancerno-burzące z plastycznym materiałem wybuchowym - HESH
(High Explosive Squash Head), wg oznaczeń NATO - L31/L3.Ponadto wykorzystuje się pociski ćwiczebne
DSIT (wg oznaczeń NATO - L30/L5) oraz dymne (wg oznaczeń NATO - L34/L3).Naboje do karabinów 7,62
mm (4000 szt.) są przechowywane w skrzynkach amunicyjnych.W czołgu Challenger 2
zastosowanoniezależną stabilizację armaty oraz urządzeń obserwacyjno-celowniczych dowódcy i
celowniczego. Pozwala to w związku z mniejszą bezwładnością oraz lepszym wyważeniem urządzeń
optycznych - na wprowadzenie dodatkowej korekty stabilizacji uzbrojenia i zmniejszenie jej błędów do
takiego poziomu jak w celownikach. W procesie stabilizacji uwzględnia się odległość do celu
(wprowadzana automatycznie z dalmierza) oraz przemieszczenia czołgu w przestrzeni, czego efektem
jest tzw. stabilizacja w punkt. "Sercem" systemu kierowania ogniem jest najnowszej generacji komputer
cyfrowy kanadyjskiej firmy Computing Devices Company {zbliżony do stosowanego w M1 A2 Abrams),
który dodatkowo - dzięki wykorzystaniu BITE - umożliwia diagnostykę całego systemu.Przelicznik
balistyczny jest w stanie jednocześnie zbierać i obrabiać dane o dwóch różnych celach.System
elektroniczny Challengera 2 ma integrować układy dowodzenia, łączności i kierowania ogniem.
Zainstalowana elektronika - podwójny 32-bitawy procesor z szyną przesyłania danych MIL STD 1553B charakteryzuje się dużym potencjałem rozwojowym, m.in. pozwala na wykorzystanie: systemów do
przekazywania informacji o celach między czołgami (system BICS - Batelfield Information Control
System), systemów nawigacyjnych oraz mapy cyfrowej. Stabilizację realizują elektromechaniczne
urządzenia wykonawcze firmy Marconi Radar and Control Systems. Możliwość wykrywania, rozpoznania,
http://www.pancerni.abajt.pl - Pancerni.net
Powered by Mambo
Generated: 2 March, 2017, 17:13
śledzenia i niszczenia celów przez dowódcę i niszczenia celów przez celowniczego jest podstawą
efektywnego sposobu prowadzenia ognia, tzw. systemu Hunter Killer.Zarówno dowódca, jak i celowniczy
mają do dyspozycji urządzenia termowizyjne oraz zintegrowane dalmierze laserowe {Nd-YAG); obydwaj
mają dodatkowe monitory z tzw. relaxed viev, zmniejszające zmęczenie oczu w razie dłuższego
korzystania z termowizji. Przyrządy obserwacyjno-celownicze dowódcy umożliwiają obserwację okrężną.
W wieżyczce dowódcy jest 8 peryskopów.Pod każdym z nich umieszczono przycisk da naprowadzania
armaty w pole widzenia obejmowane przez dany peryskop. Stabilizowany panoramiczny przyrząd
obserwacyjno-celowniczy dowódcy umożliwia obserwację w zakresie 360° - bez odwracania głowy
(optyka z powiększeniem 3,2 i 10,5; termowizja z powiększeniem 4 i 11,5). Przyrządy obserwacyjnocelownicze dowódcyfrancuskiej firmy SFIM są zbliżone do montowanych w czołgu Leclerc. Przyrządy
obserwacyjno-celownicze celowniczego zapewniają obserwację w osi armaty w polu widzenia 14 (optyka
z powiększeniem 3 i 10; termowizja z powiększeniem 4 i 11,5). Celowniczy dysponuje też awaryjnym
celownikiem teleskopowym NANOQUEST L30, zamontowanym współosiowo z armatą. Ładowniczy może
korzystać tylko z optycznego przyrządu obserwacyjnego. Producent określa pancerz wieży i kadłuba jako
"Chobham II generacji".Pancerz tego typu nie ulega prawdopodobnie działaniu gorącego i silnie
redukującego strumienia kumulacyjnego oraz rdzenia pocisku podkalibrowego, nawet w temperaturze ok.
1500°C. Na etapie konstruowania czołgu, położono nacisk na zmniejszenie wykrywalności Challengera 2
środkami optycznymi, elektronicznymi i termowizyjnymi; podkreślano także znaczenie technologii
"stealth", służącej głównie ograniczeniu emisji podczerwieni i zmniejszeniu echa radarowego. Czołg może
położyć zasłony dymne, wykorzystując wyrzutnie granatów dymnych lub termiczn aparaturą
dymotwórczą- dzięki podaniu oleju napędowego do wypływających spalin (do kolektorów wylotowych z
obydwu stron wozu).Czołg wyposażono w system ochrony przed bronią masowego rażenia oraz system
detektorów przed opromieniowaniem wiązka laserową. Układ przeciwpożarowy zasadniczo pracuje w
trybie automatycznym; istnieje również możliwość uruchomienia go przełącznikami zamontowanymi na
zewnątrz czołgu. Challenger 2 jest pierwszym brytyjskim czołgiem standardowo wyposażonym w system
klimatyzacji. Czołg korzysta z systemu nawigacyjnego GPS. Standardem są dwie (mogą być trzy)
radiostacje UKF {typu Jaguar, o częstotliwości 30-88 MHz) oraz czołgowy telefon wewnętrzny.Dane
taktyczno-techniczne :Masa bojowa - 62 500 kgZałoga - 4Długość całkowita - 11,55 mDługość kadłuba8,33 mSzerokość maksymalna - 3,52 mWysokość do stropu wieżyczki dowódcy - 2,49 mPrześwit -- 0,50
mSzerokość gąsienicy - 650 mmDługość oporowa gąsienicy - 4,79 mMax. prędkość w terenie - 40
km/hMax.prędkość po szosie - 56 km/hZasięg po szosie - 450 kmZasięg w terenie - 250 kmZapas paliwa
- 1592 IPokonywanie ścianki pionowej - 0,9 mPokonywanie rowu - 2,34 mSilnik: CV12 Perkins Condor o
ZS, z turbodoładowaniemMoc silnika: 895 kW (1200 KM) przy 2300 obr.lminPojemność - 26,1
dm3Naciski jednostkowe - 0,9 kG/cm2Wskaźnik mocy jednostkowej - 14,3 kW/t (19,2 KM/t)Uzbrojenie:120 mm armata L30- 7,62 mm L94 Hughes współosiowy z armatą- 7,62 mm GPMG- dwie wyrzutnie 5
granatów dymnych L8.© all rights reserved/wszelkie prawa zastrzeżone.Kopiowanie,wykorzystywanieczęści lub całej strony bez pozwolenia autora zabronione.PANCERNI 2001- 3 marzec 2001r.
http://www.pancerni.abajt.pl - Pancerni.net
Powered by Mambo
Generated: 2 March, 2017, 17:13