III Konferencja naukowo- metodyczna dla nauczycieli filozofii i etyki
Transkrypt
III Konferencja naukowo- metodyczna dla nauczycieli filozofii i etyki
UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO WYDZIAŁ FILOZOFII CHRZEŚCIJAŃSKIEJ w Warszawie III Konferencja naukowo- metodyczna dla nauczycieli filozofii i etyki 26-27 września 2013 r. Jak uczyć by nauczyć? O zawodowych kompetencjach nauczyciela filozofii i nauczyciela etyki Konferencje z poprzednich lat „Jak uczyć by nauczyć?” mają swoją tradycję, która niezależnie od okoliczności politycznych i administracyjnych, będzie tworzyć ideowe i praktyczne zaplecze dla kumulacji edukacji filozoficznej i etycznej w Polsce. Zapraszam wszystkich zainteresowanych refleksją nad nauczaniem tych dyscyplin na wszystkich poziomach nauczania. Mapa tych problemów jest tak rozległa, że każdego roku mamy sobie coś do powiedzenia, wspólnego rozważenia, zaprezentowania swoich osiągnięć. Obie konferencje „Jak uczyć by nauczyć” w 2011 W poszukiwaniu najlepszych metod realizacji podstawy programowej z filozofii oraz w 2012 O odważnym uczeniu filozofii i etyki na wszystkich poziomach edukacyjnych uzyskały pozytywną opinię w licznym gronie nauczycielskim i akademickim. Marzę, aby do tego grona dołączyli też teoretycy kształcenia i ZG Olimpiady Filozoficznej oraz pracownicy ORE lub krajowych OKE, odpowiedzialnych za edukację moralną i filozoficzną dzieci i młodzieży. Tegoroczna trzecia edycja konferencji pt. „Jak uczyć by nauczyć? O zawodowych kompetencjach nauczycieli filozofii i nauczycieli etyki” odbędzie się tradycyjnie w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej w Warszawie w dniach 2627.09.2013. Wcześniejsze komunikaty informowały o seminarium, ale jednak osobliwe przepisy regulaminu związane z działem zamówień publicznych, stwarzają tyle problemów, że musiałam zrezygnować z tego miejsca obrad. Znowu najprawdopodobniej spotkamy się w auli WFCH UKSW, ale rezerwacji mogę dokonać dopiero we wrześniu. W tym roku napotykam na bardzo wiele przeszkód w organizowaniu tej konferencji. Bardzo szybko sformułowałam jej program, mamy wspaniałych prelegentów (program w załączniku), jednak pojawiły się inne problemy. Pierwszym z nich jest niemożność odrobienia godzin spędzonych na konferencji przez nauczycieli, przez co dyrektorzy szkół nie chcą zgodzić się na delegacje. Nauczyciele informowali mnie o tym wielokrotnie. Aspekt metodyczny musi być zatem zredukowany, jeśli nauczyciele nie będą mogli opuścić swoich zajęć. Ponieważ obecność tych osób jest niezmiernie ważna na mojej konferencji (nauczyciele w gruncie rzeczy decydują o poziomie i o praktyce nauczania), kontakt z nimi WYJĄTKOWO musi być przeniesiony do Internetu. Strona internetowa nareszcie zaczyna działać, jeszcze uczę się jej administrowania. Koszt konferencji obniżam do 100zł, ale za własne pieniądze kupimy sobie obiad i pójdziemy na przerwę do studenckiej restauracji na dół budynku. Kupię tylko wodę i z tych środków pokryję koszt materiałów konferencyjnych. Co do bliższych i dalszych celów naszej debaty… Czas niepokoju w edukacji i w polityce wskazuje na konieczność jeszcze intensywniejszego blokowania naszej środowiskowej atomizacji, bezradności i osamotnienia, nadmiernie eksponującej opiniotwórczość i relatywizację poglądów. Proponuję takie spotkanie, które będzie umożliwiało stawianie i rozwiązywanie problemów, które dotyczą nas wszystkich, a dotyczą nie tylko naszej mikroskali systemu „naczyń połączonych”, jaki tworzymy ucząc filozofii i etyki, ale i są ważne w makroskali: gospodarczej, pedagogiki rozwojowej, społecznej, kulturowej. Tematyka profilowania kompetencji nauczycieli będzie dominowała w tegorocznym spotkaniu. Na edukację moralną i filozoficzną trzeba nam spojrzeć systemowo, dlatego też organizuję te konferencje, aby integrować środowisko nauczycieli, teoretyków, studentów, doktorantów i akademików. Jeśli chcemy uzyskać dobry poziom nauczania obu przedmiotów w polskich szkołach, jeśli kompetencje uzyskane na lekcjach etyki i filozofii mają być brane pod uwagę jako istotnie ważne na rynku pracy, to musimy się spotykać i rozważać te tematy. Komunikacja środowiska jest ważnym elementem kształtowania statusu tych przedmiotów w odbiorze społecznym oraz akademickim. Matura z filozofii, która może być brana pod uwagę jako przedmiot rekrutacyjny na elitarne kierunki studiów (w tym roku po raz pierwszy brana była pod uwagę przez prawo) wymaga spójnej pracy zespołów, forów, które możemy zorganizować w ramach naszych spotkań. Być może przejście na komunikację internetową będzie umożliwiało rozwijanie wątków, które nas szczególnie poróżnią lub zainteresują :-). Omówienie specyfiki wzrostu kompetencji uczniów, analiza programów nauczania, ewaluacji na lekcjach filozofii i etyki wydają się niezbędne już dzisiaj. Przynajmniej raz w roku możemy wspólnie odpowiedzieć sobie na pytanie: gdzie jesteśmy, co robimy dobrze, co źle i jak formułować obiektywną przestrzeń dydaktyki przedmiotowej, tak na gruncie etyki, jak i filozofii. Potrzebna jest tutaj wzajemna życzliwość, zaufanie, wspieranie się, pomoc. Sytuacja jest mało interesująca: w księgarniach nie szuka się książek z filozofii, w klasach nierzadko zieje nudą i domorosłym mędrkowaniem na lekcjach filozofii oraz politycznym moralizowaniem na lekcjach etyki, w domach nie stawia się pytań filozoficznych, nie odpowiada się na pytania młodzieży dotyczące moralności. Nasi profesorowie mają problemy z dystrybucją wyników swoich prac. Nie czytamy siebie i nie włączamy do obiegu informacji naukowej literatury przedmiotowej i podmiotowej. Studenci kserują wybrane fragmenty sugerowanych książek czy artykułów nierzadko nie korzystając z zasobów bibliotek, bo system wymaga od nich znajomości dwóch – trzech książek z sylabusa. W trakcie studiów nie tworzymy wyższych kompetencji poznawczych, takich, które mogłyby rywalizować z kompetencjami wyniesionymi przez absolwentów innych kierunków studiów. Egzamin maturalny z filozofii jest punktem najbardziej newralgicznym na rysowanej tu mapie. Towarzyszę temu egzaminowi od pierwszej jej pilotażowej edycji i uważam, że troska o ten egzamin jest wyznacznikiem naszego zawodowego sumienia. Bez systemowego uczenia na poziomie gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym nie uzyskamy nigdy poziomu poważnych studiów filozoficznych. Potrzebna jest zatem debata środowiska nauczycieli i akademików, aby sprostać wyzwaniu uczenia uczniów w jednej, spójnej, adekwatnej do dzisiejszych standardów nauczania, koncepcji matury. Te wszystkie tematy mogą i powinny być przez nas omówione podczas tegorocznej konferencji. Załączam formularz. Termin wpłaty 100 zł mija 5 września, konto podaję w formularzu. Nocleg należy zarezerwować samodzielnie. W pobliżu kampusu na Wóycickiego jest parę pensjonatów. We wszelkich sprawach proszę pisać bez wahania Strona internetowa – www.jakuczyc.uksw.edu.pl E-mail: [email protected] Ostateczny program wyślę wszystkim uczestnikom po napływie zgłoszeń, po terminie wpłaty, czyli w tygodniu po 5.09.13. Gorąco zapraszamy !!! Z poważaniem Dr Wanda Kamińska