Co Jezus mówi o innych religiach?

Kartki z Duchowości Komunii • Seria VII, nr 125 – czerwiec 2010
Co Jezus mówi o innych religiach?
ODWOŁAJMY SIĘ DO RZECZYWISTOŚCI
Deklaracja V Zgromadzenia CLAI
Pluralizm religijny
do Kościołów i ekumenicznych
Tematy tegorocznych refleksji
organizacji Ameryki Łac. i Kara Wiele religii w naszym globalnym
ibów (19-25 lutego 2010)
domu (Wyzwania)
W Buenos Aires (Argentyna) zgro- Wrogowi podasz kubek wody
madziło się prawie 500 delegatów
(Hermeneutyka podejrzeń)
V Zgromadzenia Generalnego repre- Wyjątkowi, obojętni, tolerancyjni…
- czy jacy?
zentujących Kościoły z Andów, Karaibów, Kolumbii, Brazylii, Rio de la Co mogą nam dać inne religie?
(Objawienie)
Plata i Ameryki Środkowej – tworzą Wybrani, czy uprzywilejowani ?
cych Radę Kościołów Ameryki Łac.
(CLAI). Spotkanie było istnym kon- Co Jezus mówi o innych religiach?
certem głosów, kolorów, zapachów, Pluralizm wyzwaniem dla Kościoła
Co jest prawda ?
rytmów, śpiewów i smaków –
Różne drogi do Boga
wspólnie celebrujących różnorod Wieczernik religii
ność duchowości i tożsamości na
(Duchowość pluralizmu religijnego)
znak komunii, jako nadziei dla no- Jak dzisiaj być misjonarzem?
wych czasów. Spotkanie było owo(Poczucie misyjności)
cem zaufania dla Boga żywego, który Żyjemy w dialogu
w trudnych czasach podtrzymuje
w drodze wszystkich chrześcijan dążących do jedności, obdarzając ich
swoimi inspiracjami na “nowy krok” w drodze do Królestwa Bożego.
2
Zgromadzenie z troską podjęło takie kwestie
jak: wojna obejmująca Bliski Wschód, konflikt zbrojny w Kolumbii oraz kryzysowe relacje Urugwaju i Argentyny wokół tworzonych fabryk celulozy, nieposzanowanie praw
człowieka w amerykańskim więzieniu w Guantanamo (Kuba), a także sytuacja
5 kubańskich więźniów politycznych przetrzymywanych w amerykańskich więzieniach. W temacie podjęto wspólne
refleksje i modlitwy, postanowiono też różne działania. W każdym razie
była to okazja do odnowienia nadziei, którą daje powodzenie inicjatyw
przygotowujących ludzi do mediacji w sytuacjach konfliktowych, do promocji struktur pokoju w życiu społecznym i rodzinnym, w tym także owoce kampanii przeciwko przemocy w Ameryce Łacińskiej.
“Gdy ubodzy
cierpią,
prorocy są
niezbędni”
Obecność laureata pokojowej nagrody Nobla, Adolfo Pérez Esquivel, jak
również reprezentantów organizacji pozarządowych i przedstawicieli Kościoła rzymsko-katolickiego oraz wielu kobiet i mężczyzn, będących niewątpliwie prorokami naszych czasów, stała się dla wszystkich wyraźnym
natchnieniem tych dni.
PRZEMYŚLMY …
Odwołanie się do tekstów Ewangelicznych
Jest niezaprzeczalnym faktem, że ogromnym pragnieniem Jezusa, podstawą wszystkiego, co czynił, Jego utopią i ideałem, wręcz prawdziwym centrum całego Jego życia i działania było Królestwo Boże – Bóg i Jego Królestwo o podwójnej naturze. Misją Jezusa nie jest nic innego, jak głoszenie
tego Królestwa (Łk 4,16n) wszystkim ubogim poprzez nauczanie i znaki
prowadzące do wyzwolenia. Królestwo to jest wielkim mesjańskim znakiem, potwierdzającym, że Jezus jest oczekiwanym Mesjaszem (Łk 7,1823). «Królestwo Boże i jego sprawiedliwość» (Mt 6,33) należy przedkładać
nad wszystko, a inne sprawy są wtórne i kiedyś «zostaną dodane» – można
więc na nie poczekać. Jezus rozumie Królestwo Boże w szerokim ekumenicznym wymiarze, jako Królestwo Życia, Prawdy, Sprawiedliwości, Pokoju, Łaski i Miłości. Zatem, gdzie tylko mamy do czynienia z takimi sytuacjami już jest Królestwo… Gdziekolwiek znajduje się dobro, tam jest Królestwo Boże. Pan Jezus jest więc optymistą, uznając, że pomimo wszystko
w świecie jest zawsze tyle dobra! Jego Ojciec zaświecił przecież słońce zarówno nad sprawiedliwymi, jak i nad grzesznikami (Mt 7,7-11), On działa
nieustannie i nigdy nie rezygnuje (J 5,17).
3
Pan Jezus nie jest szowinistą. Troszczy się nie tylko «o swoich», ani wyłącznie «o naszych» z Jego Królestwa (bo tak całkiem, to On nie jest włącznie nasz!). Zwraca się do pogan: «nie jesteś daleko od Królestwa Bożego» –
mówi do centuriona, a do kobiety kananejskiej – «nie znalazłem tak wielkiej wiary w Izraelu» (Mt 8,10; Mk 7,24-30). W innych nie widzi tylko wrogów, ani nie jest zazdrosny o miejsca, które są święte dla innych, wręcz
przeciwnie: «kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami» (Łk 9,50).
Zbawienie dla Jezusa ma imię «Królestwa Bożego», co czyni je bliskie każdemu człowiekowi zdolnemu do gestów miłości i sprawiedliwości. Gdziekolwiek więc tworzone są relacje miłości i sprawiedliwości, wszędzie tam
już jest Królestwo Boże i można tam spotkać Boga tego Królestwa.
Uniwersalne i ogarniające wszystkich spojrzenie Chrystusa oraz pluralizm
Jego ducha są wyraźnie odzwierciedlone w przypowieści o «Sądzie ostatecznym nad narodami» (Mt 25,31n). Wszystkie ludy będą sądzone z miłości i praktykowani sprawiedliwości wobec prześladowanych, z którymi
Jezus się utożsamia: «to uczyniliście dla Mnie». Na Sądzie nie będzie brana
pod uwagę przynależność religijna, ani nie będziemy odpytywani z praktyk «religijnych». Do obrony wystarczą czyny miłości i sprawiedliwości,
czyli budowanie ewangelicznego Królestwa Bożego. Wówczas to przybędą
ludy ze Wschodu i Zachodu, by zasiąść do stołu Królestwa (Mt 8,10-11;
11,20-24). Lecz niektórzy z tych, którzy uważają się już za obywateli tego
Królestwa, ze zdziwieniem odkryją, że ono wcale nie będzie ich udziałem.
4
Z refleksji o. R. Lombardiego (1908-1979)
“Objechałem dużą część chińskich granic, myśląc sobie, ileż to Królestwa Bożego znajduje się w tym ogromnym kraju? Z pewnością jest go
niemało wśród zdyscyplinowanych podwładnych, w pracowitości ludzi,
w cierpieniu i solidarności. […] Świat zbawi się, gdy przeważy wrażliwość sumienia, dzięki inwazji Miłości Bożej. Pozwoli ona pokonać egoizm, a ludzie dzięki Bożej łasce skutecznie zapragną jego realizacji”.
R. Lombardi, Kościół i Królestwo Boże, rozdz. VI “Przyszłość Boża”, nr 36 b
POSTAWMY SOBIE PARĘ PYTAŃ
Jezus żył w czasach i w środowisku, w którym nie było mowy
o pluralizmie religijnym, jak go doświadczamy dzisiaj. Warto
więc zastanowić się, jak dziś uczynić możliwym ten pluralizm?
Ten, który jest światłem w każdej sytuacji pomaga nam zgłębiać i odpowiednio podejść do takich kwestii. Jakie ewangeliczne zachowania Pana Jezusa wskazują według nas najwłaściwszą perspektywą dla pluralizmu religijnego?
«Ostatecznie ludzki byt osiągnie zbawienie dzięki czynom miłości i sprawiedliwości». Pomyślmy, jaka jest więc rola religii
w zbawieniu człowieka?
Jak osobiście odczuwamy i przeżywamy wskazane zachowania
Jezusa? Jakim są one światłem dla naszej Służby?
Jak odbieramy w tym temacie doświadczenie i sposób myślenia
o. Lombardiego z cytowanej powyżej jego ostatniej książki?
Po lekturze zapraszamy do podzielenia się przemyśleniami na stronie internetowej międzynarodowej Grupy: www.4bw.org - W sekcji “W stronę Królestwa BoŜego” na stronie
głównej łatwo odnaleźć odpowiedni odnośnik.
PODZIELMY SIĘ śYCIEM
Dyrekcja Generalna
Słuzba Animacji Wspólnotowej
Via Monte Altissimo 23 • 00141 Roma
www.4bw.org