Poetyka i analiza. Formy dramatyczne

Poetyka i analiza. Formy dramatyczne
Prowadzący: dr Leszek Karczewski, Instytut Kultury Współczesnej Uniwersytetu Łódzkiego
e-mail: [email protected]
Konsultacje: środa, od godz. 10:00 i czwartek, od godz. 13:30, p. 3.09
Instytut Kultury Współczesnej, Wydział Filologiczny UŁ
ul. Pomorska 171/173, 90-236 Łódź,
Zaliczenie: esej akademicki – analiza i interpretacja tekstu dramatycznego (40 proc. oceny),
aktywność na zajęciach (40 proc. oceny), obecność (20 proc. oceny)
Możliwa nieobecność na dwóch spotkaniach.
Podstawowe pomoce:
1. Sławomira Świontka dwanaście wykładów z wprowadzenia do wiedzy o teatrze. Zapis
wykładów wygłoszonych dla studentów I roku kulturoznawstwa. Opracowanie i redakcja L.
Karczewski, I. Lewkowicz, M. Wójcik. Łódź 2003;
2. A. Ubersfeld, Czytanie teatru I. Przełożyła J. Żurowska. Warszawa 2002;
3. P. Pavis, Słownik terminów teatralnych. Słowo wstępne napisała A. Ubersfeld. Przełożył,
opracował i uzupełnieniami opatrzył S. Świontek. Wrocław 1998.
Program zajęć
Czytanie dramatu
1. Istota dramatu. Próba charakterystyki typologicznej. Oddech Becketta
 H. Gouhier, Istota teatru. Przełożyła M. Krajewska-Kwiatkowska. „Pamiętnik
Literacki” 1976, z. 2;
 J.L. Styan, Partytura dramatu. Przełożył K. Karkowski. „Pamiętnik Literacki” 1976, z. 3;
 S. Świontek, O strukturalnych związkach i zależnościach tworzyw dzieła
dramatycznego. W: Problemy teorii dramatu i teatru. Wybór i opracowanie J. Degler.
Wrocław 1988;
 A. Ubersfeld, Przedmowa. W: tejże, Czytanie…, op. cit.
Składniki dramatu
1. Warszawianka Wyspiańskiego, czyli tworzywa dramatu
 S. Skwarczyńska, Zagadnienie dramatu. W: Problemy teorii dramatu…, op. cit.
2. Strukturalna analiza dramatu: składniki ilościowe i jakościowe: Fedra Racine’a, Kosińskiego,
Kane
 I. Sławińska, Główne problemy struktury dramatu. Propozycje badawcze. W:
Problemy teorii dramatu…, op. cit.
 Arystoteles, Poetyka. Przełożył i opracował H. Podbielski. Wrocław 1983.
Akcja, aktant
1. Fabuła a sjużet, akcja a intryga: Skiz Zapolskiej

G. Freytag, Technika dramatu. Przekład M. Leyko. W: O dramacie. Źródła do dziejów
europejskich teorii dramatycznych. Pod redakcją E. Udalskiej. Tom II, Od Hugo do
Witkiewicza. Warszawa 1993;
2. Zdarzenie dramatyczne, sytuacja dramatyczna. Ślepcy Maeterlincka, Grube ryby Bałuckiego,
Karol Mrożka,
 E. Souriau, Czym jest sytuacja dramatyczna?. Przełożyła B. Labuda. W: „Pamiętnik
Literacki” 1976, z. 2;
3. Krzesła Ionesco, Elektra Eurypidesa: model aktancyjny
 A. Ubersfeld, Model aktancyjny w teatrze. W: tejże, Czytanie…, op. cit.
Jak działać słowami?
1. Pod mlecznym lasem Thomasa: performatywność języka, performatywność dramatu
 F.H. d’Aubignac, Praktyka teatru. Przekład J. Kortas i S. Świontek. W: O dramacie.
Źródła do dziejów teorii dramatycznych. Pod redakcją E. Udalskiej. Tom I. Od
Arystotelesa do Goethego. Poetyki. Manifesty. Komentarze. Katowice 2001;
 R. Ingarden, O funkcjach mowy w widowisku teatralnym. W: tegoż, O dziele
literackim. Badania z pogranicza ontologii, teorii języka i filozofii literatury. Przekładu
dokonała M. Turowicz. Warszawa 1988;
2. Funkcja ludyczna, funkcja symboliczna: Sen nocy letniej Shakespeare’a
Podmiot w dramacie: autor
1. Oresteja Ajschylosa, Horacjusze Corneille’a, czyli segmentacja tekstu dramatycznego: cykle
dramatyczne, akty, sceny, odsłony, obrazy
2. Parateksty: tytuły, przedmowy, argumenty, spisy osób, autokomentarze, instrukcje itd.
3. Tekst główny a tekst poboczny. Problem didaskaliów. Skarb Staffa,
4. Dyskurs skryptora a dyskurs postaci: Akt przerywany Różewicza
 A. Ubersfeld, Dyskurs teatralny. W: tejże, Czytanie…, op. cit.