2016 lipiec currenda

Diecezjalny Instytut
Akcji Katolickiej
Archidiecezji Poznańskiej
61-109 Poznań, Ostrów Tumski 9, tel/fax (61) 852 97 66
[email protected]
www.poznan.ak.org.pl
▀ KOMUNIKATY
PELGRZYMKA DO SANKUARIUM
MATKI BOŻEJ UZDROWIENIA CHORYCH
W SMOLICACH
sobota, 27 sierpnia 2016 r.
Serdecznie zapraszamy do wspólnego pielgrzymowania w
sobotę, 27 sierpnia br. W roku Bożego Miłosierdzia, przeżywając 1050. rocznicę chrztu Polski, dziękując Bogu za
20 lat odrodzenia Akcji Katolickiej w Polsce i w naszej
Archidiecezji, pragniemy w sposób szczególny – za wstawiennictwem Matki Bożej Uzdrowienia Chorych – prosić
o siły duchowe i fizyczne na kolejne lata naszego apostolskiego zaangażowania.
Nasze pielgrzymowanie rozpoczniemy sprzed psałterii
o godz. 7.00
W programie poza Sanktuarium Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Smolicach jeszcze m.in. nawiedzenie
klasztoru ojców franciszkanów w Osiecznej, w którym
znajduje się słynący łaskami obraz Matki Boskiej Bolesnej
z Dzieciątkiem, kościół pod wezwaniem Matki Bożej przy
Żłóbku i klasztor Zakonu Braci Mniejszych w Kobylinie;
wspólny posiłek i kawa.
Powrót ok. godz. 19.00
Koszt uczestnictwa (przejazd, posiłek) 60 zł od osoby
Zgłoszenia wraz z wpłatą na konto przyjmujemy do 10
sierpnia br. mailowo: [email protected] lub telefonicznie
(698 522 295). Należy również podać dane do ubezpieczenia (imię nazwisko, adres, nr PESEL). Decyduje
kolejność zgłoszeń.
Zapraszamy członków z rodzinami oraz sympatyków Akcji Katolickiej.
CURRENDA
nr 8-9/172
Lipiec/sierpień 2016
W tym letnim okresie wiele osób wyjeżdża z miast, udając
się do miejscowości turystycznych lub w swe strony rodzinne, aby spędzić tam wakacje. Życzę im, aby ta oczekiwana przerwa na wypoczynek służyła odświeżeniu
umysłu i ciała, poddawanym codziennie nieustannemu
zmęczeniu i wyczerpaniu ze względu na szalony bieg
codziennego życia. Wakacje stanowią także cenną okazję
dłuższego przebywania ze swymi najbliższymi, ponownego spotkania rodziców i przyjaciół, jednym słowem – są
okazją do poświęcenia więcej czasu tym kontaktom ludzkim, które rytm codziennych zobowiązań uniemożliwia
pielęgnować tak, jak należałoby.
(…) Czas wakacji staje się dla wielu pożyteczną okazją
także do spotkań kulturalnych, do dłuższych chwil modlitwy i kontemplacji w kontakcie z przyrodą lub w klasztorach i strukturach zakonnych. Mając więcej czasu wolnego można swobodniej oddać się rozmowie z Bogiem,
rozważaniom Pisma Świętego i lekturze jakiejś pożytecznej książki formacyjnej. Ten, kto ma doświadczenie takiego wypoczynku duchowego, wie, jak bardzo korzystne
jest niesprowadzanie wakacji do samego tylko próżnowania i rozrywki. Wierny udział w niedzielnej Eucharystii
pomaga następnie poczuć się żywą cząstką wspólnoty
kościelnej, nawet jeśli jest się poza własną parafią. Gdziekolwiek więc się znajdziemy, odczuwamy zawsze potrzebę pokarmu eucharystycznego.(…)
(…) Niech wasz trud wędrowania i modlitwy przyniesie
obfite owoce łaski.
Benedykt XVI, Castel Gandolfo, 13 sierpień 2006 r.
Skworca, metropolitę katowickiego, o. Marco Ivana Rupnika SJ. W dyskusji panelowej udział wezmą: prof. Bogdan Chazan, prof. Krystyna Czuba, prof. Maria Ryś.
Szczegółowy program w następnej currendzie.
POZNAŃSKIE FORUM DUSZPASTERSKIE
IDŹCIE I GŁOŚCIE
GODZINY PRACY BIURA DIAK
sobota, 24 września 2016 r.
W lipcu i w sierpniu biuro nieczynne
w sprawach ważnych kontakt telefoniczny
604 434 885
W sobotę 24 września br. po raz kolejny odbędzie się
Poznańskie Forum Duszpasterskie. Sesję pod hasłem
Idźcie i głoście rozpocznie o godz. 9.30 Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem ks. kard. Gerharda Müllera w kościele św. Rocha w Poznaniu.
Obrady odbywać się będą w Auli Centrum WykładowoKonferencyjnego Politechniki Poznańskiej, ul. Piotrowo 2.
Gościć będziemy: abpa Stanisława Gądeckiego, metropolitę Poznańskiego, przewodniczącego KEP, abpa Wiktora
NUMER KONTA BANKOWEGO DIAK
Bank PEKAO S.A. II/o Poznań
10 1240 1763 1111 0000 1812 9605
ks. Jan Bartoszek, Katecheza VII / 2016:
Rzeczywistość krzyża a radość Dobrej Nowiny - streszczenie.
1. Krzyż, diabeł i św. Marcin
Pewnego razu diabeł chciał się zaofiarować św. Marcinowi jako jego oparcie i siła. Ukazał się więc w całej krasie
królewskiego majestatu i przemówił w te słowa:
- Marcinie, dziękuję ci za twoją wierność. Chciałbym, abyś wiedział, że i ja jestem ci wierny i że cieszysz się moją
bliskością. Możesz na mnie liczyć!
- Kto ty właściwie jesteś - zapytał Marcin.
- Jestem Jezus Chrystus - wykrztusił szatan.
- Gdzie są w takim razie twoje rany - odparł święty.
- Przychodzę z chwały niebieskiej - tłumaczył diabeł - a tam nie ma przecież żadnych ran.
- Chrystus bez ran nie jest dla mnie Chrystusem! Na Chrystusa, który nie ma znaków krzyża, nie mogę liczyć! - wyznał
św. Marcin.
2. Nauka Krzyża Chrystusa Pana:
a) Żyjemy w czasach pełnych niepokoju w różnych dziedzinach społecznych i kulturowych. Jesteśmy świadkami
kryzysu ekonomicznego, „upadku” autorytetu rodziców, osłabienia moralności, ale przede wszystkim żyjemy
w świecie, w którym odchodzi się od Boga, a wręcz eliminuje się Go z życia codziennego, odrzucając przykazania i Ewangelię. Człowiekowi XXI w. wydaje się, że zamykając się na Boże słowo, wyeliminuje w ten sposób
ze swojego życia Krzyż: cierpienia, odrzucenia, braku miłości, samotności i niezrozumienia. Św. Jan Paweł II
już na samym początku swojego pontyfikatu wołał, że „człowieka nie można zrozumieć bez Chrystusa”. A symbolem miłości Chrystusa do człowieka jest krzyż.
b) Zgodnie z katolicką nauką śmierć Jezusa na krzyżu wynikała ze zbawczego zamiaru Bożego. Sam Jezus świadomie przyjął „wolę Ojca” i rozumiał ją jako zadośćuczynienie za ludzkie grzechy. Jezus poniósł śmierć „z woli
i postanowienia Bożego" (Dz 2, 23), co oznacza, że to sam Bóg wybrał taką drogę zbawienia człowieka i przywrócenia mu godności dziecka Bożego. Śmierć krzyżowa nie była dla Jezusa zaskoczeniem lub mroczną tajemnicą. Szedł ku niej z całą świadomością i pełną gotowością wypełnienia odwiecznych zamiarów Bożych.
c) Krzyż jest obecny w życiu człowieka w różnych jego etapach i wymiarach. Dla człowieka wierzącego nie stanowi on jednak życiowego dramatu, ale łaskę, bo przyjęty z miłością i przeżywany w łączności z Chrystusem prowadzi do zbawienia. Krzyż, który jest symbolem ofiary miłości, może stać się źródłem radości i pociechy dla
tych, którzy szukają sensu życia. Święty Jan Paweł II mówił: „Gdyby Bóg pozostawił nas naszym własnym siłom, tak słabym i ograniczonym, nie mielibyśmy żadnych podstaw, by oczekiwać, że ludzkość będzie żyła jak
jedna rodzina, jak dzieci tego samego Ojca. Bóg jednakże zbliżył się do nas ostatecznie w Jezusie; w Jego krzyżu
doświadczamy zwycięstwa życia nad śmiercią, miłości nad nienawiścią. Krzyż, dawniej symbol hańby i gorzkiej
klęski, przemienia się w źródło życia.
d) Chrystus, który dla naszego zbawienia przyjął krzyż, uzdrawia serca ludzkie od samych korzeni. Jego miłość
oczyszcza nas i otwiera nam oczy, abyśmy umieli odróżnić to, co pochodzi od Boga, od tego, co wywodzi się
z naszych chorych pragnień i namiętności. Papież Franciszek przypomina: „Gdy zatrzymujemy się przed ukrzyżowanym Jezusem, rozpoznajemy całą Jego miłość, która daje nam godność i nas podtrzymuje, ale stojąc przed
Nim, jeśli nie jesteśmy ślepi, zaczynamy dostrzegać, że spojrzenie Jezusa się poszerza i pełne miłości i żarliwości kieruje się ku całemu Jego ludowi. W ten sposób odkrywamy, że On chce się nami posługiwać jako narzędziami, by za każdym razem jeszcze bardziej się zbliżyć do swojego umiłowanego ludu. Bierze nas z ludu i posyła nas do ludu, tak że nie można zrozumieć naszej tożsamości bez tej przynależności do niego”.
3. Nasze zadania:

Byliśmy już nieraz świadkami ataków na obecność krzyża w przestrzeni publicznej. Tu jest wielkie wyzwanie
przed nami, abyśmy zdecydowanie przeciwstawiali się tego rodzaju naciskom nie tylko słowem, ale również gorliwością, przykładem silnej wiary i miłości, czystością serca i wiernością Kościołowi oraz odrzuceniem wygodnictwa
i ludzkiej pychy.
 Papież Franciszek w adhortacji Evangelii gaudium napisał, że „Ewangelia, w której jaśnieje chwalebny Krzyż
Chrystusa, usilnie zachęca do radości” (EG 5). W dalszej części tej adhortacji daje nam wiele cennych wskazówek,
jak tę radość Dobrej Nowiny łączyć z rzeczywistością krzyża obecną w życiu wielu ludzi: „Aby dzielić życie
z ludźmi i wielkodusznie dać siebie, musimy także uznać, że każda osoba jest godna naszego poświęcenia. Nie ze
względu na wygląd fizyczny, zdolności, język, mentalność albo ze względu na przyjemność, jaką może nam sprawić, ale dlatego, że jest dziełem Boga, Jego stworzeniem... Jezus Chrystus przelał swoją cenną krew na krzyżu za tę
osobę... Dlatego jeśli uda mi się pomóc żyć lepiej jednej osobie, to już wystarczy, aby uzasadnić dar mojego życia.
Pięknie jest być wiernym ludem Boga. Osiągamy pełnię, gdy łamiemy bariery, a nasze serce napełnia się twarzami
i imionami!” (EG 274).
Króluj nam Chryste!
ks. Roman