Standard Streetworkingu (ulicznej pracy socjalnej)

Załącznik 5
Materiał preaplikacyjny dla kandydatów na stanowisko streetworkera
Standard Streetworkingu
(ulicznej pracy socjalnej)
Zadaniem streetworkera jest:
-
-
Praca „na ulicy” z osobą bezdomną – dotarcie do osób bezdomnych przebywających
miejscach niemieszkalnych, takich jak dworce, działki, kanały, ulice, plaże, oraz praca z
nimi i udzielenie pomocy, tak, by osoba odkryła w sobie siłę do zmian na lepsze, poprzez
korzystanie z porad, systemu wsparcia oraz własnych zasobów.
Edukacja o systemie pomocy – przekazanie rzetelnej informacji o systemie pomocy
społecznej
Stworzenie pozytywnej relacji pomiędzy osobą bezdomną a streetworkerem, systemem
pomocy społecznej, organizacjami pozarządowymi, instytucjami państwowymi
Poznanie środowiska, wypracowanie relacji sprzyjających współpracy.
Koncepcja pracy
Poszukiwanie i docieranie do klientów
Pierwszy krok w pracy „streetworkera” to dotarcie do osób, z którymi będzie prowadzona praca.
Poza „oczywistymi” miejscami pobytu, takimi jak dworzec czy działki informację o innych
miejscach można uzyskiwać od służb mundurowych, OPS-ów i innych podmiotów, a także
bezpośrednio od środowiska osób bezdomnych oraz mieszkańców danego terenu.
Miejsca, w których streetworker może poszukiwać osób bezdomnych:
• Dworce kolejowe i autobusowe oraz ich okolice;
• Tereny ogródków działkowych, domki letniskowe;
• Garaże;
• Kanały i węzły ciepłownicze;
• Ulice;
• Plaże;
• Pustostany, budynki do rozbiórki;
• Bunkry;
• Lasy i parki;
• Miejsca na cmentarzach;
• Centra handlowe, parkingi;
• Opuszczone samochody, przyczepy kempingowe;
• Klatki schodowe, zsypy, piwnice; strychy; śmietniki;
• Złomownie
• Ziemianki.
• Wagony i bocznice kolejowe
Praca z osobą bezdomną musi zakładać kilka etapów (fazy są bardzo płynne, uzależnione od
indywidualnych potrzeb klienta). W przybliżony sposób mogą wyglądać następująco:
Etap 1. PRACA NAD WZBUDZENIEM ZAUFANIA
Pierwszy kontakt (może być grupowy) – rozpoznanie sytuacji, a w sytuacji zagrożenia zdrowia
lub życia podjęcie interwencji
Ponowny kontakt (już indywidualny) – stworzenie możliwości do mówienia o problemach
osoby bezdomnej, zidentyfikowanie i nazwanie konkretnych problemów, pierwsze sugestie
dotyczące dalszego planu pracy, udzielenie wsparcia emocjonalnego – wzbudzenie nadziei i
wiary w możliwość zmiany przyszłości (bazowanie na pozytywnych zasobach klienta),
wzbudzanie świadomości konieczności podejmowania odpowiedzialności za swoje
postępowanie.
ETAP 2. PRACA WŁAŚCIWA Z OSOBĄ BEZDOMNĄ
•
•
•
Przekazywanie informacji o systemie wsparcia
Odpowiedz na konkretne potrzeby osoby bezdomnej – szukanie konkretnych rozwiązań z
wykorzystaniem dostępnych form pomocy
Wspieranie psychiczne i utrzymywanie pozytywnych działań
ETAP 3. WYTYCZENIE INDYWIDUALNEGO PLANU I JEGO REALIZACJA
•
•
•
Stworzenie indywidualnego planu działania - w zależności od potrzeb osoby bezdomnej
oraz jej psycho-fizycznych zasobów ustalany jest we współpracy z osobą bezdomną plan
działania nakierowany na poprawę jakości jej życia
Realizacja indywidualnego planu
Monitoring