ILONA BINARSCH

ILONA BINARSCH
projektant kostiumów, scenograf, artysta plastyk
Projektant
kostiumów,
scenograf
w
teatrach
dramatycznych, lalkowych, operowych, w teatrze
tańca i telewizji. Autorka kolaży i instalacji.
Jedną z pierwszych propozycji zawodowych otrzymała
jeszcze na studiach. Dotyczyła ona przygotowania
kostiumów i dekoracji wnętrz do filmu w reżyserii
Tomka Tryzny „Czy można się przysiąść?”(1998).
Jej praca dyplomowa - kostiumy i scenografia do
sztuki „Ubu król, czyli Polacy” A. Jarry'ego zdobyła Główną Nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie im. Zenobiusza
Strzeleckiego na Najlepszy Dyplom ze Scenografii (Polskie Centrum
Scenografii, Katowice 2001).
Rok wcześniej Ilona Binarsch została stypendystką Lwowskiej Akademii
Sztuk Pięknych w Pracowni Szkła i Projektowania Biżuterii.
W teatrze dramatycznym uznanie przyniosły jej m. in. kostiumy do spektaklu
„Iwona, księżniczka Burgunda” W. Gombrowicza w reżyserii Artura
Tyszkiewicza (Teatr im. J. Szaniawskiego, Wałbrzych), za które w roku 2006
otrzymała nagrodę na XXXI Opolskich Konfrontacjach Teatralnych.
W roku 2004 uhonorowana została Nagrodą w X Ogólnopolskim Konkursie
Na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej za scenografię i kostiumy do
przedstawienia „36,6” w reżyserii Adama Ziajskiego.
Współpraca z teatrem lalkowym zaowocowała kolejną Nagrodą za oprawę
plastyczną
do
spektaklu
„Świetliki”
(Białostocki
Teatr
Lalek)
w II Ogólnopolskim Konkursie na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł
Literatury Europejskiej (2007).
Dla Teatru Telewizji Ilona Binarsch zaprojektowała m.in. kostiumy do
poetyckiego przedstawienia „Umarli ze Spoon River” w reżyserii Jolanty
Ptaszyńskiej(TVP1,2007)
Szerokim echem odbiła się jej współpraca z Michałem Znanieckim dla Opery
Wrocławskiej, gdzie przygotowała kostiumy do „Napoju miłosnego”
G. Donizettiego – superprodukcji w ramach Letniego Festiwalu Operowego na
Wodzie (2007) oraz „Otella” G. Verdiego (2008).
Jako jedna z laureatów konkursu Malta Nowe Sytuacje zrealizowała wraz z Ulą
Kijak spektakl miejski „ Wieczorynka”(2008) na podstawie tekstu Michała
Walczaka „Ostatni Tatuś”.
Pracowała także przy dwóch polskich prapremierach musicalowych.
„Producenci” (2009) w reżyserii Michała Znanieckiego, do którego
przygotowała kostiumy oraz „Wonderful Town” (2011) w reżyserii Zbigniewa
Maciasa, przy
i kostiumów.
produkcji
którego
zajęła
się
przygotowaniem
scenografii
Artystka współpracowała także z Polskim Teatrem Tańca i Ewą Wycichowską,
realizując spektakle „... a ja tańczę” (Teatr Wielki, Poznań, 2003) oraz „I Tu”
(Teatr Logos, Łódź, 2002).
Prace Ilony Binarsch były eksponowane na wielu wystawach, m.in. na wystawie
zbiorowej w Galerii Miejskiej w Zakopanem (w piątą rocznicę śmierci
Władysława Hasiora) oraz w Centrum Sztuki Współczesnej SOLVAY w Krakowie.
Została również zaproszona do udziału w wystawie na I Biennale > Środowisko
Sztuki – w Poznaniu.
W roku 2006 artystka otrzymała Stypendium Artystyczne Miasta Poznania
za osiągnięcia w dziedzinie projektowania scenografii i kostiumów, a w 2012
Nagrodę Artystyczną Miasta Poznania w w/w dziedzinie.
W 2007 roku na zaproszenie Festival Internacional Cervantino
w Guanajuato (Meksyk) przygotowała scenografię i kostiumy do spektaklu
„Historia de un Amor”.
W roku 2010 film „Ewa” w reżyserii Ingmara Villqista i Adama Sikory, do
którego
przygotowała
kostiumy,
został
uhonorowany
nagrodą
na
Międzynarodowym Konkursie Era Nowe Horyzonty we Wrocławiu. Współpraca z
Ingmarem Villqistem miała swoją kontynuację w Teatrze Polskim W BielskuBiałej przy realizacji „Miłość w Königshutte”.
Rok 2012 to współpraca z Jolantą Dylewską i Edwardem Etlerem przy polskoizraelskiej produkcji filmowej „Srebrny lis Felicji T” oraz polsko-irańskiej
produkcji wybitnego reżysera i dokumentalisty Khosrowa Sinaia.