Programowanie obiektowe - specjalność Informatyka medyczna
Transkrypt
Programowanie obiektowe - specjalność Informatyka medyczna
Nazwa przedmiotu: PROGRAMOWANIE OBIEKTOWE Object-Oriented Programming Kierunek: Forma studiów: Kod przedmiotu: Inżynieria Biomedyczna studia stacjonarne Rodzaj przedmiotu: Poziom kwalifikacji: obowiązkowy moduł specjalności informatyka medyczna I stopnia S1_5_ss Rok: III Semestr: V Rodzaj zajęć: Liczba godzin/tydzień: Liczba punktów: wykład, laboratorium 1WE, 2L 4 ECTS PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU C1. Zapoznanie studentów z obiektowym paradygmatem programowania. C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie projektowania i programowania obiektowego oraz korzystania z wybranych modeli obiektowych i wzorców projektowych. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z algorytmów i struktur danych oraz podstaw programowania w językach wysokiego poziomu. 2. Umiejętność praktycznego programowania w językach wysokiego poziomu. 3. Umiejętność korzystania z podstawowych struktur danych. 4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej. 5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 6. Znajomość podstawowych technik modelowania i programowania baz danych (w szczególności języka SQL). EFEKTY KSZTAŁCENIA EK1 - Zna mechanizmy dostępne w programowaniu obiektowym i potrafi projektować oraz implementować model obiektowy. EK2 - Zna i potrafi wykorzystywać wybrane modele obiektowe. EK3 - Zna i potrafi wykorzystywać wybrane wzorce projektowe. WIMiI_IB_Ist_S1_5_ss – Cykl kształcenia rozpoczynający się w roku akademickim 2013/2014 1/5 TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – WYKŁADY W 1 - Wprowadzenie z zakresu programowania obiektowego. W 2 - Klasy i obiekty. Dziedziczenie i polimorfizm. W 3 - Struktury, klasy abstrakcyjne, interfejsy, klasy finalne. W 4 - Tablice, kolekcje, mechanizm indeksowania, przeciążanie operatorów. W 5 - Strumienie i wyjątki. W 6 - Dynamiczne struktury danych. W 7 - Podstawy języka UML i projektowanie związków między klasami na podstawie słownego opisu problemu. W 8 - Tworzenie aplikacji okienkowych. Delegacje i zdarzenia. W 9 - Powiązanie modelu obiektowego (logiki aplikacji) z modelem okienkowym (warstwą prezentacyjną). W 10 - Wzorce projektowe kreacyjne, strukturalne i czynnościowe. Forma zajęć – LABORATORIUM L 1. - Zapoznanie ze narzędziami programistycznymi wykorzystywanymi w ramach laboratorium. L 2. - Klasy i obiekty. Dziedziczenie i polimorfizm. L 3. - Struktury, klasy abstrakcyjne, interfejsy, klasy finalne. L 4. - Tablice, kolekcje, mechanizm indeksowania, przeciążanie operatorów. L 5. - Strumienie i wyjątki. L 6. - Dynamiczne struktury danych. L 7. - Podstawy języka UML i projektowanie związków między klasami na podstawie słownego opisu problemu. L 8. - Tworzenie aplikacji okienkowych. Delegacje i zdarzenia. L 9. - Powiązanie modelu obiektowego (logiki aplikacji) z modelem okienkowym (warstwą prezentacyjną). L 10. - Wzorce projektowe kreacyjne, strukturalne i czynnościowe. Liczba godzin 1 2 2 1 1 1 1 1 1 4 Liczba godzin 2 2 4 2 2 2 2 4 4 6 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. – wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 2. – ćwiczenia laboratoryjne 3. – przykładowe aplikacje w przedstawianych technologiach programistycznych 4. – instrukcje do wykonania ćwiczeń laboratoryjnych 5. – oprogramowanie do tworzenia i testowania oprogramowania WIMiI_IB_Ist_S1_5_ss – Cykl kształcenia rozpoczynający się w roku akademickim 2013/2014 2/5 SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1. – ocena przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych F2. – ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń F3. – ocena aktywności podczas zajęć P1. – ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów – zaliczenie na ocenę* P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu – egzamin *) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 15W 30L 45 godz. Godziny konsultacji z prowadzącym 5 godz. Godziny przeznaczone na egzamin 3 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą 10 godz. przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 15 godz. Wykonanie sprawozdań z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych (czas poza zajęciami laboratoryjnymi) 10 godz. 12 godz. Przygotowanie do egzaminu Suma LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych 100 godz. 4 ECTS 2,1 ECTS 2,2 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. Andrew Troelsen, „Język C# 2010 i platforma .NET 4.0”, PWN 2011. 2. Erich Gamma, Richard Helm, Ralph Johnson, John M. Vlissides, „Wzorce projektowe. Elementy oprogramowania obiektowego wielokrotnego użytku”, Helion 2010. 3. Craig Larman, „UML i wzorce projektowe. Analiza i projektowanie obiektowe oraz iteracyjny model wytwarzania aplikacji. Wydanie III”, Helion 2011. PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL) 1. dr inż. Łukasz Bartczuk, [email protected] WIMiI_IB_Ist_S1_5_ss – Cykl kształcenia rozpoczynający się w roku akademickim 2013/2014 3/5 MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia EK1 EK2 EK3 Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) KIM_W05 KIM_U04 K_K02 KIM_W05 KIM_U04 K_K02 KIM_W05 KIM_U04 K_K02 Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny C1-2 W1-7 L1-7 1-5 F1-3 P1-2 C1-2 W8-9 L8-9 1-5 F1-3 P1-2 C1-2 W10 L10 1-5 F1-3 P1-2 WIMiI_IB_Ist_S1_5_ss – Cykl kształcenia rozpoczynający się w roku akademickim 2013/2014 4/5 II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Efekty kształcenia EK 1 Zna mechanizmy dostępne w programowaniu obiektowym i potrafi projektować oraz implementować model obiektowy. Na ocenę 2 Student nie zna prezentowanego materiału. Podstawowych ćwiczeń nie jest w stanie wykonać nawet z pomocą prowadzącego. Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Student zna mechanizmy dostępne w programowaniu obiektowym i potrafi z pomocą prowadzącego projektować oraz implementować model obiektowy. Student zna mechanizmy dostępne w programowaniu obiektowym i potrafi samodzielnie projektować oraz implementować w zakresie podstawowym model obiektowy. Student zna i potrafi samodzielnie wykorzystywać w zakresie podstawowym wybrane modele obiektowe. Student zna mechanizmy dostępne w programowaniu obiektowym i potrafi samodzielnie projektować oraz implementować model obiektowy. EK 2 Zna i potrafi wykorzystywać wybrane modele obiektowe. Student nie zna Student zna i potrafi Student zna i potrafi prezentowanego z pomocą samodzielnie materiału. prowadzącego wykorzystywać Podstawowych wykorzystywać wybrane modele ćwiczeń nie jest wybrane modele obiektowe. w stanie wykonać obiektowe. nawet z pomocą prowadzącego. EK 3 Student nie zna Student zna i potrafi Student zna i potrafi Student zna i potrafi Zna i potrafi prezentowanego z pomocą samodzielnie samodzielnie wykorzystywać materiału. prowadzącego wykorzystywać wykorzystywać wybrane wzorce Podstawowych wykorzystywać w zakresie wybrane wzorce projektowe. ćwiczeń nie jest wybrane wzorce podstawowym projektowe. w stanie wykonać projektowe. wybrane wzorce nawet z pomocą projektowe. prowadzącego. Dopuszcza się wystawienie oceny połówkowej o ile student spełniający wszystkie efekty kształcenia wymagane do oceny pełnej spełnia niektóre efekty kształcenia odpowiadające ocenie wyższej. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE Wszelkie informacje dla studentów dotyczące przedmiotu w tym harmonogramu odbywania zajęć, warunków zaliczenia oraz konsultacji są przekazywane podczas pierwszych zajęć z przedmiotu oraz umieszczone są na tablicach informacyjnych Instytutu Inteligentnych Systemów Informatycznych. WIMiI_IB_Ist_S1_5_ss – Cykl kształcenia rozpoczynający się w roku akademickim 2013/2014 5/5