babia góra plb120011

BABIA GÓRA
PLB120011
Babiogórskie piętro alpejskie Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
Obszar jest położony przy granicy państwowej ze
Słowacją i obejmuje polską część masywu Babiej Góry
w Beskidach Zachodnich z głównym szczytem Diablak
(1725 m n.p.m.). Babia Góra jest najwyższym wzniesieniem
polskich Beskidów, zaś Pasmo Babiogórskie jest drugim
pod względem wysokości po Tatrach pasmem górskim
w naszym kraju. Jest to obszar niezwykle interesujący pod
względem geomorfologicznym. Pasmo ma zaledwie 12 km
długości, a do jego charakterystycznych cech należą:
znaczne deniwelacje przekraczające 1000 m oraz asymetria
budowy zboczy: północne stoki są bardzo strome
i miejscami urwiste, południowe zaś – łagodne. Pasmo
Babiej Góry jest wygięte łagodnie ku południowi, tworząc
niewielkie, słabo zaznaczone szczyty. Grzbietem pasma
biegnie główny europejski dział wodny pomiędzy
zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego, na
stokach pasma zaś występują liczne źródła. Jedną
z geomorfologicznych osobliwości pasma jest zespół
kilkunastu górskich jeziorek pochodzenia osuwiskowego.
Do najważniejszych walorów przyrodniczych
Masywu Babiej Góry należą występujące tu unikatowe
kompleksy naturalnych ekosystemów górskich z doskonale
wykształconym piętrowym układem roślinności,
niezwykle interesującym, jedynym w polskich Beskidach
piętrem alpejskim i zbiorowiskami roślinności naskalnej
oraz zajmujące 90% powierzchni obszaru dorodne lasy
reglowe z udziałem buka, jodły i świerka, należące do
najlepiej zachowanych w kraju. W obrębie masywu Babiej
Góry występuje wiele rzadkich gatunków roślin i zwierząt,
w tym liczne rośliny wysokogórskie.
W granicach obszaru Natura 2000 znajdują się:
Babiogórski Park Narodowy (3390,54 ha) wraz z częścią
jego otuliny, siedliskowy obszar Natura 2000 Babia Góra
PLH120001 (3350,4 ha), którego granice niemal
dokładnie pokrywają się z granicami parku narodowego
oraz najcenniejsza część utworzonego w 1976 r.
i powiększonego w 2001 r. rezerwatu biosfery „Babia
Góra”, obejmującego park narodowy i jego całą otulinę.
Siedliska rzadkich gatunków ptaków na omawianym
obszarze zachowały się przede wszystkim dzięki trwającej
od kilkudziesięciu lat ochronie większej części tego
Dzięcioł trójpalczasty Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
terenu w formie parku narodowego. Do najważniejszych
zagrożeń siedlisk cennej awifauny na tym terenie należy
wzrastająca presja turystyczna: zwiększający się ruch na
szlakach turystycznych oraz rozbudowa infrastruktury
turystycznej, jako że Babia Góra jest jednym
z najpopularniejszych celów wizyt turystów w polskich
górach.
Babia Góra stanowi jedną z najważniejszych
krajowych górskich ostoi lęgowych kuraków leśnych,
rzadkich gatunków dzięciołów i sów oraz gatunków
związanych ze specyficznymi siedliskami wysokogórskimi.
Dla głuszca Tetrao urogallus (6–15 samców, ponad 2%
ogólnokrajowej populacji lęgowej), sóweczki Glaucidium
passerinum (15–21 par lęgowych, ok. 4% ogólnokrajowej
populacji lęgowej), dzięcioła białogrzbietego Dendrocopos
leucotos (8–16 par lęgowych, ponad 2% ogólnokrajowej
populacji lęgowej), dzięcioła trójpalczastego Picoides
tridactylus (13–21 par lęgowych, ponad 3% ogólnokrajowej
populacji lęgowej) oraz drozda obrożnego Turdus
torquatus (21-28 par, ponad 2% krajowej populacji) obszar
Natura 2000 Babia Góra stanowi jedną z głównych ostoi
lęgowych w Polsce.
Powierzchnia: 4915,65 ha
Rok zatwierdzenia: 2007
Region geograficzny: Beskidy Zachodnie
Mezoregion: Pasmo Babiogórskie
Położenie administracyjne: województwo małopolskie, powiaty
suski i nowotarski
Sprawujący nadzór nad obszarem:
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Krakowie
Plac Na Stawach 3
30-107 Kraków
tel: 12 619 81 20, fax: 12 619 81 22
e-mail: [email protected]
www.krakow.rdos.gov.pl
Babiogórski Park Narodowy
34-223 Zawoja 1403
tel: 33 877 51 10, fax: 33 877 55 54
e-mail: [email protected]
www.bgpn.pl
Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę
Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z
tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny
sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach,
w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub
jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.