Geneza wielkiego postu - Parafia św. Andrzeja Boboli – w Białymstoku
Transkrypt
Geneza wielkiego postu - Parafia św. Andrzeja Boboli – w Białymstoku
Geneza wielkiego postu Dla lepszego przygotowania wiernych do obchodu dorocznej pamiątki Zmartwychwstania Pańskiego, w II wieku dodano dwa dni postu przed tym świętem. W Wielki Piątek i w Wielką Sobotę wierni pościli 40 godzin na pamiątkę 40dniowego postu Pana Jezusa W III wieku poszczono jeden tydzień. Już od początku IV wieku obowiązywał w kościele post 40 dniowy, a więc tyle ile na pustyni pościł Jezus Chrystus Kościół dbał o to, aby wierni jak najlepiej przygotowali się do świąt wielkanocnych Na Wschodzie obchodzono post 8 tygodni, a to dlatego, że soboty i niedziele były wolne od postu. Chodziło, więc o uzupełnienie pełnych 40 dni postu. W VI wieku w Rzymie post rozpoczynał się 6 tygodni przed Wielkanocą. Jednak po odliczeniu niedziel, w których nigdy nie poszczono, post trwał właściwie tylko 36 dni. Dlatego w wieku VII dodano brakujące dni i wyznaczono jako początek Wielkiego Postu Środę Popielcową. Od czasu św. Grzegorza I Wielkiego, papieża datuje się powstanie przedpościa. Na trzy tygodnie przed Wielkim Postem w Kościele obowiązywał fioletowy kolor szat liturgicznych. Liturgicznych modlitw i śpiewów usuwano radosne Alleluja, Był to więc rodzaj przedsionka, wprowadzający wiernych w nastrój Wielkiego Postu. Reforma liturgiczna ostatnich lat Przedroście zniosła. Istotą Wielkiego Postu jest przygotowanie do centralnego święta w całym roku liturgicznym WIELKANOCY. Obchodzono je przez trzy dni, potem dodano oktawę, czyli ośmiodniowe wspomnienie. Wreszcie jakby echem świąt jest tak zwany okres po Wielkiejnocy, kiedy to przez szereg tygodni utrzymuje się w liturgii barwa biała kapłańskich szat i zwielokrotnienie ALLELUJA; zapala się paschał, odbywa się procesja z figurką Zmartwychwstałego. Zwyczaje wielkopostne w Kościele - W okresie Wielkiego Postu Kościół zakazuje hucznych zabaw i nakłada na wiernych obowiązek postu Jest on w ostatnich czasach złagodzony do tego, aby w piątki nie spożywać pokarmów mięsnych Tylko w Środę Popielcową i Wielki Piątek obowiązuje post ścisły, w którym wolno bez potraw mięsnych przyjąć jeden posiłek do syta a dwa razy w granicach znacznie skromniejszych. - Post rozpoczynała Środa Popielcowa. Widomym symbolem przejścia od karnawału do postu jest posypanie wiernych popiołem Słowa wypowiadane podczas ceremonii służą refleksji z prochu powstałeś i w proch się obrócisz. Dziś coraz częściej wypowiadane słowa są jednocześnie wskazówką nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. W Popielec posypywano popiołem poświęconym w kościele, także pola, by zboża i jarzyny lepiej rosły. W niektórych regionach Polski był zwyczaj, że chłopi bawili się cały dzień O północy do karczmy wchodził stróż i dawał znać gwizdkiem, że rozpoczyna się Wielki Post. Wtedy skrzypek zrywał wszystkie struny, po czym klękał na środku karczmy, odtąd muzyka była zakazana. Gospodyni przynosiła popiół, każdy sypał go sobie na głowę, bił się piersi i wracał domu. - W czasie postu wystrój świątyń ma wprowadzić nastrój smutku, pokuty i dopomóc skupieniu się. Z ołtarzy znikają kwiaty, ogranicza się światło, milkną organy a ich rola sprowadza się do najpotrzebniejszego akompaniamentu. Wprowadza się do szat liturgicznych barwę pokutnego fioletu. Śpiewa się pieśni przywodzące na pamięć mękę Zbawiciela: Wisi na krzyżu, Ludu mój ludu, Jezu Chryste Panie miły itp. - W każdy piątek odprawia się Droga Krzyżowa. Zaprowadzili ją najpierw bernardyni przy Bożym Grobie w Jerozolimie w XV wieku Potem stała się powszechna w krajach obrządku łacińskiego. - W Polsce na początku XVIII wieku powstały teksty, które dały początek http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 2 March, 2017, 20:51 nabożeństwu Gorzkie Żale. Dzisiaj w każdą niedzielę w Wielkim Poście śpiewamy Gorzkie Żale. Zwykło się łączyć z tym uroczyste wystawienie i kazanie o męce Pańskiej. - Z okazji Wielkiego Postu urządza się we wszystkich parafiach kilkudniowe rekolekcje, aby wszystkich wiernych skłonić do refleksji nad sobą, rachunku sumienia, wyznania win i poprawy życia. Opracowała: Elżbieta Rutkowska Środa popielcowa Dzień ten przypomina nam, że skończył się karnawał i rozpoczyna się Wielki Post. Jest to jednak dzień zupełnie inny niż pozostałe dni w roku. Nie zobowiązuje nas do udziału we Mszy św., a jednak gromadzi w naszych kościołach tłumy wiernych mimo, że jest codziennym dniem pracy. Środa Popielcowa nie może być nazwana uroczystością, czego wyrazem jest choćby obowiązujący tego dnia ścisły post taki, który obowiązuje katolików w Wielki Piątek. Obrzędem w tym dniu jest posypywanie głowy popiołem. W pierwszych wiekach Kościoła biskup naznaczał w ten sposób jedynie tych, którzy czynili publiczną pokutę i aż do Wielkiego Czwartku byli wyłączeni ze wspólnoty. Z czasem obrzęd ten stał się znakiem postu i pokuty, odprawianej prywatnie przez wszystkich wiernych, w łączności z innymi członkami Kościoła. W Środę Popielcową, w trakcie posypywania głów popiołem, kapłan wypowiada słowa z Pisma Świętego. Ma do wyboru dwa zdania i warto zapamiętać, które z nich będzie przeznaczone dla nas w danym roku. Jeśli usłyszymy: Prochem jesteś i w proch się obrócisz (Rdz 3,19), uświadamiamy sobie własną słabość, ułomność, przemijanie. A jeśli: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię! (Mk 1,15), przypominamy sobie, ile jeszcze mamy w sobie grzechu, zła, niedociągnięć, jaka praca nad sobą nas czeka. Zastanawiamy się, co mają wspólnego ze sobą te dwa fragmenty. Wspólnym ich mianownikiem jest zaufanie Bogu. Tylko w Nim mamy pewność życia, tylko On może nadać sens naszej szarej codzienności. Wiemy, że kto ufa tylko własnym siłom, bardzo się zawiedzie. Jeśli uzmysłowimy sobie własną bezradność wobec śmierci i grzechu, to chyba jesteśmy na dobrej drodze. Pozostaje do wykonania tylko jeden krok, krok w stronę Boga. Powinniśmy go jednak czynić każdego dnia, nie tylko w tę jedną środę w roku. Musimy pamiętać, że Popielec to nie ósmy sakrament, czy zwyczajna tradycja. To autentyczny znak oddania się Bogu, oddania Mu naszego życia i grzeszności. To wielki dar od Boga, że znów można zacząć od nowa. http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku Powered by Mambo Generated: 2 March, 2017, 20:51