Czym jest dysleksja, jak pomóc uczniowi z dysleksją? Podstawy
Transkrypt
Czym jest dysleksja, jak pomóc uczniowi z dysleksją? Podstawy
Czym jest dysleksja, jak pomóc uczniowi z dysleksją? Podstawy prawne diagnozy dysleksji Podstawy prawne diagnozy dysleksji Podstawą prawną diagnozy dysleksji jest: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych W Rozporządzeniu czytamy: §4 1. Opinia poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, o specyficznych trudnościach w uczeniu się może byd wydana uczniowi nie wcześniej niż po ukooczeniu klasy III szkoły podstawowej i nie później niż do ukooczenia szkoły podstawowej. 2. Na wniosek nauczyciela lub specjalisty wykonującego w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno--pedagogicznej prowadzących zajęcia z uczniem w szkole i po uzyskaniu zgody rodziców albo pełnoletniego ucznia lub na wniosek rodziców albo pełnoletniego ucznia opinia, o której mowa w ust. 1, może byd wydana także uczniowi gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, wraz z uzasadnieniem składa się do dyrektora szkoły. Dyrektor szkoły, po za-sięgnięciu opinii rady pedagogicznej, przekazuje wniosek wraz z uzasadnieniem oraz opinią rady pedagogicznej do porad-ni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, i informuje o tym rodziców albo pełnoletniego ucznia. Czym jest dysleksja? Dysleksja rozwojowa - to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu pojawiające się od początku nauki szkolnej u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym. W tym syndromie trudności w uczeniu się można wyróżnid kilka postaci: dysleksja - trudności w czytaniu, dysortografia - trudności z opanowaniem poprawnej pisowni (w tym głównie błędy ortograficzne), dysgrafia - potocznie tzw. „brzydkie pismo”. dysleksja nabyta - utrata opanowanej już umiejętności pisania i czytania przez dzieci lub osoby dorosłe po przebytych uszkodzeniach mózgu. Co wywołuje dysleksję? Często przyczyną trudności jest słaby wzrok. Jeśli skoryguje się wadę wzroku, dysleksja znika. Niektórzy specjaliści w swoich badaniach zauważyli, że zaburzenia te występują rodzinnie i wskazują na czynnik genetyczny. Inni są zdania, że przyczyn dysleksji należy szukad w móżdżku, tzn. części mózgu odpowiedzialnej m. in. za koordynację ruchów i przetwarzanie informacji związanych z nabywaniem wiedzy i umiejętności. Bezpośrednimi przyczynami trudności dyslektyka w nauce pisania i czytania są zaburzenia podstawowych zdolności tworzących fizjologiczne podłoże tych czynności (funkcjonowanie analizatorów: wzroku i słuchu, motoryka, lateralizacja, orientacja w przestrzeni, pamięd wzrokowa, słuchowa i ruchowa). Trudności w czytaniu i pisaniu ujawniają się dopiero w szkole, podczas gdy już w okresie przedszkolnym można zauważyd objawy, które cechują dzieci tzw. „ryzyka dysleksji”. Niektóre z objawów to: opóźniony rozwój mowy, opóźniony rozwój ruchowy (trudności w raczkowaniu czy też utrzymywaniu równowagi, mała sprawnośd i koordynacja ruchów podczas zabaw, czynności samoobsługowych, rysowania, pisaniabrzydkie pismo), trudności z wypowiadaniem złożonych wyrazów, wadliwa wymowa, trudności z różnicowaniem głosek podobnie brzmiących, dzieleniem wyrazów na sylaby i głoski, trudności z budowaniem dłuższych wypowiedzi, mylenie prawej i lewej ręki, nasilone trudności w czytaniu w klasie „0” i „1”, wyraźne trudności z opanowaniem poprawnej pisowni: długo utrzymujące się pismo lustrzane, mylenie liter podobnych pod względem kształtu (p-b-d-g, l-t-ł ), mylenie liter podobnie brzmiących (z-s, d-t ), częste opuszczanie liter, popełnianie licznych błędów ortograficznych pomimo dobrej znajomości zasad pisowni. Jak pomóc dyslektykowi? Pomoc ze strony rodziców Niektórzy rodzice dzieci dyslektycznych obwiniają siebie za problemy swoich pociech. Jeżeli tak się czujecie, niech w rozpędzeniu czarnych myśli pomoże wam stwierdzenie, iż wszyscy jesteśmy niedoskonali i różnimy się od siebie. Zacznijcie od uświadomienia sobie, że wasze dziecko potrzebuje podobnego wsparcia jak dziecko z daltonizmem- musi nauczyd się żyd ze swym zaburzeniem, ale też powinno więcej czasu poświęcad na naukę, aby trudności nie pogłębiały się. Dysleksja to nie wymówka i zwolnienie od nauki tego, co sprawia nam problemy. Chociaż nie ma jeszcze stuprocentowego sposobu na zapobieganie ani na wyleczenie dysleksji, można jednak łagodzid jej następstwa. W jaki sposób? Należy najpierw dokładnie ustalid jakiego rodzaju kłopoty ma dziecko. Będzie można wówczas realistycznie ocenid, jakie są jego ograniczenia i czego można od niego oczekiwad. Należy wymagad od dziecka, żeby robiło tyle, ile potrafi, ale nie więcej. Wyrozumiałośd, zachęty, a przede wszystkim odpowiednie metody nauczania mogą osłabid skutki dysleksji i jednocześnie złagodzid napięcie odczuwane przez dziecko. Bardzo ważny jest stały, systematyczny kontakt ze szkołą, konsultacje z nauczycielami, stosowanie zaleceo do pracy z dzieckiem. Pomaganie samemu sobie Jeżeli jesteś dyslektykiem, zaplanuj dłuższe czytanie wtedy, gdy jesteś wypoczęty. Specjaliści zaobserwowali, że uczniowie z dysleksją osiągają dobre wyniki, jeśli czytają przez jakieś półtorej godziny. Później ich wydajnośd spada. Więcej pożytku przynosi codzienne poświęcanie na naukę mniejszej ilości czasu, niż nieregularne zdobywanie się na ogromny wysiłek. To prawda, że opanowanie umiejętności płynnego czytania i poprawnego pisania zajmie więcej czasu. Bądź jednak wytrwały. Jeśli masz możliwośd, korzystaj z komputera z edytorem tekstu i programem umożliwiającym sprawdzanie pisowni wprowadzanych słów. Nie przesadzaj jednak z tym, łatwo jest się uzależnid od tego „dobrodzieja”. Wykorzystuj różnorodne pomoce (osobista „tablica ogłoszeo”, kalendarz terminowy, segregatory, notatniki, kolorowe zakreślacze itp.). W zmaganiach z dysleksją pomogą ci nauczyciele, podpowiedzą jak się uczyd efektywnie, podsuną dodatkowe dwiczenia.