Opiekunowie Szkolnego Klubu Europejskiego

Opiekunowie Szkolnego Klubu Europejskiego:
mgr Ewa Bogucka,
mgr Agnieszka Marczewska,
mgr Arkadiusz Bogucki.
Plan pracy
Szkolnego Klubu Europejskiego
na rok szkolny 2009/2010
Planowane działania:
Działania
L.p.
Termin
1. Rekrutacja nowych członków.
Wrzesień
2. Wyznaczenie uczniów odpowiedzialnych za
Wrzesień
prowadzenie gazetki ściennej Szkolnego Klubu
Europejskiego.
3. Przeprowadzenie konkursu plastyczno-
Październik/listopad
informatycznego na logo Szkolnego Klubu
Europejskiego.
4. Stworzenie na szkolnej stronie internetowej linku
Październik
Szkolnego Klubu Europejskiego.
5. Udział w konkursach dotyczących integracji Polski z
Na bieżąco
UE (konkurs „Przybij piątkę z Unią Europejską”)
6. Przeprowadzenie szkolnego konkursu wiedzy o Unii
II semestr
Europejskiej.
7. Udział w konferencjach i spotkaniach tematycznych
Na bieżąco
dotyczących UE.
8. Prezentacja krajów członkowskich i struktur UE na
lekcjach przedmiotowych –WOS, j. angielski.
Na bieżąco
Uwaga!
Konkurs!
SKE ogłasza konkurs plastyczny na
logo
Szkolnego Klubu Europejskiego
Zespołu Szkół Ekonomicznych.
Technika wykonania prac jest dowolna. Projekt ma mieścić się
na kartce formatu A4.
Prace należy zgłaszać do końca grudnia 2009r. do pani mgr
Agnieszki Marczewskiej.
Dla zwycięzców przewidziane są nagrody : )
Prace konkursowe:
Projekt Marcina Pałysa (klasa IV a)
Projekt Marcina Pałysa (klasa IV a)
Projekt Marcina Pałysa (klasa IV a)
Olimpiada Wiedzy o Unii Europejskiej –wyniki.
Dnia 16 października 2009 w Zespole Szkół Ekonomicznych
im. Mikołaja Kopernika miały miejsce szkolne eliminacje do
Olimpiady Wiedzy o Unii Europejskiej. VIII edycja olimpiady
odbyła się pod hasłem „Obywatel w Unii Europejskiej”.
W eliminacjach szkolnych wzięło udział dziewięcioro uczniów,
jedna uczennica zakwalifikowała się do eliminacji okręgowych.
Wyniki szkolnych eliminacji:
I miejsce-Anna Kucy (IV e) -25 pkt.
(uczestnik zakwalifikowany do eliminacji okręgowych)
II miejsce- Katarzyna Dąbrowa -19 pkt.
III miejsce- Martyna Michta -18 pkt.
Punktacja pozostałych uczestników:
Anna Buczek -17 pkt.
Marlena Olejarz -16 pkt.
Kamila Domańska -16 pkt.
Jakub Furmańczyk -15 pkt.
Sylwia Olejarz -14 pkt.
Ewelina Koperska -11 pkt.
Przewodniczący komisji: mgr Arkadiusz Bogucki.
Członkowie komisji: mgr Ewa Bogucka, mgr Agnieszka Marczewska.
Vademecum wiedzy o Unii Europejskiej
Flaga Unii Europejskiej:
Mapa Unii Europejskiej:
Dewiza Unii Europejskiej:
In varietate concordia
”Jedność w różnorodności”
Europa –jako starogrecka bogini:
Wiadomości ogólne o Unii Europejskiej:
Unia Europejska (oficjalny skrót w Polsce: UE) – powstały 1 listopada 1993 na mocy
Traktatu z Maastricht gospodarczo-polityczny związek demokratycznych krajów europejskich
(dwudziestu siedmiu od 1 stycznia 2007 r.), będący efektem wieloletniego procesu integracji
politycznej, gospodarczej i społecznej zapoczątkowanej po drugiej wojnie światowej. Jest
unikatową formą tego typu na świecie mającą 30% udział w światowym PKB.
Stanowi przypadek szczególnego rodzaju w stosunkach międzynarodowych, jest tworem,
który nigdy wcześniej nie istniał w historii powszechnej i był nieznany historii stosunków
międzynarodowych. Jest kombinacją struktur ponadnarodowych (ponadpaństwowych,
uwspólnotowionych) oraz międzyrządowych (międzynarodowych).
Posiada cechy zarówno organizacji międzynarodowej, jak i konfederacji czy nawet państwa
federalnego. Wśród teoretyków prawa, politologii i stosunków międzynarodowych trwa spór
za co dokładnie można uznać Unię. Federaliści doszukują się w niej państwa. Zwolennicy
teorii Europy Państw (Ojczyzn) wykazują, że jest to tylko współpraca między państwami.
Polska jest członkiem Unii Europejskiej od 1 maja 2004.
Podstawę do funkcjonowania UE stanowi Traktat o Unii Europejskiej, Traktat ustanawiający
Wspólnotę Europejską i Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
Centra polityczne Unii Europejskiej to: Bruksela (egzekutywa i legislatywa), Strasburg (legislatywa),
Luksemburg (trybunał sądowy, izba kontroli), Frankfurt (bank centralny)
Cele Unii:
Według podpisanego w 1992 roku Traktatu o Unii Europejskiej podstawowymi celami
Unii są:
promowanie ekonomicznego i społecznego postępu poprzez zacieśnianie współpracy
gospodarczej i likwidowanie barier w obrocie handlowym między państwami
członkowskimi;
wzmacnianie obrazu Unii jako jednego ciała politycznego mówiącego jednym głosem
na arenie międzynarodowej poprzez prowadzenie wspólnej polityki zagranicznej;
dążenie do stworzenia obywatelstwa europejskiego i poczucia przynależności do
jednej wspólnoty u zwykłych obywateli poprzez zapewnienie jednakowych norm
prawnych i pełnej swobody przepływu ludzi w obrębie Unii;
rozwijanie obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwego traktowania, którym
ma być UE poprzez wprowadzanie wspólnych norm prawnych, socjalnych i stałą
poprawę poziomu życia państw uboższych;
ujednolicenie struktury gospodarczej krajów członkowskich, wyrównanie rozwoju
gospodarczego regionów;
powiększenie standardów życia.
Nauka i edukacja w Unii Europejskiej:
Unia Europejska pozostawia swoim członkom znaczną swobodę w kreowaniu polityki
edukacyjnej. Nie ma tym samym jednolitego modelu europejskiej edukacji, utworzonego
przez ponadnarodową władzę. Są tylko wspólne działania zaplanowane przez instytucje Unii,
a realizowane w ramach programów wspartych środkami finansowymi przeznaczonymi do
wykorzystania przez poszczególne państwa. Unia wspiera edukację i naukę w swoich krajach
członkowskich poprzez:
politykę uznawania świadectw szkolnych i dyplomowych;
politykę uznawania dla celów akademickich okresów nauki za granicą;
programy wspierające wymianę uczniów i studentów (np: Erasmus czy Socrates
Comenius);
programy wspierające wymianę nauczycieli;
działania ułatwiające przepływ środków finansowych związanych z kształceniem za
granicą (stypendiów, pożyczek);
działania wymuszające przyznawanie zniżek (np: środki transportu, muzea, biblioteki)
dla wszystkich studentów bez względu na kraj uczenia się;
programy wspierające doszkalanie pracowników;
programy wspierające naukę języków obcych:
o szczególnie programy nauki języka kraju zamieszkania, jeżeli język
obowiązujący jest inny niż język ojczysty;
o wsparcie dla kultywowania i podtrzymywania języków mniejszości
narodowych i etnicznych;
wsparcie dla nowych technologii;
swobodę wyboru miejsca nauki;
swobodę podróżowania.
Polska a Unia Europejska:
Polska do 1989 roku należała do konkurencyjnej w stosunku do EWG Rady
Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG). Jeszcze przed jej rozwiązaniem, we wrześniu
1988 r., nawiązała stosunki dyplomatyczne ze Wspólnotami. 19 września 1989 roku
podpisano umowę Polska-EWG. 26 lutego 1990 roku pierwszym ambasadorem Polski przy
Komisji Wspólnot Europejskich został Jan Kułakowski. Nieco później, 25 maja 1990 r.
Polska złożyła oficjalny wniosek o rozpoczęcie negocjacji umowy o stowarzyszeniu ze
Wspólnotami Europejskimi. Umowa taka, znana pod nazwą Układu Europejskiego, została
podpisana 16 grudnia 1991 roku, a weszła w życie 1 lutego 1994 roku (część handlowa –
2 lata wcześniej).
W 1993 r. na szczycie Rady Europejskiej w Kopenhadze ustalono polityczno-ekonomiczne
kryteria, jakie musiały spełnić państwa Europy Środkowo-Wschodniej, aby mogły ubiegać się
o przystąpienie do Unii. Oficjalny wniosek o członkostwo Polska złożyła 8 kwietnia 1994
roku w Atenach.
8 sierpnia 1996 roku powołano Komitet Integracji
Europejskiej. 28 stycznia 1997 roku uchwalono
Narodową Strategię Integracji.
Podczas posiedzenia Rady Europejskiej w Luksemburgu
w grudniu 1997 r. zapadła decyzja o podjęciu negocjacji
członkowskich z sześcioma państwami: Polską, Węgrami,
Czechami, Słowenią, Estonią i Cyprem – tzw. grupa
luksemburska. Polska rozpoczęła negocjacje 31 marca
1998 roku. Negocjacje poprzedził tzw. screening czyli
przegląd zgodności prawa wewnętrznego z prawem
wspólnotowym.
Kraje, które stały się członkami Unii
Wszystkie sprawy związane z integracją Polski z UE Europejskiej 1 maja 2004
koordynował utworzony w październiku 1996 r. Komitet
Integracji Europejskiej. Negocjacje w imieniu rządu
prowadził Pełnomocnik Rządu do spraw Negocjacji
o Członkostwo Polski w Unii Europejskiej. Od marca
1998 r. był nim Jan Kułakowski. W październiku 2001 r.
zastąpił go Jan Truszczyński. Na szczycie w Kopenhadze,
zakończonym 13 grudnia 2002 r., ówczesny rząd Leszka
Millera sfinalizował negocjacje. 16 kwietnia 2003 r.
Polska podpisała traktat akcesyjny. Referendum w
sprawie członkostwa odbyło się w dniach 7-8 czerwca
2003. W jego wyniku Polska, razem z pozostałymi
dziewięcioma innymi krajami, wstąpiła do Unii 1 maja Podpisanie przez prezydenta Aleksandra
Kwaśniewskiego traktatu o przystąpieniu
2004 roku.
Polski do Unii Europejskiej