docKoleje – podstawy
download 
Reklamacja Transkrypt
Koleje – podstawy
Koleje – podstawy Wykład 2 Klasyfikacja kolei. Konwencjonalna sieć kolejowa. Klasyfikacja linii kolejowych dr hab. inż. Danuta Bryja, prof. nadzw. PWr Klasyfikacja kolei Klasyfikacja kolei Kolej to środek transportu lądowego o trasie wytyczonej torem kolejowym lub w inny sposób (liną, podwieszoną szyną lub torem magnetycznym). Najbardziej rozpowszechniona jest kolej na torze dwuszynowym. Głównym wyznacznikiem „kolei” jest ścisłe powiązanie z torem jazdy KOLEJE koleje klasyczne – dwuszynowe koleje niekonwencjonalne Klasyfikacja kolei KOLEJE KLASYCZNE – DWUSZYNOWE koleje konwencjonalne koleje dużych prędkości koleje miejskie KOLEJE NIEKONWENCJONALNE koleje linowe koleje linowoterenowe koleje jednoszynowe koleje górskie zębate koleje typu Maglev Koleje konwencjonalne Koleje klasyczne dwuszynowe oparte na takiej infrastrukturze i takim taborze, które są przeznaczone do ruchu pociągów z prędkościami nie większymi niż 200 km/h Sieć konwencjonalnych linii kolejowych obejmuje: linie przeznaczone wyłącznie do ruchu pasażerskiego, linie przeznaczone do ruchu mieszanego (pasażerskiego i towarowego), linie specjalnie wybudowane lub zmodernizowane na potrzeby przewozów towarowych, pasażerskie węzły przesiadkowe, towarowe centra logistyczne łącznie z terminalami intermodalnymi, linie łączące powyższe elementy sieci Koleje dużych prędkości Koleje klasyczne dwuszynowe oparte na takiej infrastrukturze i takim taborze, które są przeznaczone do ruchu pociągów z prędkościami większymi od 200 km/h Sieć linii kolejowych dużych prędkości obejmuje: specjalnie wybudowane linie kolejowe przeznaczone do ruchu pociągów z prędkościami co najmniej 250 km/h, linie kolejowe zmodernizowane, przystosowane do obsługi ruchu pociągów z prędkościami rzędu 200 - 250 km/h, linie kolejowe zmodernizowane, na których prędkość musi być dostosowana do cech szczególnych linii (np. linie łączące sieci dużych prędkości i sieci konwencjonalne, linie przebiegające przez dworce). Koleje dużych prędkości Rekord prędkości 3 kwietnia 2007 r.: 574,8 km/h linia TGV łącząca Paryż, Reims, Metz, Nancy, Strasburg, odcinek między Metz i Chalons-en-Champagne (w kierunku Paryża), specjalnie przystosowany – zasilany podwyższonym napięciem, pociąg TGV V150 złożony z dwóch głowic napędowych i trzech wagonów, specjalnie przystosowany (dodatkowe osłony aerodynamiczne, w głowicach koła o zwiększonej średnicy) Koleje miejskie Szybka kolej miejska (aglomeracyjna) SKM – rodzaj systemu transportu kolejowego, dysponujący bezkolizyjnym torowiskiem albo torowiskiem prowadzonym we własnym korytarzu (z pełnym uprzywilejowaniem na skrzyżowaniach), wyspecjalizowany do obsługi ruchu miejskiego dzięki odpowiedniej lokalizacji stacji, specyficznemu taborowi i wysokiej częstotliwości obsługi SKM w Warszawie – nowo wybudowany dworzec Warszawa Stadion System szybkiej kolei miejskiej w Berlinie (S-Bahn Berlin) Koleje miejskie Metro • szybka kolej miejska, całkowicie lub częściowo podziemna, linie metra mogą być prowadzone w płytkich lub głębokich tunelach, po powierzchni terenu, a także na estakadach nad poziomem ulic, • metro charakteryzuje się wyłącznymi prawami drogi, wielowagonowymi pociągami, gęsto rozmieszczonymi stacjami (zwykle co 700-1200 m), dużą prędkością i przyspieszeniami ruchu w porównaniu z tramwajami i koleją miejską, • granica między metrem a szybkim tramwajem i koleją miejską nie zawsze jest wyraźnie określona Londyn od 1863 r. Warszawa Koleje miejskie Lekkie koleje miejskie (premetro) • systemy transportu zbiorowego, które są formą pośrednią między metrem a tramwajami, • charakteryzują się stosunkowo dużym wydzieleniem z przestrzeni miejskiej jak metro, ale obsługiwane są przez tabor lekki: tramwajowy lub o konstrukcji zbliżonej do tramwaju, • linie lekkiej kolei mają często charakter podmiejski - przykładem jest kolejka WKD w Warszawie (Warszawska Kolej Dojazdowa) Krakowski Szybki Tramwaj stacja Politechnika WKD Warszawa Poznański Szybki Tramwaj Koleje miejskie Tramwaje • typowo miejski środek transportu, poruszający się w poziomie ulic po torowisku wydzielonym z ruchu ogólnego lub po torowisku wbudowanym w jezdnię • pojazdy tramwajowe są krótsze i lżejsze od tradycyjnych pociągów, • ruch tramwajowy jest sterowany za pomocą drogowej sygnalizacji świetlnej, odbywa się według zasad jazdy na widoczność Koleje miejskie Tramwaje dwusystemowe (systemy kolejowo-tramwajowe) pojazdy szynowe komunikacji zbiorowej łączące cechy tramwaju i pojazdu kolejowego, mogą poruszać się zarówno po torach tramwajowych (na obszarze miasta), jak i po torach kolejowych (na odcinkach podmiejskich) Problemy techniczne: inny system napędu (różne napięcie elektryczne sieci trakcyjnej) odmienne systemy sygnalizacji i oznaczeń odmienna wysokość peronu inny profil obręczy kół wymagana większa wytrzymałość przy zderzeniu Koleje niekonwencjonalne Koleje o trasie innego rodzaju niż klasyczny naziemny tor dwuszynowy Ogumiona kolej samoczynna w Tokio Rodzaje kolei niekonwencjonalnych: napowietrzna kolej linowa, kolej linowo-terenowa, kolej jednoszynowa, kolej zębata, kolej magnetyczna. Poduszkowiec torowy Koleje niekonwencjonalne Koleje niekonwencjonalne to takie koleje, w których: pojazd kolejowy porusza się po Wąskotorowa kolej zębata w Austrii (1893 r.) nawierzchni nieszynowej, przy równoczesnym zachowaniu warunku powiązania drogi z pojazdem poprzez specjalną konstrukcję zespołu jezdnego pojazdu oraz drogi, lub pojazd kolejowy nie posiada kół napędowych wykorzystujących przyczepność i tarcie dla zamiany momentu obrotowego wytworzonego przez silnik trakcyjny w ruch postępowy (kolej inna niż adhezyjna). Koleje niekonwencjonalne Napowietrzne koleje linowe (wyciągi narciarskie, koleje gondolowe, tramwaje powietrzne) - - - jednolinowe – pojazdy są zawieszone na przesuwającej się linie dwulinowe – pojazdy poruszają się napiętej linie nośnej, są ciągnięte liną napędową wielolinowe – np. dwie liny nośne i lina napędowa Koleje niekonwencjonalne Koleje linowo-terenowe pojazd porusza się po torze za pomocą liny napędowej, która przesuwa się na kółkach podporowych między szynami Kolej na górę Żar Kolej funikularna w Zurychu Koleje niekonwencjonalne Koleje jednoszynowe (ang. monorail) pojazdy typu podwieszonego lub siodłowego poruszają się po jednej szynie (belce) Kolej podwieszona w Wuppertalu, oddana do użytku w 1901 r., 13,3 km długości, w tym 10 km nad rzeką Wupper Sidney Australia Kolej podwieszona w mieście Chiba w Japonii Koleje niekonwencjonalne Koleje zębate koleje z dodatkową szyną zębatą umieszczoną pośrodku toru, z którą współpracują zębate koła napędowe i hamujące taboru trakcyjnego, mogąca pokonywać trasę o dużych nachyleniach profilu podłużnego Kolej górska wąskotorowa Tatry, Strbske Pleso, Słowacja Tory Kolei izerskiej Koleje niekonwencjonalne Koleje na poduszkach magnetycznych (typu Maglev) tradycyjny tor jest zastąpiony przez układ elektromagnesów, dzięki polu magnetycznemu pojazd nie ma kontaktu z powierzchnią toru, unosi się na nim, eliminowany jest kontakt koła z szyną, który w tradycyjnych pociągach znacznie ogranicza maksymalną prędkość jazdy Japoński MLX01 Maglev rekord prędkości 581,6 km/h z 2003 r na torze Linimo Aktualny rekord, w kwietniu 2015r – 603 km/h, nowy pociąg, nowy tor eksperymentalny (Yamanashi) Kolej na poduszce magnetycznej zbudowana w Szanghaju przez niemiecką firmę Transrapid International Konwencjonalna sieć kolejowa Sieć kolejowa – układ połączonych ze sobą linii kolejowych, stacji i terminali kolejowych oraz wszystkich rodzajów stałego wyposażenia niezbędnego do zapewnienia bezpiecznej i ciągłej eksploatacji kolejowego systemu transportowego Sieć kolejowa w Polsce PKP PLK S.A.: ponad 19 tys. km linii kolejowych średnie zagęszczenie 6,5 km toru/100 km2 ok. 1 600 stacji kolejowych ponad 14 500 skrzyżowań z drogami kołowymi i przejść dla pieszych Składniki zagregowane: linie kolejowe + węzły kolejowe Warszawski węzeł kolejowy Podział sieci na składniki Składniki: zagregowane główne linie kolejowe + usytuowane na nich węzły kolejowe szlaki ze stacjami pośrednimi, stacje węzłowe, posterunki odgałęźne, układy stacji specjalnych (np. stacje rozrządowe, manewrowe) podstawowe posterunki ruchu, grupy torów o pojedynczych funkcjach technologicznych elementarne tory szlakowe, tory główne na stacjach i tory boczne, węzły torowe (rozgałęzienia, skrzyżowania, połączenia torów) Podział sieci na składniki Składniki maksymalnie zagregowane: ciągi przewozowe Przykład paneuropejskie korytarze transportowe Linia kolejowa Ma swój własny: kilometraż, numer oraz nazwę np.: „Linia nr 1 Warszawa Centralna – Katowice” Słupek hektometrowy (służy do określania w terenie położenia względem początku linii kolejowej) Dzieli się na mniejsze elementy między posterunkami ruchu typu następczego: odcinki, szlaki i odstępy Schematyczny podział linii na odcinki, szlaki i odstępy Elementy linii kolejowej odcinek – część linii kolejowej, na którą składają się dwa lub więcej kolejnych szlaków szlak – część linii kolejowej między dwoma sąsiednimi posterunkami zapowiadawczymi lub między ostatnim posterunkiem zapowiadawczym i końcowym punktem linii odstęp – część linii kolejowej między kolejnymi posterunkami typu następczego, np. między posterunkiem zapowiadawczym i najbliższym semaforem odstępowym Semafor odstępowy Punkty eksploatacyjne Regulują ruch pociągów, zapewniają bezpieczeństwo ruchu i odpowiednią przepustowość Umożliwiają dostęp do środków transportu kolejowego Posterunki ruchu Następcze Regulują wjazd pociągu na bocznicę Pomocnicze Zabezpieczają ruch np. w miejscu skrzyżowania w jednym poziomie, splotu torów itp. Punkty ekspedycyjne Osłonne Przystanki osobowe Tory odgałęziające się od toru głównego na szlaku, przeznaczone do załadunku i wyładunku wagonów towarowych Ładownie Bocznice Tory odgałęziające się od głównego toru na stacji lub szlaku, stanowiące połączenie z punktem handlowym lub służące do postoju pociągu w tym zabiegów utrzymaniowych Posterunki następcze Umożliwiają dodatkowo zmiany kolejności jazdy pociągów wyprawianych na tor szlakowy do niego przyległy Zapowiadawcze Stacje Posterunki odgałęźne Regulują ruch pociągów na każdym przyległym odstępie lub szlaku (cel: zachowanie bezpiecznego odstępu między kolejnymi pociągami) Posterunki następcze Odstępowe Obsługiwane Bocznicowe Samoczynne ruchem zawiaduje semafory z samoczynną dyżurny ruchu blokadą liniową Posterunki zapowiadawcze Definicja stacji z punktu widzenia techniki ruchu kolejowego Stacje kolejowe – posterunki ruchu następcze zapowiadawcze, w obrębie których oprócz toru głównego zasadniczego znajduje się co najmniej jeden tor główny dodatkowy, pociągi mogą rozpoczynać i kończyć swój bieg, krzyżować się i wyprzedzać, jak również zmieniać skład lub kierunek jazdy stacje węzłowe – stacje , na których łączą się szlaki z trzech lub więcej kierunków węzeł kolejowy – zespół stacji i posterunków ruchu sąsiadujących ze sobą, którego granice ustala dany zarząd infrastruktury Stacja węzłowa w Tczewie Posterunki zapowiadawcze Mijanki – stacje kolejowe o ograniczonym zakresie działania, których układ torowy umożliwia jedynie krzyżowanie i wyprzedzanie pociągów Posterunki odgałęźne – posterunki ruchu następcze zapowiadawcze, które biorą udział w prowadzeniu ruchu wszystkich pociągów kursujących na przyległych szlakach (odstępach), zlokalizowane poza stacją: w miejscu odgałęzienia linii lub łącznicy przy przejściu ze szlaku jednotorowego w dwutorowy i odwrotnie, w miejscu połączenia torów głównych na szlaku Rodzaje stacji kolejowych Definicja stacji jako elementu infrastruktury kolejowej Stacje kolejowe – budowle kolejowe w formie układów torowych połączonych za pomocą rozjazdów, wraz z urządzeniami sterowania ruchem kolejowym i urządzeniami łączności Rodzaje stacji w zależności od położenia: stacje krańcowe ‒ umiejscowione na początku lub na końcu linii kolejowej ‒ mają najczęściej układ torów czołowy Stacja kolejowa w Oławie stacje pośrednie ‒ umiejscowione między stacjami węzłowymi, krańcowymi lub między stacją węzłową i krańcową ‒ mają najczęściej układ torów przechodni Rodzaje stacji kolejowych W zależności od rodzaju obsługiwanych przewozów: stacje osobowe ‒ obsługa pasażerów (odprawa podróżnych, wymiana pasażerów, itp.), przesyłek pocztowych i bagażowych ‒ obsługa ruchu pociągów pasażerskich stacje towarowe ‒ obsługa ładunków (odprawa i odbiór przesyłek towarowych) ‒ obsługa ruchu pociągów towarowych stacje osobowo-towarowe ‒ spełniają funkcje stacji osobowych i towarowych Rodzaje stacji kolejowych W zależności od rodzaju pracy stacji: stacje postojowe ‒ obsługa składu pociągów pasażerskich stacje ładunkowe (terminale) i przeładunkowe ‒ wykonywanie prac załadunkowych i wyładunkowych z wagonów kolejowych na pojazdy drogowe, statki, magazyny i odwrotnie ‒ przeładunek z wagonów na wagony np. w związku ze zmianą szerokości toru stacje rozrządowe i manewrowe ‒ zmiany w składach wagonów (sortowanie, wymiana grup wagonów, zestawianie składów pociągów) ‒ praca manewrowa na torach stacyjnych (przestawianie pociągu z toru na tor, cofanie i podciąganie – z wyjątkiem wjazdu i wyjazdu pociągu) Klasyfikacja linii kolejowych Klasyfikacja linii kolejowych W zależności od rodzaju trakcji: linie zelektryfikowane linie niezelektryfikowane (kolej parowa, spalinowa) W zależności od rodzaju ruchu: linie przeznaczone do ruchu pasażerskiego linie przeznaczone do ruchu towarowego linie przeznaczone do ruchu mieszanego Klasyfikacja linii kolejowych W zależności od liczby torów głównych: linie jednotorowe linie dwutorowe linie wielotorowe W Polsce na liniach dwutorowych obowiązuje prawostronny ruch pociągów – jazda po torze prawym patrząc w kierunku jazdy. W przypadku jazdy po torze w kierunku przeciwnym do ustalonego kierunku zasadniczego używa się określenia "jazda po torze niewłaściwym". Klasyfikacja linii kolejowych W zależności od wykonywanych przewozów: linie znaczenia ogólnego (koleje użytku publicznego) zobowiązane do przewozu wszystkich zgłoszonych pasażerów i ładunków zgodnie z regulaminem przewozów, za określoną opłatą i w ustalonych terminach linie ograniczonego użytkowania (koleje użytku niepublicznego) są własnością zakładów przemysłowych lub instytucji, służą do wewnętrznego transportu osób lub towarów Klasyfikacja linii kolejowych W zależności od szerokości toru (prześwitu): linie normalnotorowe szerokość toru 1435 mm (rozstaw osiowy szyn 1500 mm) linie wąskotorowe szerokość toru mniejsza od 1435 mm (np. koleje turystyczne, zakładowe, itp.) linie szerokotorowe szerokość toru większa od 1435 mm (w Rosji 1524 mm, w Irlandii 1600 mm, w Portugalii i Hiszpanii obecnie 1668 mm) Szerokość toru – prześwit, odległość między wewnętrznymi powierzchniami główek szyn mierzona prostopadle do osi toru na poziomie 14 mm od górnej powierzchni tocznej Klasyfikacja linii kolejowych W zależności od ukształtowania terenu: linie (koleje) nizinne największe wzniesienia 5-10 promili, minimalne promienie łuków: 1400 m (linie magistralne), 1200 m (pierwszorzędne), 600 m (drugorzędne), 400 m (znaczenia miejscowego) linie (koleje) podgórskie największe wzniesienia 10-15 promili, minimalne promienie łuków: 1200 m (linie magistralne), 600 m (pierwszorzędne), 400 m (drugorzędne), 250 m (znaczenia miejscowego) linie (koleje) górskie największe wzniesienia 15-25 promili, minimalne promienie łuków: 600 m (linie magistralne), 400 m (pierwszorzędne), 300 m (drugorzędne), 200 m (znaczenia miejscowego) Kategorie linii kolejowych Parametry eksploatacyjne linii kolejowych L.p. Kategoria linii kolejowej Obciążenie przewozami T [Tg/rok] Prędkość maksymalna vmax [km/h] Prędkość maks. pociągów towarowych vt [km/h] 1 2 3 4 5 T 25 120 < vmax 200 80 < vt 120 1 Magistralne (0) 2 Pierwszorzędne (1) 10 T < 25 80 < vmax 120 60 < vt 80 3 Drugorzędne (2) 3 T < 10 60 < vmax 80 50 < vt 60 4 Znaczenia miejscowego (3) T<3 vmax 60 vt 50 Spełnienie jednego z warunków wymienionych w tabeli jest wystarczające do zakwalifikowania linii do odpowiedniej kategorii. Każdej kategorii linii kolejowej odpowiada określony standard nawierzchni kolejowej, ukształtowanie geometryczne trasy, urządzenia srk.
