Porownanie produktywnosci kilku wczesnych krajowych i

ZESZYTY PROBLEMOWE POSTĘPÓW NAUK ROLNICZYCH 2007 z. 517: 629-638
PORÓWNANIE PRODUKTYWNOŚCI
KILKU WCZESNYCH KRAJOWYCH
I ZAGRANICZNYCH ODMIAN ZIEMNIAKA
Krystyna Rykaczewska
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Oddział w Jadwisinie
Wstęp
Liczba wczesnych odmian ziemniaka w Krajowym Rejestrze uległa w
ostatnich latach znacznemu zwiększeniu. W roku 1998 zarejestrowanych było
21 odmian, w tym 11 bardzo wczesnych i 10 wczesnych, w roku 2003 było juŜ
ich 39, w tym 17 bardzo wczesnych i 22 wczesne, a w roku 2006 jest ich łącznie
47, a wśród nich 21 bardzo wczesnych i 26 wczesnych [COBORU 2006].
Odmiany zagraniczne stanowią obecnie 53% wszystkich odmian w tej grupie.
Pochodzą one z Holandii, Niemiec, Czech, Danii i z Wielkiej Brytanii.
WyróŜniają się na ogół wysokim poziomem plonowania. Celem podjętych
badań była ocena wybranych polskich i zagranicznych wczesnych odmian
ziemniaka pod względem tempa przyrostu plonu oraz próba określenia
morfologiczno-fizjologicznych cech roślin warunkujących wysoki poziom
plonowania.
Materiał i metody
Do badań wytypowano odmiany zarejestrowane w latach 2001-2002: dwie
polskie - Gracja i Korona oraz dwie niemieckie: Molly i Rosalind. Doświadczenie
przeprowadzono w latach 2003-2005 na polu doświadczalnym IHAR w Jadwisinie, na pseudobielicowej glebie kompleksu Ŝytniego dobrego, o składzie
granulometrycznym piasku słabo gliniastego lekkiego. Dane meteorologiczne
uzyskiwano z własnej, automatycznej stacji Campbella, oddalonej o około 1 km
od pola eksperymentalnego. Do sadzenia wybierano zdrowy materiał nasienny
w stopniu kwalifikacji C/A. Bulwy mateczne wyrównanej wielkości (45-60 g)
podkiełkowywano w jednakowych warunkach termicznych i świetlnych przez
okres 5 tygodni. Sadzenie miało miejsce między 23 a 25 kwietnia kaŜdego roku.
Doświadczenie zakładano metodą losowanych bloków, w czterech
powtórzeniach, gdzie badanym czynnikiem były odmiany. Wielkość poletek
2
wynosiła 25 m , a obsada 100 roślin na kaŜdym poletku, przy rozstawie rzędów
75 cm i gęstości sadzenia w rzędzie 33 cm. Nie stosowano nawoŜenia
obornikiem, a nawóz organiczny stanowiła gorczyca biała w ilości około 28 t
-1
-1
świeŜej masy⋅ha (4 t suchej masy⋅ha ) przyorana jesienią po pierwszych
K. Rykaczewska
630
przymrozkach. Przeciętna zasobność gleby w fosfor była bardzo wysoka (91
mg w 1 kg gleby), a w potas i magnez - średnio wysoka (133 mg K i 34 mg Mg
w 1 kg gleby). Odczyn gleby był kwaśny (pH przeciętnie 4,9 w 1 mol KCl), a
zawartość C organicznego wynosiła średnio 0,60%. Zastosowano nawoŜenie
-1
mineralne w wysokości 90 kg N, 40 kg P i 112 kg K⋅ha . W okresie wegetacji,
poczynając od zakończenia wschodów roślin, w odstępach 1-tygodniowych,
dziesięciokrotnie wykonywano pomiary rozwoju części nadziemnej roślin oraz
przyrostów plonu bulw. W tym celu, we wszystkich latach badań do analiz
pobierano po 16 roślin kaŜdej odmiany (po 4 z kaŜdego powtórzenia polowego).
Określano: liczbę i długość łodyg, świeŜą i suchą masę liści i łodyg, wielkość
powierzchni asymilacyjnej roślin (za pomocą aparatu LI-3100 Area Meter firmy
LI-COR), a takŜe liczbę bulw oraz ich świeŜą i suchą masę. Następnie
obliczano współczynnik ulistnienia roślin LSR (masa liści w stosunku do masy
łodyg), wskaźnik powierzchni liści LAI (powierzchnia liści rośliny w stosunku do
zajmowanej przez nią powierzchni gruntu), powierzchnię właściwą liści SLA
(powierzchnia liści w stosunku do nagromadzonej w nich suchej masy), masę
części nadziemnej roślin oraz masę 1 bulwy. Istotność zróŜnicowania wpływu
ocenianych czynników na badane cechy roślin i plon bulw określano przy
zastosowaniu n-czynnikowych analiz wariancji lub analiz wariancji z regresją,
stosując test F „Snedecora” dla modelu stałego w układzie niezaleŜnym. Przy
obliczaniu najmniejszej istotnej róŜnicy stosowano test t-Studenta. ZaleŜność
badanych cech roślin od ich wieku chronologicznego ustalano na podstawie
regresji liniowej i parabolicznej.
Wyniki
Warunki meteorologiczne
Lata badań były zróŜnicowane pod względem warunków pogody (tab. 1).
Okres wegetacji roku 2003 charakteryzował się dosyć korzystnym dla
ziemniaka wczesnego przebiegiem temperatury i opadów. Średnia temperatura
powietrza w miesiącach maj-lipiec była wyŜsza od średniej wieloletniej o 1,0°C,
a suma opaTabela 1; Table 1
Opady i temperatura w okresie wegetacji wg stacji meteorologicznej
w Jadwisinie (2003-2005)
Rainfall and the temperature during growing season according
to meteorological station at Jadwisin (2003-2005)
Temperatura/Opady
Temperature/Rainfall
Rok
Year
V
VI
VII
1
2
3
4
5
6
2003
14,9
17,0
19,7
17,2
2004
11,1
14,9
16,8
14,3
Temperatura powietrza (°C)
Air temperature (°C)
Miesiąc; Month
Średnio/suma
Mean/sum
2005
12,6
14,7
19,6
15,6
średnia wieloletnia
13,7
16,6
18,3
16,2
PORÓWNANIE PRODUKTYWNOŚCI KILKU WCZESNYCH KRAJOWYCH ...
631
many-year average
1
2
3
4
5
6
2003
52,1
44,5
71,2
167,8
2004
62,2
35,1
69,3
166,6
2005
70,6
36,3
67,4
174,3
średnia wieloletnia
many-year average
52,0
77,0
75,0
204,0
2003
1,12
0,87
1,16
1,05
2004
1,81
0,78
1,32
1,30
2005
1,86
0,82
1,10
1,26
Suma opadów (mm)
Sum of rainfall (mm)
Współczynnik Sielianinowa*
Coefficient of Sielianinov*
*
> 0,5 susza; drought
0,5-1,0
posucha; shortage
1,1–2,0
wilgotny; wet
> 2,0 bardzo wilgotny; very wet
dów w maju i lipcu zbliŜona do średniej wieloletniej. Mimo posuchy w czerwcu,
współczynnik hydrotermiczny Sielianinowa dla całego okresu wegetacji wynosił
przeciętnie 1,05. W roku 2004 wystąpiły niekorzystne warunki termiczne.
W maju przeciętna temperatura powietrza wynosiła zaledwie 11,1°C i
była niŜsza od średniej wieloletniej o 2,6°C, a w całym okresie wegetacji - o
1,9°C. Suma opadów była zbliŜona do roku poprzedniego. Rok 2005 był kolejnym rokiem charakteryzującym się niską temperaturą wiosny. W maju
wynosiła ona średnio tylko 12,6°C, a w czerwcu 14,7°C. Współczynnik
hydrotermiczny Sielianinowa dla całego okresu wegetacji ziemniaka
wczesnego, wynoszący 1,26, wskazywał na dosyć dobre warunki
wilgotnościowe, a niedobór wody, we wszystkich latach badań wystąpił w
czerwcu, miesiącu decydującym o poziomie plonowania ziemniaka we
wczesnym terminie zbioru.
Charakterystyka badanych odmian
Nie stwierdzono istotnego zróŜnicowania liczby łodyg między
poszczególnymi odmianami (tab. 2). Potwierdza to prawidłowy wybór bulw
matecznych, które z załoŜenia miały być wyrównane pod względem wielkości i
nie róŜniące się liczbą kiełkujących oczek. Pozostałe cechy roślin badanych odmian, czyli długość łodyg, masa liści, masa łodyg, masa części nadziemnej,
sucha masa liści i łodyg, wskaźniki LSR, LAI, SLA, liczba bulw oraz ich świeŜa i
sucha masa bulw, a takŜe masa 1 bulwy, były istotnie zróŜnicowane. NajwyŜszą
średnią, dla całego okresu wegetacji, masą bulw i najwyŜszym plonem w
ostatnim terminie pomiaru wyróŜniała się polska odmiana Korona (tab. 2 i 3).
Odmiana ta charakteryzowała się najwyŜszą masą liści, najwyŜszym
stosunkiem masy liści do masy łodyg (LSR), najwyŜszym wskaźnikiem
powierzchni liści (LAI) i najwyŜszą powierzchnią właściwą liści (SLA). Przebieg
zmian masy liści, wskaźnika LAI oraz narastania plonu bulw w czasie wskazuje,
iŜ odmiana Korona osiągała najwyŜsze wartości tych wskaźników w ciągu
K. Rykaczewska
632
całego okresu wegetacji (rys. 1-4). Drugą odmianą wysoko plonującą była
niemiecka odmiana Molli, a poziom plonowania odmian Rosalind i Gracja był
niŜszy w stosunku do odmian Korona i Molli, ale między sobą nie róŜnił się istotnie. Analiza cech roślin badanych odmian i plonu w końcowym terminie pomiaru
pozwala na stwierdzenie, iŜ był on najbardziej dodatnio skorelowany z masą
wytworzonych przez roślinę liści (r = + 0,982), co wiązało się z wysokim
wskaźnikiem LAI (r = + 0,844). Pozostawało to bez związku z długością łodyg (r
= + 0,057).
Tabela 2; Table 2
Wybrane cechy roślin badanych odmian - wartości średnie dla lat badań
i terminów pomiaru
Selected plants traits of tested cultivars - mean values for the years
of experiment and terms of measurements
Cecha; Trait
Odmiana
Cultivar
Gracja
Korona
Molli
Liczba łodyg na roślinę
Number of stems per plant
4,9
4,9
4,5
Rosalind NIR; LSD
4,7
n.i.; n.s.
- 0,0422
r
Długość łodyg (cm)
Length of stems (cm)
42,5
42,8
51,6
47,4
1,6**
+ 0,0566
Masa liści w g na roślinę
Mass of leaves in g per plant
97
123
109
104
13**
+ 0,9819**
Masa łodyg w g na roślinę
Mass of stems in g per plant
97
93
122
101
13**
+ 0,0317
Masa cz. nadziem. w g na
rośl.
Haulm mass in g per plant
194
216
231
205
27**
+ 0,7093
Sucha masa liści (%)
Dry matter of leaves (%)
17,2
14,9
14,9
15,6
0,6**
- 0,8425*
Sucha masa łodyg (%)
Dry matter of stems (%)
9,6
9,6
9,0
9,5
0,3**
- 0,1697
LSR
Leaves stems ratio
1,00
1,37
0,94
1,13
0,10**
+ 0,6415
LAI
Leaf area index
1,07
1,29
1,08
1,08
0,17**
+ 0,8443*
SLA
Specific leaf area
157
177
157
169
7,5**
+ 0,6187
Liczba bulw na roślinę
Number of tubers per plant
18,1
14,0
12,5
16,2
1,2**
+ 0,8077*
Masa bulw w g na roślinę
Mass of tubers in g per plant
335
428
405
366
23**
+ 0,9817**
Masa 1 bulwy (g)
Mass of 1 tuber (g)
18,5
30,6
32,4
22,6
2,0**
+ 0,8813*
Sucha masa bulw (%)
Dry matter of tubers (%)
22,4
20,2
19,9
21,4
0,3**
- 0,8738*
n.i.; n.s.
nieistotne na poziomie P < 0,05; not significant at the level P < 0.05
**
istotne na poziomie P < 0,01; significant at the level P < 0.01
r
współczynnik korelacji wybranej cechy badanych odmian z plonem bulw w ostatnim terminie
pomiaru; correlation coefficient of chosen plant trait for tested cultivars with the yield at final
measurement
**
istotność na poziomie P < 0,01; significance at the level P < 0.01
*
istotność na poziomie P < 0,1; significance at the level P < 0.1
PORÓWNANIE PRODUKTYWNOŚCI KILKU WCZESNYCH KRAJOWYCH ...
633
634
K. Rykaczewska
PORÓWNANIE PRODUKTYWNOŚCI KILKU WCZESNYCH KRAJOWYCH ...
635
Tabela 3; Table 3
Plon badanych odmian w poszczególnych
latach
badań
.
-1
w ostatnim terminie pomiaru (t ha )
Yield of tested cultivars in particular years of .investigation
-1
in the last term measurement term (t ha )
Rok; Year
Odmiana
Cultivar
Gracja
Korona
Molli
Rosalind
średnio;
mean
2003
31,4
38,2
43,7
36,5
37,4
2004
27,2
34,2
29,0
28,7
29,8
2005
21,1
36,4
24,4
20,5
25,6
Średnio
Mean
26,5
36,2
32,4
28,6
30,9
19,5
5,6
31,1
28,0
21,0
Współczynnik zmienności
(%)
Coefficient of variance (%)
NIR dla odmian; LSD for cultivars - 2,1
NIR dla lat; LSD for years - 1,8
NIR dla współdz. odmiany x lata; LSD for interaction cultivars x years - 3,7
Plon badanych odmian był uzaleŜniony od warunków pogody w
.
-1
poszczególnych latach doświadczenia i był najwyŜszy w roku 2003 (37,4 t ha ),
-1
-1
a istotnie niŜszy w roku 2004 (29,8 t⋅ha ) i 2005 (25,6 t⋅ha ), (tab. 3). Reakcja
badanych odmian na zróŜnicowane warunki termiczne w okresie wegetacji była
odmienna. W roku 2003, o korzystnym dla ziemniaka przebiegu pogody,
najwyŜszym plonem charakteryzowała się niemiecka odmiana Molli. Jednak w
kolejnych latach stwierdzono zmniejszenie plonu o 34 i 44% w stosunku do roku
2003. Mało stabilna w plonowaniu okazała się teŜ odmiana Rosalind, która na
niekorzystne warunki pogody w roku 2004 i 2005 zareagowała 21 i 44%
spadkiem plonu w stosunku do pierwszego roku badań. Wyraźnie słabszą
reakcję na te warunki wykazywała odmiana Gracja (13 i 33% zmniejszenie
plonu w stosunku do roku 2003), a polska odmiana Korona wyróŜniała się duŜą
tolerancją na niesprzyjające warunki termiczne i wilgotnościowe kolejnych
okresów wegetacji (plon niŜszy tylko o 10 i 5%). Wskazują na to równieŜ
wyŜsze współczynniki zmienności dla odmiany Molli (31,1%) i Rosalind
(28,0%), a niŜsze dla odmiany Korona (5,6%) i Gracja (19,5%).
Dyskusja
Poszukiwanie „ideotypu odmiany” rośliny uprawnej, czyli odmiany o cechach warunkujących wysoki poziom i stabilność jej plonowania oraz tolerancję
na stresy środowiska, przy zachowaniu innych walorów uŜytkowych, jest
powracającym tematem prac badawczych, w szczególności w odniesieniu do
zbóŜ [ŁOBODA, PIETKIEWICZ 1993; CZEREDNIK i in. 1997; GREGORCZYK, STANKOWSKI 1998;
GREGORCZYK, PIECH 2001]. Odmiany ziemniaka są znacznie rzadziej obiektem
podobnych prac [RYKACZEWSKA 2004a, b; RYKACZEWSKA i in. 2004; LUTOMIRSKA 2005].
Wyniki przedstawione w niniejszej pracy wskazują na istotne
zróŜnicowanie poziomu plonowania czterech nowych odmian ziemniaka z
636
K. Rykaczewska
Krajowego Rejestru: dwóch polskich - Korona i Gracja oraz dwóch niemieckich Molli i Rosalind. Spośród nich, wyróŜniającą jest odmiana Korona, charakteryzująca się nie tylko wysokim plonem, ale równieŜ najwyŜszą tolerancją na
niekorzystne warunki termiczno-wilgotnościowe w okresie wegetacji w roku
2004 i 2005. W pracy próbowano znaleźć odpowiedź na pytanie, jakie cechy
odmiany decydują o takich jej właściwościach. Prosta analiza rozwoju roślin nie
zawsze pozwala na wyjaśnienie i interpretacje zmian zachodzących podczas
ontogenezy. Procedurą, która to ułatwia jest wskaźnikowa analiza wzrostu [PIETKIEWICZ 1985; W ESOŁOWSKA-JANCZAREK 1996]. Jest ona coraz częściej stosowana
przez fizjologów i hodowców roślin [NIERÓBCA, FABER 1996; CZEREDNIK, NALBORCZYK
2000; GREGORCZYK, PIECH 2001; RYKACZEWSKA 2004b; W RONIAK i in. 2006]. Dlatego
właśnie w niniejszej pracy przeprowadzono zarówno prostą, jak i wskaźnikową
analizę wzrostu roślin badanych odmian. Spośród analizowanych cech morfologiczno-fizjologicznych, największe znaczenie w plonowaniu miało ulistnienie
rośliny wyraŜające się nie tylko wysoką masą liści, ale i poziomem wskaźnika
LAI. Struktura obficie ulistnionych roślin odmiany Korona pozwalała najprawdopodobniej na stworzenie łanu o łatwej dostępności promieniowania
fotosyntetycznie czynnego (PAR) do duŜej powierzchni liści tej odmiany. Taka
interpretacja wyników jest zgodna z wynikami badań uzyskanymi przez
NALBORCZYKA [1992], SINOQUET i ANDRIEW [1995], CZEREDNIK i NALBORCZYKA [2000],
RYKACZEWSKĄ [2004a, b] oraz RYKACZEWSKĄ i in. [2004].
Wyniki przestawione w niniejszej pracy wskazują na wyŜszą tolerancję
odmian Korona i Gracja, aniŜeli odmian Molli i Rosalind, na niekorzystne
warunki termiczne w pierwszym okresie wegetacji. Być moŜe świadczy to, iŜ
lokalne odmiany ziemniaka są bardziej tolerancyjne na stres wiosennego
chłodu, aniŜeli odmiany zagraniczne. Takie stwierdzenie wymagałoby jednak
dalszych badań na większej liczbie odmian.
Wnioski
1.
Wysoki poziom plonowania wczesnych odmian ziemniaka jest związany
z obfitym ulistnieniem rośliny umoŜliwiającym intensywne pochłanianie
PAR w okresie wegetacji.
2.
Tolerancja roślin ziemniaka na niekorzystne warunki termiczne moŜe być
wyŜsza w przypadku odmian lokalnych aniŜeli odmian zagranicznych, ale
dla potwierdzenia tej tezy potrzebne są dalsze badania, na większej
liczbie odmian.
Literatura
COBORU 2006. Krajowy Rejestr Odmian. <http://www.coboru.pl>.
CZEREDNIK A., ŁOBODA T., DALBIAK A., PIETKIEWICZ S., NALBORCZYK E. 1997. Analiza
wzrostu i struktura plonu róŜnych morfotypów pszenŜyta ozimego. Zesz. Nauk.
AR w Szczecinie 175, Rolnictwo 65: 79-84.
CZEREDNIK
A.,
NALBORCZYK
E.
2000.
Współczynnik
wykorzystania
napromieniowania fotosyntetycznie aktywnego (RUE) - nowy wskaźnik
fotosyntetycznej produktywności roślin w łanie. Biul. IHAR 215: 13-22.
PORÓWNANIE PRODUKTYWNOŚCI KILKU WCZESNYCH KRAJOWYCH ...
637
GREGORCZYK A., PIECH M. 2001. Wskaźnikowa analiza wzrostu owsa nagoziar-
nistego i oplewionego. Roczn. Nauk Rol. Seria A 114: 117-128.
GREGORCZYK A., STANKOWSKI S. 1998. Wskaźnikowa analiza wzrostu roślin
pszenicy jarej rosnącej w powietrzu o zróŜnicowanym stęŜeniu CO2. Fragm.
Agron. 57(1): 53-63.
LUTOMIRSKA B. 2005. Zmienność rozwoju roślin i wybranych cech uŜytkowych
bulw ziemniaka (Solanum tuberosum L.) zaleŜnie od warunków meteorologicznych okresu wegetacji. Praca doktorska, IHAR, Oddział w Jadwisinie.
ŁOBODA T., PIETKIEWICZ S. 1993. Fizjologiczne parametry łanu róŜnych gatunków
zbóŜ ozimych. Fragm. Agron. 4: 99-100.
NALBORCZYK E. 1992. Produkcyjność łanów roślin uprawy polowej. Fragm. Agron.
2: 5-13.
NIERÓBCA A., FABER A. 1996. Indeks powierzchni liści jako wskaźnik stanu
wegetacji oraz spodziewanego plonu pszenicy ozimej. Fragm. Agron. 3: 54-66.
PIETKIEWICZ S. 1985. Wskaźnikowa analiza wzrostu roślin. Wiad. Bot. 29(1):
29-42.
RYKACZEWSKA K. 2004a. ZróŜnicowanie wybranych wczesnych odmian ziemniaka
pod względem czasu tuberyzacji i tempa przyrostu plonu, w: Genetyka w
ulepszaniu roślin uŜytkowych. Instytut Genetyki Roślin PAN, Poznań 2004,
Rozprawy i Monografie 11: 377-386.
RYKACZEWSKA K. 2004b. Porównawcza analiza rozwoju, plonowania i wydajności
fotosyntetycznej roślin dwóch bardzo wczesnych odmian ziemniaka: Ruta i
Karatop. Część I. Analiza klasyczna i wskaźnikowa. Zesz. Probl. Post. Nauk
Rol. 500: 167-179.
RYKACZEWSKA K., PIETKIEWICZ S., KALAJI H.M., KOTLARSKA-JAROS E., PIOTROWSKA W.
2004. Porównawcza analiza rozwoju, plonowania i wydajności fotosyntetycznej
roślin dwóch bardzo wczesnych odmian ziemniaka: Ruta i Karatop. Część II.
Analiza przy uŜyciu aparatury kontrolno-pomiarowej. Zesz. Probl. Post. Nauk
Rol. 500: 181-191.
SINOQUET H., ANDRIEW B. 1995. The geometrical structure of plant canopies:
characterization and direct measurement methods, w: Crop structure and light
microclimate, characterization and application. C. Varlet-Grancher, R.
Bonhomme, H. Sinoquet (red.). INRA, Paris: 131-158.
WESOŁOWSKA-JANCZAREK M. 1996. Zastosowanie krzywych wzrostu w rolnictwie.
Fragm. Agron. 3: 6-53.
WRONIAK J., MAZURCZYK W., WIERZBICKA A. 2006. Zmienność powierzchni właściwej
(SLA) liści ziemniaka powodowana przez czynniki środowiskowe. Zesz. Probl.
Post. Nauk Rol. 509: 323-331.
Słowa kluczowe: ziemniak, odmiany wczesne, morfologiczno-fizjologiczne
parametry roślin, temperatura okresu wegetacji, stres chłodu
Streszczenie
Przeprowadzono ocenę polskich i zagranicznych wczesnych odmian
ziemniaka pod względem tempa przyrostu plonu oraz określono morfologicznofizjologiczne cechy roślin skorelowane z wysokim poziomem plonowania. Do
K. Rykaczewska
638
badań wybrano dwie odmiany polskie - Gracja i Korona i dwie niemieckie Molly i Rosalind. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2003-2005
metodą losowanych bloków w czterech powtórzeniach. W okresie wegetacji w
odstępach 1-tygodniowych od zakończenia wschodów wykonywano pomiary
części nadziemnej roślin i plonu bulw. Obliczano wskaźniki: LSR, LAI, SLA.
Plon końcowy badanych odmian był najbardziej dodatnio skorelowany z masą
wytworzonych przez roślinę liści oraz ze wskaźnikiem LAI. Odmiana Korona
wyróŜniała się najwyŜszym plonem i najwyŜszą tolerancją na niekorzystne
warunki termiczne w okresie wegetacji. MoŜe być ona wyŜsza w przypadku odmian lokalnych aniŜeli odmian zagranicznych, ale dla potwierdzenia tej tezy potrzebne są dalsze badania na większej liczbie odmian.
PRODUCTIVITY OF EARLY LOCAK
AND FOREIGN POTATO CULTIVARS
Krystyna Rykaczewska
Plant Breeding and Acclimatization Institute, Research Division Jadwisin
Key words:
potato, early cultivars, morphological and physiological plant
traits, temperature during growing period, cold stress
Summary
New early potato cultivars were assessed in respect of their yield increase
rate. Moreover, the morphological and physiological plant traits correlated with
high level of yielding were determined. Two Polish cultivars (Gracja and
Korona) and two foreign (Molly and Rosalind - German) cultivars were chosen
to investigations. The field experiment was conducted in years 2003-2005 in
split-plot arrangement and four replications. During growing period, every week
after the end of plant emergence the above-ground part of plants and tuber
yield were measured. The following indices were calculated: leaf area index
(LAI), leaf stem ratio (LSR), specific leaf area (SLA). The final yield of tested
cultivars was highly correlated with mass of leaves produced by plant and LAI
index. The Korona cultivar was characterized by the highest yield and yielding
stability. The tolerance of potato cultivars to cold stress during the first growing
period may be higher in case of the local cultivars than in case of the foreign
ones but this thesis needs the further studies on larger number of cultivars to be
confirmed.
Prof. dr hab. Krystyna Rykaczewska
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Oddział w Jadwisinie
05-140 SEROCK
e-mail: [email protected]