Scenariusz zajec gimnastycznych

Scenariusz zajęć gimnastycznych
w grupie dzieci 4, 5-letnich
Scenariusz opracowała Iwona Klepacz
Samorządowe Przedszkole nr 112
Temat: Lot w kosmos – ćwiczenia i zabawy ogólnorozwojowe.
Cele ogólne:
• zachęcenie dzieci do uczestnictwa i współdziałania w grupie,
• rozwijanie pomysłowości i ekspresji ruchowej,
• kształtowanie koordynacji ruchowej w poruszaniu się na czworakach i w przysiadzie,
• wdrażanie do zdyscyplinowania, samokontroli i zaradności,
• tworzenie radosnej atmosfery.
Cele operacyjne:
Dziecko:
• uczestniczy w zabawach i ćwiczeniach ruchowych,
• zachowuje bezpieczeństwo w trakcie rywalizacji sportowej.
Przebieg:
1. Kosmiczny uścisk przyjaźni.
Nauczycielka:
„Kosmiczny uścisk przyjaźni puszczam w krąg i niech powróci do mych rąk”. Po czym ściska dłoń dziecka po prawej stronie i czeka, aż po obiegnięciu koła powróci on od dziecka ze
strony lewej.
2. Lecimy w kosmos – opowieść ruchowa.
Nauczycielka rozpoczyna opowieść:
„Czy Wy wiecie, że w rakiecie podróżować można we wszechświecie? Więc wsiadajmy do
rakiety, nie potrzebne nam bilety, zwiedzimy wspólnie obce planety.”
Zaprasza dzieci do zabawy ruchowej:
„Zanim polecimy musimy się ubrać jak kosmonauci. Naśladujcie moje ruchy. Najpierw
wkładamy kombinezon; prawa noga, potem lewa... Prawa ręka, a następnie lewa… Jeszcze
tylko zapniemy zamek szuu... i gotowe. Następnie ubieramy buty; najpierw prawy, potem
lewy… Zapinamy suwaki w lewym bucie: szuu… i w prawym bucie: szuu… Gotowe! Teraz
tylko prawa rękawiczka i lewa rękawiczka. Na koniec podnosimy z ziemi wysoko do góry
hełm i zakładamy go na głowę.”
Dzieci odpowiednio do treści opowiadania nauczycielki wykonują skłony i wyprosty całego
ciała oraz ćwiczenia rąk i nóg.
3. Start rakiety – ćwiczenia w pozycji leżącej.
Nauczycielka mówi do dzieci:
„Jesteśmy już odpowiednio ubrani, pora więc wsiąść do rakiety, uruchomić ją i polecieć w
kosmos. Kładziemy się na podłodze płasko na brzuchach. Wyciągamy daleko do przodu
przed siebie ręce i czekamy na sygnał startu rakiety. Kiedy powiem „start” podnosimy
wszyscy jak najwyżej głowę, ręce, nogi i tułów. START! Trzymajcie wysoko głowy, lecimy, lecimy… Ziemia została daleko za nami w tyle, mijamy księżyc… Z daleka okrążamy
słońce, żeby się nie spalić i wreszcie lądujemy na obcej planecie. Wyłączamy silniki –
opuszczamy luźno ręce, głowę i nogi na podłogę. Teraz możemy wysiąść z rakiety i podzi-
wiać nieziemskie widoki – wstajemy”.
4. Kosmita - masażyk relaksacyjny (autor Kutyła).
Dzieci dobierają się parami, a następnie siadają jedno tyłem do drugiego.
Nauczycielka mówi wierszyk i demonstruje:
Na jednej z planet – rysujemy na plecach kolegi palcami obu rąk koło
Ufoludek mieszka, co chude nóżki ma – rysujemy rękami dwie pionowe linie
Ma duże zielone uszy – łaskoczemy dziecko po uszach
I szyję długą ma – gładzimy szyję dziecka
Dwa okrągłe brzuszki – dwoma palcami rysujemy dwa kółka
I śmieje się ha, ha, ha – łaskoczemy dziecko w brzuszek
5. Gimnastyka Ufoludka
Dzieci stoją na sali w rozsypce, tak by miały miejsce na swobodne ćwiczenie. Nauczycielka
do słów wiersza zaprasza dzieci do wspólnych ćwiczeń z ufoludkiem:
„Zaprosimy teraz naszego ufoludka do wspólnych ćwiczeń mięśni ramion i nóg:
W górę ręce, w przód i w bok,
Mały przysiad, w górę skok,
Ręce na ramię i w dół opuszczamy,
I na paluszkach się obracamy.”
6. Badanie obcej planety - zabawy i ćwiczenia w pozycji niskiej.
Nauczycielka:
Spotkaliśmy już mieszkańców obcej planety, teraz pora ją zbadać.
Będziemy szukać na powierzchni planety kamyków i minerałów. Poruszamy się w pozycji
przysiadu oraz na czworakach, żeby nie przeoczyć niczego pod stopami. Trafiamy na wąską
jaskinię, którą warto zbadać… Czołgamy się w niej, bo inaczej nie można” (jaskinie tworzą
dzieci ustawione w rzędzie w klęku podpartym trzymając się w górze za ręce). Każde dziecko po przeczołganiu się przez jaskinię klęka na końcu rzędu, a pierwsze rozpoczyna badanie
jaskini.
Kiedy wszyscy kosmonauci pokonają już wąskie przejście stają przed rozległym polem
usianym ostrymi kamieniami (imitują je woreczki lub miękkie klocki). Ich zadaniem jest
dalsze badanie planety, ale tak, by nie dotykać ostrych kamieni, mogą one, bowiem przedziurawić skafander! Dlatego poruszają się na czworakach omijając groźne przeszkody.
Nauczycielka kończy zabawę:
„Zebraliśmy już bardzo dużo materiałów badawczych czas wracać na Ziemię. To jednak nie
koniec przygód”.
7. Burza meteorytów – ćwiczenia rzutu i celowania.
Zgniatanie folii aluminiowej.
Nauczycielka:
„Na kosmonautów czekają liczne niebezpieczeństwa. Stworzymy teraz kosmiczną burzę
meteorytów – deszczu gwiezdnego”.
Dzieci swobodnie biegają po sali podrzucając i chwytając kulki z foli aluminiowej. Następnie wykorzystana zostaje do zabawy chusta animacyjna i kosz.
8. Badanie próbek - ćwiczenia wyprostne oraz przeciw płaskostopiu.
Dzieci siadają w kole (siad ugięty podparty), każde ma przed sobą woreczek, który chwyta
palcami jednej nogi i przenosi go do osoby siedzącej z prawej strony.
Nauczycielka tłumaczy:
„Podróż kosmiczna trwa bardzo długo. Kosmonauci, żeby nie tracić czasu przystępują do
badania zebranych próbek. Po wykonaniu swoich badań przekazują próbkę sąsiadowi do
dalszych badań. Na hasło „badamy” przechodzą do siadu skrzyżnego i badają próbkę leżącą
przed sobą. Na hasło „przekazać próbkę”, przyjmują poprzednią pozycję. Nogą chwytają
woreczek - próbkę i przekazują ją sąsiadowi”.
Nauczycielka informuje dodatkowo dzieci, którą nogą mają przenieść woreczek. Po zakończeniu badań kosmonauci nogami wrzucają worki do ładowni rakiety (kosza).
9. Pożegnanie – ćwiczenia stóp.
Nauczycielka:
„W trakcie pracy podróż minęła nam szybko… już widać Ziemię! Czas pożegnać wszechświat i gwiazdy. Możemy pogratulować sobie sukcesu przed lądowaniem”.
W siadzie ugiętym podpartym dzieci podnoszą na przemian lewą i prawą nogę machając
palcami stóp. Po czym z sąsiadem podają sobie na pożegnanie stopy, gratulując udanej podróży.
Nauczycielka:
„Wylądowaliśmy, możemy wstać i wysiąść z rakiety. Dziękuję wszystkim za udany lot”.