PROJEKT UCZYNIENIA Z WODORU GŁÓWNEGO ŹRÓDŁA

Transkrypt

PROJEKT UCZYNIENIA Z WODORU GŁÓWNEGO ŹRÓDŁA
PROJEKT UCZYNIENIA Z WODORU
GŁÓWNEGO ŹRÓDŁA
ENERGETYCZNEGO w JAPONII
2014-11-04 13:36:20
2
Od 2015 r. japońskie firmy motoryzacyjne zamierzają zacząć wprowadzać na rynek pojazdy zasilane ogniwami
wodorowymi (Toyota Motor Corp. w kwietniu 2015 r. zamierza rozpocząć sprzedaż samochodu wodorowego
(FCV- Fuel Cell Vehicles), którego cena wyniesie 7 milionów jenów, rząd planuje wprowadzić subsydia w
wysokości 2-3 milionów jenów dla osób zakupujących samochody tego typu).
Wypadek nuklearny w elektrowni Fukushima 1. zmusił Japonię do wprowadzenia znacznych zmian w planie
energetycznym, w którym główną rolę odgrywała energetyka nuklearna. Poza wykorzystaniem odnawialnych
źródeł energii (OZE) planowane jest wprowadzenie jako drugoplanowego źródła energetycznego wodoru. Od
2015 r. japońskie firmy motoryzacyjne zamierzają zacząć wprowadzać na rynek pojazdy zasilane ogniwami
wodorowymi (Toyota Motor Corp. w kwietniu 2015 r. zamierza rozpocząć sprzedaż samochodu wodorowego
(FCV- Fuel Cell Vehicles), którego cena wyniesie 7 milionów jenów, rząd planuje wprowadzić subsydia w
wysokości 2-3 milionów jenów dla osób zakupujących samochody tego typu).
Według raportu opublikowanego przez NEDO (New Energy and Industrial Technology Development Organization)
w 2030 r. japoński rynek produktów zasilanych wodorem zwiększy się do 1 biliona jenów. Według przewidywań
instytucji w 2050 r. jego wartość wyniesie 8 bilionów jenów. Japonia posiada najwięcej patentów zw. z
energetyką pozyskiwaną z wodoru na świecie, co znacznie zwiększyłoby konkurencyjność japońskich firm na
globalnym rynku. Już w 2009 r. japońskie firmy sprzedawały najwięcej na świecie ogniw wodorowych
wykorzystywanych w domach w celach grzewczych i generowania energii. W raporcie stwierdzono również, że ze
względu na konkurencję na rynku globalnym, japońskie firmy motoryzacyjne, które są odpowiedzialne za 10%
zatrudnienia w Japonii i 20% japońskiego eksportu, powinny utrzymać konkurencyjność poprzez produkcję
samochodów FCV.
Problemem w kwestii wprowadzania na rynek samochodów FCV pozostaje budowa stacji wodorowych, które są
wielokrotnie wyższe od zwykłych stacji benzynowych (obecnie koszt budowy stacji wodorowej wynosi od 400 do
500 milionów jenów). Dla porównania, koszt budowy stacji dla samochodów elektrycznych wynosi 10 milionów
jenów. Pomimo rządowych subsydiów, budowa infrastruktury przystosowanej do pojazdów wodorowych
wymagałaby olbrzymich inwestycji. Rząd Japonii planuje wybudowanie 100 stacji wodorowych do 2015 r. i 1 000
do 2025 r.
Poniższy schemat ukazuje działanie samochodu FCV.
Rysunek 5. Schemat działania samochodu FCV.
3
Źródło: The Japan Times.
Wśród japońskiego społeczeństwa strach wzbudza, iż wodór w czystej formie jest substacją łatwopalną. Budowa
stacji wodorowej przez firmę Tokyo Gas Co. w prefekturze Saitama, spotyka się z silnym oporem społecznym, co
uniemożliwia jej rozpoczęcie.
Według Ministerstwa Gospodarki, Handlu i Przemysłu (METI) rozbudowanie infrastruktury dla pojazdów FCV jest
ciekawym rozwiązaniem, jednak fakt, że rocznie w Japonii 300 milionów metrów sześciennych wodoru jest
dystrybuowanych komercjalnie, Japonia będzie zmuszona importować wodór, co przy obecnej technologii jest
kosztowne i skomplikowane. Jeden samochód FCV spala rocznie około 1 000 metrów sześciennych wodoru.
Również obecnie produkowany wodór jest przede wszystkim wydzielany jako produkt uboczny spalania paliw
kopalnych, co oznacza, że nie jest on zupełnie pozbawiony dwutlenku węgla.
W raporcie NEDO wspomniano, że wodór powinien być pozyskiwany przy pomocy elektrolizy do której energia
będzie wytwarzana z OZE, co przyczyni się do zlikwidowania w nim obecności dwutlenku węgla. Ryzykownym
elementem takiej metody pozyskiwania dwutlenku węgla jest jednak niestabilność i uzależnienie od pogody
wydajności elektrowni OZE.
4